Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-624/13/AT
z 3 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z poźn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 27 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 28 lutego 2014 r. (data wpływu 5 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych zużywanych w celach grzewczych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 marca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych zużywanych w celach grzewczych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa jest właścicielem kotłowni osiedlowej, produkującej ciepło na potrzeby trzech budynków mieszkalnych wielolokalowych – bloków mieszkalnych oraz budynku administracyjnego Spółdzielni. Wszystkie ogrzewane budynki wchodzą w skład zasobów mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej. Spółdzielnia – jako podmiot statutowo i ustawowo (art.1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych – celem Spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb swoich mieszkańców zarówno członków jak i nie członków) zobowiązany do zarządzania zasobami mieszkaniowymi własnymi i swoich członków – produkuje ciepło w lokalnej kotłowni nie na sprzedaż „na zewnątrz”, lecz na własne potrzeby związane z realizacją gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Kotłownia zużywa średnio miesięcznie ponad 25m³ gazu na godzinę.

Gaz zużywany przez Spółdzielnię w lokalnej kotłowni, to gaz ziemny wysokometanowy w nomenklaturze scalonej (CN) sklasyfikowany jako 2711 21 00. Spółdzielnia złożyła na rzecz dostawcy gazu oświadczenie, o którym mowa w art. 31b ust. 6 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Pomimo złożenia przez Spółdzielnię stosownego oświadczenia (gaz powinien być zwolniony z akcyzy), zużyty gaz został obciążony przez dostawcę akcyzą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia Mieszkaniowa jest w stanie faktycznym opisanym w pkt 68 niniejszego wniosku podatnikiem podatku akcyzowego?

Wnioskodawca uważa, że nie jest podatnikiem podatku akcyzowego, gdyż zużywa gaz na potrzeby ogrzania budynków mieszkalnych oraz budynku administracji tychże budynków mieszkalnych, korzysta zatem ze zwolnienia z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby gazowe – wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy – podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

– niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W świetle art. 9c ustawy, ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

W myśl art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Obrót wyrobami gazowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot: będący finalnym nabywcą gazowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Stosownie do treści art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

W myśl art. 31b ust. 6 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:

1. w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:





1. 10 m3/h - gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8.000 metrów sześciennych rocznie, albo
   
2. 25 m3/h - gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10.650 metrów sześciennych rocznie;




2. w przypadku wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:





1. 10 m3/h - wyrobu gazowego propan-butan-powietrze, nie więcej niż 5.000 metrów sześciennych rocznie, albo
   
2. 10 m3/h - wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony, nie więcej niż 1.000 metrów sześciennych rocznie;




3. w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych:





1. kodach CN 2705 00 00 i 2711 11 00,
   
2. o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1,
   
3. o kodzie ex CN 2711 29 00 w ilościach większych niż określone w pkt 2
   - uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Stosownie do art. 31b ust. 8 ustawy, na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

Należy stwierdzić, że ustawodawca w art. 31b ust. 8 ustawy określił jakie części nieruchomości nie są uznawane za gospodarstwo domowe w rozumieniu ustawy, jednakże ustawa nie zawiera definicji legalnej pojęcia „gospodarstwo domowe”. Zatem należy odwołać się do znaczenia językowego tego określenia. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, iż „gospodarstwo” to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast „domowy” - str. 144 - to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Zatem zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, aby czynności podlegające co do zasady opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00, mogły być zwolnione od akcyzy, ww. wyroby gazowe powinny być przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe (pomieszczenia mieszkalne).

W świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222), celem spółdzielni mieszkaniowej (…) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

W złożonym wniosku poinformowano, że Spółdzielnia Mieszkaniowa jest właścicielem kotłowni osiedlowej, produkującej ciepło na potrzeby trzech budynków mieszkalnych wielolokalowych – bloków mieszkalnych oraz budynku administracyjnego Spółdzielni. Wszystkie ogrzewane budynki wchodzą w skład zasobów mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej. Spółdzielnia – jako podmiot statutowo i ustawowo zobowiązany do zarządzania zasobami mieszkaniowymi własnymi i swoich członków – produkuje ciepło w lokalnej kotłowni nie na sprzedaż „na zewnątrz”, lecz na własne potrzeby związane z realizacją gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Kotłownia zużywa średnio miesięcznie ponad 25m³ gazu na godzinę. Gaz zużywany przez Spółdzielnię w lokalnej kotłowni, to gaz ziemny wysokometanowy sklasyfikowany jako (CN) 2711 21 00. Spółdzielnia złożyła na rzecz dostawcy gazu oświadczenie, o którym mowa w art. 31b ust. 6 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że skoro Spółdzielnia złożyła oświadczenie, o którym mowa w art. 31b ust. 6 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, to jako finalny nabywca gazowy, działający w imieniu członków Spółdzielni i ich rodzin, prowadzących gospodarstwa domowe, mogła nabyć wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 ze zwolnieniem od akcyzy, wyłącznie w części, w jakiej były one faktycznie przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe będące w zasobach Spółdzielni.

Zaznaczyć należy bowiem, że w przypadku sprzedaży na rzecz Spółdzielni wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach wskazanych we wniosku (średnio miesięcznie większe niż 25 m3/h, tj. większych niż wskazane w art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy), warunkiem zwolnienia jest złożone przez Spółdzielnię nabywającą ww. wyroby gazowe oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

W związku z powyższym, uwzględniając treść art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym, Spółdzielnia – będąc uprawniona na ww. warunkach do nabycia wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w zwolnieniu od akcyzy – nie działa jako podatnik podatku akcyzowego.

Odnosząc się natomiast do kwestii statusu Spółdzielni w związku z nabyciem przedmiotowych wyrobów gazowych także dla celów grzewczych budynku administracji budynków mieszkalnych zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że również w tym zakresie Spółdzielnia nie działa w charakterze podatnika. W tej sytuacji, jak wskazują okoliczności sprawy (obciążenie gazu przez dostawcę akcyzą), nie wystąpiły przesłanki wskazane w art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) ustawy. Zaznaczenia wymaga jednak – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – że zwolnieniem od akcyzy, o którym mowa w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym nie jest objęty gaz w części, w jakiej dotyczy celów opałowych budynku administracyjnego Spółdzielni. W tym przypadku bowiem wyroby gazowe nie są przeznaczone na cele opałowe przez gospodarstwa domowe. Zasadą jest, że wszelkie zwolnienia należy interpretować w sposób ścisły, a w przedmiotowej sprawie nie sposób uznać, aby budynek administracji uznać za gospodarstwo domowe. Okoliczności tej nie zmienia złożone oświadczenie. Podkreślić przy tym należy dodatkowo, że zwolnieniem od akcyzy w związku ze zużyciem wyrobów gazowych do celów grzewczych przez gospodarstwa domowe objęta może być czynność podlegająca opodatkowaniu, nie zaś podmiot – w tej sytuacji Wnioskodawca. Dlatego też oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy – pomimo potwierdzenia słuszności części Jego argumentacji – należało uznać za nieprawidłowe.

Niezależnie od powyższego należy zastrzec, że według powołanego uprzednio przepisu art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego: nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4. Stąd też w sytuacji nabycia takich wyrobów gazowych w zwolnieniu od akcyzy użycie ich na cele nieobjęte zwolnieniem od akcyzy wyczerpuje znamiona wskazane w art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy.

Końcowo wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków podatkowo-prawnych względem dostawcy gazu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.