Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-905/13-4/IZ
z 9 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21.08.2013 r. (data wpływu 27.08.2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2.12.2013 r. (data wpływu 4.12.2013 r.). stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 21.11.2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług obsługi międzyzakładowej kasy zapomogowo-pożyczkowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 2.12.2013 r. (data wpływu 4.12.2013 r.). stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 21.11.2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług obsługi międzyzakładowej kasy zapomogowo-pożyczkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

C scena teatralna miasta (zwane dalej C) jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r., poz. 406). Podstawowym celem działania C jest prowadzenie działalności artystycznej, impresaryjnej, kulturalnej, polegającej na tworzeniu, upowszechnianiu, promocji i ochronie dóbr kultury. Organizatorem C jest Rada Miasta. C prowadzi pracowniczą kasę zapomogowo pożyczkową (o charakterze międzyzakładowym). Zgodnie z zawartym porozumieniem w dniu 02 stycznia 2012 r. w sprawie określenia warunków świadczenia pomocy MPKZP działającej przy C. Nabywcą usług są Miejska Biblioteka Publiczna i Muzeum Regionalne. Obsługa MPKZP powierzona została C . C zobowiązane jest do świadczenia pomocy MPKZP w zakresie realizacji takich zadań jak: polegających na prowadzeniu księgowości i obsługi prawnej, zapewnieniu pomieszczeń biurowych dla księgowości, informowania przynajmniej raz w roku członków kasy o stanie ich wkładów i zadłużenia, prowadzeniu obsługi kasowej, zapewnieniu pomieszczeń biurowych dla kasjerki i odpowiednio zabezpieczonego miejsca na przechowywanie pieniędzy, transporcie pieniędzy z banku, dostarczenia druków i formularzy, przyjmowaniu i odprowadzaniu wpłat wnoszonych przez emerytów i rencistów oraz osoby przebywające na urlopach wychowawczych, dokonaniu na rzecz MPKZP potrąceń w listach płac, w listach wypłat zasiłków wychowawczych, wpisowego, wkładów miesięcznych i rat pożyczek Natomiast miejska biblioteka i muzeum zobligowane są do zwrotu kosztów związanych z obsługą i utrzymaniem MPKZP. Zgodnie z ww. porozumieniem Miejska Biblioteka Publiczna i Muzeum Regionalne powierzają C świadczenia pomocy Międzyzakładowej Pracowniczej Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej w zakresie realizacji wyżej przytoczonych zadań.

Zgodnie z porozumieniem tytułem zwrotu kosztów placówki te zobowiązane są do zapłaty ustalonej kwoty miesięcznie od każdego pracownika będącego członkiem MPKZP, czyli wartość wystawianych przez C faktur uzależniona jest od liczby członków kasy w danym miesiącu. Środki pieniężne będące wpłatami: wpisowe, raty spłat pożyczek członków gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym, przeznaczonym jedynie dla MPKZP. MPKZP jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, posiadającą numer identyfikacyjny regon: 711665717. Zgodnie z zaświadczeniem GUS działalność MPKZP to: pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 2007 nr 6492Z).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy C wystawiając faktury VAT dokumentujące świadczenie usług w ramach obsługi MPKZP, które są usługami pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek pieniężnych, prawidłowo powołuje się na art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT i zwalnia ww. usługi z podatku od towarów i usług

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zaklasyfikowaniem działalności MPKZP jako: pozostałe formy udzielania kredytów, nr PKD z 2007 nr 649Z, faktury wystawiane przez C są ze stawką zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. Z 2012 r. poz. 406). Za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek pieniężnych, jakim jest niewątpliwie obsługa MPKZP, C wystawia co miesiąc faktury VAT ze stawką ZW, powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Jak stanowi ust. 13 powyższego artykułu, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (ust. 14 powyższego artykułu).

Natomiast z art. 43 ust. 15 ustawy wynika, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37 -41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu,
2. usług doradztwa,
   
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi pracowniczą kasę zapomogowo pożyczkową (o charakterze międzyzakładowym). Zgodnie z zawartym porozumieniem w dniu 02 stycznia 2012 r. w sprawie określenia warunków świadczenia pomocy MPKZP działającej przy Wnioskodawcy są Miejska Biblioteka Publiczna i Muzeum Regionalne. Obsługa MPKZP powierzona została C. C zobowiązane jest do świadczenia pomocy MPKZP w zakresie realizacji takich zadań jak: polegających na prowadzeniu księgowości i obsługi prawnej, zapewnieniu pomieszczeń biurowych dla księgowości, informowania przynajmniej raz w roku członków kasy o stanie ich wkładów i zadłużenia, prowadzeniu obsługi kasowej, zapewnieniu pomieszczeń biurowych dla kasjerki i odpowiednio zabezpieczonego miejsca na przechowywanie pieniędzy, transporcie pieniędzy z banku, dostarczenia druków i formularzy, przyjmowaniu i odprowadzaniu wpłat wnoszonych przez emerytów i rencistów oraz osoby przebywające na urlopach wychowawczych, dokonaniu na rzecz MPKZP potrąceń w listach płac, w listach wypłat zasiłków wychowawczych, wpisowego, wkładów miesięcznych i rat pożyczek Natomiast miejska biblioteka i muzeum zobligowane są do zwrotu kosztów związanych z obsługą utrzymaniem MPKZP. Zgodnie z ww. porozumieniem Miejska Biblioteka Publiczna w S. i Muzeum Regionalne w S. powierzają Wnioskodawcy świadczenia pomocy Międzyzakładowej Pracowniczej Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej w zakresie realizacji wyżej przytoczonych zadań. Zgodnie z porozumieniem tytułem zwrotu kosztów placówki te zobowiązane są do zapłaty ustalonej kwoty miesięcznie od każdego pracownika będącego członkiem MPKZP, czyli wartość wystawianych przez Wnioskodawcę faktur uzależniona jest od liczby członków kasy w danym miesiącu. Środki pieniężne będące wpłatami: wpisowe, raty spłat pożyczek członków gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym, przeznaczonym jedynie dla MPKZP.

Podkreślić należy, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

W myśl ust. 1 lit. d) powyższego artykułu, państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, stanowiącego implementację regulacji unijnych w tym zakresie, wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem zarówno usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczone przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Zwolnienie znajduje także zastosowanie dla usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji, a także zostało rozciągnięte na usługi pośrednictwa w tym zakresie. Należy stwierdzić, iż wymienione zwolnienia mają charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy, które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE. Przykładowo, w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), Trybunał stwierdził iż zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem”. Konkludując można stwierdzić, że wg TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci w przedmiotowej sytuacji przymiotu takiej usługi. Ponadto TSUE podkreślił, iż aby usługi pomocnicze dla zwolnionej usługi głównej mogły również korzystać ze zwolnienia „muszą, w szerokim ujęciu, tworzyć odrębną całość, spełniając w efekcie szczególne, zasadnicze funkcje opisanej usługi (...). Usługę zwolnioną z podatku na podstawie przepisów dyrektywy należy odróżnić od zwykłej fizycznej lub technicznej dostawy, takiej jak udostępnienie bankowi systemu obsługi danych.” (pkt 66 wyroku).

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa”, warto odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że: „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy”.

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenie słowa „negocjacje” w kontekście art. 133(d)(5), „odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m. in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umów”.

Z powyższego wynika, że nie stanowi pośrednictwa w przedmiotowym zakresie, gdy zaistnieją następujące przesłanki:

• podmiot „pośredniczący” przyjmuje rolę którejkolwiek ze stron umowy,
• działalność „pośrednika” polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy dotyczącej produktu finansowego,
• działalność „pośrednika” polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów.
  
  

Ponadto, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo, konieczne jest, aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z niżej wymienionych czynności:

• wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy,
• uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,
• prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,
• nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.
  
  

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności polegających m.in. na prowadzeniu księgowości, obsłudze prawnej i kasowej, zapewnieniu pomieszczeń biurowych, dostarczania druków i formularzy nie można uznać za typowe czynności pośredników podejmowane w ramach prowadzonej przez nich działalności. Wnioskodawca bowiem nie nawiązuje kontaktu z osobami, które byłyby ewentualnie zainteresowane przystąpieniem do kasy zapomogowo-pożyczkowej, nie negocjuje warunków zasad udzielania pożyczki. Z uwagi na to, że świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie można uznać za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek pieniężnych, usługi te nie są objęte zwolnieniem od podatku wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Rozpatrzenia zatem wymaga, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z wyżej powołanym art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi stanowiące element (część składową) usługi udzielania pożyczek, które są dla tej usługi właściwe w znaczeniu specyficzne (specyficzny – właściwy wyłącznie dla danej osoby, danego przedmiotu czy zjawiska).

W sprawie C-2/95 SDC TSUE podkreślił, iż aby usługi pomocnicze dla zwolnionej usługi głównej mogły również korzystać ze zwolnienia „muszą, w szerokim ujęciu, tworzyć odrębną całość, spełniając w efekcie szczególne, zasadnicze funkcje opisanej usługi (...). Usługę zwolnioną z podatku na podstawie przepisów dyrektywy należy odróżnić od zwykłej fizycznej lub technicznej dostawy, takiej jak udostępnienie bankowi systemu obsługi danych.” (pkt 66 wyroku).

Warunek wypełnienia specyficznych i istotnych funkcji usługi głównej przez usługę pomocniczą, uprawniający tę ostatnią do zwolnienia od podatku, był wielokrotnie przywoływany również w innych wyrokach TSUE, np.: w sprawach C-235/00 CSC (pkt 25), C-169/04 Abbey National (pkt 70 i 71), C-350/10 Nordea Pankki Suomi Oyj (pkt 24 i 27).

Uwzględniając zatem orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w tym zakresie, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnieniu od podatku nie podlegają usługi stanowiące element (część składową) usługi Finansowejj, które nie są dla danej usługi finansowej właściwe w znaczeniu specyficzne (specyficzny – właściwy wyłącznie dla danej osoby, danego przedmiotu czy zjawiska).

Należy przy tym zauważyć, że fakt, że dana usługa jest rzeczywiście niezbędna do wykonania usługi głównej, nie przesądza jeszcze, że ma do niej zastosowanie zwolnienie od podatku. „Sam fakt, że jakiś istotny element jest niezbędny do zakończenia transakcji zwolnionej z podatku, nie daje podstaw do konkluzji, że usługa, którą dany element reprezentuje, jest zwolniona z podatku” – wyrok w sprawie C-2/95 SDC ( pkt 65 ).

Intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 13w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy także takich usług, które co do zasady nie stanowią usług stricte udzielania pożyczek, lecz wpisują się w ich świadczenie na tyle trwale, że możemy o nich powiedzieć, iż stają się właściwymi dla tych usług

W powyższym kontekście, odnosząc się do czynności polegających na prowadzeniu księgowości i obsługi prawnej, zapewnieniu pomieszczeń biurowych dla księgowości, informowania przynajmniej raz w roku członków kasy o stanie ich wkładów i zadłużenia, prowadzeniu obsługi kasowej, zapewnieniu pomieszczeń biurowych dla kasjerki i odpowiednio zabezpieczonego miejsca na przechowywanie pieniędzy, transporcie pieniędzy z banku, dostarczenia druków i formularzy, przyjmowaniu i odprowadzaniu wpłat wnoszonych przez emerytów i rencistów oraz osoby przebywające na urlopach wychowawczych, dokonaniu na rzecz MPKZP potrąceń w listach płac, w listach wypłat zasiłków wychowawczych, wpisowego, wkładów miesięcznych i rat pożyczek należy uznać za specyficzne dla usługi udzielania pożyczek przez międzyzakładową kasę zapomogowo-pożyczkową. Wymienione powyżej czynności mają typowe cechy, które można przypisać czynnościom udzielania pożyczek przez międzyzakładową kasę zapomogowo-pożyczkową. Zatem usługi wymienione we wniosku są usługami właściwymi do usług udzielania pożyczek przez MPKZP. Ponadto wykonanie przedmiotowych czynności jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania kasy zapomogowo-pożyczkowej. Tym samym usługi świadczone przez Wnioskodawcę objęte są zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Uwzględniając powyższe za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że wystawiając faktury VAT dokumentujące świadczenie usług w ramach obsługi MPKZP, które są usługami pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek pieniężnych, Wnioskodawca powołuje się na art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT i zwalnia ww. usługi z podatku od towarów i usług., gdyż usługi świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.