Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-900/13/ASz
z 23 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 27 września 2013 r. (data wpływu do Biura – 01 października 2013 r.), uzupełnionym 11 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ryczałtu wypłacanego tytułem częściowego zwrotu kosztów wynajmu mieszkania − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 października 2013 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ryczałtu wypłacanego tytułem częściowego zwrotu kosztów wynajmu mieszkania.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z 2 grudnia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-900/13/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 11 grudnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z dniem 1 września 2013 r. Prezydent Miasta powołał Dyrektora Naczelnego i Artystycznego teatru. Prezydent Miasta wyraził również zgodę na wypłacanie przez teatr (Wnioskodawcę) ryczałtu w wysokości 500,00 zł brutto miesięcznie, będącego częściowym zwrotem kosztów wynajmu mieszkania. Zarówno pensja, jak i ryczałt będzie wypłacona ze środków finansowych teatru. Teatr otrzymuje dotację podmiotową z budżetu miasta. Pośrednio wynagrodzenie za pracę dyrektora jak również ryczałtowa dopłata od wynajmowanego mieszkania pokrywane są z budżetu miasta. Teatr jest niejako pośrednikiem.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że z dyrektorem został nawiązany stosunek pracy i tym samym stał się on pracownikiem teatru. Stałe miejsce zamieszkania dyrektora jest położone poza miejscowością, w której znajduje się teatr. Dyrektor wynajmuje mieszkanie w miejscowości, gdzie znajduje się teatr oraz nie korzysta z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów z tytułu dojazdu do pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacany ryczałt w wysokości 500,00 zł brutto może być zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy wyżej wymieniony ryczałt korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4, tj. podwyższonych kosztów uzyskania przychodów stosowanych w jednym, bądź więcej niż jednym zakładzie pracy.

Ustawodawca uzależnił prawo do zwolnienia od rezygnacji podatnika ze stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. Powyższa rezygnacja dotyczy zarówno stosowania podwyższonych kosztów uzyskania w trakcie roku, jak i w rozliczeniu rocznym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie wypłacał dyrektorowi teatru ryczałt w wysokości 500,00 zł brutto miesięcznie, będący częściowym zwrotem kosztów wynajmu mieszkania. Z uzupełnienia wniosku wynika, że z dyrektorem został nawiązany stosunek pracy i tym samym stał się on pracownikiem teatru. Stałe miejsce zamieszkania dyrektora jest położone poza miejscowością, w której znajduje się teatr. Dyrektor wynajmuje mieszkanie w miejscowości, gdzie znajduje się teatr oraz nie korzysta z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów z tytułu dojazdu do pracy.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, uwzględniając przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdujące zastosowanie w przedmiotowej sprawie, stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu wynajmu mieszkania na rzecz pracownika (dyrektora teatru) stanowią dla niego przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 500,00 zł podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy. W związku z powyższym na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek doliczania przedmiotowego świadczenia do wysokości 500,00 zł do przychodów ze stosunku pracy, a w konsekwencji do potrącania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy. Obowiązek taki powstałby dopiero w sytuacji, gdyby wartość świadczenia otrzymywanego przez pracownika (dyrektora teatru) przekroczyła ustawowy limit 500,00 zł. Wówczas doliczeniu do przychodów ze stosunku pracy podlegałaby różnica pomiędzy faktyczną wartością świadczenia, a wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy limitem.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.