Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1226/13-4/TW
z 14 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.), uzupełnionym w dniu 3 lutego 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 23 stycznia 2014 r. znak ILPB1/415-1226/13-2/TW i ILPP1/443-1002/13-2/AWa na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 stycznia 2014 r., a w dniu 3 lutego 2014 r. wniosek uzupełniono.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami 68.31.Z oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi 68.20.Z i z tytułu wykonywania tej działalności jest podatnikiem podatku VAT.

Zainteresowany pozostaje w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój wspólności majątkowej. Wnioskodawca razem z żoną są współwłaścicielami lokalu mieszkalnego, który jest źródłem przychodów na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzw. najem prywatny (wynajem ten nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, lokal nie jest wykorzystywany w działalności gospodarczej), co było wcześniej przedmiotem zapytania. Wynajmującym w tym przypadku jest tylko żona (tylko ona podpisała umowę najmu z Najemcą) i przychody opodatkowuje w całości sama (zgodnie z przepisami Wnioskodawca wraz z żoną składa co roku oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodów z najmu przez jednego z małżonków w tym przypadku przez żonę, ostatnie takie oświadczenie zostało złożone w styczniu 2013 r.). Przychody opodatkowane są ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%.

Od połowy września 2013 r. Zainteresowany jako osoba fizyczna wynajmuje inny lokal mieszkalny na cele mieszkalne. Lokal ten został użyczony Wnioskodawcy przez syna na podstawie umowy użyczenia sporządzonej pomiędzy Zainteresowanym a synem, umowa ta przewiduje możliwość oddania przez Wnioskodawcę lokalu w najem osobom trzecim. Lokal ten nie jest wykorzystywany przez Zainteresowanego w działalności gospodarczej, jest to najem prywatny, a umowa najmu z Najemcą została podpisana tylko przez Wnioskodawcę. Zgodnie z umową najmu Najemca (osoba fizyczna) będzie bez wezwania wnosił na konto Wynajmującego (Wnioskodawcy) miesięczny czynsz określony w umowie na konkretną kwotę, czynsz ten nie obejmuje kosztów i świadczeń związanych z eksploatacją (użytkowaniem) lokalu w szczególności: opłat za centralne ogrzewanie, ciepłą i zimną wodę, ścieki, energii elektrycznej, wywozu śmieci, ochrony lokalu i składki remontowej. Strony ustaliły, że wszelkie koszty i świadczenia związane z eksploatacją (użytkowaniem) lokalu w czasie trwania umowy najmu ponosić będzie Najemca wedle wskazań dostawców usług i wpłacać będzie na konto Wynajmującego (Wnioskodawcy). Ponadto umowa najmu daje Wynajmującemu (Wnioskodawcy) prawo do jej rozwiązania również w przypadku, gdy Najemca nie uiszcza dodatkowych opłat eksploatacyjnych związanych z najmem tego lokalu. Najemca nie ma podpisanych umów bezpośrednio z dostawcami mediów.

W związku z uzyskaniem pierwszego przychodu w miesiącu wrześniu bieżącego roku z najmu (na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lokalu mieszkalnego użytkowanego przez Wnioskodawcę na podstawie umowy użyczenia, Zainteresowany złożył zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych we właściwym Urzędzie Skarbowym i w ustawowym terminie, pisemne oświadczenie o wyborze formy opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem i całość osiąganego przychodu z najmu tego lokalu mieszkalnego opodatkowuje sam.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

1. Czy w opisanej sytuacji przychody osiągane z tytułu najmu użyczonego Wnioskodawcy lokalu mieszkalnego stanowią przychód tylko Wnioskodawcy, który może opodatkować sam w całości podatkiem zryczałtowanym w wysokości 8,5%?
2. Czy też w związku z łączącą Wnioskodawcę z żoną wspólnością majątkową przychody z tytułu najmu lokalu, który Wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy użyczenia od syna, winny zostać opodatkowane zgodnie z oświadczeniem małżonków złożonym w styczniu 2013 r. przez żonę?
3. Czy tylko czynsz stanowi podstawę opodatkowania podatkiem zryczałtowanym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód osiągany przez niego z tytułu najmu lokalu użyczonego jest tylko jego przychodem, ponieważ wynajmowany lokal mieszkalny nie stanowi współwłasności małżonków i zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi przychodów ze wspólnej własności. Przychód w takim przypadku osiąga ten, któremu przysługuje prawo do użytkowania lokalu. W takiej sytuacji oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych składa wyłącznie ten małżonek, do którego należy przedmiot najmu a więc w tym przypadku jest to Wnioskodawca i to tylko on powinien rozliczać osiągany przychód z najmu użyczonego jemu lokalu mieszkalnego.

Natomiast podstawą generowania przychodów z najmu jest określona w umowie najmu wysokość czynszu i tylko ona stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy. Natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu ponoszone przez najemcę nie są składnikami przychodu osiąganego z tytułu najmu, ponieważ to najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia a Wnioskodawca w tym przypadku pełni jedynie rolę pośrednika w przekazywaniu należności pomiędzy najemcą a usługodawcami.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że ma prawo do opodatkowania tego przychodu samodzielnie podatkiem zryczałtowanym (pod warunkiem złożenia stosownego oświadczenia) a w podstawie opodatkowania tym podatkiem nie uwzględnia się kwot opłat eksploatacyjnych bez względu na sposób ich regulowania przez najemcę, tzn. czy dokonują oni wpłat bezpośrednio na rzecz dostawcy usług, czy do rąk (na konto) Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodu są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie art. 9a ust. 6 ww. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Stosownie do art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: opłata za centralne ogrzewanie, ciepłą i zimną wodę, ścieki, energię elektryczną, wywóz śmieci, ochronę lokalu i składkę remontową), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Pamiętać jednak należy, że możliwość opodatkowania przychodów uzyskiwanych z wynajmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od złożenia w terminie oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego – do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, w przypadku opodatkowania przychodów z tytułu najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych objętych wspólnością ustawową należy zauważyć, że przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Wskazuje na to treść art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Przy czym – w myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy – zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

W tym celu – zgodnie z dyspozycją zawartą w treści art. 12 ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6 obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy małżonkowie, pomiędzy którymi panuje ustrój wspólności majątkowej, uzyskują przychód z najmu, dla celów opodatkowania tych przychodów (dochodów) podatkiem dochodowym każdemu z małżonków przypisuje się odrębnie przypadającą na niego część uzyskanych przychodów chyba, że złożą oświadczenie o opodatkowaniu dochodów (przychodów) z tego źródła przez jednego z nich.

W przypadku dokonania takiego wyboru i złożenia stosownego oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przez obojga małżonków w odpowiednim terminie podatnikiem będzie wyłącznie jeden z małżonków.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Zainteresowany pozostaje w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój wspólności majątkowej. Od połowy września 2013 r. Zainteresowany jako osoba fizyczna wynajmuje lokal mieszkalny na cele mieszkalne. Lokal ten został użyczony Wnioskodawcy przez syna na podstawie umowy użyczenia sporządzonej pomiędzy Zainteresowanym a synem, umowa ta przewiduje możliwość oddania przez Wnioskodawcę lokalu w najem osobom trzecim. Lokal ten nie jest wykorzystywany przez Zainteresowanego w działalności gospodarczej, jest to najem prywatny, a umowa najmu z najemcą została podpisana tylko przez Wnioskodawcę. Zainteresowany złożył zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych we właściwym urzędzie skarbowym i w ustawowym terminie, pisemne oświadczenie o wyborze formy opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem i całość osiąganego przychodu z najmu tego lokalu mieszkalnego opodatkowuje sam.

Skoro zatem w omawianej sprawie najemca lokalu uiszcza cały czynsz za najem wyłącznie na rzecz Wnioskodawcy a żona Wnioskodawcy nie uzyskuje z tego tytułu w ogóle żadnego pożytku, to wysokość tego czynszu w całości niewątpliwie stanowi dla Wnioskodawcy przysporzenie majątkowe, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z tytułu najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej jest wysokość uiszczanego na rzecz wynajmującego czynszu, który w omawianej sprawie Wnioskodawca uzyskuje w całości. Tym samym jest zobowiązany do zapłaty zryczałtowanego podatku z tytułu przychodu z najmu, którym w całości dysponuje.

Z powyższego wynika, że co do zasady, podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą wybrać, czy najem nieruchomości będzie przez nich prowadzony w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też w ramach tzw. najmu prywatnego. Od wyboru dokonanego przez podatnika zależy kwalifikacja uzyskiwanych z tego tytułu przychodów do odpowiedniego źródła przychodów (z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź z najmu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem przychody uzyskiwane z najmu zaliczonego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być opodatkowane zgodnie z wolą podatnika ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych określonym w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Tak więc, w przypadku gdy wynajmowanie lokalu nie odbywa się w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, to przychód uzyskany z tego wynajmu stanowi przychód ze źródła określonego w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy zasadnym jest uznać, że w rozpatrywanej sprawie przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu umów najmu lokalu mogą być w całości opodatkowane podatkiem dochodowym w formie ryczałtu określonego w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. według stawki 8,5%.

Przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym stanowi u Wnioskodawcy otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu. Natomiast otrzymane przez Wnioskodawcę od najemcy należności z tytułu opłat za centralne ogrzewanie, ciepłą i zimną wodę, ścieki, energię elektryczną, wywóz śmieci, ochronę lokalu i składkę remontową nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuje się, że wniosek dotyczący ustawy o podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.