Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-132/12/MS
z 7 maja 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2012r. (data wpływu 1 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2012r. (data wpływu 30 kwietnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego przez Wnioskodawcę od kontrahenta bonusu w wysokości 1-3 % wartości zakupu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego przez Wnioskodawcę od kontrahenta bonusu w wysokości 1-3 % wartości zakupu

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2012r. (data wpływu 30 kwietnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-132/12/MS z dnia 23 kwietnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, usługową. Działalność usługowa Wnioskodawcy dotyczy naprawy i konserwacji samochodów (PKD 4520Z i 5020A). Ponieważ Wnioskodawca jest na ryczałcie i równocześnie opłaca podatek VAT, jego podatek dochodowy od usług wynosi 8,5 %. Poza działalnością usługową żadnej innej Wnioskodawca nie prowadzi. Usługi Wnioskodawcy prawie w 95 % dotyczą naprawy samochodów ciężarowych, dostawczych, naczep i przyczep. Do tego potrzebna jest duża ilość części zamiennych, które są drogie. Wnioskodawca współpracuje z firmą dostawczą z Tych. Części dostarcza na miejsce z odroczonym terminem płatności. Firma ta ażeby się z nią Wnioskodawca bardziej związał i nie odszedł do konkurencji zawarła z Wnioskodawcą umowę progresywną w ostatnim kwartale ubiegłego roku, polegającą na tym, że jeżeli kontyngent kwartalny zakupu Wnioskodawcy przekroczy sumę 21.000 zł to firma ta wypłaci Wnioskodawcy po upływie kwartału bonus w wysokości 1-3 % wartości zakupu. W styczniu firma ta zwróciła się do Wnioskodawcy z pismem, że spełnił warunki umowy po upływie kwartału wyliczając Wnioskodawcy za to kwotę refundacji (bonus) w wysokości 570 złotych. Ażeby Wnioskodawca mógł te pieniądze otrzymać, kontrahent prosi Wnioskodawcę o wystawienie faktury - kwota refundacji netto + 23% VAT a w nazwie usługi wpisać „wsparcie procesu dystrybucji i sprzedaży tej firmy x”. Ponieważ Wnioskodawca nie był pewny czy jako ryczałtowiec może zamiast usługi wpisać taką czynność zwrócił się do krajowych konsultantów podatkowych w Warszawie i do urzędu skarbowego o wyjaśnienie w tej sprawie. W obu przypadkach otrzymał odpowiedź niejednoznaczną.

Wnioskodawca nie wykonuje na rzecz kontrahenta czynności zmierzających do zwiększenia intensyfikacji sprzedaży jak i inne usługi. Wnioskodawca kupuje od kontrahenta części do naprawy samochodów ciężarowych na bieżąco i zgodnie z aktualnym zapotrzebowaniem. Wnioskodawca nie robi żadnych zapasów. Części te natychmiast zostają wbudowane do samochodów klientów Wnioskodawcy. Jedynym warunkiem udzielenia bonusu jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę określonej wartości zakupów w określonym okresie czasu (kwartalnie – 21 tys. zł) oraz nie zaleganie z płatnościami za nabyte od kontrahenta części.

Wysokość pieniężna bonusu jest realizowana wg ściśle określonych progów wartości zakupu za dany okres rozliczeniowy (kwartał):

1. zrealizowany kontyngent zakupów poniżej 20.999,00 zł wynagrodzenie 0%,
2. zrealizowany kontyngent zakupów w przedziale 21.000,00 zł – 26.999,00 zł wynagrodzenie 1 %,
3. zrealizowany kontyngent zakupów w przedziale 27.000,00 zł – 38.999,00 zł wynagrodzenie 2 %,
4. zrealizowany kontyngent zakupów ponad 39.000,00 zł wynagrodzenie w wysokości 3 %.
   
   

Wnioskodawca prowadzi warsztat jednoosobowy wobec tego osiągnięcie drugiego progu jest nieosiągalne. Bonus jest udzielany za zakup na fakturę części lub zespołu części pod warunkiem osiągnięcia odpowiedniego progu wartości w określonym czasie.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 23 kwietnia 2012r.: „Czy pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem zawarte są umowy, z których wynikałoby uzależnienie udzielenia bonusu od takich działań jak np. dokonywanie nabyć o określonej wartości lub ilości towarów w określonym czasie, terminowe regulowanie należności, odpowiednie eksponowanie towarów w warsztacie, posiadanie pełnego asortymentu towarów, reklama towarów, inne czynności (jakie?) itp.?” Wnioskodawca odpowiedział, że z kontrahentem żadnych innych umów nie zawierał. Dotyczy to towarów o określonej wartości, ilości, eksponowania towarów w warsztacie, posiadania pełnego asortymentu towarów czy też reklamowania towarów. Za towary Wnioskodawca płaci albo gotówką lub w terminie jaki wyznacza kontrahent na fakturze zakupu.

Umowa nie zawiera żadnych innych zobowiązań Wnioskodawcy poza wykonaniem określonej wartości zakupów w określonym czasie. Za niewykonanie określonej wartości zakupów w określonym czasie bonus nie jest wypłacany. W umowie nie ma klauzuli zabraniającej Wnioskodawcy zakupów od innych sprzedawców. Wnioskodawca kupuje od każdego jeśli posiada towar lepszy i tańszy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 26 kwietnia 2012r.):

Czy Wnioskodawca prawidłowo działa celem otrzymania bonusu wypisując fakturę na kontrahenta gdzie w rubryce „nazwa usługi” wpisuje „wykonanie usługi wsparcia procesu dystrybucji i sprzedaży firmy X” ?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 26 kwietnia 2112r.), kupując towar od kontrahenta Wnioskodawca wykonuje na jego rzecz usługę polegającą na zwiększeniu jego obrotu a tym samym jego rozwój, a urząd skarbowy będzie miał zapłacony podatek od przychodu i odprowadzony podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 5a powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których, wypłacane są tzw. premie pieniężne.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Jak stanowi § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Na podstawie § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność usługową w zakresie naprawy i konserwacji samochodów (PKD 4520Z i 5020A). Wnioskodawca współpracuje z firmą dostawczą, która zaopatruje go w części zamienne niezbędne do świadczenia przedmiotowych usług. Firma ta ażeby się z nią Wnioskodawca bardziej związał i nie odszedł do konkurencji zawarła z Wnioskodawcą umowę progresywną w ostatnim kwartale ubiegłego roku, polegającą na tym, że jeżeli kontyngent kwartalny zakupu Wnioskodawcy przekroczy sumę 21.000 zł to firma ta wypłaci Wnioskodawcy po upływie kwartału bonus w wysokości 1-3 % wartości zakupu.

Bonus jest udzielany za zakup na fakturę części lub zespołu części pod warunkiem osiągnięcia odpowiedniego progu wartości w określonym czasie. Z kontrahentem żadnych innych umów Wnioskodawca nie zawierał. Dotyczy to towarów o określonej wartości, ilości, eksponowania towarów w warsztacie, posiadania pełnego asortymentu towarów czy też reklamowania towarów. Umowa nie zawiera żadnych innych zobowiązań Wnioskodawcy poza wykonaniem określonej wartości zakupów w określonym czasie. Za niewykonanie określonej wartości zakupów w określonym czasie bonus nie jest wypłacany. W umowie nie ma klauzuli zabraniającej Wnioskodawcy zakupów od innych sprzedawców. Wnioskodawca kupuje od każdego jeśli posiada towar lepszy i tańszy.

W styczniu kontrahent zwrócił się z pismem, w którym stwierdził, że Wnioskodawca spełnił warunki umowy wyliczając Wnioskodawcy za to kwotę refundacji (bonus) w wysokości 570 złotych. Jednocześnie wskazał, że ażeby Wnioskodawca mógł te pieniądze otrzymać Wnioskodawca powinien wystawić fakturę wskazując w niej kwotę refundacji netto + 23% VAT a w nazwie usługi wpisać „wsparcie procesu dystrybucji i sprzedaży tej firmy x”.

W związku z powyższym u Wnioskodawcy zrodziły się wątpliwości czy może wystawić fakturę VAT dokumentującą świadczenie przez niego usług w przedmiotowym zakresie.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie premia pieniężna (bonus) jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć towarów o określonej wartości w określonym czasie oraz terminowe dokonanie zapłaty. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna (bonus) jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie oraz terminowe dokonanie zapłaty - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Osiąganie bowiem określonego pułapu obrotów z danym dostawcą oraz terminowe dokonanie zapłaty jak to ma miejsce w niniejszej sprawie nie może być uznane za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Premia jest wyliczana w oparciu o osiągane obroty, lecz samo osiąganie obrotów nie stanowi usługi. Usługą nie jest również terminowe dokonanie zapłaty za dokonane zakupy.

Jednocześnie w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie jest w żaden sposób zobowiązany do świadczenia jakichkolwiek usług dodatkowych, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym i reklamowym na rzecz Kontrahenta, to stwierdzić należy, iż nie wykonuje on również żadnych dodatkowych czynności poza osiągnięciem określonego pułapu zakupów od Kontrahenta.

W konsekwencji powyższe oznacza, że opisana we wniosku premia (bonus) nie jest w żaden sposób związana z uzyskaniem świadczenia wzajemnego, gdyż brak jest takich działań, które są czynnościami dodatkowymi do jakich zobligowany jest odbiorca towaru (Wnioskodawca) postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii pieniężnej (bonusu). Za taką czynność nie można uznać dokonywania zakupów towarów oferowanych przez sprzedawcę (kontrahenta) w trakcie określonego przedziału czasowego.

Nie można więc uznać zrealizowania na rzecz sprzedającego określonego z góry pułapu zakupów oraz terminową zapłatę należności za świadczenie usługi. Zauważyć należy, że w tej sprawie, na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży – dostawy towarów dokonanych na rzecz Wnioskodawcy. Czynności stanowiące dostawę towaru na rzecz Wnioskodawcy, nie mogą poprzez ich zsumowanie, przekształcać się w usługę świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta. Przeszkodą do takiej konstatacji – jak wcześniej zauważono – jest treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, z której wynika, że dostawa nie może być jednocześnie usługą.

Tym samym należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku nabywca (Wnioskodawca) otrzymujący premię pieniężną (bonus) nie świadczy na rzecz sprzedawcy (kontrahenta), usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czynność ta u nabywcy (Wnioskodawcy) nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Zatem Wnioskodawca, wyżej opisanego zdarzenia gospodarczego (otrzymania premii pieniężnej bonusu), nie może dokumentować fakturą VAT, bowiem – jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT - faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż. W związku z powyższym gdy stwierdzono, iż w przedmiotowym przypadku nie doszło do świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz sprzedawcy (kontrahenta), brak jest podstaw do wystawienia faktur VAT przez Wnioskodawcę.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych otrzymywania przez Wnioskodawcę premii pieniężnej w sytuacji przedstawionej we wniosku. Interpretacja ta nie dotyczy natomiast skutków podatkowych wypłacania i dokumentowania opisanej premii pieniężnej przez kontrahenta Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, dla kontrahenta Wnioskodawcy wypłacającego te premie pieniężne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.