Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1186/13/BW
z 19 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2013r. (data wpływu 20 grudnia 2013r.), uzupełnionym pismem z 10 lutego 2014r. (data wpływu 10 lutego 2014r.), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 lutego 2014r. (data wpływu 10 lutego 2014r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 10 lutego 2014r.):

Wnioskodawca prowadzi firmę od dnia 17 sierpnia 1987r. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest transport materiałów samochodem ciężarowym. W dniu 31 maja 2013r. Wnioskodawca źle wypełnił wniosek w Urzędzie Miejskim i pomyłkowo zlikwidował swoją firmę zamiast ją zawiesić. Absolutnie Wnioskodawca nie chciał ją zlikwidować. Kiedy zorientował się o pomyłce zarejestrował ją ponownie z dniem 12 czerwca 2013r. w tym samym zakresie co poprzednio (ten sam Regon, kod PKD). Nie określa się okresu likwidacji firmy, tylko w zawieszeniu wpisuje się datę ponownego rozpoczęcia działalności. Firmę zarejestrowaną w dniu 12 czerwca 2013r. Wnioskodawca ma aktualnie zawieszoną. Wnioskodawca nie składał VAT-Z w Urzędzie Skarbowym i w tej sprawie napisał pismo wyjaśniające do Naczelnika U.S. W dniu 9 lipca 2013r. Wnioskodawca zwrócił się z prośbą do Ministerstwa Gospodarki w Warszawie o zmianę wpisu w CEIDG z likwidacji działalności gospodarczej na jej zawieszenie.

W dniu 24 lipca 2013r. Wnioskodawca otrzymał z M.G. w W-wie pismo z którego wynika, że wniosek o likwidację został źle wypełniony.

W roku 2012 Wnioskodawca świadczył usługi dla firmy X.

W tym samym roku Sąd w /…/ ogłosił upadłość układową tej firmy. Firma X nadal prosperuje i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Firma X nie zapłaciła Wnioskodawcy w całości niżej przedstawionych faktur.

Wnioskodawca ubiega się o zwrot podatku należnego odnośnie niezapłaconych faktur.

Wnioskodawca nie został wykreślony z rejestru podatników VAT czynnych.

Zestawienie niezapłaconych faktur:

TABELA - załącznik pdf - s. 1

Za miesiące po 31 maja 2013r. Wnioskodawca składał deklaracje VAT-7.

Należności wynikające z tych faktur zostały wykazane w deklaracji VAT-7 za miesiące: maj, czerwiec 2012r. jako obrót opodatkowany i podatek należny. Należności z tych faktur nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od terminu ich płatności, aż po dzień dzisiejszy. Powyższe wierzytelności nie zostały zbyte.

Świadczenie usług udokumentowane fakturami, które nie zostały zapłacone dokonane zostały na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny nie będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Terminy płatności ustaliła firma X w zamówieniu nr ... z dnia 27 marca 2012r.

Od wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata. Wnioskodawca powiadomił firmę X o zamiarze skorygowania podatku należnego i posiada potwierdzenie odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia.

Dłużnik w ciągu 14 dni od otrzymania tego zawiadomienia nie uregulował należności wynikających z tych faktur w jakiejkolwiek formie. Firma X sama ustaliła stawki wynagrodzenia za usługę Wnioskodawcy w/w zamówieniu i nie miała zastrzeżeń.

Między Wnioskodawcą a firmą X nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

W dniu 27 września 2013r. przeprowadzono kontrolę z Urzędu Skarbowego w zakresie prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług. W protokole są ksera wszystkich pism Wnioskodawcy: do naczelnika U.S., do Ministerstwa Gospodarki w Warszawie, do firmy X. Są też ksera pism z firmy X i potwierdzenia ich odbioru.

Na dzień korekty Wnioskodawca i dłużnik będą czynnymi podatnikami VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że w dniu 6 marca 2013r. Sąd w /…/ zmienił sposób prowadzenia postępowania upadłościowego firmy X w upadłości likwidacyjnej z postępowania przewidującego likwidację majątku na postępowanie z możliwością zawarcia układu, odwołał syndyka i powołał nadzorcę sądowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w piśmie z 10 grudnia 2014r.)

Czy Wnioskodawca ma prawo do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT odnośnie niezapłaconych przez firmę X należności z faktur nr 5/12 i 6/12 (opisanych wyżej w stanie faktycznym)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w piśmie z 10 lutego 2014r.), ma prawo do korekty podatku należnego wynikającego z niezapłaconych faktur nr 5/12 i 6/12.

Wnioskodawca korzystał z pomocy DE MINIMIS płacąc w ratach podatek VAT za w/w faktury od dnia 22 października 2012r. do dnia 20 grudnia 2013r., ponieważ sytuacja finansowa Wnioskodawcy jest trudna. Żona nie pracuje zawodowo i nie osiąga dochodów, a na wychowaniu mają jeszcze troje dzieci w wieku szkolnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ww. ustawy o VAT.

Z dniem 1 stycznia 2013r. na podstawie art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2013r., o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012r., poz. 1342), uległy zmianie, m. in., przepisy art. 89a i 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, przy czym art. 89a ust. 2 pkt 2, 4, 6 i ust. 6 oraz art. 89b ust. 3 i 5 został uchylony.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2012r., do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie zaś z ust. 2 tegoż artykułu, art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012r.

Mając na względzie przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy na wstępie wskazać, że do sprawy tej mają zastosowanie przepisy art. 89a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r.

I tak, zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy VAT podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast, w myśl. art. 89a ust. 1a ww. ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W świetle art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zgodne z art. 89a ust. 3 ww. ustawy o VAT, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

W przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Z kolei zgodnie z art. 89a ust. 5 ww. ustawy, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (ust. 6 art. 89a ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 89a ust. 7 ww. ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Aby jednak podatnik mógł dokonać korekty określonej w ww. przepisach, warunki określone w art. 89a ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do utraty takiego prawa.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca firmę prowadzi od dnia 17 sierpnia 1987r. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest transport materiałów samochodem ciężarowym.

W roku 2012 Wnioskodawca świadczył usługi dla firmy X.

Firma X nie zapłaciła Wnioskodawcy w całości niżej przedstawionych faktur.

TABELA - załącznik pdf - s. 7

Należności wynikające z tych faktur zostały wykazane w deklaracji VAT-7 za miesiące: maj, czerwiec 2012r. jako obrót opodatkowany i podatek należny.

Należności z tych faktur nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od terminu ich płatności, aż po dzień dzisiejszy.

Powyższe wierzytelności nie zostały zbyte.

Świadczenie usług udokumentowane fakturami, które nie zostały zapłacone, dokonane zostało na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny nie będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Od wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata.

Wnioskodawca powiadomił firmę X o zamiarze skorygowania podatku należnego i posiada potwierdzenie odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia.

Dłużnik w ciągu 14 dni od otrzymania tego zawiadomienia nie uregulował należności wynikających z tych faktur w jakiejkolwiek formie. Firma X sama ustaliła stawki wynagrodzenia za usługę Wnioskodawcy w/w zamówieniu i nie miała zastrzeżeń.

Między Wnioskodawcą a firmą X nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Na dzień korekty Wnioskodawca i dłużnik będą czynnymi podatnikami VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy ma prawo do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT, odnośnie należności wynikających z ww. faktur VAT nr 5/12 i 6/12.

Regulacja prawna zawarta w art. 89a ustawy o VAT pozwala podatnikom VAT na skorygowanie podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Zastosowanie tej tzw. „ulgi na złe długi” wymaga aby bezwzględnie były spełnione, przewidziane przez ustawodawcę w tym przepisie, warunki do jego zastosowania.

Należy zauważyć, że jak wynika z opisu sprawy:

• należności z wymienionych we wniosku faktur nr 5/12 i 6/12 nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od terminu ich płatności, aż po dzień dzisiejszy,
• świadczenie usług transportowych, które zostały udokumentowane ww. fakturami VAT nr 5/12 i 6/12 dokonane było na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny i nie będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
• należności wynikające z tych faktur zostały wykazane w deklaracji VAT-7 za miesiące: maj, czerwiec 2012r. jako obrót opodatkowany i podatek należny,
• przedmiotowe wierzytelności nie zostały zbyte,
• od wystawienia ww. faktur 5/12 i 6/12 nie upłynęły 2 lata,
• Wnioskodawca powiadomił firmę X o zamiarze skorygowania podatku należnego i posiada potwierdzenie odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia,
• między Wnioskodawcą a firmą X nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT,
• na dzień korekty dłużnik będzie czynnym podatnikiem VAT.
  
  

Z powyższego wynika że odnośnie wierzytelności udokumentowanych ww. fakturami VAT nr 5/12 i nr 6/12 zostały spełnione wszystkie warunki określone przepisem art. 89a ustawy o VAT. Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawca w odniesieniu do ww. faktur VAT nr 5/12 i nr 6/12 ma prawo do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT.

Należy w tym miejscu zauważyć, że z uwagi na przedstawiony opis prawy, konieczne jest rozstrzygnięcie kwestii czy wskazane przez Wnioskodawcę zawieszenie działalności gospodarczej wpływa na możliwość skorzystania przez niego z ww. „ulgi na złe długi”.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

W myśl art. 96 ust. 1 ww. ustawy o VAT, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika jako podatnika VAT.

W przypadku, gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6 i 7 naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT (art. 96 ust. 8 ustawy o VAT).

Z cytowanych wyżej przepisów prawa wynika, iż podstawą wykreślenia z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT jest zaprzestanie przez niego wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zwrócić jednak należy uwagę, że podatnikiem w myśl przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT jest m.in. osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 99 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Natomiast w myśl art. 99 ust. 7a ustawy, w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy.

Należy zauważyć, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zawieszenie działalności”. Kwestia ta została uregulowana m.in. w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2013, poz. 672 ze zm).

Należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, zastrzeżeniem ust. 1a.

Z kolei, w myśl art. 14a ust. 3 ww. ustawy o swobodzie gospodarczej, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z ust. 4 tego samego artykułu, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej. Zatem, przedsiębiorca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej ma m.in. prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 31 maja 2013r. Wnioskodawca źle wypełnił wniosek w Urzędzie Miejskim i pomyłkowo zlikwidował swoją firmę zamiast ją zawiesić. Kiedy zorientował się o pomyłce zarejestrował ją ponownie z dniem 12 czerwca 2013r. w tym samym zakresie co poprzednio (ten sam Regon, kod PKD). Wnioskodawca nie składał VAT-Z w Urzędzie Skarbowym i w tej sprawie napisał pismo wyjaśniające do naczelnika U.S. Wnioskodawca nie został wykreślony z rejestru podatników VAT czynnych. Za miesiące po 31 maja 2013r. Wnioskodawca składał deklaracje VAT-7.

Wnioskodawca ma aktualnie zawieszoną działalność.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz przedstawiony wyżej stan prawny należy stwierdzić, że mając zawieszoną działalność gospodarczą, przy spełnieniu warunków określonych przepisem art. 89a ust. 2 ustawy o VAT Wnioskodawca ma prawo do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT.

Tym samym, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.