INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2013 r. (data wpływu 27 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) o sprostowanie informacji dotyczących X oraz o brakujące opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Po 1 stycznia 2014 r. Spółka zamierza zaciągnąć pożyczkę od spółki powiązanej z grupy P. z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: X). Pożyczka ma być przeznaczona na bieżącą działalność prowadzoną przez Spółkę w Polsce.

X nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej i nie jest zarejestrowany na terenie Wielkiej Brytanii na VAT. X zajmuje się działalnością finansową na rzecz podmiotów z grupy P., w tym udzielaniem pożyczek. X nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Y jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na terenie Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy obowiązek podatkowy w VAT dla opisanej usługi powstanie w momencie zapłaty odsetek...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w VAT dla opisanej usługi powstanie w momencie zapłaty odsetek.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy o VAT. Świadczenie usług udzielania pożyczek jest zwolnione z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Tym samym, obowiązek podatkowy dla tej usługi powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia tych usług.

Regulacje te stosuje się także do importu usług, dlatego należy uznać, że obowiązek dla Y z tytułu importu przedmiotowych usług powstanie w momencie dokonania przez Spółkę (z datą) zapłaty odsetek na rzecz X.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zaciągnąć pożyczkę od spółki powiązanej z grupy P. – X. Pożyczka ma być przeznaczona na bieżącą działalność prowadzoną przez niego w Polsce. X nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej i nie jest zarejestrowany na terenie Wielkiej Brytanii na VAT. X zajmuje się działalnością finansową na rzecz podmiotów z grupy P., w tym udzielaniem pożyczek. X nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Zainteresowany jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na terytorium Polski.

W tym miejscu wskazać należy, że w interpretacji indywidualnej z dnia 1 kwietnia 2014 r., nr ILPP4/443-584/13-4/BA stwierdzono, że pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez podatnika zagranicznego, z tytułu importu której będzie on zobowiązany do jej rozliczenia, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą ustalenia, czy obowiązek podatkowy w VAT dla opisanej usługi powstanie w momencie zapłaty odsetek.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19a ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 1e ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37–41.

W myśl art. 19a ust. 6 ustawy – w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Ustawodawca w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla usług udzielania pożyczek wskazał, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-38. W związku z powyższym w przypadku świadczenia usług polegających na udzielaniu pożyczek obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty (odsetek). Szczegółowy moment powstania podatkowego ma zastosowanie również w przypadku importu ww. usług.

Zatem wskazać należy, że ww. przepisy mają zastosowanie również w przedmiotowej sprawie.

Reasumując, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług dla nabytej w ramach importu usługi powstanie w momencie zapłaty odsetek, na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 1e ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Pozostałe zakresy dotyczącej podatku od towarów i usług rozpatrzone zostały w interpretacjach indywidualnych z dnia 1 kwietnia 2014 r. nr ILPP4/443-584/13-4/BA i nr ILPP4/443-584/13-6/BA. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych został rozstrzygnięty w odrębnym piśmie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.