Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-1/14-4/BJ
z 18 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn.zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn.zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 8 stycznia 2014r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku 0 zł na gaz ziemny - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2014r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku 0 zł na gaz ziemny wysokometanowy grupy E. Ponieważ wniosek nie zawierał wszystkich wymaganych prawem elementów, pismem z dnia 10 stycznia 2014 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wnioskodawca pismem z dnia 17 stycznia 2014 r. uzupełnił wniosek poprzez doprecyzowanie opisu sprawy i uzupełnienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, ostatecznie sprecyzowany w uzupełnieniu wniosku.

Firma jest producentem dzianin. Jednym z elementów składowych produkcji, który zawiera ww. firma, jest proces stabilizacji materiałów. Proces stabilizacji materiałów zwany dalej stabilizacją, polega na przejściu rozwiniętej beli materiału przez urządzenie zwane dalej stabilizatorem. Czynnikiem roboczym jest gaz ziemny wysokometanowy grupy E (CN 2711 21 00). Gaz ten jest spalany wewnątrz stabilizatora i stanowi integralny element procesu stabilizacji materiału. Gaz dostarczany jest do palników znajdujących sie w komorach spalania. Komory te są odizolowane zarówno od otoczenia, jak i od samego produktu. Następuje spalenie gazu w następstwie czego nagrzewa się powietrze w tejże komorze. Nagrzane powietrze zostaje przetłoczone z komory spalania do komory stabilizacyjnej, w której transportowany jest produkt. Gorące powietrze rozprowadzane jest po powierzchni materiału a następnie, po obniżeniu temperatury z tytułu wykonanej pracy, wyprowadzone jest systemem kominowym i wyrzucone na zewnątrz budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy gaz ziemny wysokometanowy grupy E (CN 2711 21 00) wykorzystywany na cele produkcyjne związane z jego spaleniem, w następstwie czego ogrzane powietrze służy do wykonania procesu stabilizacji materiału, może być objęte stawką akcyzy 0 zł (słownie: zero złotych), o której mowa w art. 89 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku) gaz ziemny wysokometanowy grupy E (CN 2711 21 00) wykorzystywany jest w firmie do jednego z etapów produkcji - stabilizacji materiałów w urządzeniu zwanym stabilizatorem. Gaz dostarczany jest do komór spalenia stabilizatora, poprzez palniki. Zużycie gazu na tym etapie produkcji dokonuje się w obiegu zamkniętym wewnątrz stabilizatora. Po zakończeniu cyklu produkcji, ciepłe powietrze powstałe podczas spalania gazu zostaje wydalone systemem kominowym na zewnątrz budynku. Opisane powyżej wykorzystanie gazu, w zamkniętym cyklu produkcji, wskazuje na przeznaczenie do celów innych niż opałowe i według wnioskodawcy pozwala na zastosowanie stawki akcyzowej w wysokości 0 zł zgodnie z art. 89 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2011 r., nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W załączniku nr 1 do ustawy, pod pozycją 28 z kodem CN 2711 znajduje się - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

W myśl art. 89 ust. 1 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1. węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
2. benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1.565,00 zł/1.000 litrów;
3. uchylony)
4. benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1.822,00 zł/1.000 litrów;
5. paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1.446,00 zł/1.000 litrów;
6. olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1.196,00 zł/1.000 litrów;
7. (uchylony)
8. biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1.196,00 zł/1.000 litrów;
9. olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1.000 litrów;
10. olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:
    1. z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1.000 litrów,
    2. pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1.000 kilogramów;
11. olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 - 1.180,00 zł/1.000 litrów;
12. gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:
    1. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:
       • skroplonych - 695,00 zł/1.000 kilogramów,
       • w stanie gazowym - 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),
    2. wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:
       • biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
       • wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,
       • pozostałych - 14,72 zł/1 GJ;
13. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
14. pozostałych paliw silnikowych - 1.822,00 zł/1.000 litrów;
15. pozostałych paliw opałowych:
    1. w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:
       • niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1.000 litrów,
       • równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1.000 kilogramów,
    2. gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ).
    
    
    

Natomiast zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, używany przez Wnioskodawcę gaz ziemny wysokometanowy o kodzie CN 2711 21 00 jest wyrobem energetycznym, natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, ww. gaz ziemny jest wyrobem gazowym.

Podobnie kwestia określenia wyrobów akcyzowych jest uregulowana w prawie wspólnotowym, to jest w Dyrektywie Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG oraz w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej.

W przepisie art. 1 Dyrektywy Rady 2008/118/WE mówi się, iż dyrektywa ta ustanawia ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję poniższych wyrobów, zwanych dalej "wyrobami akcyzowymi", a w podpunkcie a) tego przepisu jako wyroby akcyzowe wymienia się produkty energetyczne i energię elektryczną objęte dyrektywą 2003/96/WE.

Z kolei przepis art. 2 dyrektywy 2003/96/WE mówi, iż dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie "produkty energetyczne" stosuje się do produktów wymienionych w podpunkcie b) tego przepisu, objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, kluczowe staje się ustalenie, co należy rozumieć pod sformułowaniem: „przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych”.

Należy wyraźnie stwierdzić, iż zarówno w ustawie, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie „do celów opałowych”, które ma tutaj decydujące znaczenie dla ustalenia stawki podatku na podany we wniosku o interpretację gaz ziemny.

Natomiast zwrot „zużycie w celach opałowych” był rozpatrywany przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie pod numerem C-240/01, gdzie orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie Europejski Trybunał Sprawiedliwości w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto Europejski Trybunał Sprawiedliwości w tym wyroku stwierdził, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (…), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą”.

Należy wskazać, iż ani przepisy krajowe, ani wspólnotowe nie definiują „celu opałowego” tylko jako produkcję ciepła do ogrzewania mieszkań i w związku z tym, iż brak definicji legalnej należy posiłkować się rozumieniem „celu opałowego” w języku polskim. Zgodnie z „Nowym słownikiem języka polskiego PWN” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002): opał to „materiał służący do opalania, to czym się pali”, a opałowy to „nadający się na opał, służący do opalania”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako producent dzianin, wykorzystuje gaz ziemny wysokometanowy grupy E (CN 2711 21 00) w procesie stabilizacji materiałów. W tym celu gaz ten jest spalany wewnątrz stabilizatora, dzięki czemu nagrzewa się powietrze, które następnie zostaje przetłoczone z komory spalania do komory stabilizacyjnej, w której transportowany jest materiał i tam gorące powietrze rozprowadzane jest po powierzchni materiału.

Z powyższych okoliczności wynika, że Wnioskodawca używa gaz ziemny do celów opałowych, gdyż dokonuje jego spalenia w celu ogrzania powietrza.

Zatem gaz ziemny objęty pozycją CN 2711, przeznaczony do celów opałowych nie stanowi wyrobu energetycznego innego niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczonego do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, o których mowa w art. 89 ust. 2 ustawy.

Należy zatem podkreślić, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie znajdzie zastosowania art. 89 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Z ww. przepisu wynika, że stawka podatku na wyrób energetyczny wynosi 0 zł wówczas, gdy jest to wyrób energetyczny inny niż wyrób energetyczny określony w ust. 1 pkt 1-13 oraz gdy jest przeznaczony do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Analiza art. 89 ust. 1 ustawy wskazuje, iż gaz ziemny objęty pozycją CN 2711, przeznaczony do celów opałowych został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy i zgodnie z ww. przepisem, stawka akcyzy na ww. gaz ziemny wynosi - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że gaz ziemny wysokometanowy grupy E o kodzie CN 2711 21 00, wykorzystywany przez Wnioskodawcę w procesie produkcyjnym poprzez jego spalanie nie jest objęty stawką akcyzy w wysokości 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Inne kwestie przedstawione w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.