2014.02.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1308/13-2/JB
z 19 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia źródła przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia źródła przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskuje m.in. przychody z tytułu najmu lokali użytkowych, które opodatkowuje zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi wynajem lokali użytkowych w ramach tzw. najmu prywatnego, poza działalnością gospodarczą.

W dniu 27 lutego 2009 r., Wnioskodawca zawarł umowę najmu lokalu użytkowego („Umowa Najmu”) ze spółką akcyjną (dalej: „Najemca”), na mocy której Wnioskodawca pobiera czynsz najmu, opodatkowany podatkiem VAT.

Umowa Najmu została zawarta na czas określony. Na mocy jednego z aneksów, okres obowiązywania umowy został wydłużony do dnia 28 lutego 2015 r.

Według informacji posiadanych przez Wnioskodawcę, istnieje ryzyko pogorszenia sytuacji ekonomicznej Najemcy oraz ryzyko podjęcia przez Najemcę działań zmierzających do jego likwidacji.

Zgodnie z § 7 pkt 7.2 umowy najmu, Wynajmującemu przysługuje prawo do rozwiązania Umowy najmu lokalu użytkowego w trybie natychmiastowym poprzez złożenie stosownego oświadczenia w przypadku, gdy Najemca podejmie uchwałę o likwidacji, został zgłoszony wniosek o ogłoszenie jego upadłości lub wszczęto procedurę układową z wierzycielami.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wraz z Najemcą sporządzili i podpisali aneks do umowy najmu, w którym zgodnie ustalili, że:

Wnioskodawca zrezygnuje z uprawnienia do wypowiedzenia umowy najmu Najemcy w trybie natychmiastowym, o którym mowa w § 7 pkt 7.2. umowy najmu,
Wnioskodawca zrezygnuje ze zobowiązania Najemcy do przywrócenia lokalu użytkowego do stanu poprzedniego, gdyż w przypadku ogłoszenia przez Najemcę uchwały o likwidacji lub postawienia Najemcy w stan upadłości wykonanie tego punktu umowy byłoby utrudnione lub wręcz niemożliwe,
w zamian za rezygnację z prawa do wypowiedzenia umowy najmu w trybie natychmiastowym oraz rezygnację ze zobowiązania Najemcy do przywrócenia lokalu do stanu poprzedniego - co może być utrudnione lub wręcz niemożliwe w przypadku otwarcia likwidacji lub upadłości - Najemca zobowiązuje się do zapłaty czynszu przez pozostały okres najmu w podwyższonej wysokości.

Tytułem czynszu za pozostały okres najmu, Wnioskodawca wystawi Najemcy stosowne faktury VAT i wykaże przychód z tytułu czynszu najmu jako przychód opodatkowany podatkiem VAT.

We związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota czynszu najmu płacona przez Najemcę na rzecz Wnioskodawcy w podwyższonej wysokości będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód z tytułu, o którym mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota czynszu najmu płacona przez Najemcę na rzecz Wnioskodawcy w podwyższonej wysokości, będzie stanowiła dla Wnioskodawcy, przychód z tytułu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 a ustawy o ryczałcie, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%.

Umowa najmu należy do umów nazwanych, uregulowanych w przepisach kodeksu cywilnego (art. 659 kc. i następne), w myśl których wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Przychody (dochody) osiągane przez osoby fizyczne z tytułu najmu mogą być opodatkowane zarówno na zasadach ogólnych tj. na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak W formach ryczałtowych z uwagi na brzmienie art. 1 pkt 2 ustawy o ryczałcie, który wskazuje, że wspomniana ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z uwagi na odpłatny charakter umów najmu, przychodem z tego źródła przychodów będzie przede wszystkim czynsz stanowiący wynagrodzenie wynajmującego z najmu, chociaż oczywiście nie tylko.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. la ustawy o ryczałcie. „opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym”.

Według Słownika Języka Polskiego PWN (CD 2000), pojęcie „tytułem” należy rozumieć jako: podstawa czegoś, powód, racja. Powyższe pozwała uznać, że przychodem z tytułu najmu będzie cała wartość wynagrodzenia wynajmującego wynikającego bezpośrednio z tej umowy (czynsz). Otrzymywane wynagrodzenie w postaci czynszu mieści się w definicji przychodów z najmu wskazanej w ustawie o ryczałcie, gdyż jest świadczeniem pieniężnym otrzymywanym z tytułu zawartej Umowy Najmu. Zmiana warunków umowy najmu, a w konsekwencji podwyższenie wysokości czynszu nie wpłynie na klasyfikację otrzymywanego czynszu, jako kwoty otrzymywanej z innego źródła niż źródło, o którym mowa w art. 6 ust. la Ustawy o Ryczałcie.

W związku z powyższym, cała kwota czynszu najmu płacona przez Najemcę na rzecz Wnioskodawcy w podwyższonej wysokości będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód z tytułu, o którym mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydanych interpretacjach indywidualnych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych:

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 18 czerwca 2013 r. sygn. I SA/Bk 185/13: „Przychody (dochody) osiągane przez osoby fizyczne z tytułu najmu mogą być opodatkowane zarówno na zasadach ogólnych tj. na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak w formach ryczałtowych z uwagi na brzmienie art. 1 pkt 2 u.z.p.d., który wskazuje ze wspomniana ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne z tytułu umowy najmu. Dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych opłacanego na zasadach ogólnych ustawodawca nie wskazał, co stanowi przychód z najmu. Z uwagi na odpłatny charakter umów najmu przychodem z tego źródła przychodów będzie przede wszystkim czynsz stanowiący wynagrodzenie wynajmującego z najmu, chociaż oczywiście nie tylko”,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 października 2013 r. sygn. ITPB1/415-1131/12/13-S/WM: „Umowa najmu należy do umów nazwanych, uregulowanych w przepisach kodeksu cywilnego (art. 659 kc i następne), w myśl których wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (...) Z uwagi na odpłatny charakter umów najmu przychodem z tego źródła przychodów będzie przede wszystkim czynsz stanowiący wynagrodzenie wynajmującego z najmu chociaż oczywiście nie tylko”,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 lipca 2013 r. sygn. ITPB1/415-424/13-2/TW: „Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne należy stwierdzić, ze gdy przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą najem nieruchomości stanowił będzie źródło przychodów o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Przychody uzyskiwane z tego najmu mogą być opodatkowane zgodnie z wolą Wnioskodawcy na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych”,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. IPPB1/415 421/132/ AM „Mając na uwadze powyższe w kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia, stwierdzić należy, ze przychody uzyskane z tytułu umowy najmu nieruchomości, (...), tj. zawartej poza tą działalnością mogą zostać zaliczone do źródła przychodów, o którym mowa w cyt wyżej art. 10 ust 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w wysokości 8,5%,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 czerwca 2013 r. sygn. IBPBI/1/415-276/13/WRz. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie, jak wskazano we wniosku lokal, w którym Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą nie był (nie jest) faktycznie wykorzystywany wprowadzonej działalności gospodarczej, to lokal ten oraz cały budynek w którym się on znajduje nie są składnikami majątku związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, co tym samym oznacza, iż przychody uzyskane z ich wynajmu są przychodami z odrębnego od działalności gospodarczej źródła przychodów jakim jest najem nieruchomości”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 27 lutego 2009 r., Wnioskodawca zawarł umowę najmu lokalu użytkowego ze spółką akcyjną na mocy której Wnioskodawca pobiera czynsz najmu, a okres obowiązywania umowy został wydłużony do dnia 28 lutego 2015 r. Ponieważ istnieje ryzyko pogorszenia sytuacji ekonomicznej Najemcy oraz ryzyko podjęcia przez Najemcę działań zmierzających do jego likwidacji, Wnioskodawca wraz z Najemcą sporządzili i podpisali aneks do urnowy najmu, w którym zgodnie ustalili, że:

Wnioskodawca zrezygnuje z uprawnienia do wypowiedzenia umowy najmu Najemcy w trybie natychmiastowym, o którym mowa w § 7 pkt 7.2. Umowy najmu,
Wnioskodawca zrezygnuje ze zobowiązania Najemcy do przywrócenia lokalu użytkowego do stanu poprzedniego, gdyż w przypadku ogłoszenia przez Najemcę uchwały o likwidacji lub postawienia Najemcy w stan upadłości wykonanie tego punktu umowy byłoby utrudnione lub wręcz niemożliwe,
w zamian za rezygnację z prawa do wypowiedzenia umowy najmu w trybie natychmiastowym oraz rezygnację ze zobowiązania Najemcy do przywrócenia lokalu do stanu poprzedniego - co może być utrudnione lub wręcz niemożliwe w przypadku otwarcia likwidacji lub upadłości - Najemca zobowiązuje się do zapłaty czynszu przez pozostały okres najmu w podwyższonej wysokości.

Jednocześnie w tym samym aneksie do umowy najmu Wnioskodawca oraz Najemca zastrzegli sobie prawo do wypowiedzenia niniejszej umowy najmu w terminie jednego miesiąca ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego, którego dotyczy wypowiedzenie. Tytułem czynszu za pozostały okres najmu, Wnioskodawca wystawi Najemcy stosowne faktury VAT i wykaże przychód z tytułu czynszu najmu jako przychód opodatkowany podatkiem VAT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, podkreślić w tym miejscu należy, że środki pieniężne otrzymywane, przez Wnioskodawcę w zamian za rezygnację z prawa do wypowiedzenia umowy najmu w trybie natychmiastowym oraz rezygnację ze zobowiązania Najemcy do przywrócenia lokalu do stanu poprzedniego, nie mieszczą się w zakresie przychodów z najmu. Nie jest bowiem świadczeniem pieniężnym, otrzymanym z tytułu najmu lokalu użytkowego i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Kwota nadwyżki nad ustalonym pierwotnie czynszem najmu winna być opodatkowana na zasadach ogólnych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów wymienione zostały w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Stosownie do przepisu art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zauważyć zatem należy, że otrzymywanych przez Wnioskodawcę środków pieniężnych w podwyższonej wysokości nie można zakwalifikować do źródła przychodów, określonego w treści art. 10 ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najmu. Na gruncie przedmiotowej sprawy nie został bowiem spełniony warunek pozostawania ww. środków pieniężnych w związku z przychodem z tytułu najmu lokalu użytkowego. W myśl bowiem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 K.c.). W rozpatrywanej sprawie środki pieniężne zostają Wnioskodawcy wypłacone przez najemcę w zamian za rezygnację z prawa do wypowiedzenia umowy najmu w trybie natychmiastowym oraz rezygnację ze zobowiązania Najemcy do przywrócenia lokalu do stanu poprzedniego, nie zaś jako czynsz związany z użytkowaniem lokalu przez najemcę. Otrzymywane pieniądze – w tej części - są jedynie pośrednio związana z najmem lokalu użytkowego, tym samym winny zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak wskazuje Wnioskodawca do źródła przychodów określonego w treści art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle powyższego, na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, w oparciu o obowiązujące regulacje prawne, stwierdzić należy, że otrzymywane przez Wnioskodawcę środki pieniężne - wypłacone przez najemcę w zamian za rezygnację z prawa do wypowiedzenia umowy najmu w trybie natychmiastowym oraz rezygnację ze zobowiązania Najemcy do przywrócenia lokalu do stanu poprzedniego - należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako przychód z innych źródeł Kwoty te nie mogą zatem zostać opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, bowiem winny być opodatkowane na zasadach ogólnych.

Wskazać ponadto należy, że przywołane we wniosku interpretacje i orzeczenie sądu administracyjnego, dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Z uwagi na powyższe przywołane rozstrzygnięcia organów podatkowych i sądów nie są wiążące dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji oraz stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin