Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-933/12/13-S/AP
z 9 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 293/13 (data wpływu prawomocnego wyroku: 29 lipca 2013 r.) – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2012 r. (data wpływu 1 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym w dniu 5 listopada 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątku za przedsiębiorstwo, wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży przedsiębiorstwa oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia składników majątku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątku za przedsiębiorstwo, wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży przedsiębiorstwa oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia składników majątku.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 14 czerwca 2012 r. Spółka zawarła z osobą fizyczną (dalej: Sprzedający), prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, umowę przedwstępną sprzedaży przedsiębiorstwa (dalej: Umowa Przedwstępna). Przedmiotem Umowy Przedwstępnej jest zobowiązanie stron do zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa (dalej: Przedsiębiorstwo). Strony zawrą przyrzeczoną umowę sprzedaży Przedsiębiorstwa dopiero po spełnieniu wszystkich warunków zawieszających, które zostały określone w Umowie Przedwstępnej. Zarówno Spółka, jak i Sprzedający, są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. Sprzedaż Przedsiębiorstwa obejmować będzie wszystkie materialne i niematerialne składniki majątkowe związane z działalnością Przedsiębiorstwa, w tym między innymi, ale nie wyłącznie:

• nazwę Przedsiębiorstwa,
• środki trwałe Przedsiębiorstwa: komputery wraz z oprogramowaniem użytkowym, serwery, monitory, drukarki, wyposażenie meblowe, wyposażenie kuchni oraz samochód Volvo V70.
• wszystkie prawa i wierzytelności wynikające z umów (niezależnie od tego, czy umowy takie zostały zawarte pisemnie czy ustnie), zawartych przez Sprzedającego w ramach Przedsiębiorstwa, w szczególności z umów o współpracy z podwykonawcami, umów dotyczących mediów (internetu, telefonów stacjonarnych), usług księgowych, umowy dot. usługi sprzątania, w tym wszystkie roszczenia przysługujące na podstawie rękojmi za wady fizyczne i prawne oraz gwarancji jakości dotyczących tych umów.
• wszystkie możliwe do przeniesienia licencje do oprogramowania komputerowego dotyczące wyłącznie Przedsiębiorstwa i stanowiące jego część,
• prawa i wierzytelności wynikające z umowy najmu zawartej w odniesieniu do lokalu, w którym prowadzona jest działalność Przedsiębiorstwa,
• wierzytelności dotyczące wszelkich składników Przedsiębiorstwa z tytułu rękojmi za wady fizyczne i prawne oraz gwarancji jakości,
• korzyści z tytułu wszelkich gwarancji jakości i innych zabezpieczeń udzielonych przez osoby trzecie w związku z działalnością Przedsiębiorstwa (jeśli zostały udzielone),
• znak słowno-graficzny Przedsiębiorstwa, a także inne prawa własności intelektualnej, autorskie prawa majątkowe oraz prawa zależne,
• know-how technologiczny dotyczący konstruowania wyposażenia statków, dźwigów morskich i off-shorowych, sprzętu wiertniczego i portowego,
• tajemnice Przedsiębiorstwa,
• wszystkie księgi, rejestry i inne dokumenty, pliki elektroniczne i dane dotyczące wyłącznie Przedsiębiorstwa i stanowiące jego część, za okres, przez jaki istnieje obowiązek ich przechowywania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, z wyjątkiem tych, które Sprzedający musi zatrzymać na podstawie obowiązujących przepisów prawa.

Ponadto strony w Umowie Przedwstępnej ustaliły, że następujące składniki zostaną wykluczone z transakcji sprzedaży Przedsiębiorstwa:

• wszystkie środki pieniężne oraz kwoty na rachunkach bankowych,
• wierzytelności Sprzedającego przysługujące mu na mocy jakichkolwiek handlowych, finansowych i innych umów zawartych przez Sprzedającego, powstałe do daty zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży Przedsiębiorstwa niezależnie od daty, w której takie należności stałyby się wymagalne,
• wierzytelności Sprzedającego wynikające ze zwrotów lub nadpłaconych kwot z tytułu podatków.

W przyrzeczonej umowie sprzedaży Przedsiębiorstwa zostanie także określona cena poszczególnych środków trwałych oraz pozostałych składników Przedsiębiorstwa. Suma tych kwot łącznie będzie składać się na cenę zakupu Przedsiębiorstwa. Cena sprzedaży będzie wyższa niż suma wartości rynkowych składników majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, zatem w wyniku sprzedaży pojawi się dodatnia wartość firmy, tzw. goodwill, którą Spółka obliczy dla celów księgowych oraz dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Z chwilą nabycia Przedsiębiorstwa Spółka ma zamiar przechowywać księgi, rejestry i inne dokumenty dotyczące działalności Przedsiębiorstwa i stanowiące jego część, inne niż dokumenty dotyczące osobistych zobowiązań podatkowych Sprzedającego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz osobistych zobowiązań Sprzedającego wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Umowa przedwstępna dodatkowo stanowi, że Sprzedający zobowiązuje się wyrejestrować prowadzoną przez niego jednoosobową działalność gospodarczą niezwłocznie po otrzymaniu zapłaty ceny zgodnie z Umową przedwstępną i przyrzeczoną umową sprzedaży Przedsiębiorstwa, otrzymaniu należności powstałych do daty zawarcia umowy przyrzeczonej i wymagalnych po jej zawarciu oraz uregulowaniu zobowiązań podatkowych zgodnie z przepisami prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

• Czy Przedsiębiorstwo mające być przedmiotem sprzedaży należy uznać za przedsiębiorstwo dla celów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
• Czy sprzedaż Przedsiębiorstwa jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
• W przypadku gdyby organ nie potwierdził stanowiska przedstawionego w pytaniu 2 i uznał, że będące przedmiotem sprzedaży Przedsiębiorstwo nie stanowi przedsiębiorstwa dla celów ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym jego sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług – czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa Sprzedającego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Przedsiębiorstwo mające być przedmiotem sprzedaży, zarówno na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak i przepisów ustawy o VAT, winno być uznane za przedsiębiorstwo. Spółka zauważyła, że pojęcie „przedsiębiorstwo” nie zostało zdefiniowane na gruncie tych ustaw, jednakże w doktrynie prawa podatkowego, jak również w orzecznictwie i interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe powszechnie przyjmuje się, że do odczytania tego pojęcia należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej: Kc). Wskazała, że zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwę przedsiębiorstwa),
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Spółka przywołała również treść art. 55² Kc: czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wskazała, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym jedynymi składnikami wyłączonymi z transakcji sprzedaży Przedsiębiorstwa są:

• wszystkie środki pieniężne oraz kwoty na rachunkach bankowych,
• wierzytelności Sprzedającego przysługujące mu na mocy jakichkolwiek handlowych, finansowych i innych umów zawartych przez Sprzedającego, powstałe do daty zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży Przedsiębiorstwa niezależnie od daty, w której takie należności stałyby się wymagalne,
• wierzytelności Sprzedającego wynikające ze zwrotów lub nadpłaconych kwot z tytułu podatków.

W opinii Spółki należy uznać, że wyłączone z transakcji składniki Przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla jego funkcjonowania jako takiego i w związku z tym winno być uznane za przedsiębiorstwo na gruncie ustawy o VAT, a argumentem przemawiającym za zasadnością takiego stanowiska są poglądy prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu wskazała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2008 r. (sygn. I FSK 688/07), w którym Sąd stwierdził, że „dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej”. W ocenie Spółki środki, które mają zostać przeniesione na podstawie umowy sprzedaży, będą wystarczające dla kontynuowania w przyszłości działalności Przedsiębiorstwa. W konsekwencji zespół składników niematerialnych i materialnych Przedsiębiorstwa mający być przedmiotem sprzedaży, na gruncie przepisów ustawy o VAT winien być uznany za przedsiębiorstwo.

Po zacytowaniu treści art. 6 ustawy Spółka stwierdziła, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie miała miejsce sytuacja określona w pkt 1 tego artykułu, tj. transakcja zbycia przedsiębiorstwa. Podniosła, że jeśli organ podatkowy potwierdza stanowisko Spółki, że Przedsiębiorstwo będące przedmiotem sprzedaży należy uznać za przedsiębiorstwo na gruncie przepisów ustawy o VAT, sprzedaż Przedsiębiorstwa będzie wyłączona z zakresu opodatkowania.

Spółka zaznaczyła, że w przypadku gdyby organ nie zakwalifikował sprzedaży Przedsiębiorstwa, jako sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, wówczas nabycie składników majątkowych stanowiących przedmiot przyrzeczonej umowy sprzedaży Przedsiębiorstwa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka będzie miała prawo odliczyć podatek naliczony związany z nabyciem od Sprzedającego składników majątkowych stanowiących przedmiot przyrzeczonej umowy sprzedaży, w zakresie w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez nią w przyszłości do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym Spółka będzie miała prawo w przyszłości obniżyć kwotę należnego podatku od towarów i usług o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych składników majątkowych. Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska wskazała przykładowo interpretację indywidualną wydaną 8 lutego 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (…).

Mając na uwadze fakt, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, organ pismem z dnia 15 października 2012 r. wezwał do uzupełnienia wniosku poprzez jednoznaczne wskazanie, czy zespół składników majątku mający być przedmiotem nabycia przez Spółkę, będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W odpowiedzi na ww. wezwanie Spółka wniosła w terminie uzupełnienie, w którym nie udzieliła jednoznacznej odpowiedzi, lecz powtórzyła wyłącznie stanowisko wyrażone uprzednio we wniosku. Wobec powyższego, w dniu 13 listopada 2012 r. organ wydał postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia (…).

Na ww. postanowienie, w dniu 23 listopada 2012 r. (data stempla pocztowego) Spółka złożyła zażalenie oraz z ostrożności procesowej – wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (wniesione w dniu 30 listopada 2012 r.).

W dniu 21 grudnia 2012 r. organ wydał postanowienie nr ITPP2/443Z-(…) utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 13 listopada 2012 r.

Nie zgadzając się w treścią powyższego postanowienia, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Wyrokiem z dnia 14 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 293/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. Nr 153, poz. 270 ze zm.), uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. W powyższym wyroku Sąd stwierdził, że zasadą, od której należy wyjść wykładając pojęcie przepisów prawa podatkowego w kontekście przepisów regulujących wydawanie interpretacji indywidualnych jest stwierdzenie, że w przeważającej mierze przedmiot odniesienia regulacji prawa podatkowego stanowią stosunki społeczne związane ze sferą obrotu prawnego regulowanego najszerzej pojmowanym prawem cywilnym. Tym samym przedmiot opodatkowania ustalany jest przez pryzmat regulacji dotyczącej np. stosunków cywilnoprawnych, czy definicji z tego prawa wynikających. Sąd stwierdził, że nie zgadza się z argumentami wskazanymi w zaskarżonym postanowieniu, że organ nie mógł rozstrzygnąć kwestii, czy zespół składników majątku tworzy przedsiębiorstwo, skoro ustawy podatkowe odwołują się w tym zakresie do prawa cywilnego.

W dniu 29 lipca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku opatrzony klauzulą prawomocności.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w związku z przepisem art. 153 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:





1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   
2. (uchylona);


2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
   
3. (uchylony);
   
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:




1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
   
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;


5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
   
   
6. (uchylony);
   
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 6 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”, wobec czego dla celów określenia zakresu tego pojęcia wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że zespół składników majątku, który Spółka zamierza nabyć, można uznać za przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Wyłączenie z tego zespołu środków pieniężnych i wierzytelności nie ma bowiem wpływu na możliwość dalszego prowadzenia działalności gospodarczej. Transakcja ta – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – będzie wyłączona z opodatkowania. W konsekwencji Spółka nie będzie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego.

Należy podkreślić, że interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.