INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2012 r. (data wpływu 19 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabytych towarów i usług, które są następnie nieodpłatnie przekazywane/udostępniane w ramach czynności opisanych w Kategoriach 1-5 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabytych towarów i usług, które są następnie nieodpłatnie przekazywane/udostępniane w ramach czynności opisanych w Kategoriach 1-5. Wniosek uzupełniono w dniu 19 marca 2012 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podmiotem działającym w branży energetycznej. W ramach prowadzonej działalności, Spółka zapewnia nieodpłatnie swoim pracownikom oraz kontrahentom różnego rodzaju świadczenia, które podzielić można na następujące kategorie.

Kategoria 1 - zapewnienie towarów wynikające z przepisów Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (BHP). W ramach tej kategorii, Spółka - na mocy przepisów prawa pracy (ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.) - zapewnia nieodpłatnie swoim pracownikom różnego rodzaju towary (np. wodę, posiłki profilaktyczne, podstawowe środki higieny, itp.).

Kategoria 2 - zapewnienie towarów i usług wynikające z postanowień Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy (ZUZP) zawartego przez Spółkę. W ramach tej kategorii Spółka zapewnia swoim pracownikom różnego rodzaju świadczenia, do których jest zobowiązana na mocy zawartego ZUZP. W kategorii tej mieszczą się takie produkty jak:

• mydło, gliceryna lub krem do rąk, proszek do prania, ręcznik - dla pracowników na stanowiskach robotniczych oraz dla pracowników na stanowiskach robotniczych przy pracach bardzo brudnych;
• mydło, gliceryna lub krem do rąk, ręcznik dla pracowników na stanowiskach nierobotniczych (przydział ilościowy jest w takim przypadku mniejszy);
• herbata dla pracowników.
  
  

Kategoria 3 - świadczenia na rzecz Związków Zawodowych. Spółce funkcjonują różne Związki Zawodowe, którym Spółka zapewnia nieodpłatnie podstawowe świadczenia takie jak:

1. pomieszczenia do działalności związkowej wraz z infrastrukturą techniczną (komputery, telefon, Internet itp.),
2. gabloty do publikacji informacji o działalności związkowej,
3. sale konferencyjne na spotkania,
4. pokrycie kosztów przejazdu, pobytu, wyżywienia w związku z wyjazdem działaczy na konferencje szkolenia związkowe,
5. inne świadczenia uzgodnione przez partnerów społecznych (np. gadżety reklamowe, koszulki).
   
   

Obowiązek zapewnienia Związkom Zawodowym tego typu świadczeń został nałożony na Spółkę przez przepisy ustawy o związkach zawodowych, tj. art. 33 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Ponadto, zobowiązanie Spółki do zapewnienia niektórych z powyższych świadczeń wynika z zawartego ZUZP.

Kategoria 4 - świadczenia związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej Spółki. W związku z działalnością Rady Nadzorczej Spółki, Spółka zapewnia na rzecz tego organu różnego rodzaju świadczenia takie jak:

• napoje (kawa, herbata, soki, woda),
• sala konferencyjna,
• posiłki (kanapki, dania obiadowe),
• ciastka.
  
  

Kategoria 5 - towary zużywane podczas spotkań zewnętrznych i wewnętrznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka zapewnia również poczęstunek i napoje podczas spotkań wewnętrznych (spotkania pracowników Spółki związane z bieżącą działalnością Spółki) oraz spotkań zewnętrznych (spotkania pracowników Spółki z kontrahentami lub klientami związane z działalnością Spółki).

Kategoria 6 - świadczenia na rzecz pracowników przechodzących na emeryturę. W ramach pożegnania pracowników przechodzących na emeryturę Spółka przekazuje takim pracownikom prezenty, kwiaty, na terenie Spółki lub w trakcie zorganizowanej za zewnątrz uroczystości. Powyższe świadczenia dokonywane są albo w czasie trwania stosunku pracy pracownika albo po jego przejściu na emeryturę. Jednocześnie, w przypadku, gdy Spółka już w momencie nabycia towaru zna jego przeznaczenie (prezent dla pracownika przechodzącego na emeryturę/byłego pracownika), wówczas nie dokonuje odliczenia VAT naliczonego od tych zakupów. Możliwe są również sytuacje, w których dany towar w momencie zakupu nie jest przeznaczony na prezent dla pracownika (byłego pracownika), lecz wynika z potrzeb bieżącej działalności Spółki - w takim przypadku Spółka odlicza VAT naliczony od takiego nabycia na zasadach ogólnych. Następnie zaś podejmowana jest decyzja, iż taki towar zostanie przeznaczony na prezent dla odchodzącego na emeryturę pracownika lub byłego pracownika.

Ponadto z pisma z dnia 14 marca 2012 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zasadnicza działalność Spółki obejmuje świadczenia opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej. Sporadycznie, Spółka wykonuje także czynności zwolnione z VAT takie jak sprzedaż używanych środków trwałych (przy nabyciu których nie odliczono VAT naliczonego), a ponadto Spółka świadczy usługi najmu lokali na cele mieszkaniowe. Wskazana działalność zwolniona z VAT ma jednak charakter całkowicie marginalny na co wskazuje m. in. współczynnik VAT (obliczony zgodnie z art. 90 ustawy o VAT), który wynosi ponad 99%, czyli w zaokrągleniu 100%. Spółka wykonuje również czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT - nie są to jednak czynności związane z główną działalnością Spółki. Ponadto, Spółka wskazała, iż spośród świadczeń na rzecz Związków Zawodowych, zawartych w Kategorii 3 opisu stanu faktycznego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, świadczeniami wynikającymi również z zawartego Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy są wszystkie świadczenia opisane w tej kategorii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od nabytych towarów i usług, które są następnie nieodpłatnie przekazywane/udostępniane w ramach czynności opisanych w Kategoriach 1-5 opisu sprawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od nabytych świadczeń towarów i usług, które są następnie nieodpłatnie przekazywane w ramach czynności opisanych w Kategoriach 1-5 opisu sprawy.

Zdaniem Spółki, nabycie przedmiotowych towarów i usług związane jest w sposób pośredni z funkcjonowaniem Spółki jako przedsiębiorcy i podatnika VAT. W konsekwencji zatem, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, istnieje związek pomiędzy VAT naliczonym od przedmiotowych zakupów i działalnością opodatkowaną Spółki.

Prawo do odliczenia VAT stanowi jednocześnie podstawowe i fundamentalne uprawnienie podatników VAT oraz podstawową zasadę funkcjonowania całego systemu VAT (A. Bartosiewicz, R. Kubacki „VAT. Komentarz”, wyd. Lex, 2010 r.). Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (przykładowo, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 września 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 481/09).

W odniesieniu do możliwości odliczenia VAT naliczonego od zakupu towarów i usług przekazywanych następnie na cele związane m. in. z funkcjonowaniem Związków Zawodowych wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 września 2011 r. (nr ILPP2/443-894/11-2/EN) potwierdzając, że na gruncie przepisów ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym po 1 kwietnia 2011 r.) podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego od takich zakupów przy jednoczesnym braku obowiązku naliczania VAT na nieodpłatnych przekazaniach świadczeniach.

Jednocześnie, jak wynika m. in. z orzecznictwa ETS, jakiekolwiek ograniczenie prawa do odliczenia VAT naliczonego powinno wprost wynikać z przepisów i nie może być wykładane rozszerzająco. Jak wskazał ETS w orzeczeniu w połączonych sprawach C-177/99 (Ampafrance SA) i C-181/99 (Sanofi Syrithelabo): „Zgodnie z ustaloną linią orzecznictwa, prawo do odliczeń przewidziane w artykule 17 VI Dyrektywy jest integralną częścią systemu podatku VAT zasadniczo nie może być ograniczane (...) Jakiekolwiek ograniczenie prawa do odliczeń ma wpływ na poziom obciążeń podatkowych i musi być stosowane w podobny sposób we wszystkich państwach członkowskich. Zatem odstępstwa od zasady ogólnej dopuszczalne są wyłącznie pod warunkiem, iż przewidują je wprost przepisy Dyrektywy”. Podobne stanowisko ETS przedstawił przykładowo w orzeczeniu w sprawie C-50/87 Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej.

Biorąc powyższe pod uwagę, co do zasady, Spółka - jako podmiot prowadzący działalność opodatkowaną VAT - jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego od nabywanych towarów i usług.

Warunkiem dla odliczenia jest natomiast istnienie związku naliczonego VAT z działalnością opodatkowaną. Jak wynika z wykładni powołanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług, które zostały przez niego zakupione jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni, jak również pośredni. Dla określenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z poniesionych wydatków, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami a prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Jak wynika z orzecznictwa ETS, prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje podatnikowi również w sytuacjach, gdy związek z działalnością opodatkowaną jest jedynie pośredni. Przykładowo, w orzeczeniu w sprawie C-97/90 (Hansgeorg Lennartz) ETS wskazał m. in., że: „Podatnik, który wykorzystuje towary do celów działalności gospodarczej, uprawniony jest do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, zgodnie z zasadami określonymi w artykule 17 VI Dyrektywy, nawet jeśli towary te wykorzystywane są w prowadzonej działalności w bardzo niewielkim zakresie”. Podobne stanowisko ETS przedstawił w orzeczeniu w sprawie C-408/98 (Abbey National pic) oraz w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG).

Możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków pośrednich potwierdzają również sądy administracyjne, przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 984/08, z dnia 2 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 269/08 oraz z dnia 27 maja 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 230/08, jak również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Po 284/08.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, jest ona uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług, które są następnie nieodpłatnie udostępniane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W oparciu o art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług cateringowych. Należy podkreślić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Powyższa Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m. in.:

• usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
• usługi gastronomiczne,
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Z powyższego wynika, iż usługi cateringowe są usługami odrębnymi w stosunku do gastronomicznych, co wynika wprost z cyt. wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Z tego powodu wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy odnosi się do usług gastronomicznych innych niż catering.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Spółka zapewnia nieodpłatnie swoim pracownikom oraz kontrahentom różnego rodzaju świadczenia, które podzielić można na następujące kategorie:

Kategoria 1 - zapewnienie towarów wynikające z przepisów Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (BHP). W ramach tej kategorii, Spółka - na mocy przepisów prawa pracy (ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.) - zapewnia nieodpłatnie swoim pracownikom różnego rodzaju towary (np. wodę, posiłki profilaktyczne, podstawowe środki higieny itp.).

Kategoria 2 - zapewnienie towarów i usług wynikające z postanowień Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy (ZUZP) zawartego przez Spółkę. W ramach tej kategorii Spółka zapewnia swoim pracownikom różnego rodzaju świadczenia, do których jest zobowiązana na mocy zawartego ZUZP. W kategorii tej mieszczą się takie produkty jak:

• mydło, gliceryna lub krem do rąk, proszek do prania, ręcznik - dla pracowników na stanowiskach robotniczych oraz dla pracowników na stanowiskach robotniczych przy pracach bardzo brudnych;
• mydło, gliceryna lub krem do rąk, ręcznik dla pracowników na stanowiskach nierobotniczych (przydział ilościowy jest w takim przypadku mniejszy);
• herbata dla pracowników.
  
  

Kategoria 3 - świadczenia na rzecz Związków Zawodowych. W Spółce funkcjonują różne Związki Zawodowe, którym Spółka zapewnia nieodpłatnie podstawowe świadczenia takie jak:

1. pomieszczenia do działalności związkowej wraz z infrastrukturą techniczną (komputery, telefon, Internet itp.),
2. gabloty do publikacji informacji o działalności związkowej,
3. sale konferencyjne na spotkania,
4. pokrycie kosztów przejazdu, pobytu, wyżywienia w związku z wyjazdem działaczy na konferencje szkolenia związkowe,
5. inne świadczenia uzgodnione przez partnerów społecznych (np. gadżety reklamowe, koszulki).
   
   

Obowiązek zapewnienia Związkom Zawodowym tego typu świadczeń został nałożony na Spółkę przez przepisy ustawy o związkach zawodowych, tj. art. 33 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Ponadto, zobowiązanie Spółki do zapewnienia niektórych z powyższych świadczeń wynika z zawartego ZUZP. Spośród ww. świadczeń na rzecz Związków Zawodowych, świadczeniami wynikającymi z zawartego Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy są wszystkie świadczenia opisane w tej kategorii.

Kategoria 4 - świadczenia związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej Spółki. W związku z działalnością Rady Nadzorczej Spółki, Spółka zapewnia na rzecz tego organu różnego rodzaju świadczenia takie jak: napoje (kawa, herbata, soki, woda), sala konferencyjna, posiłki (kanapki, dania obiadowe), ciastka.

Kategoria 5 - towary zużywane podczas spotkań zewnętrznych i wewnętrznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka zapewnia również poczęstunek i napoje podczas spotkań wewnętrznych (spotkania pracowników Spółki związane z bieżącą działalnością Spółki) oraz spotkań zewnętrznych (spotkania pracowników Spółki z kontrahentami lub klientami związane z działalnością Spółki).

Zasadnicza działalność Spółki obejmuje świadczenia opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej. Sporadycznie, Spółka wykonuje także czynności zwolnione z VAT takie jak sprzedaż używanych środków trwałych (przy nabyciu których nie odliczono VAT naliczonego), a ponadto Spółka świadczy usługi najmu lokali na cele mieszkaniowe. Wskazana działalność zwolniona z VAT ma jednak charakter całkowicie marginalny na co wskazuje m. in. współczynnik VAT (obliczony zgodnie art. 90 ustawy o VAT), który wynosi ponad 99%, czyli w zaokrągleniu 100%. Spółka wykonuje również czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT - nie są to jednak czynności związane z główną działalnością Spółki.

Z powyższego wynika więc, iż Spółka wykonuje zarówno czynności opodatkowane oraz zwolnione od podatku od towarów i usług. Udział rocznego obrotu z tytułu czynności opodatkowanych w całkowitym obrocie Spółki (tj. obrocie z tytułu czynności opodatkowanych oraz zwolnionych) wynosi powyżej 99%.

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Stosownie do treści art. 90 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy rzeczywista proporcja roczna, obliczona zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, przekracza 99%, po zaokrągleniu do pełnych liczb całkowitych (stosownie do wymogów zawartych w art. 90 ust. 4 ustawy) stanowi 100%, zatem Wnioskodawca jest uprawniony do odliczania w całości podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z tzw. sprzedażą mieszaną.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż nabywane przez Wnioskodawcę towary oraz usługi, wykorzystywane na cele związane z prowadzoną działalnością i służące prawidłowemu funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, mają związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich zakupem. Takie prawo nie przysługuje natomiast w odniesieniu do zakupu przez Wnioskodawcę ewentualnych usług gastronomicznych, o czym stanowi art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Reasumując, Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od nabytych towarów i usług, które są następnie nieodpłatnie przekazywane/udostępniane w ramach czynności opisanych w Kategoriach 1-5 opisu sprawy, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy. Wnioskodawcy nie przysługuje natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupu ewentualnych usług gastronomicznych, wskazanych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Informuje się ponadto, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabytych towarów i usług, które są następnie nieodpłatnie przekazywane/udostępniane w ramach czynności opisanych w Kategoriach 1-5. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w tym samym zakresie została załatwiona interpretacją nr ILPP1/443-1580/11-9/AI w dniu 30 marca 2012 r. Z kolei wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym w zakresie opodatkowania czynności opisanych w Kategoriach 1-5 został załatwiony w interpretacjach nr: ILPP1/443-1580/11-4/AI oraz ILPP1/443-1580/11-5/AI w dniu 30 marca 2012 r. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym w zakresie opodatkowania czynności opisanych w Kategorii 6 został rozstrzygnięty w interpretacjach nr: ILPP1/443-1580/11-6/AI oraz ILPP1/443-1580/11-7/AI w dniu 30 marca 2012 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.