Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-492/13/JK
z 13 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2013 r. (wpływ 11 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2013 r. (wpływ 30 grudnia 2013 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wysokości dopuszczalnych ubytków alkoholu etylowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 grudnia 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wysokości dopuszczalnych ubytków alkoholu etylowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wskazuje, że w składzie podatkowym prowadzono proces maderyzacji (starzenia) alkoholu etylowego surowego zbożowego w naczyniach dębowych. Proces prowadzono w temperaturze 45°C, włączając do tego procesu mieszanie płynu. Proces maderyzacji prowadzono 12 tygodni. Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii wysokości dopuszczalnych ubytków alkoholu etylowego na każdy dzień maderyzacji liczoną od objętości pobranego alkoholu etylowego 100% vol. w naczyniach dębowych o pojemności ponad 600 litrów.

W związku z powyższym opisem wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii odpowiedzi na następujące pytanie:

Jaka jest wysokość dopuszczalnych ubytków alkoholu etylowego na każdy dzień maderyzacji - liczoną od objętości pobranego alkoholu etylowego 100% vol. - w naczyniach dębowych o pojemności ponad 600 litrów?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Zainteresowanego, zgodnie z treścią załącznika nr 1 części III ust. 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, w związku z parowaniem alkoholu etylowego w czasie prowadzenia procesu maderyzacji dopuszczalny ubytek alkoholu powinien być liczony w granicach 0,075-0,09% na każdy dzień maderyzacji niezależnie od naczyń, w których odbywa się ten proces.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.

W myśl, art. 30 ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości:

1. ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a;
2. określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7.

Z kolei, zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek:

1. normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych;
2. dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych:

1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w przypadku ich użycia do produkcji innych wyrobów,
2. o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez podmiot zużywający.

Natomiast w myśl ust. 2 cyt. artykułu, właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, w drodze decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów:

1. może ustalić:




1. normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych,
   
2. dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych

- o których mowa w ust. 1;


2. ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

Wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych określono w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 166, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, ustala się maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków:

1. alkoholu etylowego nieskażonego o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej, alkoholu etylowego i pozostałych wyrobów alkoholowych, o dowolnej mocy, skażonych, objętych pozycją CN 2207, zwanych dalej „alkoholem etylowym”,
   
2. alkoholu etylowego nieskażonego o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódek, likierów i pozostałych napojów spirytusowych, objętych pozycją CN 2208, zwanych dalej "napojami spirytusowymi" oraz ich półproduktów

- w wysokości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Ubytki alkoholu etylowego, o których mowa w rozporządzeniu, wyraża się w jednostkach objętości alkoholu etylowego „100% vol.”, a w przypadku alkoholu etylowego skażonego, w jednostkach masy – § 2 ust. 2 rozporządzenia.

Zgodnie z treścią części III ust. 1 ww. załącznika nr 1, przy maderyzacji alkoholu etylowego surowego dopuszczalne ubytki alkoholu etylowego ustala się na każdy dzień maderyzacji, od objętości pobranego alkoholu etylowego 100% vol. w wysokości:

1. w naczyniach metalowych 0,09%;
2. w naczyniach kamionkowych 0,075%.

Wskazane przepisy rozporządzenia określają zatem dopuszczalne ubytki alkoholu etylowego przy maderyzacji alkoholu etylowego surowego powstające w naczyniach metalowych lub w naczyniach kamionkowych. Natomiast wymienione przepisy nie zawierają regulacji dotyczących ustalania wysokości tych ubytków przy maderyzacji alkoholu etylowego w innych niż wymienione naczyniach, np. w beczkach dębowych.

Zatem, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w czasie prowadzenia opisanego procesu maderyzacji dopuszczalny ubytek alkoholu powinien być liczony, co do zasady, w granicach 0,075-0,09% na każdy dzień maderyzacji niezależnie od naczyń, w których odbywa się ten proces.

W takiej sytuacji właściwy naczelnik urzędu celnego, działając na wniosek ustala lub z urzędu może ustalić, po przeprowadzonym postępowaniu, w drodze decyzji, wysokość norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych przy maderyzacji alkoholu etylowego w innych naczyniach niż wskazane w rozporządzeniu naczynia metalowe lub kamionkowe, np. w beczkach dębowych.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.