INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2011r. (data wpływu 21 lipca 2011r.), uzupełnione pismem z dnia 12 października 2011r. (data wpływu 17 października 2011r.) oraz pismem z dnia 31 października 2011r. (data wpływu 2 listopada 2011r.) w odpowiedzi na wezwania z dnia 3 października 2011r. znak IPPP2/443-878/11-2/MM oraz z dnia 20 października 2011r. znak IPPP2/443-878/11-4/MM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie:

• pyt. nr 1 w kwestii zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych usług związanych ze sportem - jest nieprawidłowe;

• pyt. nr 2 w kwestii braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego świadczenia usług związanych z wydawaniem ubiorów sportowych oraz organizowaniem wyjazdów sportowych – jest prawidłowe;

• pyt. nr 3 w kwestii braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej świadczonych usług związanych ze sportem – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT dla świadczonych usług związanych ze sportem, braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego świadczenia usług związanych z wydawaniem ubiorów sportowych oraz organizowaniem wyjazdów sportowych oraz obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej świadczonych usług związanych ze sportem. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym stanie faktycznym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 3 października 2011r. znak IPPP2/443-878/11-2/MM oraz pismem z dnia 20 października 2011r. znak IPPP2/443-878/11-4/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja jest organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego, w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo w zakresie piłki nożnej. Wnioskodawca działa na podstawie: ustawy o fundacjach, ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz statutu Fundacji. Zainteresowany posiada status opp.

Głównymi celami Fundacji są:

• ochrona i promocja zdrowia
• rozwój nauki, edukacji, oświaty i wychowania
• wspieranie działalności dobroczynnej
• upowszechnianie i rozwój kultury fizycznej i sportu.
  
  

Fundacja realizuje swoje cele poprzez m.in.;

• zatrudnianie wykwalifikowanej kadry trenerskiej (w tym także opieki psychologicznej, medycznej itp.)
• wynajem obiektów służących szkoleniu wychowanków (sale gimnastyczne, hale sportowe, boiska itp.);
• organizowanie krajowych i zagranicznych wyjazdów szkoleniowych (szkolenie, wspieranie ducha zdrowej rywalizacji, poznawanie technik szkolenia w innych krajach i klubach),
• organizowanie skautingu w kraju i za granicą (pozyskanie młodzieży uzdolnionej sportowo, poznanie nowoczesnych technik szkolenia oraz ośrodków szkoleniowych),
• zapewnienie możliwości efektywnego szkolenia wychowanków spoza Warszawy w celu efektywnego kontynuowania procesu szkolenia (wykup miejsc w internacie — wyżywienie i zakwaterowanie, dowóz na treningi i do szkoły, zapewnienie opieki wychowawczej),
• zakup niezbędnych do treningów strojów sportowych
• organizowanie dożywiania dzieci i młodzieży z najuboższych rodzin
• organizowanie pomocy finansowej i rzeczowej dla zdolnych dzieci i młodzieży będących w trudnej sytuacji życiowej.
  
  

Wskazana wyżej działalność jest wyłączną działalnością statutową Fundacji, jest zgodna z założeniami ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (sfera zadań publicznych), a także ze statutem Fundacji.

Majątek Fundacji, z którego finansowane są statutowe formy działalności, pochodzi głównie z: darowizn osób fizycznych i prawnych, dotacji, 1%, a także wpłat rodziców (składek oraz wpłat celowych).

Fundacja prowadzi swoją działalność w formie nieodpłatnej oraz częściowo odpłatnej. Działalność częściowo odpłatna jest prowadzona w zakresie odpłatności za ubiory treningowe oraz częściowej odpłatności za wyjazdy krajowe i zagraniczne. Działalność odpłatna Fundacji w zakresie wyjazdów polega na pobieraniu częściowej odpłatności za wyjazdy krajowe i zagraniczne, zazwyczaj pokrywające jedynie koszty transportu. Działalność odpłatna polega również na pobieraniu odpłatności za sprzęt sportowy (ubiory) dla podopiecznych, niezbędny do treningów. Całokształt działalności odpłatnej Fundacji jest prowadzona poniżej kosztów i Fundacja ponosi na niej stratę. Wpłaty rodziców podopiecznych pokrywają tylko część kosztów. Podopieczny Fundacji, z uwagi na trudną sytuację życiową rodziców może zostać zwolniony czasowo lub na czas nieokreślony z w/w opłat. Częściowa odpłatność dotyczy tylko najmłodszych roczników szkolących się w Fundacji.

Wszystkie pozyskane przez Fundację dochody są przeznaczone na realizacje celów statutowych Fundacji, zgodnie z zasadami przewidzianymi w statucie oraz ustawie o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

Fundacja jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a także prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim polegającą na sprzedaży miejsc pod reklamę. Działalność gospodarcza jest działalnością pomocniczą (dodatkową) w stosunku do działalności pożytku publicznego i służy pozyskaniu środków finansowych na działalność stricte statutową. Zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, a także statutem Fundacji, dochód uzyskany z działalności gospodarczej jest przeznaczany na prowadzenie działalności statutowej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

1. Głównym celem odpłatnego wydawania ubiorów sportowych podopiecznym Fundacji nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia. Odpłatne wydawanie ubiorów, w określonym miejscu, znajdującym się w siedzibie Fundacji, jest ułatwieniem przede wszystkim dla trenujących dzieci i młodzieży, które w miejscu, w którym odbywają się treningi mogą zaopatrzyć się w niezbędny do treningów ubiór a także w razie potrzeby wymienić go lub zwrócić (np. przed treningiem). Ponieważ płatność za ubiory dokonywana jest przelewem, zdarza się, że w odbiorze strojów treningowych nie muszą uczestniczyć rodzice. Organizacja, jeśli tylko będzie dysponowała odpowiednimi środkami finansowymi, wystarczającymi na efektywny i rozwojowy proces szkolenia, w przyszłości chciałaby zrezygnować z pobierania jakichkolwiek opłat od swoich podopiecznych.
2. Organizowanie wyjazdów oraz wydawanie sprzętu sportowego stanowi odpłatną działalność statutową Fundacji i całość tej działalności nie przynosi organizacji zysku (zgodnie z art. 8 i 9 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie). Zdarza się, że dany wyjazd został niepoprawnie skalkulowany, lub okazało się, że przewidziane w kalkulacjach koszty nie zostały poniesione. W takiej sytuacji pojawia się niewielki dodatni wynik, ale tylko na danym wyjeździe. Jest on w całości przeznaczany na działalność statutową fundacji. W przypadku odpłatnych wydań ubiorów sportowych taka sytuacja nie ma miejsca. Stroje sportowe są wydawane podopiecznym poniżej kosztów zakupu. Na całości działalności odpłatnej Fundacja ponosi stratę (zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie).
3. Fundacja nie posiada statusu klubu sportowego, związku sportowego ani związku stowarzyszenia z innymi osobami prawnymi. Działa na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz ustawy o fundacjach. Jej głównym celem jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu wśród dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo w zakresie piłki nożnej.
4. Zdaniem Fundacji organizowanie wyjazdów oraz zaopatrywanie podopiecznych w identyczne stroje sportowe jest nieodłącznym elementem szkolenia dzieci i młodzieży. Wyjazdy (krajowe i zagraniczne) są niezbędne w tej dyscyplinie sportu. Podczas takich wyjazdów podopieczni poznają ducha zdrowej rywalizacji, sprawdzają swoje umiejętności oraz integrują się, zżywają ze sobą co przekłada się na umiejętności pracy w zespole, mające strategiczne znaczenie przy uprawianiu piłki nożnej. Jednocześnie każdy podopieczny, chcąc brać udział w treningach, musi posiadać strój sportowy. Zdaniem Wnioskodawcy narzucenie obowiązku uczestnictwa w zajęciach w identycznych strojach niweluje różnice społeczne między podopiecznymi, pozwala zjednoczyć się wszystkim trenującym jako drużynie, oraz wzbudza poczucie przynależności do jednostki szkolącej. Jednocześnie identyczne stroje sportowe, wykorzystywane na wyjazdach charakteryzują drużynę jako jedność i pozwalają identyfikować się z organizacją.
5. Nieodpłatne świadczenie usług wyjazdów na rzecz podopiecznych fundacji mieści się w zakresie celów statutowych organizacji. Jednymi z celów zapisanymi w statucie jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu oraz wspieranie działalności dobroczynnej. Jako metodę realizacji tych celów Fundacja wybrała m.in. pomoc rzeczową i finansową dla dzieci i młodzieży w trudnej sytuacji życiowej, promocje imprez sportowych, organizowanie i prowadzenie specjalistycznych ośrodków szkoleniowych w zakresie piłki nożnej poprzez finansowanie poprzez finansowanie tych ośrodków (najem hal, sal, zapewnienie wyżywienia, zakwaterowania oraz kadry trenerskiej), a także organizację obozów (wyjazdów) sportowo-szkoleniowych. Fundacja nie osiąga zysków z w/w działalności. Jednocześnie odpłatności za wyjazdy oraz ubiory sportowe dotyczą jedynie najmłodszych roczników. Pozostali chłopcy szkolący się w strukturach fundacji nie ponoszą z tego tytułu żadnych kosztów. Ponadto brak odpłatności za wyjazdy oraz ubiory dla dzieci w trudnej sytuacji życiowej, zdaniem Fundacji, powoduje wyrównanie szans podopiecznych uzdolnionych sportowo, niezależnie od statusu materialnego rodziców.
6. Fundacja wydaje ubiory sportowe odpłatnie tylko i wyłącznie podopiecznym Fundacji (lub ich rodzicom). Jednocześnie beneficjentami organizowanych przez Fundację odpłatnych wyjazdów są jedynie dzieci i młodzież szkoląca się w strukturach Fundacji lub mająca się w niej szkolić (przyjeżdżająca na testy). Oczywiście podopieczni Fundacji (dzieci w zakresie 7-18 lat) są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Zdarza się, że wpłacającymi należności (za wyjazdy i ubiory) na rachunek bankowy są rodzice prowadzący działalność gospodarczą (tak wynika z identyfikacji na wyciągach bankowych). Ponieważ żaden z rodziców nie zwrócił się do organizacji w celu uzyskania dokumentu potwierdzającego nabycie, fundacja wystawia na koniec miesiąca jedną zbiorczą fakturę na potrzeby ewidencji (rachunkowej i podatkowej).
7. Zapłata za odpłatne usługi wyjazdów oraz odpłatne wydawanie strojów sportowych następuje za pomocą przelewów bankowych. Jak już wcześniej pisano we wniosku, rodzice często nie opisują czego dotyczy wpłata. Standardem jest tytułowanie wpłaty „darowizna na cele statutowe — „Jan Kowalski, Łódź”, lub po prostu „darowizna na cele statutowe”. Ponieważ pieniążki wpłacane przez rodziców są de facto zapłatą za odpłatne wyjazdy i odpłatny sprzęt (czasem darowizną), Fundacja podjęła decyzję oraz poinformowała rodziców (regulamin Fundacji), że każda wpłata dokonana przez rodzica jest najpierw przeznaczana na pokrycie należności z tytułu odpłatnych wyjazdów oraz odpłatnego poboru sprzętu sportowego, a jeśli okaże się, że rodzic wpłacił więcej — albo ubiega się o zwrot albo kwota ta jest w momencie odejścia dziecka ze struktur organizacji, traktowana jako darowizna. Zdarzyło się że kilkakrotnie rodzice wpłacili do kasy darowiznę (stricte darowiznę). Rodzice nie otrzymują od fundacji dokumentu identyfikującego transakcję pobrania ubiorów, a zapłata za wyjazdy jest dokonywana na podstawie informacji od trenera prowadzącego. Rodzice dokonują wpłat przed pobraniem strojów oraz przed zaplanowanym wyjazdem.
8. Fundacja samodzielnie zakwalifikowała swoje usługi (odpłatne wydawanie ubiorów sportowych oraz odpłatności za wyjazdy szkoleniowe) do PKWiU 93.19.19 (art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT) — pozostałe usługi związane ze sportem i rekreacją. Fundacja uważa, że w ramach swojej działalności statutowej działa w zakresie kultury fizycznej i sportu, a dokonana klasyfikacja statystyczna obejmuje także wydawanie ubiorów sportowych, jako niezbędny element dodatkowy szkolenia dzieci i młodzieży w zakresie piłki nożnej. Fundacja nie sprzedaje strojów sportowych na zewnątrz, nie ponosi z tego tytułu zysków, zatem zdaniem Wnioskodawcy błędem byłoby zakwalifikowanie odpłatnego wydawania ubiorów do innej grupy PKWiU.
9. Fundacja nie prowadziła ewidencji obrotu z tytułu sprzedaży towarów i usług (usług organizowania wyjazdów sportowych oraz dostawy ubiorów sportowych) za pomocą kasy rejestrującej przed 1 stycznia 2011 r. Należności z tytułu odpłatnej działalności spływały ma rachunek bankowy. Obrót z tytułu odpłatnych wydań i wyjazdów przekroczył kwotę 40.000 zł.
10. Zdaniem Fundacji, ponieważ, odpłatnie wydając sprzęt sportowy podopiecznym, korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 32 oraz ust. 17 pkt 1,2 oraz ust. 18, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie ubiorów sportowych. Zatem Fundacja nabywając ubiory sportowe, i mając na uwadze ich związek ze sprzedażą zwolnioną, nie odliczała VAT naliczonego od w/w faktur zakupu.
11. Przekazywane nieodpłatnie ubiory sportowe czasem przekraczają, czasem nie, kwotę 100 zł na jedną osobę. Podopieczni Fundacji pobierając strój sportowy podpisują się pod informacją (imię, nazwisko, rocznik) jaki sprzęt pobrali. Zatem bez względu na wartość pobranego ubioru, Wnioskodawca jest w stanie ustalić tożsamość podopiecznego (lub rodzica).
12. Zdaniem Wnioskodawcy Fundacja prowadzi dokumentację umożliwiającą identyfikacje osób, które pobrały ubiory sportowe.
13. Fundacja uważa, że ubiory sportowe nie spełniają definicji próbki określonej w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.
14. Pierwszym rokiem działalności Fundacji był rok 2009. jednocześnie od 01/2009 prowadzona była działalność w zakresie odpłatności za wyjazdy, od 02/2009 za ubiory sportowe, Wnioskodawca zarówno w 2009 (jak i w 2010 roku) korzystał ze zwolnienia z obowiązku stosowania kasy fiskalnej przewidzianego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 roku, załącznik, poz. 29 (odpowiednio dla 2010 roku — Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 roku, załącznik poz. 29), traktując zarówno odpłatne wydania ubrań jak i wyjazdy jako usługi związane ze sportem (PKWiU ex 92) - dodatkowo płatności za w/w usługi była dokonywana na rachunek bankowy Fundacji, a z regulaminu odpłatności za wyjazdy i ubiory jednoznacznie wynika, że każda płatność dokonana przez rodzica bez względu na tytuł przelewu) jest traktowana jako spłata zobowiązania wobec Fundacji, ewentualna nadwyżka, jako darowizna. Wnioskodawca traktował wydania ubioru za odpłatnością jako nieodzowny element usługi szkolenia (dzieci nie mogą uczestniczyć w systemie szkolenia bez odpowiedniego stroju sportowego). Nie ma możliwości świadczenia usług związanych ze sportem, gdy nie ma odpowiedniego ubioru, bowiem w zwykłych koszulkach dzieci i młodzież nie może wyjść na płytę boiska i trening. Ze względu na fakt, że ubiorów sportowych nie mogą nabyć inne osoby niż członkowie Fundacji, staje się elementem składowym świadczenia usługi.
15. Wnioskodawca odpłatne wyjazdy oraz odpłatne wydawanie ubiorów, będące nieodłącznym elementem systemu szkolenia sklasyfikował:
    • PKWiU 2008 93.19.19 — pozostałe usługi związane ze sportem;
    • PKWiU 1997 — 92.62.13 — usługi związane ze sportem pozostałe.
16. Rok 2009 był pierwszym rokiem prowadzenia działalności Fundacji. Obrót z tytułu wyjazdów przekroczył kwotę 20 tys. zł z datą 31/03/2009r., zaś z tytułu odpłatnego wydawania ubiorów — z datą 31/08/2009r.
17. Zarówno w 2009, 2010 jak i w 2011 roku zapłata za odpłatne usługi wyjazdów oraz odpłatne wydawanie strojów sportowych następowała za pomocą przelewów bankowych. Jak już wcześniej pisano we wniosku, rodzice często nie opisują czego dotyczy wpłata. Standardem jest tytułowanie wpłaty „darowizna na cele statutowe — Jan Kowalski, Łódź”, lub po prostu „darowizna na cele statutowe”. Ponieważ pieniążki wpłacane przez rodziców są de facto zapłatą za odpłatne wyjazdy i odpłatny sprzęt (czasem darowizną), Fundacja podjęła decyzje oraz poinformowała rodziców (regulamin Fundacji), że każda wpłata dokonana przez rodzica jest najpierw przeznaczana na pokrycie należności z tytułu odpłatnych wyjazdów oraz odpłatnego poboru sprzętu sportowego, a jeśli okaże się, że rodzic wpłacił więcej — albo ubiega się o zwrot albo kwota ta jest w momencie odejścia dziecka ze struktur organizacji, traktowana jako darowizna. Zdarzyło się że kilkakrotnie rodzice wpłacili do kasy darowiznę (stricte darowiznę). Rodzice nie otrzymują od Fundacji dokumentu identyfikującego transakcję pobrania ubiorów, a zapłata za wyjazdy jest dokonywana na podstawie informacji od trenera prowadzącego. Rodzice dokonują wpłat przed pobraniem Strojów oraz przed zaplanowanym wyjazdem. Zatem przy wpłacie rodziców na konto Fundacji określonej kwoty pieniędzy, bez względu na tytuł przelewu, zgodnie z ustaleniami z rodzicami (regulamin fundacji), każda wpłata jest traktowana jako zapłata za konkretną usługę (wyjazd, wydanie ubioru).
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy, w związku z odpłatnym wydawaniem ubiorów sportowych oraz odpłatnymi wyjazdami podopiecznych, Fundacja może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 32 —„usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe oraz Związki Stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem, że:
   • są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim -świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków
   • są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym
   • z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem i wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością...
2. Czy Fundacja może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT przy nieodpłatnym wydawaniu ubioru sportowego swoim podopiecznym oraz zwolnień z opłat za wyjazdy (zwolnionym z opłat np. z powodu trudnej sytuacji życiowej)...
3. Czy wydania ubioru sportowego podopiecznym za odpłatnością oraz pobieranie częściowej odpłatności za wyjazdy podlega ewidencji przez kasę fiskalną...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Fundacja uważa, że zarówno w stosunku do odpłatności za wyjazdy jak i ubiory sportowe (art. 43 ust. 17- ad 1,2; ust. 18) możne skorzystać z w/w zwolnienia, bowiem wyjazdy są usługami ściśle zwianymi ze sportem (niezbędny element szkolenia dzieci i młodzieży), a także Fundacja nie jest podmiotem nastawionym na zysk (działalność gospodarcza jest działalnością pomocniczą w celu uzyskania środków na szkolenie), a sama usługa jest świadczona na rzecz osób uprawiających sport (podopieczni Fundacji). Ubiór sportowy jest niezbędny do przeprowadzenia treningów oraz uczestnictwa w krajowej i międzynarodowej rywalizacji sportowej.
2. Fundacja uważa, że skoro korzysta ze zwolnienia z VAT w ramach odpłatnego wydawania sprzętu sportowego (art. 43 ust. 17-ad 1,2) i nie korzysta tym samym z prawa do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie ubrań, może skorzystać ze zwolnienia z naliczania podatku VAT należnego od nieodpłatnych wydań ubioru sportowego. Jeśli chodzi o nieodpłatne świadczenie usług dla podopiecznych Fundacji — zarówno tych, z działalności odpłatnej (wyjazdy), jak i każdej innej usługi nieodpłatnie świadczonej na rzecz swojego podopiecznego, Fundacja uważa, że jako podmiot działający w sferze pożytku publicznego, realizujący cele społeczno-użyteczne, a także na podstawie art. 8 ust 2 (ustawy o VAT), Fundacja nie jest płatnikiem VAT z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług dla swoich podopiecznych.
3. Fundacja uważa, że jej działalność odpłatna nie podlega ewidencji przez kasę fiskalną. Podopieczni płacą za ubiory i wyjazdy za pośrednictwem banku. Choć z tytułu przelewu nie wynika jednoznacznie, czego dotyczy płatność, gdyż część rodziców tytułuje wpłatę „darowizna na cele statutowe” (pomimo charakteru odpłatności), część pisze w tytule „za wyjazd”, część tylko podaje imię i nazwisko podopiecznego, to zazwyczaj rodzice nie dokonują żadnych innych płatności na rzecz Fundacji poza tymi obowiązkowymi. Nie można jednoznacznie przypisać danej wpłaty do faktury, ale Wnioskodawca nie jest w stanie przekonać rodziców do innego tytułowania płatności. Jednocześnie ubiór jest wydawany z magazynu tylko podopiecznym (lub rodzicom), którzy podpisują, że pobrali daną rzecz. Nie ma możliwości, żeby ktoś inny (z zewnątrz) „zakupił” ubiór sportowy Wnioskodawcy. Na większości ubiorów jest logo Zainteresowanego, czasem logo sponsora. Często się zdarza, że ubiory są wymieniane, zwracane. W związku z tym Wnioskodawca przyjął zasadę, że na koniec miesiąca z pobrań ubiorów sportowych sporządzane jest zestawienie, na podstawie którego wystawiana jest zbiorcza faktura do VAT (stawka ZW). Podobnie sytuacja wygląda z pobieraniem opłat za wyjazdy. Zdarza się, że w ostatniej chwili podopieczny Fundacji nie może pojechać (z powodu np. kontuzji). Dlatego na koniec miesiąca przekazywane jest do księgowości zestawienie, kto uczestniczył w danym wyjeździe i jaka była jego częściowa odpłatność. Na tej podstawie jest również wystawiana zbiorcza faktura do VAT (stawka zw).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

• pyt. nr 1 w kwestii zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych usług związanych ze sportem - za nieprawidłowe;

• pyt. nr 2 w kwestii braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego świadczenia usług związanych z wydawaniem ubiorów sportowych oraz organizowaniem wyjazdów sportowych – za prawidłowe;

• pyt. nr 3 w kwestii braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej świadczonych usług związanych ze sportem – za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Tut. Organ informuje, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku.

Przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy państwa członkowskie zwalniają również od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT zwalnia się usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zarówno ustawa o VAT, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego oraz związku stowarzyszeń i innych osób prawnych.

O klubie sportowym jest natomiast mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010r. o sporcie (Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o sporcie”. Zgodnie z nim klub sportowy działa jako osoba prawna.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o sporcie kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń (art. 6 ust. 2 ustawy o sporcie).

Definicję stowarzyszenia zawiera z kolei art. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989r. prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. 2001, Nr 79, poz. 855 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o stowarzyszeniach”, zgodnie z którym stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ustawy o stowarzyszeniach). Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników (art. 2 ust. 3 ustawy o stowarzyszeniach).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o stowarzyszeniach stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele zarobkowe mogą być członkami wspierającymi. Do związków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy (art. 22 ust. 2 ustawy o stowarzyszeniach).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego, w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo w zakresie piłki nożnej. Wnioskodawca działa na podstawie: ustawy o fundacjach, ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz statutu Fundacji. Głównymi celami Fundacji są: ochrona i promocja zdrowia; rozwój nauki, edukacji, oświaty i wychowania; wspieranie działalności dobroczynnej; upowszechnianie i rozwój kultury fizycznej i sportu.

Fundacja jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a także prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim polegającą na sprzedaży miejsc pod reklamę. Działalność gospodarcza jest działalnością pomocniczą (dodatkową) w stosunku do działalności pożytku publicznego i służy pozyskaniu środków finansowych na działalność stricte statutową. Zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, a także statutem Fundacji, dochód uzyskany z działalności gospodarczej jest przeznaczany na prowadzenie działalności statutowej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż głównym celem odpłatnego wydawania ubiorów sportowych podopiecznym Fundacji nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia. Odpłatne wydawanie ubiorów, w określonym miejscu, znajdującym się w siedzibie Fundacji, jest ułatwieniem przede wszystkim dla trenujących dzieci i młodzieży, które w miejscu, w którym odbywają się treningi mogą zaopatrzyć się w niezbędny do treningów ubiór a także w razie potrzeby wymienić go lub zwrócić (np. przed treningiem). Ponieważ płatność za ubiory dokonywana jest przelewem, zdarza się, że w odbiorze strojów treningowych nie muszą uczestniczyć rodzice. Organizacja, jeśli tylko będzie dysponowała odpowiednimi środkami finansowymi, wystarczającymi na efektywny i rozwojowy proces szkolenia, w przyszłości chciałaby zrezygnować z pobierania jakichkolwiek opłat od swoich podopiecznych.

Organizowanie wyjazdów oraz wydawanie sprzętu sportowego stanowi odpłatną działalność statutową Fundacji i całość tej działalności nie przynosi organizacji zysku (zgodnie z art. 8 i 9 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie). Zdarza się, że dany wyjazd został niepoprawnie skalkulowany, lub okazało się, że przewidziane w kalkulacjach koszty nie zostały poniesione. W takiej sytuacji pojawia się niewielki dodatni wynik, ale tylko na danym wyjeździe. Jest on w całości przeznaczany na działalność statutową fundacji. W przypadku odpłatnych wydań ubiorów sportowych taka sytuacja nie ma miejsca. Stroje sportowe są wydawane podopiecznym poniżej kosztów zakupu. Na całości działalności odpłatnej Fundacja ponosi stratę (zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie).

Wnioskodawca nie posiada statusu klubu sportowego, związku sportowego ani związku stowarzyszenia z innymi osobami prawnymi. Działa na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz ustawy o fundacjach. Jej głównym celem jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu wśród dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo w zakresie piłki nożnej. W opinii Wnioskodawcy organizowanie wyjazdów oraz zaopatrywanie podopiecznych w identyczne stroje sportowe jest nieodłącznym elementem szkolenia dzieci i młodzieży. Wyjazdy (krajowe i zagraniczne) są niezbędne w tej dyscyplinie sportu. Podczas takich wyjazdów podopieczni poznają ducha zdrowej rywalizacji, sprawdzają swoje umiejętności oraz integrują się, zżywają ze sobą co przekłada się na umiejętności pracy w zespole, mające strategiczne znaczenie przy uprawianiu piłki nożnej. Jednocześnie każdy podopieczny, chcąc brać udział w treningach, musi posiadać strój sportowy. Zdaniem Wnioskodawcy narzucenie obowiązku uczestnictwa w zajęciach w identycznych strojach niweluje różnice społeczne między podopiecznymi, pozwala zjednoczyć się wszystkim trenującym jako drużynie, oraz wzbudza poczucie przynależności do jednostki szkolącej. Jednocześnie identyczne stroje sportowe, wykorzystywane na wyjazdach charakteryzują drużynę jako jedność i pozwalają identyfikować się z organizacją.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż Wnioskodawca w zakresie świadczonych usług opisanych we wniosku nie może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011r. Z językowej wykładni tego przepisu wynika, iż podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego winien spełnić przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym. Przesłanka o charakterze podmiotowym jest spełniona wówczas, gdy świadczącym usługę jest podmiot spełniający określone warunki – są to kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, do których celów statutowych należy działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Z kolei przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez te podmioty – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Tymczasem w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nie posiada statusu klubu sportowego, związku sportowego oraz związku stowarzyszenia z innymi osobami prawnymi. Działa na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz ustawy o fundacjach.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że ze zwolnienia od podatku na mocy wymienionych przepisów korzystać mogą jedynie usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca spełnił przesłanki przedmiotowe, bowiem do jego celów statutowych należy upowszechnianie i rozwój kultury fizycznej i sportu, a świadczone przez niego usługi związane z odpłatnymi wyjazdami sportowymi na rzecz swoich podopiecznych są konieczne do organizowania i uprawniania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Jednakże Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia dla świadczonych przez siebie usług będących przedmiotem zapytania, bowiem nie spełnił przesłanki o charakterze podmiotowym – nie posiada statusu klubu sportowego, związku sportowego oraz związku stowarzyszenia z innymi osobami prawnymi.

Dodatkowo należy wskazać, iż zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146a pkt 2 ustawy o VAT). Pod poz. 179 załącznika nr 3, pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 wymieniono usługi związane z działalnością obiektów sportowych.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany samodzielnie zakwalifikował swoje usługi do PKWiU 93.19.19 – pozostałe usługi związane ze sportem i rekreacją. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające wydawaniu ubiorów sportowych oraz organizowaniu wyjazdów sportowych dla podopiecznych nie korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%, bowiem wskazany przez Wnioskodawcę symbol PKWiU dla świadczonych usług nie został wymieniony w żadnym z załączników do ustawy o VAT przedstawiających opis towarów i usług, które korzystają ze stawki obniżonej.

Reasumując, usługi wydawania ubiorów sportowych oraz organizowania odpłatnych wyjazdów na rzecz swoich podopiecznych nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, bowiem Zainteresowany nie spełnił wszystkich przesłanek wymienionych w tym przepisie – nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych. Usługi te nie korzystają również z żadnej z obniżonej stawek podatku VAT, w konsekwencji podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odpowiadając na drugie z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Za odpłatne świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, należy również rozumieć nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być spełniony podstawowy warunek, a mianowicie brak związku świadczonych usług z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie tego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego, w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo w zakresie piłki nożnej. Wnioskodawca działa na podstawie: ustawy o fundacjach, ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz statutu Fundacji. Głównymi celami Fundacji są: ochrona i promocja zdrowia; rozwój nauki, edukacji, oświaty i wychowania; wspieranie działalności dobroczynnej; upowszechnianie i rozwój kultury fizycznej i sportu. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nieodpłatne świadczenie usług wyjazdów na rzecz podopiecznych fundacji mieści się w zakresie celów statutowych organizacji. Jednymi z celów zapisanymi w statucie jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu oraz wspieranie działalności dobroczynnej. Jako metodę realizacji tych celów Fundacja wybrała m.in. pomoc rzeczową i finansową dla dzieci i młodzieży w trudnej sytuacji życiowej, promocje imprez sportowych, organizowanie i prowadzenie specjalistycznych ośrodków szkoleniowych w zakresie piłki nożnej poprzez finansowanie poprzez finansowanie tych ośrodków (najem hal, sal, zapewnienie wyżywienia, zakwaterowania oraz kadry trenerskiej), a także organizację obozów (wyjazdów) sportowo-szkoleniowych. Fundacja nie osiąga zysków z w/w działalności. Jednocześnie odpłatności za wyjazdy oraz ubiory sportowe dotyczą jedynie najmłodszych roczników. Pozostali chłopcy szkolący się w strukturach fundacji nie ponoszą z tego tytułu żadnych kosztów. Ponadto brak odpłatności za wyjazdy oraz ubiory dla dzieci w trudnej sytuacji życiowej, zdaniem Fundacji, powoduje wyrównanie szans podopiecznych uzdolnionych sportowo, niezależnie od statusu materialnego rodziców.

Zatem należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie nieodpłatnego wydawania ubiorów sportowych oraz nieodpłatnego organizowania wyjazdów sportowych na rzecz podopiecznych znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej nie mogą być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem są związane celami statutowymi Wnioskodawcy polegającymi między innymi na upowszechnianiu kultury fizycznej i sportu. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy, a czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Odpowiadając na trzecie z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, t.j. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:

1. wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;
2. stosowane przez podatników zasady dokumentowania obrotu;
3. możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;
4. konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;
5. konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego;
6. konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
7. konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem obrotu przez podatników.
   
   

Od 1 stycznia 2011 r. w zakresie zwolnień z obowiązku prowadzenia kasy rejestrującej obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła2).

Z objaśnień zawartych w punkcie 2 wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

• Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011r.
  
  

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi oraz gdy możliwe jest zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego, w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo w zakresie piłki nożnej. W ramach swojej działalności statutowej świadczy odpłatnie usługi w zakresie organizowania wyjazdów sportowych oraz dostarcza odpłatnie towary w postaci ubiorów sportowych na rzecz swoich podopiecznych – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Podopieczni płacą za ubiory i wyjazdy za pośrednictwem banku. Jednakże z tytułu przelewu nie wynika jednoznacznie, czego dotyczy płatność, gdyż część rodziców tytułuje wpłatę „darowizna na cele statutowe” (pomimo charakteru odpłatności), część pisze w tytule „za wyjazd”, część tylko podaje imię i nazwisko podopiecznego, to zazwyczaj rodzice nie dokonują żadnych innych płatności na rzecz Fundacji poza tymi obowiązkowymi. Nie można jednoznacznie przypisać danej wpłaty do faktury.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że w sytuacji opisanej we wniosku Wnioskodawca świadcząc usługi wydawania ubiorów sportowych oraz organizacji wyjazdów sportowych na rzecz podopiecznych nie korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej przewidzianego § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, bowiem nie zostały spełnione wszystkie warunki przewidziane w załączniku do rozporządzenia - z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie nie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Natomiast w przypadku, gdy z dowodów zapłaty za wyświadczone usługi nie wynika jednoznacznie, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, to Wnioskodawca ma obowiązek zaewidencjonować daną sprzedaż na kasie rejestrującej.

Na mocy § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż na podstawie zapisów zawartych w § 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1797) zwolniono z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 29 tego załącznika wymieniono usługi związane z rekreacją, kulturą i sportem, z wyłączeniem usług związanych z filmami i taśmami wideo oraz wyświetleniem filmów na innych nośnikach (PKWiU ex 92).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że – z uwagi na fakt niewymienienia w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących – od dnia 1 maja 2011 r. nie mogą już korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej między innymi usługi związane z rekreacją, kulturą i sportem – sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 92 według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r., natomiast według obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) – sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93 „Pozostałe usługi związane ze sportem”.

Z powyższych uregulowań wynika zatem, iż do dnia 30 kwietnia 2011 r. zostało przedłużone zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku świadczenia usług związane z rekreacją, kulturą i sportem, jako niewymienionych w załączniku do rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. Tym samym, od dnia 1 maja 2011 r. wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstaje obowiązek dotyczący prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych.

W opisie stanu faktycznego wskazano, iż obrót z tytułu świadczeń na rzecz osób fizycznych przekroczył w roku 2010 kwotę 40 tys. złotych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT przekroczył w latach poprzednich kwotę 40.000 zł, to ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej Wnioskodawca mógł korzystać do dnia 30 kwietnia 2011 r., stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia. Natomiast od dnia 1 maja 2011r. Zainteresowany jest zobowiązany do ewidencjonowania obrotu i ewentualnych kwot podatku należnego z tytułu sprzedaży usług związanych ze sportem na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pomocą kasy rejestrującej. Wyjątek stanowi – na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia – sprzedaż usług, za które zapłata w całości nastąpiła przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Jednakże, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca nie wypełnia warunków przewidzianych w poz. 37 załącznika.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto na mocy z art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (§ 2 tego artykułu). W ocenie tut. Organu podatkowego wniosek dotyczy trzech stanów faktycznych – korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem świadczonych usług, braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego świadczenia usług oraz obowiązku rejestracji świadczonych usług za pomocą kasy fiskalnej. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 640 zł w dniu 19 lipca 2011r., w dniu 12 października 2011r. oraz w dniu 28 października 2011r. różnica w kwocie 520 zł zostanie zwrócona zgodnie z 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa, na wskazany we wniosku numer rachunku bankowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.