Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-318/13-4/WS
z 10 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2013 r. (data wpływu 2 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 19 lutego 2014 r. nr ILPB2/436-318/13 -2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 19 lutego 2014 r., skutecznie doręczono dnia 21 lutego 2014 r., zaś w dniu 28 lutego 2014 r. (data nadania 27 lutego 2014 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2006, mąż Wnioskodawczyni otrzymał w formie darowizny lokal mieszkalny opisany księgą wieczystą. Darczyńcami byli rodzice męża. W roku 2007 zawarty został związek małżeński pomiędzy Wnioskodawczynią i jej mężem. Rok później, tj. w 2008 mąż uczynił Wnioskodawczynię współwłaścicielką konta w banku. W dniu 4 września 2013 r. mąż sprzedał opisany wyżej lokal mieszkalny i 6 września 2013 r. pieniądze ze sprzedaży zostały zaksięgowane na wspólnym rachunku w banku. Z kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania mąż przekazał Zainteresowanej umową darowizny z dnia 7 września 2013 r. kwotę 120 000,00 zł (słownie: sto dwadzieścia tysięcy złotych). Darowiznę w ww. kwocie, znajdującą się na wspólnych rachunku bankowym, mąż przekazał Wnioskodawczyni do majątku odrębnego i pozostawił do jej wyłącznej dyspozycji. Obdarowana (Wnioskodawczyni) oświadczyła, że darowiznę w kwocie 120 000,00 zł przyjęła podpisując umowę i kwitując odbiór przedmiotu darowizny. Dnia 11 września 2013 r. Zainteresowana przekazała ojcu darowiznę w kwocie 120 000,00 zł (słownie: sto dwadzieścia tysięcy złotych) na rachunek bankowy w banku, ze wspólnego konta małżonków. Kwota została wykorzystana do zakupu domu, w którym mieszkają i są zameldowani małżonkowie wraz z dwójką nieletnich dzieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku posiadania przez małżonków wspólnego rachunku bankowego podstawą do uznania darowizny wolnej od podatku będzie umowa między małżonkami?
2. Czy niezbędne są operacje finansowe na wspólnym rachunku bankowym, jeżeli małżonkowie zgodnie potwierdzili przekazanie i przyjęcie darowizny w ramach wspólnego rachunku bankowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro małżonkowie żyją w zgodnym związku, mając na względzie dobro małoletnich dzieci, wspólne konto bankowe jest dowodem pełnego zaufania do współmałżonka, a umowa darowizny między małżonkami jest traktowana jako przekazanie środków pieniężnych między osobami najbliższymi i zwolniona z podatku od spadków i darowizn, tym bardziej, że darowane środki finansowe zostały wykorzystane na zakup domu, w którym rodzina jest zameldowana i mieszka.

Ponieważ małżonkowie zgodnie potwierdzili przekazanie i przyjęcie darowizny w ramach wspólnego rachunku bankowego, nie mogą być zmuszani do przeprowadzania operacji finansowych na wspólnym rachunku bankowym. Takie operacje finansowe są zbędne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy przy nabyciu w drodze darowizny powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Podstawa opodatkowania określona została w art. 7 ustawy i zgodnie z ust. 1 tego przepisu stanowi ją wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9637 zł jeżeli nabywcą jest osoba, tak jak w przedstawionej we wniosku sytuacji, zaliczona do I grupy podatkowej, w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Wskazać również należy, że stosownie do art. 9 ust. 2 jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

W myśl natomiast z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo -kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Ustęp 2 ww. przepisu stanowi, że jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 ze zm.).

Podkreślić należy, że z przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn ani ww. rozporządzenia nie wynika obowiązek dołączania do zgłoszenia o nabyciu rzeczy i praw żadnych dokumentów, w tym wyciągu z rachunku bankowego, jednakże podatnik (obdarowany) chcący skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 ww. ustawy, w przypadku, gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne, powinien udokumentować wpływ darowanych środków pieniężnych na jego rachunek bankowy, na każde żądanie właściwego organu podatkowego.

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że mąż przekazał Zainteresowanej umową darowizny z dnia 7 września 2013 r. kwotę 120 000,00 zł (słownie: sto dwadzieścia tysięcy złotych). Darowiznę w ww. kwocie, znajdującą się na wspólnych rachunku bankowym, mąż przekazał Wnioskodawczyni do majątku odrębnego i pozostawił do jej wyłącznej dyspozycji. Obdarowana (Wnioskodawczyni) oświadczyła, że darowiznę w kwocie 120 000,00 zł przyjęła podpisując umowę i kwitując odbiór przedmiotu darowizny.

Dokonując oceny tak przedstawionego stanu faktycznego w kontekście wskazanych przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że fakt, iż środki pieniężne w chwili dokonania darowizny znajdowały się na wspólnym rachunku małżonków, a więc również na rachunku bankowym Wnioskodawczyni, zachodzą przesłanki zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Aby skorzystać z powyższego zwolnienia, nie ma konieczności dokonywania dodatkowych operacji finansowych na wspólnym koncie małżonków.

W efekcie, stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione w niniejszym wniosku uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.