Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1062/13/BW
z 26 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 października 2013r. (data wpływu 15 listopada 2013r.), uzupełnionym pismem z 31 stycznia 2014r. (data wpływu 5 lutego 2014r.) oraz pismem z 18 lutego 2014r. (data wpływu 24 lutego 2014r.), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży posiłków dla uczniów i nauczycieli - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży posiłków dla uczniów i nauczycieli.

Ww. wniosek został uzupełniony:

• pismem z 31 stycznia 2014r. znak: … (data wpływu 5 lutego 2014r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 24 stycznia 2014r. znak: IBPP2/443-1062/13/BW oraz
• pismem z 18 lutego 2014r. (data wpływu 24 lutego 2014r.).
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (Centrum Kształcenia Praktycznego i Doskonalenia Zawodowego) jest zespołem publicznych placówek oświatowo wychowawczych. Organem prowadzącym jest Miasto. Centrum jest jednostką budżetową oraz czynnym podatnikiem VAT. Realizuje zadania z zakresu przygotowania praktycznego uczniów, wynikającego z programu nauczania dla danego zawodu w formie zajęć praktycznych i praktyk zawodowych realizowanych w warsztatach.

W skład Zespołu wchodzą cztery warsztaty oraz Ośrodek Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego. Warsztat gastronomiczny (NR 2) na podstawie umowy użyczenia znajduje się w dwóch pomieszczeniach kuchennych wraz z jadalniami na terenie Zespołu Szkół Ogólnokształcących Nr 3 przy ul. /…/ oraz Zespołu kół Ponadgimnazjalnych Nr 2 /…/, w których są prowadzone stołówki. Dla wyżej wymienionych Zespołów organem prowadzącym jest to samo Miasto.

W ramach zajęć praktycznych uczniów klas gastronomicznych, uczniowie wraz z nauczycielami w stołówkach przygotowują obiady szkolne oraz w miarę potrzeb zamówienia od firm, osób fizycznych, stowarzyszeń. Korzystanie z posiłków w stołówce jest odpłatne. Do opłat z tytułu korzystania z obiadów szkolnych nie wlicza wynagrodzeń nauczycieli, pracowników obsługi, składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki. Koszt obiadu ustalany jest przez Kierownika warsztatu w porozumieniu z Dyrektorem Centrum na podstawie kosztów zużycia surowca. Ceny są zróżnicowane w zależności od wieku dzieci korzystających z posiłków (szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum) oraz wielkości obiadu (nauczyciele) natomiast koszt zleceń od osób pozostałych ustalany jest na podstawie kosztu składników oraz doliczanej marży.

Stołówki są ogólnodostępne. Wnioskodawca nie posiada podpisanych umów pomiędzy szkołą podstawową, gimnazjum, liceum, zespołem szkół ponadgimnazjalnych odnośnie wyżywienia ich uczniów. Za posiłki płacą sami uczniowie oraz nauczyciele korzystający na co dzień ze stołówki. Sprzedaż obiadów kwalifikowana jest jako "Usługi stołówkowe" (PKWiU 56.29.20) i stosuje się obecnie do nich stawkę VAT 8%.

Uchwałą Rady Miasta /…/ z dnia 30 września 2010 Wnioskodawca uzyskane dochody gromadzi na wydzielonym rachunku dochodów własnych m.in. dochody z sprzedaży wyrobów i usług powstających podczas realizacji zajęć praktycznych, praktyk zawodowych i zajęć specjalistycznych. Dochody następnie są przeznaczane m.in. na zakup materiałów, środków żywności, narzędzi i urządzeń do prowadzenia zajęć praktycznych.

Zapłata za faktury dotyczących środków żywności dokonywana jest częściowo z środków budżetowych (w ramach zatwierdzonego planu finansowego) oraz z dochodów gromadzonych na wydzielonym rachunku dochodów własnych.

Natomiast w piśmie z 31 stycznia 2014r. znak: … Wnioskodawca wskazał, że:

• Jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (Ustawa z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty Roz. 1, art. 2, pkt 3a).
  
• Stołówki są prowadzone przez Centrum Kształcenia Praktycznego i Doskonalenia Zawodowego w /…./, czyli ten sam podmiot który świadczy usługi wyżywienia.
  
• Cena sprzedaży posiłków (o których mowa w pytaniu) obejmuje koszt wsadu kotła oraz koszt przygotowania posiłku.
  
  TABELA - załącznik pdf - s. 8.
  
  
  Sprzedaż na rzecz uczniów dokonywana jest na podstawie kart abonamentowych natomiast pozostałym osobom na podstawie paragonu.
  
• Nauczyciele którzy korzystają z obiadów są pracownikami Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2, Zespołu Szkół Ogólnokształcących Nr 3, Szkoły Podstawowej oraz Centrum Kształcenia Praktycznego i Doskonalenia Zawodowego. Wszyscy są pracownikami pedagogicznymi wyżej wymienionych placówek.
  
• Do zadań Wnioskodawcy (usług podstawowych) zgodnie z Statutem par 4 Uchwała Nr 10/2013 Rady Pedagogicznej Centrum Kształcenia Praktycznego i Doskonalenia Zawodowego z dnia 30 sierpnia 2013 należą:
  1. Organizowanie i prowadzenie zajęć praktycznych, praktyk zawodowych i zajęć specjalizacyjnych dla uczniów i słuchaczy szkół zawodowych: zasadniczych, średnich i policealnych, w pełnym zakresie programowym, bądź w zakresie wybranych treści programowych.
  2. Organizowanie i prowadzenie egzaminów potwierdzających kwalifikację w zawodzie, z nauki zawodu i przygotowania zawodowego dla uczniów i słuchaczy szkół wymienionych w ust. 1 w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
  3. Organizowanie i prowadzenie przysposobienia do pracy dla uczniów gimnazjów, uczących się w klasach przysposabiających do pracy zawodowej.
  4. Organizowanie i prowadzenie zajęć uzupełniających z zakresu praktycznej nauki zawodu dla młodocianych pracowników.
  5. Organizowanie i prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych.
  6. Przygotowanie oferty prowadzonego kształcenia ustawicznego dostosowanej do potrzeb rynku pracy.
  
  

W ramach wyżej wymienionych zadań prowadzenia zajęć praktycznych są prowadzone stołówki szkolne w których gotowane są obiady i sprzedawane osobom zainteresowanym.

• Celem świadczonych usług jest uzyskanie dochodu który przeznaczony jest na zakup niezbędnych materiałów do prowadzenia zajęć praktycznych (materiałów, sprzętu, środków czystości, przeprowadzania napraw bieżących).
  
  

Z kolei w piśmie z 18 lutego 2014r. Wnioskodawca wskazał, że usługa podstawowa zwolniona jest na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26a, 29. Sprzedaż obiadów nie jest niezbędna do wykonywania usługi podstawowej, celem jest uzyskanie dodatkowego dochodu przeznaczonego na zakup niezbędnych materiałów do prowadzenia zajęć praktycznych (materiałów, sprzętu, środków czystości).

Obiad dla pracowników pedagogicznych oraz dla osób z zewnątrz nie różni się.

Na koszt przygotowania posiłku dla uczniów składa się:

• amortyzacja sprzętu,
• zakup środków czystości,
• deratyzacja i dezynfekcja kuchni.
  
  

Na koszt przygotowania posiłku dla pracowników pedagogicznych orz osób z zewnątrz składa się:

• amortyzacja sprzętu,
• zakup środków czystości,
• deratyzacja i dezynfekcja kuchni,
• opakowanie jednorazowe.
  
  

Cena wsadu do kotła uzależniona jest od wielkości wsadu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż obiadów przygotowywanych w stołówkach Centrum Kształcenia Praktycznego i Doskonalenia Zawodowego dla uczniów i nauczycieli jest zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24, 26-29?
2. Jaką stawką podatku od towaru i usług należy opodatkować obiady przygotowywane dla uczniów i nauczycieli?
   
   

Należy zauważyć, że pytanie oznaczone wyżej nr 1 zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z 31 stycznia 2014r. Ponadto w ww. piśmie Wnioskodawca wskazał, że pytanie nr 2 jest kontynuacją uznania, iż sprzedaż obiadów dla uczniów i nauczycieli nie jest zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24, 26-29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Ze względu na fakt że:
   • Centrum nie prowadzi stołówek szkolnych dla potrzeb własnych uczniów, lecz głównym celem jest wyszkolenie zawodowe uczestników zajęć praktycznych i praktyk zawodowych,
   • nie są zawierane umowy pomiędzy Centrum a innymi szkołami na wyżywienie ich uczniów,
   • stołówka świadczy usługi ogólnodostępne
   obiady szkolne nie mogą być zwolnione z podatku od towarów i usług.
   
2. Obiady szkolne sporządzane przez Centrum dla uczniów i nauczycieli innych placówek oświatowych są opodatkowane 8% stawką podatku od towarów i usług.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, że z uwagi na fakt, że we wniosku jako przedmiot wniosku Wnioskodawca zaznaczył zaistniały stan faktyczny, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do przepisu art. 5a ww. ustawy VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o VAT.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy o VAT – zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

–oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacja, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast, zgodnie z art. 43 ust. 17 ww. ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W myśl § 13 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 247 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Ponadto zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W tym miejscu podkreślić należy, że zwolnienie określone w powyższych przepisach ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Od 1 stycznia 2011r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Ponadto, jak wskazuje Trybunał, pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Jak wynika z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z art. 2 pkt 3a ww. ustawy o systemie oświaty, system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy ustawy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Stąd wynika, że funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Centrum Kształcenia Praktycznego i Doskonalenia Zawodowego) jest zespołem publicznych placówek oświatowo wychowawczych. Organem prowadzącym jest Miasto. Centrum jest jednostką budżetową oraz czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Realizuje zadania z zakresu przygotowania praktycznego uczniów, wynikającego z programu nauczania dla danego zawodu w formie zajęć praktycznych i praktyk zawodowych realizowanych w warsztatach.

W skład Zespołu wchodzą cztery warsztaty oraz Ośrodek Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego.

Do zadań Wnioskodawcy (usług podstawowych) zgodnie z Statutem par 4 Uchwała Nr 10/2013 Rady Pedagogicznej Centrum Kształcenia Praktycznego i Doskonalenia Zawodowego z 30 sierpnia 2013 należą:

1. Organizowanie i prowadzenie zajęć praktycznych, praktyk zawodowych i zajęć specjalizacyjnych dla uczniów i słuchaczy szkół zawodowych: zasadniczych, średnich i policealnych, w pełnym zakresie programowym, bądź w zakresie wybranych treści programowych.
2. Organizowanie i prowadzenie egzaminów potwierdzających kwalifikację w zawodzie, z nauki zawodu i przygotowania zawodowego dla uczniów i słuchaczy szkół wymienionych w ust. 1 w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
3. Organizowanie i prowadzenie przysposobienia do pracy dla uczniów gimnazjów, uczących się w klasach przysposabiających do pracy zawodowej.
4. Organizowanie i prowadzenie zajęć uzupełniających z zakresu praktycznej nauki zawodu dla młodocianych pracowników.
5. Organizowanie i prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych.
6. Przygotowanie oferty prowadzonego kształcenia ustawicznego dostosowanej do potrzeb rynku pracy.
   
   

W ramach wyżej wymienionych zadań prowadzenia zajęć praktycznych są prowadzone stołówki szkolne w których gotowane są obiady i sprzedawane osobom zainteresowanym.

Stołówki są prowadzone przez Wnioskodawcę, czyli ten sam podmiot który świadczy usługi wyżywienia. Stołówki są ogólnodostępne.

Wnioskodawca nie posiada podpisanych umów pomiędzy szkołą podstawową, gimnazjum, liceum, zespołem szkół ponadgimnazjalnych odnośnie wyżywienia ich uczniów. Za posiłki płacą sami uczniowie oraz nauczyciele korzystający na co dzień ze stołówki.

Nauczyciele którzy korzystają z obiadów są pracownikami Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2, Zespołu Szkół Ogólnokształcących Nr 3, Szkoły Podstawowej oraz Centrum Kształcenia praktycznego i Doskonalenia Zawodowego. Wszyscy są pracownikami pedagogicznymi wyżej wymienionych placówek.

Korzystanie z posiłków w stołówce jest odpłatne. Koszt obiadu ustalany jest przez Kierownika warsztatu w porozumieniu z Dyrektorem Centrum na podstawie kosztów zużycia surowca.

Cena sprzedaży obiadów obejmuje koszt wsadu kotła oraz koszt przygotowania posiłku.

TABELA - załącznik pdf - s. 8.

Sprzedaż na rzecz uczniów dokonywana jest na podstawie kart abonamentowych natomiast pozostałym osobom na podstawie paragonu.

Na koszt przygotowania posiłku dla uczniów składa się:

• amortyzacja sprzętu,
• zakup środków czystości,
• deratyzacja i dezynfekcja kuchni.
  
  

Na koszt przygotowania posiłku dla pracowników pedagogicznych oraz osób z zewnątrz składa się:

• Sprzedaż obiadów nie jest niezbędna do wykonywania usługi podstawowej, celem jest uzyskanie dodatkowego dochodu przeznaczonego na zakup niezbędnych materiałów do prowadzenia zajęć praktycznych (materiałów, sprzętu, środków czystości).
• amortyzacja sprzętu,
• zakup środków czystości,
• deratyzacja i dezynfekcja kuchni,
• opakowanie jednorazowe.
  
  

Cena wsadu do kotła uzależniona jest od wielkości wsadu.

Obiad dla pracowników pedagogicznych oraz dla osób z zewnątrz nie różni się.

Uchwałą Rady Miasta Wnioskodawca uzyskane dochody gromadzi na wydzielonym rachunku dochodów własnych min. dochody z sprzedaży wyrobów i usług powstających podczas realizacji zajęć praktycznych, praktyk zawodowych i zajęć specjalistycznych. Dochody następnie są przeznaczane min. na zakup materiałów, środków żywności, narzędzi i urządzeń do prowadzenia zajęć praktycznych.

Zapłata za faktury dotyczących środków żywności dokonywana jest częściowo z środków budżetowych (w ramach zatwierdzonego planu finansowego) oraz z dochodów gromadzonych na wydzielonym rachunku dochodów własnych.

Wnioskodawca wskazał, że:

• Usługa podstawowa zwolniona jest na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26a, 29.
• Sprzedaż obiadów nie jest niezbędna do wykonywania usługi podstawowej, celem jest uzyskanie dodatkowego dochodu przeznaczonego na zakup niezbędnych materiałów do prowadzenia zajęć praktycznych (materiałów, sprzętu, środków czystości).
• Sprzedaż obiadów kwalifikowana jest jako "Usługi stołówkowe" (PKWiU 56.29.20) i stosuje się obecnie do nich stawkę VAT 8%.
  
  

Jak wynika z okoliczności sprawy w stołówkach, w ramach zajęć praktycznych uczniów klas gastronomicznych, uczniowie wraz z nauczycielami przygotowują obiady. A zatem prowadzenie ww. stołówek służy realizacji przez Wnioskodawcę zadania z zakresu przygotowania praktycznego uczniów, wynikającego z programu nauczania dla danego zawodu w formie zajęć praktycznych i praktyk zawodowych. W powyższym przypadku prowadzenie stołówek przez Wnioskodawcę nie służy realizacji funkcji opiekuńczej Wnioskodawcy. Z uwagi na powyższe usługi ww. stołówek nie mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 24 jak również art. 43 ust. 17 ustawy o VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca usługa podstawowa Wnioskodawcy jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26a, 29 ustawy o VAT, jednakże wskazana sprzedaż obiadów nie jest niezbędna do wykonywania usługi podstawowej; celem w tym wypadku jest uzyskanie dodatkowego dochodu przeznaczonego na zakup niezbędnych materiałów do prowadzenia zajęć praktycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku zaistniały stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro, sprzedaż obiadów przez Wnioskodawcę nie jest niezbędna do wykonywania usługi podstawowej, celem jej jest uzyskanie dodatkowego dochodu przeznaczonego na zakup niezbędnych materiałów do prowadzenia zajęć praktycznych (materiałów, sprzętu, środków czystości), to sprzedaż obiadów przez Wnioskodawcę na rzecz uczniów i nauczycieli nie może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 należy zauważyć, że jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy sprzedaż obiadów (dla uczniów i nauczycieli kwalifikowana jest jako usługi stołówkowe (PKWU 56.29.20), zatem zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 załącznika nr 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, do tej sprzedaży zastosowanie ma stawka podatku VAT 8%.

Tym samym również za prawidłowe należało uznać stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2.

Podkreślić w tym miejscu należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania opisanych we wniosku usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Należy zauważyć, że w myśl Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania ww. usług, Wnioskodawca może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Natomiast tut. organ nie jest uprawniony do oceny jej poprawności, ani do oceny zgodności zaklasyfikowania wyrobu/usługi według PKWiU.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zaistniałego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji wg PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.