Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-673/13-6/AKr
z 20 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) oraz pismem z dnia 16 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 17 stycznia 2014 r., Nr IPTPB2/415-673/13-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 17 stycznia 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 stycznia 2014 r.). W dniu 27 stycznia 2014 r. (data nadania 25 stycznia 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

Następnie pismem z dnia 7 lutego 2014 r., Nr IPTPB2/415-673/13-4/AKr, wezwano Wnioskodawczynię ponownie, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 7 lutego 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 10 lutego 2014 r.). W dniu 18 lutego 2014 r. (data nadania 17 lutego 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni obecnie jest polskim rezydentem podatkowym posiadającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest obywatelką polską i jest zameldowana według prawa polskiego w miejscu obecnego stałego zamieszkania podanego we wniosku. W 2006 r. wyjechała do Wielkiej Brytanii, gdzie podjęła pracę. W 2008 r. wspólnie z partnerem nabyła dom położony w Londynie. Nabycie domu zostało sfinansowane w 20% z środków własnych. Pozostała część została sfinansowana kredytem, który został wspólnie przez Wnioskodawczynię i Jej partnera zaciągnięty. W 2012 r. partner zmarł i Wnioskodawczyni stała się właścicielką całego domu (i kredytu). Zgodnie z prawem angielskim „joint tenancy” w przedstawionej sytuacji część domu partnera stała się automatycznie Jej własnością.

W 2013 r. Wnioskodawczyni zbyła ww. nieruchomość. W opisywanym okresie zmieniała się rezydencja podatkowa Wnioskodawczyni. W okresie od 2006 r. do 2011 r. przebywała na stałe w Wielkiej Brytanii i wyłącznie tam uzyskiwała przychody z pracy. W tym okresie była rezydentką podatkową Wielkiej Brytanii i tam płaciła podatki. W 2011 r. powróciła na stałe do Polski, tu podjęła pracę i tu opłaca podatki. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nigdy nie powadziła działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni stwierdziła, że „W momencie nabycia domu położonego w Wielkiej Brytanii w 2008 r. przeze mnie oraz przez zmarłego w 2012 r. partnera ustalona została współwłasność łączna nieruchomości. Współwłasność łączna nie ma (w przeciwieństwie do współwłasności w częściach ułamkowych) udziałów, którymi poszczególni współwłaściciele mogą autonomicznie dysponować. Każdemu ze współwłaścicieli przysługuje więc nieruchomość w całości. Wedle Land Registry for England and Wales, (Rejestr Gruntów Anglii i Walii) współwłasność łączna (joint tenancy) oznacza, że wszyscy współwłaściciele mają prawo do całej nieruchomości, nie ma udziałów w nieruchomości, więc nie można przy tym typie współwłasności swojej części zostawić komuś w spadku, zapisać w testamencie lub sprzedać (ponieważ się jej nie posiada). W wypadku śmierci jednego ze współwłaścicieli automatycznie jedynym właścicielem staje się ten drugi, żyjący. Nazwisko zmarłego jest wykreślane z rejestru. Nie można więc powiedzieć, że po śmierci partnera nabyłam jego część nieruchomości, ponieważ wedle prawa angielskiego byłam właścicielką całości od dnia nabycia w 2008 r. Po śmierci drugiego właściciela jego nazwisko zostało usunięte z Rejestru (należało wypełnić właściwy formularz, w którym wskazywało się, że jeden ze współwłaścicieli nie żyje). W 2013 r., czyli w roku w którym miało miejsce odpłatne zbycie nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii nie uzyskałam w Polsce dochodu ze źródeł o których mowa w art. 10 ust. l pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni stwierdziła, że:

1. „Datą nabycia przeze mnie nieruchomości mieszkalnej położonej na terenie Wielkiej Brytanii jest październik 2008 r.
2. W Wielkiej Brytanii nie istnieje obowiązek meldunkowy. W Anglii potwierdzeniem adresu zamieszkania są rachunki i korespondencja przychodząca pod wskazany przez osobę adres. Mieszkałam w nieruchomości nabytej w 2008 r. od 2008 r. do 2010 r.
3. Współwłasnością łączną dom objęty był od samego początku. Z uwagi na śmierć partnera jego nazwisko zostało automatycznie wykreślone z Rejestru Gruntów Anglii i Walii (Land Registry for England and Wales) co jest czynnością administracyjną i bezpłatną.
4. Zgodnie z przepisami obowiązującym w Wielkiej Brytanii, sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od zysków kapitałowych. Jednak zwolniona z podatku jest sprzedaż nieruchomości, która:
   • jest głównym miejscem zamieszkania podatnika,
   • kupiona jest w celach mieszkaniowych, a nie w celu odniesienia zysku,
   • nie jest wykorzystywana w innych celach aniżeli mieszkaniowe dla podatnika i jego rodziny.
   
   
   

Z uwagi na spełnienie powyższych kryteriów, sprzedaż nieruchomości nabytej przeze mnie w 2008 r. zwolniona jest z opodatkowania”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód, który Wnioskodawczyni otrzymała z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnej położonej na terytorium Wielkiej Brytanii będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód, który uzyskała w 2013 r. z tytułu zbycia nieruchomości położonej na terytorium Wielkiej Brytanii nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mimo że przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw do nieruchomości wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w tym zakresie jest zdarzeniem, które wywołuje skutki w podatku dochodowym.

Swoje stanowisko Wnioskodawczyni opiera na tym, że jeżeli na dochód uzyskany z tego samego tytułu, przez tego samego podatnika, w tym samym okresie mogą być nałożone takie same lub podobne podatki przez dwa państwa, czyli występuje tzw. podwójne opodatkowanie to aby temu zapobiec państwa zawierają dwustronne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zasady zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania rozstrzygają, w jaki sposób należy opodatkować dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym państwie, osiąga w drugim umawiającym się państwie.

Zgodnie z Konstytucją RP, umowy międzynarodowe, po ratyfikacji i ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw stają się powszechnie obowiązującymi źródłami prawa. Stąd też umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska stosowane są bezpośrednio w celu rozstrzygnięcia, w jaki sposób należy opodatkować dochody zagraniczne. Tak więc w przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym będzie miała zastosowanie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych.

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 Konwencji, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w niniejszym przypadku w Polsce), z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie (w niniejszym przypadku w Wielkiej Brytanii), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (w niniejszym przypadku w Wielkiej Brytanii). W świetle brzmienia tego przepisu to Wielka Brytania ma prawo opodatkować dochód, o którym mowa w niniejszym wniosku, ale równocześnie, z uwagi na aktualną rezydencję podatkową Wnioskodawczyni, dochód ten może być również opodatkowany w Polsce.

W takiej sytuacji zastosowanie mają szczególne reguły kolizyjne, których celem jest zapobieżenie podwójnemu opodatkowaniu. Taka reguła, metoda unikania podwójnego opodatkowania zamieszczona jest w art. 22 ust. 2 lit. a) Konwencji - jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Wielkiej Brytanii, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni - z uwzględnieniem postanowień litery b) Umowy - taki dochód lub majątek od opodatkowania.

Powyższy przepis przewiduje, tzw. metodę wyłączenia. Oznacza to, że dochód ze zbycia nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii, który może być w Wielkiej Brytanii opodatkowany zgodnie z wewnętrznym prawem podatkowym tego państwa - w Polsce będzie zwolniony od opodatkowania.

Jednocześnie dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze zbycia nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii, w Polsce nie będzie podlegał wykazaniu w zeznaniu podatkowym oraz Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do złożenia takiego zeznania.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawczyni podkreśla, że zgodnie z brzmieniem przepisów ustawy o podatku dochodowym:

1. Art. 3.1. - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
2. Art. 30e. 1- od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
3. Art. 4a. - przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
   
   

W konsekwencji (w związku z brzmieniem art. 4a) do przedstawionego stanu faktycznego nie będzie miał zastosowania art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lecz art. 22 ust. 2 lit. a) Konwencji zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

Wnioskodawczyni stwierdza, ze uzyskany przez Nią dochód ze sprzedaży nieruchomości nie będzie opodatkowany w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wskazany wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

W opisanym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym zastosowanie znajdą uregulowania Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

W świetle art. 6 ust. 1 i 2 ww. Konwencji dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie (art. 6 ust. 1).

Jak wynika z art. 6 ust. 2 ww. Konwencji określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych: statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ww. Konwencji, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 tej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Należy wyjaśnić, że użycie w tym przepisie słowa „mogą być opodatkowane” oznacza, że przychody, o których w nim mowa są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu. Sformułowanie, że dochód ten „może” być opodatkowany nie zezwala na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten ma zostać opodatkowany. Przepis ten oznacza, że dochód taki oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w państwie, w którym osoba osiągająca ten dochód ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, to podlega również opodatkowaniu w tym państwie, w którym położony jest dany majątek, zgodnie z prawem tego państwa.

Z przepisu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podlega dochód (przychód) podatnika bez względu na źródło położenia tych dochodów (przychodów).

Zatem dochód (przychód) osoby mającej miejsce zamieszkania w Rzeczpospolitej Polskiej z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, gdyż przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują opodatkowanie dochodu (przychodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jednocześnie w świetle powołanego wyżej art. 13 ww. Konwencji dochód ten może być również opodatkowany w Wielkiej Brytanii zgodnie z przepisami podatkowymi obowiązującymi w tym państwie.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania tego samego dochodu należy zastosować właściwą metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 22 ww. Konwencji.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. umowy, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.
3. Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.
   
   

W odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię znajdzie zastosowanie art. 22 ust. 2 lit. b) ww. Konwencji. Powyższe wynika z faktu, iż czynność odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej uregulowana została w art. 13 ust. 1 tej Konwencji, który wymieniony został w art. 22 ust. 2 lit. b) ww. Konwencji. Zysk z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości zgodnie z ww. Konwencją kwalifikowany jest jako zysk z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego.

Zatem w świetle ww. przepisów osiągnięty przez Wnioskodawczynię dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej położonej w Wielkiej Brytanii jest opodatkowany w Polsce, ale Wnioskodawczyni ma możliwość odliczenia od podatku kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Wielkiej Brytanii, gdyby taki został zapłacony, z uwzględnieniem ograniczenia przedstawionego w art. 22 ust. 2 lit. b) ww. Konwencji.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Przyjmując za Wnioskodawczynią, że nabycie nieruchomości zabudowanej, odpłatnie zbytej w 2013 r., nastąpiło w 2008 r. stwierdzić należy, że do odpłatnego zbycia tej nieruchomości, zastosowanie mają przepisy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1, 4 i 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku (ust. 1). Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (ust. 4). Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (ust. 5).

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast do art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 cyt. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit a) - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wymóg złożenia w terminie oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w odpłatnie zbywanym domu jednorodzinnym przez okres 12 miesięcy przed datą zbycia, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, zwolnienia od opodatkowania są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W związku z tym spełnienie warunku zameldowania wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni mieszkała w ww. nieruchomości zabudowanej od 2008 r. do 2010 r.

Uwzględniając zatem zaprezentowany we wniosku stan faktyczny oraz uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że dochód uzyskany ze zbycia w 2013 r. ww. nieruchomości zabudowanej położonej w Wielkiej Brytanii, nabytej w 2008 r., o ile Wnioskodawczyni nie spełnia warunków do zastosowania ww. zwolnienia, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, o czym stanowi art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek ten, zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W odpowiedzi na zadane w wezwaniu z dnia 7 lutego 2014 r. pytanie (czy Wnioskodawczyni zapłaciła w Wielkiej Brytanii podatek z tytułu odpłatnego zbycia w 2013 r. nieruchomości mieszkalnej położonej na terytorium Wielkiej Brytanii) Wnioskodawczyni stwierdziła, że sprzedaż ww. nieruchomości zwolniona jest z opodatkowania.

Zatem w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawczynię nie będzie miał zastosowania art. 22 ust. 2 lit. b) ww. Konwencji. Wnioskodawczyni nie skorzysta z odliczenia od podatku od dochodu z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Wielkiej Brytanii, ponieważ taki podatek nie został zapłacony.

Reasumując stwierdzić należy, że dochód osiągnięty przez Wnioskodawczynię z tytułu odpłatnego zbycia w 2013 r. nieruchomości zbudowanej, nabytej w 2008 r., położonej w Wielkiej Brytanii, będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

We własnym stanowisku Wnioskodawczyni błędnie zastosowała art. 22 ust. 2 lit. a) ww. Konwencji. Przepis ten nie dotyczy dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, które wymienione zostały w art. 13 ust. 1 ww. Konwencji. To wyłączenie wskazane zostało wprost w art. 22 ust. 2 lit. b) tej Konwencji.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.