Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-492/13/ES
z 18 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2013r. (data wpływu 5 czerwca 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2013r. (data wpływu 28 sierpnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2013r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 sierpnia 2013r. (data wpływu 28 sierpnia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 sierpnia 2013r. znak: IBPBII/2/415-601/13/ŁCz; IBPP1/443-492/13/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług budowlanych. Wnioskodawca posiada kilka działek budowlanych, które nabył w latach 90-tych, ale nie służą one do prowadzenia działalności gospodarczej i nie są ujęte w ewidencji środków trwałych. Działki te będą ujęte w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego, który niebawem stanie się prawomocny, jako działki budowlane. W zakresie tych działek jak i przyszłościowego dojazdu do domu mieszkalnego znajdującego się nieopodal przedmiotowych działek Wnioskodawca wystąpił do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z wnioskiem o wydanie warunków zjazdu z drogi krajowej. Obecnie Wnioskodawca ma zamiar sprzedać przedmiotowe działki jednemu nabywcy po cenach rynkowych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług budowlanych prowadzi od dnia 5 lipca 2007r., data rejestracji VAT 5 sierpnia 2008r.

Wnioskodawca zamierza sprzedać 27 działek, nr ewid.: 14213/1, 14220/3, 14221/2, 14222/2, 14223, 14224, 14225/2, 14226/2, 14227/2, 14228/2, 14229/2, 14230, 14231, 14232/2, 14233/2, 14234/2, 14235/2, 14236, 14237, 14238/2, 14239/2, 14241/2, 14242/2, 14243, 14244/2, 14245/2, 14246.

Wnioskodawca nabył ww. działki w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowe działki od chwili nabycia do momentu sprzedaży w celach rolnych.

Wszystkie działki wykorzystywane w celach rolnych jako pastwisko, pokarm dla zwierząt.

Wszystkie działki zostały zakupione na podstawie umowy kupna-sprzedaży, udokumentowane aktami notarialnymi, od rolników w celu powiększenia własnego gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działek.

Działki, o których mowa we wniosku nie stanowią towaru handlowego firmy Wnioskodawcy.

Działki w momencie sprzedaży będą działkami niezabudowanymi.

Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, nie były też przedmiotem najmu i dzierżawy.

Na moment sprzedaży brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek o nr ewid.: 14213/1, 14220/3, 14221/2, 14222/2, 14223, 14224, 14225/2, 14226/2, 14227/2, 14228/2, 14229/2, 14230, 14231, 14232/2, 14233/2, 14234/2, 14235/2, 14236, 14237, 14238/2, 14239/2, 14241/2, 14242/2, 14243, 14244/2, 14245/2, 14246.

Dla przedmiotowych działek ma zostać uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, kiedy, niewiadomo.

Na pytanie tut. organu, czy w stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca podejmie takie działania jak: uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakiekolwiek inne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu, Wnioskodawca odpowiedział, że żadne działania nie są podejmowane w sprawie uzyskania warunków zagospodarowania lub wyłączenia z produkcji rolnych.

Wnioskodawca składał wniosek o wydanie warunków zjazdu z drogi krajowej, ale decyzją GDDKiA z dnia 28 stycznia 2011r. nastąpiła odmowa wydania warunków zjazdu na przedmiotowe działki, które tym samym stały się mało atrakcyjne na rynku nieruchomości.

Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o wydzielenie lub budowę drogi, występował o wydanie warunków wodno-kanalizacyjnych (otrzymał możliwość przyłączenia do kanalizacji), tak jak sąsiednie działki, również przedmiotowe działki są uzbrojone w energię elektryczną, bo przechodzi przez nie kabel energetyczny, obecnie brak jest jakichkolwiek urządzeń energetycznych, wodociągowych, sanitarnych zainstalowanych na przedmiotowych działkach.

Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmować żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek.

Wnioskodawca pozyska nabywców dla sprzedawanych działek przez znajomych.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości (oprócz wymienionych we wniosku) przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Wnioskodawca wcześniej dokonywał sprzedaży nieruchomości (oprócz działek wymienionych we wniosku) tj.:

• w dniu 1 lutego 2011r. - nieruchomość zabudowana,
• w dniu 14 sierpnia 2012r. - nieruchomość budowlana,
• w dniu 28 stycznia 2013r. - nieruchomość zabudowana,

nie odprowadzano podatku VAT z tego tytułu.

Wnioskodawca nie dokonał jeszcze sprzedaży przedmiotowych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowaną transakcją będzie ona objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sytuacji nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług, ponieważ nie wystąpią tu czynności określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej oraz w działalności rolniczej, nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar ich późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych, w zakresie przedmiotowych działek nie były i nie są podejmowane aktywne działania, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, powyższe potwierdza także nieudostępnianie gruntu osobom trzecim na podstawie odpłatnych lub bezpłatnych czynności, w związku z powyższym sprzedając wymienione działki zastosowanie będzie miało przysługujące Wnioskodawcy prawo do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, brak tego statusu pozbawia cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy sama liczba i zakres transakcji nie ma charakteru decydującego o tym, że wystąpi obowiązek w zakresie podatku od towarów i usług. Przed podjęciem decyzji o sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawca nie dokonywał żadnych podziałów działek, nie dokonywał żadnych czynności polegających na uzbrojeniu działek oraz żadnych czynności marketingowych, które miałyby na celu podniesienie wartości działek, a samo wystąpienie z wnioskiem do GDDKiA miało na celu m.in. zapewnienie przyszłego dojazdu do istniejącego domu mieszkalnego, w związku z planowanymi pracami zarządcy drogi, polegającymi na przebudowie drogi krajowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Przez działalność rolniczą - w myśl art. 2 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Dyspozycja art. 2 pkt 20 ww. ustawy określa, iż pod pojęciem produktów rolnych należy rozumieć towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Z regulacji art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 136, poz. 969 ze zm.) wynika, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta on ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż zakup przez Wnioskodawcę w celach powiększenia gospodarstwa rolnego działek, o których mowa we wniosku nie może przesądzać o tym, że automatycznie w przedmiotowej sprawie sprzedaż 27 niezabudowanych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Istotne znaczenie będą miały bowiem okoliczności towarzyszące nie tylko nabyciu i następnie wykorzystaniu ww. gruntu lecz także działania podjęte w celu jego sprzedaży.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca wprawdzie zakupił przedmiotową działkę do majątku nie związanego z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą w zakresie usług budowlanych, jednak szereg późniejszych czynności podjętych przez Wnioskodawcę takich jak:

1. wykorzystywanie przedmiotowych działek od chwili nabycia do momentu sprzedaży w działalności rolniczej (działalności gospodarczej) jako części gospodarstwa rolnego,
2. wystąpienie do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z wnioskiem o wydanie warunków zjazdu z drogi krajowej nr 47, (decyzją z dnia 28 stycznia 2011r. nastąpiła odmowa wydania warunków zjazdu na przedmiotowe działki, które tym samym – jak przyznał Wnioskodawca - stały się mało atrakcyjne na rynku nieruchomości),
3. wystąpienie Wnioskodawcy o wydanie warunków wodno-kanalizacyjnych dla przedmiotowych działek i w konsekwencji otrzymanie możliwości przyłączenia do kanalizacji,

bezsprzecznie wskazują, że Wnioskodawca rozporządzał nieruchomościami w sposób niemający nic wspólnego z prywatnym wykorzystaniem przedmiotowych działek.

Ponadto Wnioskodawca już wcześniej dokonywał sprzedaży innych nieruchomości tj.:

• w dniu 1 lutego 2011r. - nieruchomości zabudowanej,
• w dniu 14 sierpnia 2012r. - nieruchomości budowlanej,
• w dniu 28 stycznia 2013r. - nieruchomości zabudowanej,

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wcześniej wskazano, Wnioskodawca rozporządzał działkami przeznaczonymi do sprzedaży w sposób niemający nic wspólnego z ich prywatnym wykorzystaniem.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, iż nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Wymienione wyżej czynności wykonane przez Wnioskodawcę wskazują, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykazał aktywność w rozporządzaniu nieruchomościami, porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym (wystąpienie do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z wnioskiem o wydanie warunków zjazdu z drogi krajowej do przedmiotowych działek celem ich uatrakcyjnienia oraz wystąpienie Wnioskodawcy o wydanie warunków wodno-kanalizacyjnych dla przedmiotowych działek i w konsekwencji otrzymanie możliwości przyłączenia do kanalizacji). Poza tym jest to już kolejna sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę, ponieważ w kolejnych latach 2011- 2012-2013 sprzedał dwie nieruchomości zabudowane i jedną budowlaną.

A zatem, w przedmiotowej sprawie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, uznać zatem należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży 27 działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż przedmiotowa sprzedaż przez Wnioskodawcę działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie będzie stanowić zwykłego wykonywania prawa własności. Zatem, zbywane działki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego nie będą stanowić majątku prywatnego Wnioskodawcy. Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż 27 niezabudowanych działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż w przedmiotowej sytuacji nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług, ponieważ zastosowanie będzie miało przysługujące Wnioskodawcy prawo do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie dotyczy stawki podatku (lub zwolnienia) dla przedmiotowej dostawy, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy ani też nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.