Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1014/13/AB
z 30 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 września 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 4 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych czynności wniesienia wkładu niepieniężnego, w postaci prawa nieodpłatnego używania nieruchomości, do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych czynności wniesienia wkładu niepieniężnego, w postaci prawa nieodpłatnego używania nieruchomości, do spółki komandytowej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami sanitarnymi, grzewczymi i instalacyjnymi. W styczniu 2012 r. dokonał wydzielenia określonych składników majątkowych należących do jego przedsiębiorstwa, które następnie w ramach aportu wniósł do spółki komandytowej. Wspólnikiem spółki komandytowej został Wnioskodawca oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka komandytowa kontynuowała działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami sanitarnymi, grzewczymi i instalacyjnymi, natomiast Wnioskodawca nadal prowadzi działalność gospodarczą w innym zakresie. Na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy doszło do przyporządkowania majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do realizowanej podstawowej działalności operacyjnej, które stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej posiadał nieruchomości własne, jak i prawo wieczystego użytkowania gruntów. Część z nich była aktywnie wykorzystywana w prowadzonej działalności handlowej, pozostała część przeznaczona była na dalsze inwestycje. W ramach dokonanego aportu nie doszło jednak do przeniesienia własności nieruchomości na spółkę komandytową.

Jako wkład niepieniężny zostało wniesione wyłącznie prawo do nieodpłatnego używania i pobierania pożytków z tych nieruchomości, które faktycznie były użytkowane w działalności handlowej prowadzonej wcześniej przez Wnioskodawcę, tj.:

• ogrodzonej nieruchomości zabudowanej wiatą magazynową z placem utwardzonym kostką,
• ogrodzonej nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjno-ekspozycyjnym, budynkiem hali magazynowej z placem utwardzonym kostką,
• gruntu ze znajdującą się na nim stróżówką, placem utwardzonym, ogrodzeniem.
  
  

Dzięki oddaniu do dyspozycji tych nieruchomości, spółka komandytowa obejmująca aport mogła kontynuować działalność prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę bez konieczności przeprowadzania jakichkolwiek zmian funkcjonalnych i organizacyjnych. Fakt wniesienia przez Wnioskodawcę prawa do nieodpłatnego używania nieruchomości, jako element wkładu wspólnika do spółki komandytowej został potwierdzony w umowie spółki spisanej w formie aktu notarialnego. Od tak określonego wkładu został zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych.

Spółka komandytowa, na mocy zawartej umowy, zobowiązała się m.in. ponosić wszelkie koszty związane z korzystaniem z wyżej wymienionych nieruchomości, w tym w szczególności podatek od nieruchomości oraz opłaty roczne z tytułu wieczystego użytkowania, dokonywać własnym kosztem bieżących napraw, zawrzeć z dostawcami mediów umowy we własnym imieniu lub zwrócić Wnioskodawcy koszty zużytych mediów w związku z użytkowaniem nieruchomości. Pozostałe nieruchomości są nadal w dyspozycji Wnioskodawcy. Realizowane będą na nich inne inwestycje lub będą one dzierżawione innym podmiotom w ramach kontynuowanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z wniesieniem przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej aportu obejmującego prawo nieodpłatnego używania nieruchomości gruntowych i zabudowań Wnioskodawca, jako wspólnik tej spółki, uzyskuje jakikolwiek przychód podlegający opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu nieodpłatnego używania nieruchomości, jako wspólnik spółki komandytowej nie uzyskuje żadnego przychodu podlegającego opodatkowaniu, w tym w szczególności przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z dyspozycją art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: „KSH”), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Na podstawie wyżej przywołanych przepisów wnioskować można, że spółkę komandytową tworzy się w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Ten cel jest realizowany przy wykorzystaniu majątku spółki. Unormowanie wyrażone w art. 28 KSH (które stosuje się również na mocy art. 103 KSH do spółki komandytowej) nakazuje uznawać, że majątek spółki komandytowej stanowi wszelkie mienie wniesione do niej, jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Wniesienie wkładu do spółki komandytowej przez każdego ze wspólników należy do podstawowych obowiązków tych wspólników. Jest ono jednym z najważniejszych elementów rozstrzygających o istocie uczestnictwa w spółce osobowej, uprawniającym do nabycia prawa do udziału w zyskach tego rodzaju spółki.

W myśl art. 48 § 2 KSH (stosowanego odpowiednio na podstawie art. 103 KSH), wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Przedmiotem wkładu (aportu) do spółki komandytowej może być zatem prawo do używania przez tę spółkę lokalu i innych nieruchomości, bez konieczności zapłaty czynszu z tego tytułu.

W świetle uregulowań przyjętych w KSH, wniesienie przez wspólnika do spółki komandytowej aportu w postaci prawa do używania nieruchomości, nie może być utożsamiane z nieodpłatnym świadczeniem tego wspólnika na rzecz spółki (uwzględniając transparentność spółki komandytowej - beneficjentem nieodpłatnych świadczeń nie mogą być jej wspólnicy). Wspólnik bowiem wnosząc wkład w postaci prawa do używania nieruchomości, uzyskuje w zamian prawo do udziału w zysku spółki komandytowej. Prawo do udziału w zysku spółki komandytowej stanowi zatem świadczenie o charakterze ekwiwalentnym w stosunku do przekazanego spółce prawa do używania lokalu.

W związku z tym, że nie mamy do czynienia ze świadczeniem jednostronnym lecz wzajemnym nie dojdzie do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

Reasumując, wniesienie przez jednego ze wspólników, tj. Wnioskodawcę, wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej w postaci prawa do używania lokalu, co zostało zawarte w umowie spółki, nie powoduje powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń po stronie Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazać należy, iż stosownie do zadanego pytania i przedstawionego własnego stanowiska w sprawie przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej była wyłącznie kwestia powstania u Wnioskodawcy – jako wspólnika spółki osobowej - przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z wniesieniem aportu do spółki komandytowej, której jest wspólnikiem. Nie była również przedmiotem oceny kwestia, czy opisane we wniosku składniki majątku, mające być przedmiotem tego aportu, stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zadanego pytania oraz przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 – 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.