Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-469/13-3/DS
z 28 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 10 grudnia 2013 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprzedaje towary do podmiotu zagranicznego. Wnioskodawca wystawia faktury, na których należność za towary wyrażona jest w złotych polskich, natomiast kupujący reguluje tę należność w walucie obcej, tj. EURO.

Wnioskodawca przelicza otrzymane kwoty w EURO, które wpływają na jego rachunek walutowy po kursie banku i rozpoznaje różnice kursowe z tytułu obrotów na rachunku walutowym zgodnie z przepisami art. 15a ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, celem rozliczenia zapłaty swoich wierzytelności Wnioskodawca przelicza kwoty otrzymane w EURO na złotówki stosując kurs banku z daty wpływu EURO na rachunek. W związku z powyższymi przeliczeniami, powstają dla Wnioskodawcy określone „różnice w zapłacie na plus lub na minus” w stosunku do pierwotnej kwoty należności wyrażonej w złotówkach.

Wnioskodawca ze względów ostrożnościowych traktuje różnice in plus jako przychody podatkowe, natomiast różnie in minus nie zalicza do swoich kosztów podatkowych.

Wnioskodawca uważa jednak, że jego dotychczasowe postępowanie nie znajduje uzasadnienia w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zadał pytanie oraz wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji potwierdzającej, że nie ma podstaw do rozpoznawania zarówno przychodów, jak i kosztów podatkowych w jego sytuacji.

Powyższa treść przedstawionego stanu faktycznego uwzględnia poprawkę dokonaną pismem z 6 grudnia 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego może dojść do powstania (dodatnich bądź ujemnych) różnic kursowych lub innych przychodów podlegających opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiony stan faktyczny nie może prowadzić do powstania różnic kursowych lub innych przychodów podlegających opodatkowaniu.

Stosownie do treści art. 9b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą ustalać różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego:

• dodatnie różnice kursowe zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 1 ustawy powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
• ujemne różnice kursowe stosownie do art. 15a ust. 3 pkt 1 ustawy powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
  
  

Z powyższego wynika, że dla powstania różnic kursowych, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, koniecznym jest aby:

• przychód należny wyrażony był w walucie obcej,
• otrzymanie przychodu nastąpiło w walucie obcej.
  
  

Fakt wystawiania przez Spółkę faktur z należnością wyrażoną w złotych oznacza, że nie jest spełniony pierwszy z powyższych warunków, od których spełnienia uzależnione jest powstanie podatkowych różnic kursowych.

W świetle omawianych przepisów, należy zatem uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie powstają różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedstawiony stan faktyczny nie może również prowadzić do powstania innych przychodów podlegających opodatkowaniu, ponieważ nie jest on objęty ustawową definicją przychodów, zawartą w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy wskazać, że analogiczne stanowisko w podobnej sprawie zajął: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 26.05.2009 r. sygn. ILPB3/423-187/09-2/DS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 13 lipca 2012 r. nr IPPB5/423-284/12-2/IŚ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 26 listopada 2009 r. nr ITPB3/423-538/09/AW oraz Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach w piśmie z dnia 11 lipca 2007 r. (USIA/415-17/2007).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.): podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Jak wynika z powyższej regulacji, ustalanie różnic kursowych na podstawie przepisów podatkowych‚ należy uznać za podstawowy sposób wykazywania przychodów i kosztów podatkowych z tytułu różnic kursowych, nie wymagający zawiadomienia urzędu skarbowego.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka przyjęła metodę rozliczania różnic kursowych opartą na ustawie podatkowej - wskazaną w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 tej ustawy: dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

W myśl art. 15a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Natomiast na mocy art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W świetle ww. przepisów, aby powstały różnice kursowe muszą wystąpić łącznie dwa elementy:

• określenie na fakturze należności/zobowiązania w walucie obcej,
• otrzymanie faktycznej zapłaty/uregulowanie zobowiązania w walucie obcej.
  
  

W niniejszej sprawie Spółka - w związku ze sprzedażą towarów do podmiotu zagranicznego - wystawia faktury sprzedażowe w PLN, natomiast kupujący reguluje tę należność w walucie obcej, tj. EURO. Ponadto, celem rozliczenia zapłaty swoich wierzytelności Spółka przelicza kwoty otrzymane w EURO na złotówki stosując kurs banku z daty wpływu EURO na rachunek. W związku z powyższymi przeliczeniami powstają dla Spółki określone „różnice w zapłacie na plus lub na minus” w stosunku do pierwotnej kwoty należności wyrażonej w złotówkach.

W związku z powyższym w opisanym przez Spółkę stanie faktycznym nie powstaną podatkowe różnice kursowe. Operacja otrzymania w walucie obcej spłat należności wyrażonych w PLN jest neutralna podatkowo, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodu, ani po stronie przychodów. Powstałe różnice kursowe mają wyłącznie charakter rachunkowy.

Reasumując - w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego - nie może dojść do powstania (dodatnich bądź ujemnych) różnic kursowych lub innych przychodów podlegających opodatkowaniu.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.