Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-120/13-2/TW
z 11 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów gazowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada osiem kotłowni gazowych o łącznej mocy nie przekraczającej 5MW (małe kotłownie osiedlowe). Sześć z powyższych kotłowni ogrzewa wyłącznie indywidualne gospodarstwa domowe, pozostałe dwie ogrzewają przede wszystkim gospodarstwa domowe i w mniejszej części inne podmioty gospodarcze.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 31b ust. 1 pkt 5 znowelizowanej ustawy akcyzowej zwolnione są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Pierwszy warunek powyższego artykułu aby być podmiotem energochłonnym uprawnionym do zwolnienia z akcyzy, tj. udział kosztów zakupu gazu w wartości produkcji sprzedanej nie mniej niż 5% przez Spółkę, jest spełniony.

Dodatkowego warunku dotyczącego zakładów gdzie wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, Wnioskodawca nie jest w stanie spełnić ponieważ, z literalnego brzmienia ustawy o efektywności energetycznej regulującej system, tzw. „białych certyfikatów” wynika, że obowiązek pozyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE świadectw efektywności energetycznej odnosi się do przedsiębiorstwa energetycznego w rozumieniu podmiotowym, które spełnia kryteria kwalifikujące je do tegoż obowiązku.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 3 ustawy o efektywności energetycznej obowiązek ten spoczywa na przedsiębiorstwach sprzedających ciepło sieci ciepłowniczej generalnie, z wyłączeniem tych, w których rynek ciepła z tychże sieci ciepłowniczych jest mniejszy niż 5 MW.

W związku z tym można wyciągnąć obecnie wniosek, że obowiązek umarzania świadectw i/lub uiszczania opłaty nie obejmuje małych instalacji, nie podłączonych do sieci ciepłowniczej. Spółka jest zatem zwolniona ustawowo z przedmiotowego obowiązku (moc zamówiona przez odbiorców nie przekracza 5 MW).

W związku z powyższym, Zainteresowany poinformował dostawcę gazu, że na chwilę obecną nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku akcyzowego. Natomiast po uzyskaniu interpretacji indywidualnej, potwierdzającej jego status na gruncie nowelizacji ustawy akcyzowej, Spółka przekaże dostawcy gazu stosowne informacje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej, tj. dla zakładów energochłonnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do zwolnienia od akcyzy zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej, tj. dla zakładów energochłonnych, ponieważ spełnia warunek do uznania go za podmiot energochłonny, w którym udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5 % w skali roku poprzedzającego.

Odnośnie systemów proekologicznych, którym powinien być objęty zakład energochłonny zwolnione jest zużycie wyrobów gazowych przez dwa rodzaje podmiotów gospodarczych: podmioty, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska, oraz takie, w których znajdują się analogiczne systemy do podwyższenia efektywności energetycznej. Jednakże Spółka nie jest zobowiązana do stosowania przedmiotowych systemów, ponieważ Europejski System Handlu Emisjami (ETS) dotyczy instalacji o mocy większej niż 20 MW, a system „białych certyfikatów” – podmiotów dostarczających ciepło do sieci ciepłowniczej z instalacji o mocy powyżej 5MW zgodnie z ustawą o efektywności energetycznej (Dz.U. Nr 94, poz. 551 z późn. zm.).

W ww. sytuacji, spełnienie jednego z powyższych warunków jest wystarczające do zwolnienia od podatku akcyzowego na gaz ziemny, gdyż dodatkowy warunek proekologiczny nie dotyczy Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania wyrobów gazowych określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405).

Regulacja ta określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania.

Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią „wyroby energetyczne” podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów.

Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień. W związku z powyższym wszystkie przepisy dotyczące zwolnień od podatku muszą być interpretowane ściśle.

Stosownie do treści art. 17 ww. dyrektywy, możliwe jest stosowanie zwolnienia od podatku, „w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej”.

Analiza powyższego zapisu prowadzi wprost do wniosku, że podmioty zamierzające korzystać z powyższego zwolnienia muszą uzyskać odpowiednie zezwolenie lub też dokonać określonych uzgodnień. Każda z tych sytuacji zakłada istnienie zewnętrznego podmiotu. Co więcej podmiotu posiadającego uprawnienia kontrolne. Podobnie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-185/00, gdzie wskazał wyraźnie, że zwolnienie od podatku akcyzowego powinno być uzależnione od wykonywania przez państwo kontroli nad zużywaniem wyrobów akcyzowych (zgodnie z przeznaczeniem), aby nie prowadziło to do pogorszenia warunków konkurencji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (dalej: Spółka) posiada osiem kotłowni gazowych o łącznej mocy nie przekraczającej 5MW (małe kotłownie osiedlowe). Sześć z powyższych kotłowni ogrzewa wyłącznie indywidualne gospodarstwa domowe, pozostałe dwie ogrzewają przede wszystkim gospodarstwa domowe i w mniejszej części inne podmioty gospodarcze.

Wątpliwości Spółki związane są z uregulowaniem art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

Na wstępie tut. Organ pragnie zauważyć, że nie każdy układ elementów służących np. ochronie środowiska może być systemem uprawniającym do uzyskania statusu zakładu energochłonnego – na co wskazują ww. regulacje funkcjonujące w Unii Europejskiej (które zostały implementowane do krajowego porządku prawnego).

Wyjaśnić należy, że przepis art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – stanowi, że zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Z kolei w myśl art. 31b ust. 10 ustawy stanowi, że przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z brzmienia cyt. powyżej przepisu art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy wynika, że zakład energochłonny musi przede wszystkim wprowadzić w życie jeden z dwóch systemów prowadzących do:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
• podwyższenia efektywności energetycznej.
  
  

Skoro brak jest odesłania do innych przepisów oraz definicji legalnych w szczególności pojęcia system to „odkodowując” normę prawną należy w pierwszej kolejności odwołać się do reguł językowych języka polskiego.

Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 900 „system” to przykładowo:

• zbiór jednostek tworzących jakąś całość organizacyjną, służących jednemu celowi; układ;
• określony sposób, metoda wykonywania jakiejś czynności.
  
  

Jest to zatem układ elementów stanowiący organizacyjną całość służących jednemu celowi.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, przyjąć należy, że wprowadzenie w życie przez zakład energochłonny systemu – o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy – polega na wdrożeniu (wprowadzeniu w życie) u tego finalnego nabywcy gazowego uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
• podwyższenia efektywności energetycznej

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne).

Realizacja powyższego warunku nie jest przy tym możliwa w inny sposób niż wprowadzenie jednego z poniższych systemów w jednostkach zużywających wyroby gazowe, tj. de facto kotłowniach. Nabywca zużywający gaz ma bowiem wdrożyć układ elementów stanowiący organizacyjną całość służący ochronie środowiska lub podwyższeniu efektywności energetycznej.

Za systemy uprawniające do zwolnienia uznać przy tym należy:

• objęcie kotłowni Europejskim Systemem Handlu Emisjami [zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. Nr 122, poz. 695) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz.U. z 2008 r. Nr 202, poz. 1248)];
• system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz.U. Nr 178, poz.1060);
• wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą.
  
  

Z kolei wprowadzanie innych działań – lub tym bardziej ich brak jak ma to miejsce w opisanym przypadku – obniżających zużycie wyrobów gazowych nie można uznać za wdrożenie uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
• podwyższenia efektywności energetycznej

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiotu posiadający uprawnienia kontrolne).

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej, tj. dla zakładów energochłonnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.