INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych prowadzenia programu lojalnościowego – jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do braku obowiązków informacyjnych wynikających z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych prowadzenia programu lojalnościowego oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Należąca do międzynarodowej grupy „T” spółka „D” Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest jedną z czołowych firm dostarczających rozwiązań z zakresu zarządzania relacjami z klientami na polskim rynku. Spółka, jako agencja marketingu zintegrowanego, świadczy szeroko rozumiane usługi marketingowe (dalej: „usługi marketingowe”) polegające na kompleksowej organizacji i obsłudze różnego rodzaju akcji promocyjnych zlecanych przez inne niezależne podmioty trzecie. W ramach świadczonych usług, Spółka wykonuje kompleksowe działania związane z organizacją i obsługą programów lojalnościowych, akcji promocyjnych, konkursów, itp. Celem powyższych inicjatyw jest wzmocnienie marki zleceniodawców na rynku i/lub zwiększenie sprzedaży produktów oferowanych przez zleceniodawców na rynku. W przypadku otrzymania zlecenia organizacji akcji marketingowej, Spółka wykonywać będzie szereg czynności, które mogą obejmować zarówno opracowanie koncepcji akcji promocyjnej, jak i przygotowanie logistyczne akcji, jej prowadzenie oraz nadzorowanie, a także sprzedaż po preferencyjnych cenach (np. za 1 zł) towarów oferowanych w ramach Programu Lojalnościowego („Towary”), uprzednio w tym celu zakupionych przez Wnioskodawcę.

Zleceniodawcami Spółki są firmy zajmujące się produkcją oraz sprzedażą różnego rodzaju wyrobów i usług („Zleceniodawca”), dla których Spółka planuje świadczyć usługi marketingowe. W ramach planowanych usług Spółka będzie wspierać budowę lojalności finalnych klientów Zleceniodawcy („Klienci”) poprzez organizację Programu Lojalnościowego dla osób fizycznych dokonujących zakupu produktów oferowanych przez Zleceniodawcę („Program Lojalnościowy”/”Program”).

W ramach planowanego Programu Lojalnościowego klienci Zleceniodawcy dokonujący zakupów określonych w Regulaminie Programu produktów otrzymają możliwość zbierania „punktów”, których liczba będzie zależna od liczby i wartości zakupionych przez nich produktów Zleceniodawcy. Zebranie odpowiedniej liczby punktów pozwoli finalnym klientom Zleceniodawcy na zakup Towarów oferowanych w ramach Programu Lojalnościowego po promocyjnych cenach (np. za 1 zł). Sprzedaży po promocyjnej cenie dokonywać będzie Wnioskodawca. Klientami Zleceniodawcy, którzy mogą brać udział w Programie będą zarówno osoby fizyczne prowadzące jak i nieprowadzące działalności gospodarczej. Z powyższego wynika, że promocyjna cena sprzedaży Towarów (np. 1 złoty) będzie znacznie odbiegać od wartości rynkowej tych Towarów.

Program Lojalnościowy będzie przeprowadzany w oparciu o Regulamin określający m.in.: czas trwania Programu Lojalnościowego, produkty Zleceniodawcy objęte programem lojalnościowym, zasady zbierania punktów pozwalających na zakup Towarów w promocyjnych cenach. Możliwość zakupu Towarów w promocyjnych cenach będzie możliwa dla wszystkich finalnych klientów Zleceniodawcy, którzy spełnią warunki określone w Regulaminie Programu Lojalnościowego. W przypadku zlecenia przez Zleceniodawcę (niezależnego podmiotu trzeciego) szeroko rozumianej kompleksowej usługi marketingowej polegającej na organizacji Programu Lojalnościowego, Spółka podejmować będzie szereg czynności m.in:

• formalne przyjęcie roli Organizatora akcji, tj. Programu Lojalnościowego;
• doradztwo strategiczne Zleceniodawcy w związku z daną akcją marketingową (tj. Programem Lojalnościowym), w tym weryfikacja jego założeń;
• przygotowanie regulaminów dotyczących akcji określających m.in. sposób/możliwość nabycia/zakupu w promocyjnych cenach Towarów;
• obsługa Programu Lojalnościowego, w tym: przyjmowanie zgłoszeń uczestników, weryfikacje nadsyłanych zgłoszeń w celu badania ich zgodności z postanowieniami regulaminu, zakup towarów sprzedawanych potem w promocyjnych cenach (np. po 1 zł) uczestnikom akcji promocyjnych, wystawianie faktur sprzedaży lub paragonów w ramach sprzedaży towarów w promocyjnych cenach, fizyczna wysyłka towarów do uczestników akcji sprzedanych po promocyjnych cenach, magazynowanie towarów przeznaczonych następnie do sprzedaży w promocyjnych cenach, obsługę procedury reklamacyjnej, utrzymanie i obsługę infolinii w związku z daną akcją promocyjną;
• ewentualne sporządzanie i wystawianie informacji PIT-8C, jeżeli obowiązek taki wynikać będzie z przepisów prawa;
• przetwarzanie danych osobowych w związku z akcją promocyjną;
• obsługa w zakresie koordynacji działań związanych z akcją oraz informowanie o ich przebiegu poprzez przygotowanie raportów przesyłanych do wiadomości Zleceniodawcy.
  
  

Jak wskazano powyżej, w ramach działań dotyczących świadczenia kompleksowej usługi marketingowej polegającej na obsłudze Programu Lojalnościowego, Spółka m.in. nabywać będzie Towary sprzedawane następnie w promocyjnych cenach uczestnikom Programu, którzy spełnili założenia Regulaminu. Towary te będą nabywane przez Spółkę po cenach rynkowych od niezależnych stron trzecich.

Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Spółką a Zleceniodawcą, z tytułu wykonywanej na rzecz Zleceniodawcy kompleksowej usługi marketingowej, Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie, którego składowe skalkulowane będą w taki sposób, że „pokryją” straty wynikające z różnicy między ceną zakupu Towarów po cenach rynkowych a ceną ich sprzedaży w promocyjnej cenie (np. za 1 zł). Co więcej, sama czynność wystawiania faktur sprzedaży lub paragonów przez Wnioskodawcę (zależna od ilości sztuk wystawionych dokumentów) także będzie składnikiem kalkulacji wynagrodzenia za kompleksową usługę marketingową. Tak więc, jak wskazano powyżej, czynność zakupu i sprzedaży Towarów nie może być rozpatrywana jako osobna czynność, oderwana od innych działań, a jedynie w ramach złożonych działań podejmowanych przez Wnioskodawcę, dążących do zapewnienia Spółce zysku.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w przedmiocie zagadnienia dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w przypadku sprzedaży Towarów w promocyjnej cenie na Wnioskodawcy spoczywa wynikający z art. 42a ustawy o pdf obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodu, odpowiadającego różnicy między ceną rynkową Towarów a promocyjną ceną sprzedaży Towarów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania tej informacji podatnikowi (uczestnikowi Programu Lojalnościowego) oraz właściwemu urzędowi skarbowemu...

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie do podatku dochodowego od osób fizycznych, przedmiotem ww. pytania jest wyjaśnienie sytuacji prawnej Wnioskodawcy, jeżeli chodzi o realizację obowiązków wynikających z art. 42a ustawy o pdf. W tym sensie Wnioskodawca jest „zainteresowanym” w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Udzielenie odpowiedzi na status prawny Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym wymaga jednak pośrednio udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy po stronie osób kupujących Towary po cenie promocyjnej powstaje przychód z częściowo nieodpłatnego świadczenia. O tym, że możliwe jest wystąpienie w takiej sytuacji z wnioskiem o Interpretację indywidualną, świadczy np. wyrok NSA z 8 stycznia 2013 r. (I FSK 1572/12).

Zdaniem Wnioskodawcy, po stronie uczestników Programu Lojalnościowego, kupujących Towary po cenach promocyjnych. znacznie odbiegających od cen rynkowych tych Towarów, nie powstaje przychód ze świadczenia częściowo nieodpłatnego. Posiłkując się uchwałą NSA z 18 listopada 2002 r. (FPS 9/02) należy wskazać, że pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma w prawie podatkowym szerszy zakres, niż w prawie cywilnym, bo w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności przedsiębiorców, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy zaznaczając jednocześnie, że pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” można odpowiednio odnieść do pojęcia „świadczenia częściowo odpłatnego”, o jakim mowa w art. 11 ust. 2b u.p.d.o.f. Świadczenia nieodpłatne, względnie częściowo odpłatne, nie obejmują rzeczy jako przedmiotu świadczenia. Za takim wnioskiem przemawia w szczególności treść art. 11 ust. 2a ustawy o PDF, który to przepis określa sposób ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń, ale tylko takich, których przedmiotem są usługi (pkt 1 i 2), udostępnienie lokalu lub budynku (pkt 3) lub udostępnianie rzeczy lub praw (pkt 4). Przeniesienie własności rzeczy nie mieści się w hipotezie żadnego z wymienionych punktów art. 11 ust. 2a ustawy o PDF; w szczególności nie jest „udostępnieniem” rzeczy. Już z tego względu nie wytrzymuje krytyki pogląd o uznaniu nabycia określonych rzeczy po cenie niższej niż rynkowa za otrzymanie świadczenia częściowo nieodpłatnego. Jeżeli nie jest możliwe przyporządkowanie danego świadczenia do określonego źródła przychodów – w tym również do „innych źródeł” w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ustawy o PDF – to nie będzie ono mogło być uznane za przychód podatkowy, choćby nawet odpowiadało ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 ustawy (por. komentarz do art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –A. Bartosiewicz, R. Kubacki, „PIT. Komentarz”, wyd. Lex 2009). Nabycie rzeczy nigdy nie jest źródłem przychodów. Świadczenie nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne nie może obejmować rzeczy jako przedmiotu świadczenia, oraz że świadczenie takie – gdyby wystąpiło – musi być przyporządkowane do określonego źródła przychodu, wymienionego w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f.; źródłem przychodu nie jest jednak nabycie rzeczy (por. wyrok WSA z 10 listopada 2010 r., I SA/Go 101l/10, wyrok NSA z 22 lipca 2010 r., II FSK 449/09).

Zdaniem Wnioskodawcy, uczestnicy Programu Lojalnościowego nabywający Towary po cenach promocyjnych, nie otrzymują świadczenia częściowo nieodpłatnego w rozumieniu art. 11 ust. 2b i art. 20 ust. 1 ustawy o pdf. W konsekwencji w przypadku sprzedaży Towarów w promocyjnej cenie na Wnioskodawcy nie spoczywa wynikający z art. 42a ustawy o pdf obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodu, odpowiadającego różnicy między ceną rynkową Towarów a promocyjną ceną sprzedaży Towarów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania tej informacji podatnikowi (uczestnikowi Programu Lojalnościowego) oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, odnośnie do podatku dochodowego od osób fizycznych, jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do braku obowiązków informacyjnych wynikających z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pozostałej części.
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 9 ust. 1) są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: pozarolnicza działalność gospodarcza oraz inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Z kolei przepis art. 20 ust. 1 przytoczonej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 cytowanej ustawy, wolna od podatku jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na mocy art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41 (t.j. m.in. zobowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu nagród związanych ze sprzedażą premiową) są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR). Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Na podstawie zaś art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Aby jednak wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową była zwolniona z podatku dochodowego na mocy ww. art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełnione muszą być następujące warunki:

• nagroda musi być związana ze sprzedażą premiową,
• jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,
• sprzedaż premiowa nie może dotyczyć nagród otrzymanych przez osoby w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.
  
  

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem „sprzedaż premiowa”, to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży. W związku z powyższym dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 cytowanej ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.

Stosując wykładnię językową wyrażenia „sprzedaż premiowa” zauważyć należy, że składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, a mianowicie terminu „sprzedaż” oraz „premiowa”. Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) i tak treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin „premia”, „premiowa” nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z powyższym, mając na uwadze powyższe ustalenia i powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

Odnosząc powyższe rozważania prawne do przedstawionego we wniosku o interpretację indywidualną opisu zdarzenia przyszłego należy uznać, że w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia ze sprzedażą premiową (a nie rabatem), w związku z czym uczestnicy przedmiotowego programu lojalnościowego uzyskają przychody z tytułu nieodpłatnych świadczeń, którymi będzie różnica pomiędzy ceną rynkową Towarów a promocyjną ceną w wysokości np. 1 zł.

U osób fizycznych, które uzyskały te przychody w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą ww. przychody należy zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów tych nie ma zastosowania zwolnienie uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 68 cyt. ustawy podatkowej.

Natomiast u osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ww. przychody należy zakwalifikować jako przychody, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podatkowej. Do tychże przychodów zastosowanie może znaleźć zwolnienie przedmiotowe uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 68 tejże ustawy, jednak wyłącznie przy spełnieniu warunków wynikających z tegoż przepisu; w pozostałych przypadkach owe przychody nie będą korzystały ze zwolnienia.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że na gruncie opisanej sprawy na Zainteresowanym nie będą ciążyły obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. sporządzenia informacji według ustalonego wzoru – PIT-8C i przekazania jej w stosownym terminie podatnikowi – uczestnikowi Programu Lojalnościowego) oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

Należy zwrócić bowiem uwagę, że mimo faktu świadczenia przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi polegającej na organizacji i prowadzeniu Programu Lojalnościowego, w ramach zawartej ze Zleceniodawcą umowy, rzeczywistym organizatorem tegoż Programu jest jednak Zleceniodawca, który ponosi ekonomiczny ciężar organizacji ww. programu, którego celem jest promocja Zleceniodawcy wśród Klientów. Zatem, w odniesieniu do osób nieprowadzących działalności gospodarczej przekazywanie przez Zainteresowanego w ramach Programu uczestnikom nagród za symboliczną odpłatnością w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy nie czyni Wnioskodawcy płatnikiem podatku oraz nie spoczywają w związku z tym na Wnioskodawcy obowiązki informacyjne, wynikające z uregulowań art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Płatnikiem zryczałtowanego podatku w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (po uwzględnieniu ewentualnego zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy) będzie Zleceniodawca. W przypadku osób fizycznych osiągających analizowane przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na Zainteresowanym również nie będą ciążyły z tego tytułu żadne obowiązki informacyjne, gdyż brak jest przepisów konstytuujących takież obowiązki odnośnie do przychodów z działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.