Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1302/13-2/ES
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r. ) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu użytkowego z majątku spółki jawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu użytkowego z majątku spółki jawnej.

W wniosku zostało przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo Budowlane Spółka Jawna na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wybudowała w 2005 r. budynek mieszkalny wielorodzinny z lokalami usługowymi na parterze. Pozwolenie na użytkowanie lokali usługowych o powierzchni 749,16 m. kw. położonych na parterze budynku oraz pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 25,4 m kw. usytuowanego w piwnicy uzyskano 8 czerwca 2005 r. (decyzja nr XX/05 Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego), a pozwolenie na użytkowanie lokali mieszkalnych wraz garażem podziemnym oraz trzech lokali usługowych o powierzchni użytkowej 166,62 m. kw. uzyskano 8 lipca 2005 r. ( decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego).

Spółka jawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług i przy wytworzeniu lokali mieszkalnych i usługowych odliczała podatek VAT naliczony.

Lokale mieszkalne oraz część miejsc postojowych położonych w garażu podziemnym zostały przeznaczone do sprzedaży natomiast lokale usługowe przeznaczono na potrzeby własne (Biuro spółki), jeden lokal na sprzedaż a pozostałe ma wynajem.

Lokale przeznaczone na wynajem i potrzeby własne zostały ujęte przez Spółkę w ewidencji środków trwałych w lipcu 2005 roku i są dokonywane od nich odpisy amortyzacyjne.

W styczniu 2005 roku zostały podpisane przez Spółkę dwie umowy na wynajem lokalu usługowego (składającego się z dwóch części o powierzchni łącznej 774,63 metrów kw) na okres 5 lat licząc od daty wydania lokalu z możliwością przedłużenia umów na kolejny rok kalendarzowy, jeżeli żadna ze stron nie powiadomi pisemnie drugiej strony o rozwiązaniu umowy najmu najpóźniej na trzy miesiące przed upływem okresu najmu

• Umowa z dnia 17 stycznia 2005 r. na wynajem powierzchni około 641,93 m kw. (przed obmiarem końcowym) zlokalizowanej na parterze oraz 30 m kw. powierzchni zlokalizowanej na kondygnacji -1; zgodnie z umową najemca miał prawo do wyłącznego korzystania z dwóch miejsc parkingowych położonych w podziemnym parkingu oraz 32 miejsc parkingowych usytuowanych bezpośrednio przy obiekcie,
  

• Umowa z dnia 24 stycznia 2005 r. na wynajem powierzchni około 139,81 m kw. (przed obmiarem końcowym) zlokalizowanej na parterze. Zgodnie z umową najemca miał prawo do używania 7 miejsc parkingowych usytuowanych bezpośrednio przy obiekcie.
  
  

Wydanie lokali najemcom nastąpiło 21 czerwca 2005 roku. Najem w spółce jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Obydwie umowy najmu zostały rozwiązane w czerwcu 2011 roku.

W dniu 14 czerwca 2011 roku Przedsiębiorstwo Spółka Jawna podpisała nową umowę na wynajem części uprzednio wynajmowanych pomieszczeń o powierzchni 493,39 metrów kw. położonych na parterze budynku, plus jedno miejsce parkingowe położone w budynku na poziomie -1 oraz naziemne miejsca parkingowe. Pozostała powierzchnia będąca przedmiotem najmu od 2005 do 2011 roku pozostaje nie wynajęta. Wspólnicy spółki jawnej zamierzają część nie wynajętego lokalu użytkowego wycofać w najbliższej przyszłości z działalności gospodarczej na cele osobiste jednego ze wspólników. Przekazanie lokalu na rzecz wspólnika nastąpi nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wycofanie z majątku spółki opisanego powyżej lokalu użytkowego i przekazanie na majątek osobisty wspólnika, rodzi skutek w postaci obowiązku zapłaty przez wspólnika podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych przekazanie lokalu na cele osobiste wspólnika w części gdzie dotychczas prowadzony był najem, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Sama czynność wycofania z majątku spółki jawnej składnika majątku w postaci lokalu usługowego figurującego w ewidencji środków trwałych spółki i przeznaczenie go nieodpłatnie na potrzeby osobiste nie powoduje żadnych skutków w podatku dochodowym.

W myśl art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Według art. 28 Kodeksu spółek handlowych, majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W świetle powyższego, majątek spółki jawnej jest prawnie wydzielony. Tym samym wszelkie przesunięcia majątkowe pomiędzy spółką jawną a jej wspólnikami dotyczące rzeczy lub praw są dla spółki i jej wspólników odpowiednio: zbyciem i nabyciem. Spółka jawna stanowi jedną z form organizacyjnych, za pośrednictwem której osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Jednocześnie na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), spółka jawna nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Uzyskane przez tę spółkę przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce jawnej stanowi, dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający podatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła. Stosownie bowiem do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Rozpatrując nieodpłatne przekazanie z majątku spółki jawnej do majątku osobistego jednego ze wspólników należy wziąć pod uwagę przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujące kwestię przychodów, w tym odnoszące się do zbycia składników majątku.

W myśl art. 14 ust. 1 powyższej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Według art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Ponadto przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, iż do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 3, nie stosuje się przepisów ust 1 pkt 8, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. W świetle ww. przepisów, wycofanie składników majątku stanowiących środki trwałe z majątku spółki jawnej nie powoduje powstania przychodu. Z treści przytoczonych przepisów wynika, iż przychodami z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych w działalności gospodarczej. Zaliczamy do nich również przychody uzyskane ze sprzedaży składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej wycofane.

Jeżeli wycofany środek trwały nie był całkowicie zamortyzowany, to jego niezamortyzowana wartość nie będzie mogła stanowić kosztu uzyskania przychodów w momencie przekazania go na potrzeby osobiste przedsiębiorcy. Dopiero w sytuacji, gdy dojdzie do odpłatnego zbycia tego składnika majątku, może zostać ona rozliczona w kosztach uzyskania przychodów. Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT

W sytuacji, gdy wycofanie składnika majątkowego wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej ze spółki jawnej, a następnie przekazanie go na cele prywatne wspólników nastąpi nieodpłatnie, to czynność ta nie będzie stanowiła odpłatnego zbycia środka trwałego. W takim przypadku nie wystąpi przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychody wystąpią dopiero wtedy. gdy dojdzie do odpłatnego zbycia tego składnika majątku. Jak bowiem wynika z art. 10 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT), w przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego powstanie przychód z działalności gospodarczej. Stanie się tak nawet wtedy, gdy przed zbyciem ten środek trwały został wycofany z działalności gospodarczej, ale między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do wycofania i dniem odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stanowisko wspólnika potwierdza interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 lipca 2013 r. nr IPTPB1/415-222/13-4/MAP w podobnej sprawie, również Interpretacja indywidualna z dnia 12.12.2011 r., sygn. IPTPB1/415-151/11-4/AG - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.