INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2013 r. (data wpływu 1 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1.10.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 15 maja 2005 r. do 23 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą polegającą na realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków sklasyfikowanych w PKD 41.10.Z. Wnioskodawca był podatnikiem czynnym w podatku VAT. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Zainteresowany dokonał zakupu działek (gruntów) pod budowę domów, a następnie dokonywał sprzedaży tych nieruchomości (gruntów wraz z budynkami). Przy sprzedaży zastosowanie miała stawka preferencyjna VAT 7%, a od 2011 r. 8%.

Od 2010 r. formą opodatkowania był ryczałt ewidencjonowany. W dniu 12 maja 2011 r. wraz z żoną Wnioskodawca zakupił aktem notarialnym na potrzeby prowadzonej działalności, jako towar handlowy grunt, na którym Zainteresowany zamierzał wybudować budynki mieszkalne do dalszej odsprzedaży. Wnioskodawcę z żoną łączy wspólność majątkowa. W związku z zakupem gruntu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, a tym samym obniżenie podatku należnego o podatek naliczony. Nabycie nastąpiło w oparciu o akt notarialny. Nie było wystawionej faktury VAT, gdyż kupno nastąpiło od osoby prywatnej niebędącej czynnym podatnikiem VAT. Grunt stanowi jedną geodezyjnie wyodrębnioną działkę o nr 464/2 i pow. 3474m2 sklasyfikowaną jako grunty orne. Pomniejszenie działki wynika z decyzji Starosty z dnia 19 września 2012 r., ustalającą na rzecz Wnioskodawcy i jego żony odszkodowania za nieruchomość oznaczoną, jako działka 464/1 o pow. 0,0226 ha, która przeszła z mocy prawa na własność Miasta i Gminy z przeznaczeniem pod budowę drogi publicznej.

Nabycie sfinansowane zostało kredytem inwestycyjnym w wysokości 120.000 zł. Ustanowiono na rzecz banku udzielającego kredytu hipotekę łączną do kwoty 120.000 zł. Ponieważ plan ogólny zagospodarowania przestrzennego Gminy utracił swoją ważność z dniem 1 stycznia 2004 r. Wnioskodawca wystąpił w 2012 r. do Burmistrza Miasta i Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działki nr 464/2. W związku z ciągłym opóźnieniem wydania decyzji przez Urząd Gminy dotyczącej warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działki, a także pogarszającej się koniunktury gospodarczej dla branży budowlanej, Wnioskodawca zrezygnował z dokonywanej inwestycji na tych gruntach i postanowił wycofać zakupioną działkę z działalności gospodarczej z dniem 1 września 2012 r. Strona uprzednio spłaciła udzielony jej na zakup tej działki kredyt inwestycyjny.

W związku z wycofaniem przedmiotowej działki będącej towarem handlowym Wnioskodawca nie naliczył podatku należnego do urzędu skarbowego, gdyż przy nabyciu przedmiotowej działki Strona nie miała prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Dla kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej była to czynność neutralna podatkowo, gdyż od 2010 r. formą opodatkowania był ryczałt ewidencjonowany.

W 2012 r. w związku ze znacznym pogorszeniem się stanu zdrowia Wnioskodawcy było zmuszony do zawieszenia działalności gospodarczej w okresie od 6 listopada 2012 r. do 23 sierpnia 2013 r., a w związku z brakiem poprawy pomimo długiego leczenia w dniu 23 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca zamknął prowadzoną działalność gospodarczą.

27 marca 2013 r. Urząd Gminy wydał decyzję o warunkach zabudowy odnoszące się do pierwotnego wniosku. Obejmowała ona dopuszczenie zabudowy jednorodzinnej na zakupionych przez Stronę gruntach ornych. Decyzja ta nie miała już wpływu na prowadzoną działalność gospodarczą, gdyż ze względu na złą sytuację na rynku i zły stan zdrowia Wnioskodawca wycofał grunt z działalności gospodarczej.

Przedmiotowa działka do dnia dzisiejszego figuruje w rejestrze gruntów jako orne. Wnioskodawca nie dokonał jej podziału. Strona nie wykorzystywała i nie będzie jej wykorzystywać jako przedmiot najmu lub dzierżawy. Wnioskodawca nie będzie jej uatrakcyjniał, ani czynił żadnych innych nakładów. Gdyby ewentualnie działka została sprzedana to środki uzyskane, zostałyby przeznaczone na własne potrzeby mieszkaniowe. Prywatnie Wnioskodawca nie posiada, oprócz własnej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży gruntu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT...
2. W jaki sposób opodatkować w zakresie podatku dochodowego przychód uzyskany z tytułu zbycia gruntu...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie w zakresie podatku od towarów i usług zostanie udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, każdy z małżonków powinien rozliczyć się z uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przychodu, gdyż istnieje między nami wspólność majątkowa. Wielkość uzyskanego przychodu jak i przypadających na ten przychód kosztów ustala się u każdego z małżonków po połowie. Formularzem właściwym do rozliczenia się z tego źródła przychodów będzie PIT-39, gdyż nieruchomość nabyto po 1 stycznia 2009 r. Zasady opodatkowania takiego dochodu określono w art. 30e updof. Właściwą stawką jest 19%. Podstawą obliczenia jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia nieruchomości a kosztami jego uzyskania. Według Wnioskodawcy będzie on mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25-30 updof umożliwiający uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przychód przeznaczyć na cele mieszkaniowe w terminie 2 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Dochody osoby fizycznej co do zasady podlegają opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), co wynika z art. 1 w związku z art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 powyższej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, co wynika z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Prowadząc działalność gospodarczą można wybrać szczególną formę opodatkowania podatkiem dochodowym uzyskiwanych z tego źródła przychodów, tj. opodatkowanie ryczałtem ewidencjonowanym.

Opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, reguluje ustawa z dnia z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Przepis art. 20 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, iż podatnicy, uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, są obowiązani sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, zwany dalej "spisem z natury", na dzień zaprowadzenia ewidencji oraz na koniec każdego roku podatkowego. Spis z natury należy sporządzić również w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki, a także na dzień likwidacji działalności. W razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, podatnicy są obowiązani objąć spisem z natury również rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością, niebędące środkami trwałymi, zaliczane do wyposażenia.

W myśl art. 20 ust. 5 tej ustawy, podatnik jest obowiązany wpisać do ewidencji spis z natury według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie to powinno być przechowywane łącznie z ewidencją.

Według art. 5a pkt 2 powyższej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o składnikach majątkowych - oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3.

Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie zawiera szczegółowych przepisów, które regulowałyby zagadnienie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży towarów handlowych po zakończeniu działalności gospodarczej. W związku ze sprzedażą tych towarów powstanie przysporzenie majątkowe (przychód) u osoby, która prowadziła działalność gospodarczą. Będą to przychody związane z działalnością gospodarczą, co wynika z przepisu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto należy tu mieć na uwadze, iż terminy "związany z działalnością" oraz "wykonywanie działalności" powinny być rozumiane jako "służący kiedykolwiek, w jakikolwiek sposób do prowadzenia działalności lub osiągania przychodów z tej działalności".

W sytuacji, gdy przychody z działalności gospodarczej, w okresie jej prowadzenia, opodatkowane były na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, to przychód osiągnięty ze sprzedaży towarów - wycofanych przed likwidacją działalności - będzie podlegał również opodatkowaniu wyżej wymienionym podatkiem, co znajduje oparcie w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Sprzedając towar handlowy – grunt, który został wycofany z działalności gospodarczej przed jej likwidacją - podatnik, który opodatkowany był zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zobowiązany jest do zapłacenia należnego podatku według takiej stawki, jaką opłacał przed likwidacją.

Stosownie do art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 12 maja 2011 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupił aktem notarialnym na potrzeby prowadzonej działalności, jako towar handlowy grunt, na którym zamierzał wybudować budynki mieszkalne do dalszej odsprzedaży. Wnioskodawcę z żoną łączy wspólność majątkowa. Następnie w dniu 1 września 2012 r. Wnioskodawca wycofał przedmiotową działkę z działalności gospodarczej. Uprzednio został spłacony udzielony kredyt inwestycyjny na zakup tej działki. W okresie od 6 listopada 2012 r. do 23 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca zawiesił działalność, a następnie w dniu 23 sierpnia 2013 r. dokonał jej likwidacji. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że przychód uzyskany ze sprzedaży działki gruntu nabytej w 2009 r., stanowiącej towar handlowy, który został wycofany przed likwidacją działalności gospodarczej Wnioskodawcy, stanowić będzie przychód ze źródła określonego w treści art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w części należącej do Niego.

W myśl powyższego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłacenia od uzyskanego przychodu zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych, według stawki jaką stosował w okresie prowadzenia działalności gospodarczej. Uzyskany przychód należy wykazać w zeznaniu PIT-28, za rok w którym zostanie dokonana sprzedaż.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.