INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2013r. (data wpływu 6 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2014r. (data wpływu 27 lutego 2014r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur dokumentujących dostawy odpadów z tworzyw sztucznych dokonane w 2010r. i 2011r., po upływie terminu do ich wystawienia– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku wystawienia faktur z tytułu dostaw odpadów z tworzyw sztucznych dokonanych w 2010r. i 2011r.,

• możliwości wystawiania faktur dokumentujących dostawy odpadów z tworzyw sztucznych dokonane w 2010r. i 2011r. po upływie terminu do ich wystawienia,

• niewykazywania na ww. fakturach dokumentujących dostawy odpadów z tworzyw sztucznych kwot podatku należnego.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 27 lutego 2014r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Stowarzyszenie o nazwie L. posiada status organizacji pożytku publicznego. Podstawowym statutowym celem działania jest opieka domowa nad dziećmi i młodzieżą do lat 25 w stanach terminalnych, także z chorobami postępującymi nieuchronnie prowadzącymi do śmierci lub z upośledzeniem stanu zdrowia, które uniemożliwia egzystencję w domu rodzinnym bez pomocy medycznej i specjalistycznego sprzętu. Opieką objęta jest także najbliższa rodzina chorego dziecka. Prowadzone są także inne statutowe formy działalności umożliwiające skuteczniejsze funkcjonowanie Stowarzyszenia m. in. poradnie: stomatologiczna, rehabilitacyjna, zdrowia psychicznego.

Oprócz działalności w zakresie usług medycznych zwolnionych od podatku od towarów i usług prowadzona jest działalność gospodarcza opodatkowana podatkiem od towarów i usług obejmująca: wynajem pomieszczeń, usługi zakwaterowania, usługi parkingowe.

Od dnia 13 września 2010 r. instytucja nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust.1, ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonych akcji charytatywnych zbierane są przez dzieci, młodzież i dorosłych m. in. nakrętki, które następnie przekazywane są nieodpłatnie na rzecz Hospicjum. Są to nakrętki z tworzyw sztucznych (plastikowe) pochodzące ze zużytych opakowań z tworzyw sztucznych po wszelkiego rodzaju napojach, nienadające się do użytku.

Zgromadzone w ten sposób nakrętki, następnie wywożone są do firm zajmujących się recyklingiem, a uzyskane środki finansowe przeznacza się na pokrycie kosztów działalności statutowej. Omawiane nakrętki pochodzące z opakowań z tworzyw sztucznych - nienadające się do użytku mieszczą się w grupowaniu PKWIU 38.11.55.0 "Odpady z tworzyw sztucznych".

Akcja pozyskiwania nakrętek prowadzona jest od 2010 r. do chwili obecnej. W roku 2010 dwukrotnie wywieziono nakrętki tj. odpady z tworzyw sztucznych do firmy skupującej tego rodzaju odpady (dostawa nakrętek w dniu 29 września 2010 r. i w dniu 10 grudnia 2010 r.).

Firma odbierająca nakrętki przekazała należne środki na rachunek bankowy Hospicjum. W obu przypadkach nie były wystawione faktury sprzedaży nakrętek tj. odpadu z tworzyw sztucznych nienadającego się do użytku.

W roku 2011 również pozyskiwano nakrętki w ramach akcji charytatywnych. Następnie wywożono zebrane nakrętki do firm prowadzących skup odpadów z tworzyw sztucznych, które przekazywały należne środki na rachunek bankowy. W roku 2011 także nie były wystawione faktury na sprzedaż nakrętek, tj. odpadu z tworzyw sztucznych nienadającego się do użytku.

W latach 2012 i 2013 pozyskane nakrętki w ramach akcji charytatywnych wywożono do firm prowadzących ich skup i na wszystkie dostawy do odbiorców wystawiono faktury.

Na fakturach VAT nie ma informacji o stawce i kwocie podatku, umieszczona jest adnotacja: podstawa prawna i wskazany art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT oraz klasyfikacja według PKWIU 38.11.55.0.

Według oceny Wnioskodawcy konieczna jest pisemna interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania i rozliczania podatku należnego z tytułu sprzedaży nakrętek tj. odpadów z tworzyw sztucznych za lata 2010 i 2011.

Nabywcy- kontrahenci, na rzecz których L. dokonywało w latach 2010 - 2011 dostawy nakrętek pochodzących ze zużytych opakowań z tworzyw sztucznych po wszelkiego rodzaju napojach byli podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabywcy nakrętek dokonywali wpłat należnych środków na rachunek bankowy z podaniem nazwy i adresu firmy wraz ze wskazaniem tytułu wpłaty.

Dostawa nakrętek, tj. odpadów z tworzyw sztucznych PKWiU 38.11.55.0 traktowana była jako zwolniona od podatku dostawa towarów używanych, ponieważ spełniony był warunek, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgromadzone nakrętki nie były nabyte (zakupione) jako materiał, lecz pozyskane od społeczeństwa nieodpłatnie w związku ze stałymi akcjami zbiórki nakrętek ze zużytych opakowań, prowadzonymi w przedszkolach, szkołach, urzędach itp.

L. utraciło prawo do zwolnienia w dniu 13 września 2010 r. w momencie przekroczenia kwoty przychodów w wysokości 100.000,00 zł, zgodnie z Protokołem Nr …. sporządzonym w Urzędzie Skarbowym dnia 16 grudnia 2010 r. z czynności sprawdzających przeprowadzonych w związku z utratą zwolnienia od podatku VAT. Prowadzona działalność obejmowała usługi medyczne oraz wynajem lokali na cele związane z działalnością gospodarczą.

Na sprzedaż odpadów z tworzyw sztucznych nienadających się do użytku nie były wystawione faktury sprzedaży w latach 2010 i 2011. Pierwsza dostawa odpadów odbyła się w dniu 29 września 2010 r.

Nie były wystawione dokumenty potwierdzające dokonaną dostawę. Ilość sprzedanych nakrętek w kg oraz ich wartość podawana była w treści przelewów dokonywanych wpłat na rachunek bankowy.

L. nie wykazało i nie rozliczyło podatku VAT należnego za dostawy odpadów w latach 2000 i 2011.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

1. (we wniosku pytanie nr 2) Czy za dostawy nakrętek (sprzedaż) dokonane w 2010 roku można jeszcze wystawić faktury VAT...
2. (we wniosku pytanie nr 4) Czy za dostawy nakrętek dokonane w 2011 roku można jeszcze wystawić faktury VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, można jeszcze wystawić faktury VAT za dostawy nakrętek, które miały miejsce w 2010 i 2011 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej dotyczy zaistniałego stanu faktycznego w 2010 r. i 2011r., oceny prawnej tego stanowiska dokonano w oparciu o przepisy obowiązujące w 2010r. i 2011r.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Korzystając z delegacji ustawowej określonej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), obowiązującym do 31 marca 2011r., określił w rozdziale 3 szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania.

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem
    
    

Termin, w którym należy wystawić fakturę określony został w § 9 ust. 1 i 2 powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym fakturę wystawia się:

• nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12,

• nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży, w przypadku, gdy podatnik określa na fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży.
  
  

Natomiast przepisy § 10 ust. 1 rozporządzenia stanowią, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Stosownie do § 10 ust. 3, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei art. 106 ust. 1a wprowadzony do ustawy od dnia 1 kwietnia 2011 r. stanowi, że w przypadkach o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, obowiązujące od 1 kwietnia 2011r.

Zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT” – § 4 ust. 1 rozporządzenia.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Natomiast stosownie do § 5 ust. 15 rozporządzenia, faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie".
   
   

W związku z powyższymi regulacjami, podatnicy podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy towarów, bądź świadczenia usług, zobowiązani są do wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonane czynności. Jak wynika z przytoczonych przepisów ustawy, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej czynności gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług bądź wpłacenia zaliczki.

Ww. przepisy określają również terminy, w jakich faktury powinny zostać wystawione.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący od 13 września 2010 r. czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w 2010r. (29 września 2010 r. i 10 grudnia 2010 r.) i w 2011r. dokonywał sprzedaży nakrętek, tj. odpadów z tworzyw sztucznych do firmy skupującej tego rodzaju odpady, pozyskiwanych w ramach akcji charytatywnych. Firma odbierająca nakrętki przekazała należne środki na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Na udokumentowanie powyższych transakcji nie były wystawione faktury. Ilość sprzedanych nakrętek w kg oraz ich wartość podawana była przez nabywców w treści przelewów dokonywanych wpłat na rachunek bankowy.

Mając na uwadze okoliczności sprawy i obowiązujące w 2010r. i 2011r. przepisy, należy stwierdzić, że transakcje dokonywane przez Wnioskodawcę, jako czynnego zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług winny być dokumentowane fakturami VAT wystawianymi zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Fakt, że Wnioskodawca nie dopełnił ciążących na nim obowiązków w przewidzianych prawem terminach, nie zwalnia go z obowiązku wystawienia przedmiotowych faktur dokumentujących dostawy odpadów z tworzyw sztucznych w 2010 i 2011r. Wnioskodawca winien wystawić te faktury i uwzględnić je w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług stosownie do momentu powstania obowiązku podatkowego dla poszczególnych dostaw, przy czym wystawiając przedmiotowe faktury, Wnioskodawca winien wskazać w nich daty sprzedaży odpowiadające datom faktycznie zaistniałych zdarzeń gospodarczych (transakcji), tj. daty poszczególnych dostaw w 2010 i 2011r. Zatem data wystawienia poszczególnych faktur winna być inna niż data sprzedaży.

Reasumując, Wnioskodawca ma możliwość udokumentowania dostawy nakrętek dokonanych w 2010 i 2011 roku fakturami VAT. Przedmiotowe faktury można jeszcze wystawić.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii treści poszczególnych elementów ww. faktur dokumentujących dostawy odpadów z tworzyw sztucznych w 2010 i 2011r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej możliwości wystawiania faktur dokumentujących dostawy odpadów z tworzyw sztucznych dokonane w 2010r. i 2011r. po upływie terminu do ich wystawienia Wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.