Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/138/ILG/13/RD-116669/13
z 12 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2011 r. Nr ILPB1/415-759/11-2/AMN, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 6 czerwca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziału w szkoleniach, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 31 maja 2011 r. został złożony w dniu 6 czerwca 2011 r. (data wpływu do siedziby organu podatkowego).

We wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 4¹ ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, ze zm.) – do zadań własnych gminy należy prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracją społeczną osób uzależnionych od alkoholu.

W ramach realizacji powyższego zadania, na podstawie art. 4 ust. 3 powołanej ustawy, Burmistrz powołał Gminną Komisję do Spraw Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

W skład tej komisji wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych (obowiązek ich przeszkolenia wynika z ustawy – art. 4¹ ust. 4).

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U. Nr 180, poz. 1493, ze zm.) – jednostki samorządu terytorialnego są podmiotami, które wspólnie z organami administracji rządowej realizują zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

W myśl postanowień art. 6 ust. 2 pkt 4 tejże ustawy do zadań własnych gminy należy w szczególności tworzenie gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w tym tworzenie zespołów interdyscyplinarnych.

Stosownie do treści art. 24 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.) – do obowiązku radnych rady gminy należy branie udziału w pracach tejże rady, przy czym prace te obejmują również takie sprawy jak szkolenia radnych na tematy objęte przedmiotem działania rady gminy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.) – opodatkowaniem podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem zwolnionych z opodatkowania wolą ustawodawcy.

Na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej (…), na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonywanie określonych czynności (…).

Zatem do przychodów, o których mowa w powołanym wyżej przepisie, zalicza się zarówno wynagrodzenia, jak i inne świadczenia (w tym świadczenia z tytułu nieodpłatnych szkoleń), otrzymywane przez osoby wchodzące w skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, zespołów interdyscyplinarnych oraz radnych Rady Miejskiej. Zasady opodatkowania tych dochodów określa art. 41 ust. 1 i 1 „a” tej ustawy.

Do przychodów z tytułu nieodpłatnych szkoleń, prowadzonych dla członków komisji do spraw rozwiązywania problemów alkoholowych, członków zespołów interdyscyplinarnych oraz radnych niewątpliwie nie mają zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zwolnienia te odnoszą się do świadczeń przyznanych przez pracodawcę, a gmina nie jest pracodawcą tych osób.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi natomiast kwestia, czy nie są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych przychody z tytułu nieodpłatnych szkoleń, odbywanych ze względu na obowiązek określonych w przepisach ustaw:

• członków komisji interdyscyplinarnych,
• członków Gminnej Komisji do Spraw Rozwiązywania Problemów Alkoholowych,
• radnych Rady Miejskiej,

na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 114 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie.

Czy przychody z tytułu nieodpłatnych szkoleń, organizowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego (gminy) na podstawie przepisów ustaw oraz w celu umożliwienia wykonywania przez osoby, którym organ władzy lub administracji gminnej, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonywanie określonych czynności, obowiązków z nimi związanych, a mianowicie: członków Gminnej Komisji do Spraw Przeciwdziałania Alkoholizmowi, członków Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego oraz radnym Rady Miejskiej, są czy też nie są zwolnione od podatku dochodowego, w oparciu o treść art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody, których dotyczy pytanie, są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ:

1. zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 114) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest „… wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń w naturze finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych w ramach rządowych programów”; Ponieważ ustawodawca wyraźnie zwolnił od podatku dochodowego wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń w naturze, finansowanych ze środków budżetu jednostki samorządu terytorialnego,
2. nie ma takiej sytuacji, aby w ramach rządowych programów finansowane były z budżetu gminy szkolenia członków komisji do spraw przeciwdziałania alkoholizmowi, członków zespołów interdyscyplinarnych bądź radnych. Nie można wobec tego twierdzić, iż zwolnienie od podatku dochodowego, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 114) ustawy w całości odnosiło się wyłącznie do „nieodpłatnych szkoleń odbywanych w ramach rządowych programów”. Gdyby tak miało być, to ustawodawca nie wymieniałby w tym przepisie źródeł finansowania tego rodzaju świadczeń, a przepis ten brzmiałby krótko „114) wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych w ramach rządowych programów”,
3. obowiązek przeszkolenia przez jednostkę samorządu terytorialnego osób, których dotyczy pytanie, wynika wprost z ustawy (np. art. 4¹ ust. 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi). Trudno wyobrazić sobie, aby osoba obowiązana na mocy ustawy do odbycia szkolenia w ramach obowiązków społecznych i publicznych „bogaciła się” wskutek nabytej podczas szkolenia wiedzy niezbędnej wyłącznie w ramach wykonywanych powinności obywatelskich, publicznych,
4. opodatkowanie tego rodzaju świadczeń będzie działać antymotywacyjnie i zniechęcać będzie obywateli do wykonywania funkcji publicznych i obywatelskich.
   
   

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu darzenia przyszłego uznał za nieprawidłowe stwierdzając m.in., iż przychody z tytułu nieodpłatnych szkoleń organizowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego (gminy) na podstawie przepisów ustaw oraz w celu umożliwienia wykonywania przez osoby, którym organ władzy lub administracji gminnej, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonywanie określonych czynności, obowiązków z nimi związanych, tj. członków Gminnej Komisji do Spraw Przeciwdziałania Alkoholizmowi, członków Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego oraz radnym Rady Miejskiej, nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowią przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy.

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisu zdarzenia przyszłego jest niezgodne z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dacie przedstawienia opisu zdarzenia przyszłego, zwanej dalej „ustawą”.

Stosownie do postanowień ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594), w brzmieniu obowiązującym w 2009 r., organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rady gminy oraz wyboru wójta (burmistrza, prezydenta miasta) określają odrębne ustawy (art. 11a ww. ustawy).

Decyzje rady gminy, jako organu kolegialnego, mają formę uchwały, i zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu jawnym, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Rada gminy jest organem stanowiącym i kontrolnym w gminie (art. 15 ww. ustawy). Radę gminy tworzą radni (art. 17 tej ustawy), którzy są obowiązani brać udział w pracach rady gminy i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których zostali wybrani lub desygnowani (art. 24 tej ustawy).

Dla zabezpieczenia skutecznego realizowania obowiązków przez radnych ustawodawca objął ochroną ich stosunek pracy (art. 24c i 25 ust. 2 tej ustawy) oraz zagwarantował im prawo do diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych (art. 25 ust. 4), a także przyznał radnym status funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1).

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, iż na podstawie art. 13 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich. Jednakże zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U. 6/97) „o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.” Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej. Będą to również obowiązki związane z wykonywaniem określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe).

W świetle powyższego mimo, iż ustawa nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż radny Rady Miejskiej będzie uczestniczył w nieodpłatnym szkoleniu dotyczącym tematów objętych przedmiotem działania Rady Miejskiej.

Dlatego też dla prawidłowego funkcjonowania organu gminy, jakim jest rada miasta, członkom tej rady (radnym) powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji.

Należy podzielić pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 21 września 2011 r. sygn. akt II FSK 535/11 dotyczącym świadczeń otrzymywanych od gminy przez radnych (w tym kosztów szkoleń radnych sfinansowanych im z budżetu jednostki samorządu terytorialnego) stwierdził, iż „poza powyższymi wywodami Naczelny Sąd Administracyjny zwraca uwagę, że ocena czy świadczenie jednostki samorządu terytorialnego na rzecz radnego należy zakwalifikować jako podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód wymaga oceny konkretnego stanu faktycznego w odniesieniu do konkretnego wydatku. Istotna jest tu okoliczność czy poniesione przez taką jednostkę wydatki są wydatkami związanymi z funkcjonowaniem jej organów. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240, ze zm.) przewiduje w art. 226 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 prognozowanie obok dochodów bieżących także wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym właśnie wydatki związane z funkcjonowaniem jej organów. Wydatki związane z funkcjonowaniem organów jednostki samorządu terytorialnego są kosztem tej jednostki finansowanym z jej budżetu.

Uprawnione byłoby zatem, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozpoznającym sprawę, stwierdzenie, że wydatki związane z funkcjonowaniem organu gminy jakim jest rada gminy (art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), w skład której wchodzą radni (art. 17 tej ustawy), nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla podmiotów wchodzących w skład tego organu.”.

Stąd też, uczestnictwo radnego Rady Miejskiej w szkoleniu dotyczącym funkcjonowania tego organu, należy zaliczyć do narzędzi niezbędnych w realizowaniu codziennych obowiązków radnego, a wydatki samorządów w tym zakresie nie generują po stronie radnych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień ustawy dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2012 r., poz. 1356, z późn. zm.) prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin (art. 4¹ ust. 1).

W ramach realizacji powyższych zadań, na podstawie art. 4¹ ust. 3 cytowanej ustawy. Wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych. W skład powyższych komisji wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 4¹ ust. 4 powołanej ustawy). Zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa, zgodnie z art. 4¹ ust. 5 cytowanej ustawy, rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U. Nr 180, poz. 1493, z późn. zm.), zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie są realizowane przez organy administracji rządowej i jednostki samorządu terytorialnego na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013 r., poz. 182, z późn. zm.) lub ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

W myśl postanowień art. 6 ust. 2 pkt 4 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, do zadań własnych gminy należy w szczególności tworzenie gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w tym tworzenie zespołów interdyscyplinarnych.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższe oznacza, iż z opodatkowania podatkiem dochodowym wyłączone są dochody enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź dochody, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku.

Na podstawie art. 13 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej (…).

Zatem do przychodów, o których mowa w powołanym wyżej przepisie zalicza się zarówno wynagrodzenia, jak i inne świadczenia, w tym świadczenia z tytułu nieodpłatnych szkoleń, otrzymywane przez osoby wchodzące w skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz zespołów interdyscyplinarnych.

Jednocześnie należy wskazać, iż do przychodów z tytułu nieodpłatnych szkoleń organizowanych dla członków Gminnej komisji do Spraw Przeciwdziałania Alkoholizmowi oraz członków Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego nie znajduje zastosowania zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy. Zgodnie z tym przepisem wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych (w naturze) finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Powyższe zwolnienie odnosi się do nieodpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków jednostek samorządu terytorialnego, jednakże w ramach programów rządowych. Zatem przepis ten nie dotyczy szkoleń skierowanych do członków Gminnej komisji do Spraw Przeciwdziałania Alkoholizmowi oraz członków Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, iż do przychodów z tytułu nieodpłatnych szkoleń, polegających na otrzymaniu nieodpłatnego zakwaterowania i wyżywienia oraz zwrotu kosztów podróży, może mieć zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, o ile spełnione są warunki wymienione w ust. 13 cytowanego przepisu, tj. jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Reasumując, wartość nieodpłatnych świadczeń z tytułu szkoleń otrzymanych przez osoby wchodzące w skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz zespołów interdyscyplinarnych stanowi dla nich przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 6 ustawy i podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 i 1a ustawy.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 6 czerwca 2011 r. należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 września 2011 r. Nr ILPB1/415-759/11-2/AMN, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.