INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniach 21 i 28 marca 2012 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości w ramach postępowania egzekucyjnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 21 i 28 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości w ramach postępowania egzekucyjnego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem egzekucji jest:

• prawo wieczystego użytkowania nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr 586/2 o powierzchni 0,0220 ha; sposób korzystania z nieruchomości określono jako „teren zabudowany”,
• prawo wieczystego użytkowania działki nr 582 o powierzchni 0,0722 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym z cegły.

Ww. działki stanowią jeden kompleks użytkowy i powinny być przedmiotem łącznej sprzedaży. Dłużnik, będący użytkownikiem wieczystym gruntów i właścicielem budynków, oświadczył, że:

• prowadzi działalność gospodarczą jako spółka prawa handlowego – spółka z o.o.,
• jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• nieruchomości zostały nabyte w dniu 5 sierpnia 2009 r. i przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku,
• nieruchomości wykorzystywał w działalności gospodarczej,
• poniósł nakłady na nieruchomość, ale nieprzekraczające 30% jej wartości początkowej i odliczył z tego tytułu podatek naliczony; ulepszanie nieruchomości zakończył 31 grudnia 2011 r.
• nieruchomość była wynajmowana lub dzierżawiona osobom trzecim w okresie od 1 maja 2010 r. do 31 lipca 2010 r., a następnie do dnia 31 maja 2011 r., co stanowi datę zakończenia okresu wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości.

W złożonym oświadczeniu dłużnik wskazał datę nabycia (tj. 5 sierpnia 2009 r.), jako datę zasiedlenia ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż licytacyjna nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług...
2. Czy stawka w tym przypadku będzie wynosić 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, sprzedaż licytacyjna nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle art. 18 ustawy, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle zapisów art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W art. 43 ust. 10 ustawy podano, że podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu, oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Powyższe przepisy wskazują, że ustawodawca - na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy - daje podatnikom możliwość zrezygnowania z przysługującego zwolnienia od podatku dostaw, spełniających warunki określone w ust. 1 pkt 10 tego artykułu i opodatkowania tych transakcji na zasadach ogólnych.

W myśl postanowień art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. wyżej ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z brzmieniem § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwałe z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że wykonując czynności egzekucyjne jako komornik sądowy, dokona Pan zbycia prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej działki nr 586/2 (sposób korzystania z nieruchomości określono jako „teren zabudowany”) oraz działki nr 582 zabudowanej budynkiem mieszkalnym z cegły. Ww. działki stanowią jeden kompleks użytkowy i powinny być przedmiotem łącznej sprzedaży

Dłużnik, będący użytkownikiem wieczystym gruntów i właścicielem budynku, oświadczył, że:

• prowadzi działalność gospodarczą jako spółka prawa handlowego – spółka z o.o.,
• jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• nieruchomości zostały nabyte w dniu 5 sierpnia 2009 r. i przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku,
• nieruchomości wykorzystywał w działalności gospodarczej,
• poniósł nakłady na nieruchomość, ale nieprzekraczające 30% jej wartości początkowej i odliczył z tego tytułu podatek naliczony; ulepszanie nieruchomości zakończył 31 grudnia 2011 r.
• nieruchomość była wynajmowana lub dzierżawiona osobom trzecim w okresie od 1 maja 2010 r. do 31 lipca 2010 r., a następnie do dnia 31 maja 2011 r., co stanowi datę zakończenia okresu wynajmowania/dzierżawienia nieruchomości.

W złożonym oświadczeniu dłużnik wskazał datę nabycia (tj. 5 sierpnia 2009 r.), jako datę zasiedlenia ww. nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, iż skoro między pierwszym zasiedleniem budynku mieszkalnego, a planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata, spełnione będą przesłanki, aby dostawę tę zwolnić od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług - o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy. Jak bowiem wskazuje treść wniosku, w momencie nabycia budynku nastąpiło jego oddanie nabywcy (dłużnikowi) do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, a dłużnik nie poniósł wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej tego obiektu. W przypadku nieskorzystania z możliwości opodatkowania sprzedaży budynku, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym jest on posadowiony, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

Natomiast zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego (działki 568/2), jako terenu budowlanego, będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy, bowiem zwolnieniem objęte są grunty niezabudowane inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z uwagi na fakt, iż dopiero w konsekwencji zastosowania „opcji opodatkowania”, określonej w art 43 ust. 10 i 11 ustawy, sprzedaż przedmiotowych nieruchomości może być w całości opodatkowana 23% stawką podatku, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).