Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-763/13-6/KKu
z 3 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.) oraz pismem z dnia 28 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.). Pismem z dnia 10 marca 2014 r., Nr IPTPB2/415-763/13-2/KKu, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 11 marca 2014 r. (skutecznie doręczono 13 marca 2014 r.). Natomiast w dniu 19 marca 2014 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 18 marca 2014 r.). W związku z niejednoznacznym opisem, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.), pismem z dnia 20 marca 2014 r., nr IPTPB2/415-763/13-4/KKu, tutejszy Organ na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa wezwał ponownie Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 20 marca 2014 r. (skutecznie doręczono 25 marca 2014 r.). Natomiast w dniu 31 marca 2014 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 28 marca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 26 stycznia 2000 r. Wnioskodawca został współwłaścicielem działki położonej w X w obrębie nr .. oznaczonej jako działka nr 27 na podstawie umowy darowizny – akt notarialny nr …, spisanej u notariusza. Postanowienie ww. darowizny jest równoznaczne z udziałem ½ działki nr 27. W lipcu 2009 r. w Sądzie Rejonowym w X I Wydział Cywilny, sygn. akt … …, z dnia 14 lipca 2009 r. Wnioskodawca zawarł ugodę z bratem (współwłaścicielem działki nr 27) dotyczącą zniesienia współwłasności działki nr 27, dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzona jest księga wieczysta. W wyniku ugody współwłasność została zniesiona w równych udziałach po ½ części bez żadnych spłat ani dopłat. Wartość nieruchomości po zniesieniu współwłasności nie przekroczyła przysługującego wcześniej Wnioskodawcy udziału. Wnioskodawca nadmienił, że udział w działce nabytej w drodze zniesienia współwłasności odpowiada nabytej w darowiźnie.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 marca 2014 r., Wnioskodawca dodał, że dla toczącego się postępowania o zniesienie współwłasności dokonano, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Miasta zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej nr … z dnia 30 marca 2000 r. ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa nr .. z dnia 16 maja 2000 r., poz. 354 z późn. zm., mapą sytuacyjną z projektu, podziału działki nr 27 na 12 działek budowlanych. W wyniku podziału każdemu ze współwłaścicieli przypadło po 6 działek plus dwie działki drogi jako współwłasność. Dnia 22 listopada 2013 r. aktem notarialnym - umową sprzedaży u notariusza, Wnioskodawca sprzedał jedną z 6 działek, która została wydzielona w wyniku ugody z dnia 14 lipca 2009 r.

Wnioskodawca podsumowuje następująco zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawca nabywa działkę postanowieniem z dnia 26 stycznia 2000 r. darowizną, tj. ½ udziału w działce nr 27
2. zniesienie współwłasności – 14 lipca 2009 r.- udział po zniesieniu współwłasności nie powiększył się od momentu pierwotnego nabycia
3. sprzedaż – 22 listopada 2013 r. jednej działki z 6, którą wydzielono przy ugodzie 14 lipca 2009 r.
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 marca 2014 r. Wnioskodawca oświadczył, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpiło w wyniku działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności. Wnioskodawca dodał, że nie prowadził i nie prowadzi ww. działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy sprzedaż części nieruchomości po zniesieniu współwłasności podlegać będzie podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód powstaje wówczas, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W przedmiotowym stanie faktycznym nabycie darowizny zgodnie z ogólnymi zasadami nastąpiło dnia 26 stycznia 2000 r. i zostało postanowione aktem notarialnym. Natomiast podział fizyczny nabytej działki nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego. Według Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości po zniesieniu współwłasności nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, ponieważ własność trwa od 2000 r. (akt notarialny nr …..). Według Wnioskodawcy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14 poz. 176 ze zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub części udziałów w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Ustawą z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588) znowelizowane zasady opodatkowania nie wprowadzają zmian przepisów odnoszących się do powstania przychodu określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód powstaje jedynie wówczas, jeśli odpłatne zbycie nieruchomości dokonano przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W przypadku Wnioskodawcy (nabycie - styczeń 2000 r.), okres 5 lat upłynął 31 grudnia 2005 r., a tym samym nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu. Biorąc pod uwagę, że w wyniku zniesienia współwłasności udział Wnioskodawcy nie powiększył się od pierwotnego nabycia ww. części nieruchomości, zdaniem Wnioskodawcy powinno się przyjąć datę pierwotnego nabycia, tj. 2000 r. W niniejszej sprawie według Wnioskodawcy znajdują zastosowanie przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. Odpłatne zbycie części nieruchomości w ocenie Wnioskodawcy nie rodzi po Jego stronie obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych (art. 7 ustawy z 16 listopada 2006 r. Dz. U. z 2006 r. nr 217 poz. 1588) i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jak zatem wynika z powyższego przepisu, w przypadku sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma zarówno data, jak i forma nabycia.

Z wniosku wynika, że 26 stycznia 2000 r. Wnioskodawca został współwłaścicielem działki oznaczonej jako działka nr 27 na podstawie umowy darowizny – akt notarialny nr... Ww. darowizna jest równoznaczna z udziałem ½ działki nr 27. W lipcu 2009 r. w Sądzie Rejonowym, sygn. akt …… z dnia 14 lipca 2009 r. Wnioskodawca zawarł ugodę z bratem (współwłaścicielem działki nr 27) dotyczącą zniesienia współwłasności działki nr 27. W wyniku ugody współwłasność została zniesiona w równych udziałach po ½ części bez żadnych spłat ani dopłat. Wartość nieruchomości po zniesieniu współwłasności nie przekroczyła przysługującego wcześniej Wnioskodawcy udziału. Wnioskodawca nadmienił, że udział w działce nabytej w drodze zniesienia współwłasności odpowiada udziałowi nabytemu darowizną.

Wnioskodawca dodał, że dla toczącego się postępowania o zniesienie współwłasności zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego dokonano podziału działki nr 27 na 12 działek budowlanych. W wyniku podziału każdemu ze współwłaścicieli przypadło po 6 działek plus dwie działki drogi jako współwłasność. Dnia 22 listopada 2013 r. aktem notarialnym - umową sprzedaży, Wnioskodawca sprzedał jedną z sześciu działek, która została wydzielona w wyniku ugody z dnia 14 lipca 2009 r.

Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpiło w wyniku działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności. Wnioskodawca dodał, że nie prowadził i nie prowadzi ww. działalności.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Stosownie do art. 888 § 1 ww. ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności winna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

Zatem Wnioskodawca nabył w drodze darowizny w 2000 r. udział w działce nr 27, która w późniejszym czasie została podzielona na 12 działek, z czego Wnioskodawcy przypadło po 6 działek plus dwie działki drogi jako współwłasność.

Konieczne jest więc rozważenie czy istotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest sam fakt podziału nieruchomości. Jeżeli przez podział nieruchomości rozumieć proces mający na celu zyskanie innej konfiguracji poszczególnych nieruchomości, ale pod warunkiem, że należą one do tego samego właściciela (współwłaściciela) a ten właściciel (współwłaściciel) dokonuje podziału nieruchomości celem wydzielenia z jednej nieruchomości kilku mniejszych, to nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem w dacie podziału, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem (współwłaścicielem). Sam podział nieruchomości oraz wydzielenie odrębnej własności działek nie stanowią daty nowego nabycia każdej wydzielonej działki w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji Wnioskodawcy w wyniku samego podziału działek nie zmieniła się struktura własności każdej z działek wydzielonych w drodze podziału. Właściciele nadal posiadali taką samą wielkość udziałów w nieruchomościach jak przed podziałem. Stąd czynność ta nie miała wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt podziału nieruchomości pozostaje bez znaczenia, gdyż jak zostało już wskazane na wstępie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości od daty jej nabycia, a nie od daty podziału.

Zauważyć należy, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W myśl art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.

Zgodnie z art. 210 ustawy Kodeks cywilny, każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jak przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem, jeżeli zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, a wielkość (wartość) przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności rzeczy (nieruchomości) odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Analogicznie, okoliczność, że udział innego współwłaściciela ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
  

• wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.
  
  

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału nieruchomości lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić zatem należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności. Tym samym, data zniesienia współwłasności będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że Jego udział w nieruchomości (działka nr 27), otrzymany w dniu 14 lipca 2009 r. w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada udziałowi, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w chwili nabycia darowizną przedmiotowej nieruchomości, tj. 26 stycznia 2000 r., ponadto zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat.

Zatem, z uwagi na fakt, że w wyniku sądowego zniesienia współwłasności udział Wnioskodawcy w nieruchomości nie zwiększył się w stosunku do udziału, jaki przysługiwał Mu we współwłasności, za datę nabycia udziału w przedmiotowej nieruchomości (działka nr 27) należy uznać dzień 26 stycznia 2000 r., kiedy to Wnioskodawca, nabył umową darowizny ½ części działki. Tak więc termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z dniem 31 grudnia 2005 r.

W związku z tym, dokonanie w listopadzie 2013 r. odpłatnego zbycia ½ udziału w przedmiotowej nieruchomości (działka nr 27) nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.