Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1368/13/MN
z 25 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 21 marca 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 marca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie handlu hurtowego i detalicznego wyrobami mięsnymi i wędliniarskimi. W ramach wzajemnej współpracy z odbiorcami (punktami sprzedaży detalicznej) ma zamiar przekazać odbiorcom opłatę w umówionej wysokości, która ma być przeznaczona na modernizację stoiska mięsnego. Wysokość tej opłaty zostanie zafakturowana przez odbiorców i obciążona 23 % podatkiem VAT. Odbiorcy w zamian za otrzymane wsparcie finansowe na modernizację stoiska zobowiążą się do zapewnienia odpowiedniej wysokości zakupów towarów Wnioskodawcy. W przypadku nieosiągnięcia umówionego poziomu wzajemnych obrotów, zobowiązani będą do zwrotu części lub całości opłaty.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca – odpowiadając na pytanie „czy kontrahenci Wnioskodawcy w zamian za opisane we wniosku „wsparcie finansowe na modernizację stoiska” będą zobowiązani do świadczenia jakichkolwiek innych czynności oprócz zapewnienia odpowiedniej wysokości zakupów towarów Wnioskodawcy (jakich)?” – wskazał, że odbiorcy zobowiązują się do:

• zamawiania jak najszerszego asortymentu wyrobów Wnioskodawcy,
• właściwego przechowywania i eksponowania zakupionych od Wnioskodawcy wyrobów,
• zachowania jak najwyższej staranności przy sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy,
• terminowego regulowania należności Wnioskodawcy,
• dokonywania zakupów wyrobów Wnioskodawcy w umówionej wysokości,
• wdrożenia i utrzymania w ciągłej sprzedaży określonej w umowie ilości asortymentów obowiązkowych marki S. i marki U.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że kwota „wsparcia finansowego na modernizację stoiska” nie będzie stanowić zaliczki na poczet świadczeń na rzecz kontrahenta. Kontrahenci nie będą zobowiązani do rozliczenia się z tytułu otrzymanego wsparcia finansowego. Natomiast w przypadku niewywiązania się z obowiązków w zakresie zrealizowania określonego poziomu zakupów, wdrożenia i utrzymania w ciągłej sprzedaży określonej w umowie ilości asortymentów obowiązkowych marki S. i marki U. kontrahenci zobowiązani będą do zapłaty kary umownej w wysokości określonej w umowie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku .

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez kontrahenta na wartość otrzymanego „wsparcia finansowego na modernizację stoiska” powiększonego o podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, skoro faktura wystawiona przez kontrahenta dotyczy działalności opodatkowanej Wnioskodawca ma prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach otrzymanych od kontrahentów na „wsparcie finansowe na modernizację stoiska”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek nabytych towarów lub usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – niebędące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzący działalność w zakresie handlu hurtowego i detalicznego wyrobami mięsnymi i wędliniarskimi, w ramach wzajemnej współpracy z odbiorcami (punktami sprzedaży detalicznej) ma zamiar przekazać odbiorcom opłatę w umówionej wysokości, która ma być przeznaczona na modernizację stoiska mięsnego. Wysokość tej opłaty zostanie zafakturowana przez odbiorców i obciążona 23 % podatkiem VAT. Odbiorcy w zamian za otrzymane wsparcie finansowe na modernizację stoiska zobowiążą się do:

• zapewnienia odpowiedniej wysokości zakupów towarów Wnioskodawcy,
• zamawiania jak najszerszego asortymentu wyrobów Wnioskodawcy,
• właściwego przechowywania i eksponowania zakupionych od Wnioskodawcy wyrobów,
• zachowania jak najwyższej staranności przy sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy,
• terminowego regulowania należności Wnioskodawcy,
• wdrożenia i utrzymania w ciągłej sprzedaży określonej w umowie ilości asortymentów obowiązkowych marki S. i marki U.

Kontrahenci nie będą zobowiązani do rozliczenia się z tytułu otrzymanego wsparcia finansowego, natomiast w przypadku niewywiązania się z obowiązków w zakresie zrealizowania określonego poziomu zakupów, wdrożenia i utrzymania w ciągłej sprzedaży określonej w umowie ilości asortymentów obowiązkowych marki S. i marki U. kontrahenci zobowiązani będą do zapłaty kary umownej w wysokości określonej w umowie.

Wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, gdzie między stronami istnieje umowa, na podstawie której odbiorca (klient) zobowiązuje się do wykonywania na rzecz Wnioskodawcy określonego świadczenia, tj. klient ma świadczyć określone usługi (działania). W zamian Wnioskodawca zobowiązuje się do przyznania klientom wynagrodzenia w postaci opłaty w umówionej wysokości, która ma być przeznaczona na modernizację stoiska mięsnego.

Usługobiorcą jest Wnioskodawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez zwiększenie przychodów z tytułu własnej sprzedaży. Jak wynika z opisu sprawy zawartego we wniosku, przyznane kontrahentom wsparcie finansowe nie będzie związane z pojedynczymi dostawami tylko z obrotem wartościowym całości towarów z danym klientem, w określonym przedziale czasowym. Ponadto, odbiorcy zobowiązani będą do dokonywania określonych działań (czynności), w tym właściwego przechowywania i eksponowania zakupionych od Wnioskodawcy towarów, czy też zachowania jak najwyższej staranności przy sprzedaży tych wyrobów.

Wypłacenie opisanego „wsparcia finansowego na modernizację stoiska” jest więc rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się odbiorcy w stosunku do Wnioskodawcy. Zachowanie odbiorcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz Wnioskodawcy. Jako zapłatę za wykonaną usługę klient otrzymuje wsparcie finansowego o określonej wysokości.

Zatem, pomiędzy stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W świetle powyższego, zachowanie klienta, którego celem jest np.: właściwe przechowywanie i eksponowanie zakupionych od Wnioskodawcy towarów, czy też zachowanie jak najwyższej staranności przy sprzedaży tych wyrobów – należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, faktury otrzymane od klientów dokumentować będą wypłacone przez Spółkę wsparcie finansowego, będące wynagrodzeniem za usługi świadczone na jej rzecz. Nabywane przez Wnioskodawcę usługi służą czynnościom opodatkowanym, a zatem podatek naliczony wykazany na takich fakturach związany będzie z wykonywaniem czynności podlegający opodatkowaniu – sprzedaży towarów Spółki.

Reasumując, należy stwierdzić, iż wsparcie finansowe „na modernizację stoiska” wypłacane przez Wnioskodawcę, stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegających opodatkowaniu. Nabywane przez Wnioskodawcę usługi służą czynnościom opodatkowanym, tym samym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych od klientów, a dokumentujących otrzymane przez nich wsparcie finansowe, o ile nie wystąpią inne przesłanki negatywne, wymienione w art. 88 ustawy.

Zwrócić należy również uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę. Zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje żadnych skutków dla kontrahentów Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacją indywidualną).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.