Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-548/13-4/JK4
z 23 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2013 r. (data wpływu 23 sierpnia 2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 12 października 2013 r. (data nadania 12 października 2013 r., data wpływu 14 października 2013 r.) na wezwanie z dnia 7 października 2013 r. Nr IPPB4/415-548/13-2/JK4 (data nadania 7 października 2013 r., data odbioru 9 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 7 października 2013 r. Nr IPPB4/415-548/13-2/JK4 (data nadania 7 października 2013 r., data odbioru 9 października 2013 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej, uzupełnienie danych o sposobie zwrotu opłaty, doprecyzowanie stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej w odniesieniu do sformułowanego pytania.

Pismem z dnia 12 października 2013 r. (data nadania 12 października 2013 r., data wpływu 14 października 2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Syn Wnioskodawczyni, urodzony dnia 27 marca 1989 r., od dnia 1 października 2008 r. jest studentem Uniwersytetu. W dniu 30 września 2010 r. został skreślony z listy studentów za brak postępów w nauce, ponieważ nie zaliczył wymaganych przedmiotów w terminie. W roku akademickim 2010/2011 i 2011/2012 za zgodą Dziekana był osobą uczącą się na Wydziale jako „wolny słuchacz”, czyli uczęszczał jeszcze raz na wykłady i ćwiczenia, żeby zdać egzamin. Wnioskodawczyni dokonała wpłaty za te niezliczone przedmioty. Syn Wnioskodawczyni w tym czasie nie pracował, ponieważ uczył się, powtarzając wymagany program.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że ani do Wnioskodawczyni ani do Jej syna w okresie będącym przedmiotem zapytania nie były zastosowane przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub podatku tonażowym. Ponadto, dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni uzyskała ze stosunku pracy (umowa o pracę). Syn Wnioskodawczyni w okresie będącym przedmiotem zapytania nie osiągnął żadnego dochodu. Wnioskodawczyni wskazała, że nie ciążył na Niej, jako matce obowiązek alimentacyjny wobec syna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy się ulga podatkowa na dziecko, które nie ukończyło 25 lat, w okresie kiedy był osobą uczącą się na Wydziale jako „wolny słuchacz”?

Zdaniem Wnioskodawczyni, należy się ulga podatkowa na dziecko Wnioskodawczyni, które nie ukończyło 25 lat w okresie, kiedy był osobą uczącą się a Wydziale jako „wolny słuchacz”. Ponieważ w tym czasie, za zgodą Dziekana miał możliwość zaliczyć część programu nie będąc studentem (czyli był osobą uczącą się cały czas na ww. uczelni), powtarzając niezaliczone przedmioty.

W roku akademickim 2012/2013 został przyjęty drogą rekrutacji na I rok i za zgodą Pani Prodziekan został przeniesiony na III rok (uzyskał ponownie status studenta).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Na podstawie art. 27f ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
   
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
   
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
   
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   
   

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. (art. 27f ust. 4 tej ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 6 ww. ustawy, powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Jak wynika z powyższego, z ulgi, o której mowa powyżej mogą skorzystać podatnicy wychowujący w roku podatkowym dzieci (art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.) :

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.
  
  
  

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Syn Wnioskodawczyni w dniu 30 września 2010 r. został skreślony z listy studentów za brak postępów w nauce, ponieważ nie zaliczył wymaganych przedmiotów w terminie. W roku akademickim 2010/2011 i 2011/2012 za zgodą Dziekana był osobą uczącą się na Wydziale jako „wolny słuchacz”, czyli uczęszczał jeszcze raz na wykłady i ćwiczenia żeby zdać egzamin. Syn Wnioskodawczyni w tym czasie nie pracował, ponieważ uczył się, powtarzając wymagany program, ponadto w tym okresie nie osiągnął żadnego dochodu. W odniesieniu do Wnioskodawczyni ani do Jej syna w okresie będącym przedmiotem zapytania nie były zastosowane przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub podatku tonażowym. Na Wnioskodawczyni nie ciążył obowiązek alimentacyjny wobec syna.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, że zgodnie z powołanym art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do dokonania odliczenia kwoty wskazanej w ust. 2 tego przepisu, przysługuje m.in. podatnikom utrzymującym pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) jako obowiązek dostarczania przez osobę zobowiązaną podmiotowi uprawnionemu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania.

Z art. 133 § 1 ww. ustawy wynika, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje zaś art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Wskazać przy tym należy, że oceny istnienia obowiązku alimentacyjnego Wnioskodawczyni wobec Jej syna, musi dokonać sama Wnioskodawczyni. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Zaakcentować należy, że warunkiem koniecznym do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci jest spełnienie wszystkich przesłanek określonych w zacytowanym art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym utrzymywanie syna w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawczynię obowiązku alimentacyjnego określonego w przepisach ustawy Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy.

W związku z powyższym, mając na uwadze przedstawione okoliczności oraz stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni, nie przysługuje uprawnienie do skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej w okresie, gdy syn Wnioskodawczyni był osobą uczącą się jako „wolny słuchacz”, z uwagi na nie spełnienie przesłanki wymaganej do zastosowania tej ulgi, wskazanej w art. 27f ust. 6 powołanej ustawy, tj. utrzymania syna w związku z wykonywaniem przez Nią obowiązku alimentacyjnego.

Należy jednocześnie podkreślić, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę spełnienia przez Wnioskodawczynię wszystkich przesłanek uprawniających do skorzystania z odliczeń w ramach przedmiotowej ulgi. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy – Ordynacja podatkowa jest bowiem sam przepis prawa. Wobec tego, wydając przedmiotową interpretację oparto się na przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym.

W przypadku, gdy przytoczony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Należy dodać, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczyni i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.