Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1132/13/AB
z 6 lutego 2014 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 listopada 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 14 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:
- możliwości amortyzowania w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nabytego w drodze darowizny, zarejestrowanego znaku towarowego,
- możliwości zaliczania do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych z ww. tytułu
-jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 listopada 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości amortyzowania w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nabytego w drodze darowizny, zarejestrowanego znaku towarowego oraz możliwości zaliczania do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych z ww. tytułu.
We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Ojciec Wnioskodawcy jest również osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Ojciec Wnioskodawcy wytworzył we własnym zakresie znak towarowy, który na zasadzie licencji udostępnia Spółce z o.o. „X”, która cyklicznie, zgodnie z umową, reguluje należności z tytułu korzystania ze znaku. Prawo do znaku towarowego nie jest amortyzowane w działalności ojca Wnioskodawcy, bowiem znak towarowy został wytworzony we własnym zakresie, a nie nabyty. Wnioskodawca w najbliższym czasie otrzyma w drodze darowizny od ojca znak towarowy wraz z prawem ochronnym, bowiem został on zarejestrowany w Urzędzie Patentowym. Dokonano już wyceny znaku towarowego przez biegłego rzeczoznawcę, aby posiadać wiarygodny dokument, z którego będzie wynikała wartość rynkowa znaku towarowego. Po otrzymaniu darowizny Wnioskodawca zamierza wprowadzić przedmiot darowizny (prawo ochronne do znaku towarowego, zarejestrowane w Urzędzie Patentowym) do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i amortyzować je, bowiem będzie służyło uzyskiwaniu przychodów w postaci przychodów z licencji dla Spółki z o.o. „X”. W późniejszym czasie Wnioskodawca zamierza ponadto objąć udziały w Spółce z o.o. „X” (w czasie gdy ta będzie podwyższała kapitał), a aportem w zamian za udziały będzie prawo do ww. znaku towarowego. Wnioskodawca następnie zamierza sprzedać ww. udziały w Spółce z o.o. „X” (na chwilę obecną nie wiadomo, czy nabywcą będzie inna osoba, czy nabędzie je np. Spółka w celu umorzenia).
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:
Czy Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od prawa do znaku towarowego nabytego w drodze darowizny, które wykorzystuje dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej poprzez oddanie do używania na podstawie odpłatnej umowy licencyjnej?
Czy ww. odpisy amortyzacyjne będą stanowić koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
(pytania oznaczone we wniosku Nr 1)
Zdaniem Wnioskodawcy, może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny znaku towarowego (wraz z prawem ochronnym do niego) oraz zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
- spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
- prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
- licencje,
- prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
- wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Jak wynika z ww. przepisu, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:
- zostały nabyte,
- nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
- przewidywany okres ich używania przekracza rok,
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, wydatki na nabycie których rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Należy zaznaczyć, że przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do amortyzowania znaków towarowych. Amortyzacji podatkowej podlegają nabyte prawa ochronne do znaków towarowych na zasadach wynikających z przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r. nr 119, poz. 1117 ze zm.). Prawo ochronne na znak towarowy powstaje na skutek wydania decyzji przez Urząd Patentowy, co oznacza, że prawo to nie istnieje przed wydaniem takiej decyzji.
Ponadto, odnosząc się do zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów o amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia podatnika w posiadanie składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a i 22b ustawy). Nabycie prawa własności składnika majątku może zatem nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (co nie ma miejsca w tej sytuacji). Wnioskodawcy znana jest wartość rynkowa na podstawie wyceny biegłego rzeczoznawcy. Zatem, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Reasumując, skoro otrzymany w formie darowizny znak towarowy posiada prawa potwierdzone wydaną przez Urząd Patentowy decyzją, to stanowi on wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazać należy, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem niniejszego wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.