Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1136/13-2/KS
z 29 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2013 r. (data wpływu 31 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia oraz wypłaty wspólnikowi spółki jawnej części wniesionego wkładu pieniężnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia oraz wypłaty wspólnikowi spółki jawnej części wniesionego wkładu pieniężnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma zamiar przystąpić jako wspólnik do spółki jawnej. Każdy z trzech wspólników ma wnieść gotówkę w wysokości 300.000 zł. Działalność będzie prowadzona w taki sposób, że przez pierwszych 5 lat wspólnicy nie spodziewają się istotnych zysków. Jednak w celu stabilności finansowej pomiędzy wspólnikami zostanie zawarte porozumienie o tym, że zwrot wkładów do spółki jawnej, przy wystąpieniu wspólnika, będzie ograniczony do wypłaty zysku i kwoty wynoszącej 10% wartości wkładu pieniężnego, dotyczącej każdego ze wspólników spółki w okresie pierwszych 10 lat funkcjonowania spółki i 50% wkładu w okresie kolejnych 10 lat. Po 20 latach funkcjonowania spółki jawnej zwrot wkładu będzie dotyczył zysku należnego dla wspólnika i całości wniesionego wkładu. Wspólnicy rezygnują przy tym z możliwości rozliczenia z występujących wspólnikiem wg wartości majątku ustalonego na koniec roku obrachunkowego, na co wszyscy wspólnicy wyrażają zgodę. Wnioskodawca jest wspólnikiem, który pozostanie w spółce jawnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wystąpienie wspólnika i wypłata dla niego 10% wartości wkładu pieniężnego, zgodnie z porozumieniem, daje podstawy do rozpoznania dochodu, w wysokości pozostawionego w spółce jawnej wkładu pieniężnego, u pozostających wspólników spółki jawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej, który otrzyma 10% wniesionego wkładu i należny zysk jest neutralne podatkowo dla spółki jawnej i pozostających w spółce pozostałych wspólników.

W dacie wystąpienia nie można rozpoznać dochodu pozostałych wspólników, gdyż nie uzyskują oni żadnego przysporzenia majątkowego i są zobowiązani do dalszego prowadzenia spółki jawnej, gdzie efekt ekonomiczny (w tym ewentualny zysk) jest zdarzeniem przyszłym, niepewnym i niewymiernym.

Nie istnieje też źródło uzyskiwania przychodów, obejmujące powyższe zdarzenie, zdefiniowane w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, iż wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej i dokonanie z nim rozliczenia umownego, zgodnego z zawartym porozumieniem, nie daje podstaw do rozpoznania dochodu u wspólników pozostających w spółce jawnej, nawet jeśli otrzymują oni kwoty niższe niż należna jemu część wynikająca z wartości majątku spółki jawnej, czy kwotę niższą niż wartość wniesionego wkładu pieniężnego lub niepieniężnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady działania spółek jawnych regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. – oznaczonej w dalszej części skrótem K.s.h.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ww. ustawy, spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 K.s.h. spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zgodnie z brzmieniem art. 65 § 1 K.s.h. w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki (jawnej) wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Jako dzień bilansowy przyjąć należy – w przypadku wypowiedzenia – ostatni dzień roku obrotowego, w którym upłynął termin wypowiedzenia (art. 65 § 2 pkt 1 K.s.h.). Z kolei w myśl art. 65 § 3 K.s.h. udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze.

Spółka jawna, jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada zdolności prawnej. Tym samym z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki a nie spółka.

W myśl art. 61 § 1 ww. ustawy, jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego.

Wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej jest sposobem zakończenia łączącego go z pozostałymi wspólnikami stosunku prawnego wynikającego z umowy spółki.

Z dniem wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej prawo własności wszystkich składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej w formie spółki jawnej działalności, przechodzi na własność pozostających w spółce wspólników (z zastrzeżeniem formy przeniesienia własności dotyczącej nieruchomości). Natomiast udział w prawie własności składników majątkowych występującego ze spółki wspólnika przekształca się w należność pieniężną.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka lecz poszczególni jej wspólnicy. Zatem na nich a więc na poszczególnych wspólnikach będących osobami fizycznymi, a nie na spółce, ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z powyższym, dochody z udziału w spółce jawnej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziałów. Udział wspólnika występującego ze spółki w zysku odpowiada wartości majątku wspólnego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, przy uwzględnieniu proporcji, w jakiej wspólnik występujący ze spółki uczestniczył w zyskach spółki.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Ustawodawca nie precyzuje, co należy rozumieć pod użytym w cytowanych przepisach pojęciem „nieodpłatnego świadczenia”. Przepisy ustawy o podatku dochodowym określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń. Na gruncie języka polskiego „nieodpłatny” znaczy tyle co: „nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003r.). W świetle powyższego, uznać należy, że dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia powodujące powstanie tego przychodu. Z powyższego wynika, że przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe związane z tą działalnością. Zauważyć przy tym należy, że korzyść ta nie musi skutkować bezpośrednim zwiększeniem aktywów podmiotu gospodarczego. Korzyścią taką może być także zwolnienie podatnika z obowiązku wydatkowania określonych środków, co skutkuje brakiem uszczerbku w majątku podatnika jaki nastąpiłby w przypadku gdyby do takiego nieodpłatnego świadczenia nie doszło, a podatnik musiałby taką kwotę wydatkować.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wywieść należy, że Wnioskodawca ma zamiar przystąpić do spółki jawnej a każdy z trzech wspólników ma wnieść wkład pieniężny. Pomiędzy wspólnikami zostanie zawarte porozumienie o tym, że zwrot wkładów do spółki jawnej, przy wystąpieniu wspólnika, będzie ograniczony do wypłaty zysku i kwoty wynoszącej 10% wartości wkładu pieniężnego, dotyczącej każdego ze wspólników spółki w okresie pierwszych 10 lat funkcjonowania spółki i 50% wkładu w okresie kolejnych 10 lat. Po 20 latach funkcjonowania spółki jawnej zwrot wkładu będzie dotyczył zysku należnego dla wspólnika i całości wniesionego wkładu. Wspólnicy rezygnują przy tym z możliwości rozliczenia z występujących wspólnikiem wg wartości majątku ustalonego na koniec roku obrachunkowego, na co wszyscy wspólnicy wyrażają zgodę.

W świetle powyższego, jeżeli występujący ze spółki wspólnik zrezygnuje z dochodzenia swoich roszczeń o wypłatę przysługującego mu udziału we wspólnym majątku wykorzystywanym w spółce, pozostający w spółce wspólnicy zostaną zwolnieni ze zobowiązania, wynikającego z cyt. wyżej art. 65 § 1 K.s.h. Zwolnienie to (w wysokości odpowiadającej kwocie roszczenia przysługującego występującemu wspólnikowi – w przedmiotowej sprawie w wysokości pozostawionego w spółce jawnej wkładu pieniężnego) stanowi dla Wnioskodawcy podlegający opodatkowaniu przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określony w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej i dokonanie z nim rozliczenia umownego, zgodnego z zawartym porozumieniem, nie daje podstaw do rozpoznania dochodu u wspólników pozostających w spółce jawnej, nawet jeśli otrzymują oni kwotę niższą niż wartość wniesionego wkładu pieniężnego lub niepieniężnego.

Reasumując, uwzględniając przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że po stronie Wnioskodawcy wystąpi przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, określony w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości przypadającej na Niego części wkładu, z dniem wystąpienia wspólnika Wnioskodawcy ze spółki jawnej.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze treść pytania zawartego we wniosku wyjaśnić należy, że interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego.

Zastrzec należy przy tym należy, że tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w zakresie objętym zadanym pytaniem. W związku z powyższym Organ podatkowy nie rozstrzygał problematyki w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej i wypłaty należnego zysku, gdyż kwestia ta nie byłą przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.