Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-843/13-4/MD
z 6 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu, w którym Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem znaków towarowych w drodze aportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu, w którym Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem znaków towarowych w drodze aportu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 listopada 2013 r. o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozważa nabycie od spółki z o.o. (dalej: „Spółka”) praw dotyczących znaków towarowych (dalej: „Znaki”). Nabycie zostałoby dokonane poprzez wniesienie przez Spółkę przedmiotowych Znaków w drodze wkładu niepieniężnego, w zamian za wyemitowane na rzecz Spółki przez SKA akcje o określonej cenie emisyjnej.

W praktyce może wystąpić sytuacja, w której ustalona cena emisyjna akcji wyemitowanych przez SKA na rzecz Spółki będzie wyższa od ich wartości nominalnej. W takiej sytuacji, przedmiotowa nadwyżka (agio) zostanie ujęta pod pozycją kapitału zapasowego w bilansie SKA.

Z uwagi na fakt, że Znaki wnoszone do SKA nie będą spełniały definicji przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części (dalej: „P/ZCP”), transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego podlegała będzie opodatkowaniu VAT. Podmiotem zobowiązanym do uiszczenia należnego VAT w związku z dokonywaną transakcją będzie Spółka, jako podmiot wnoszący aport.

W związku z transakcją, Spółka wystawi na Wnioskodawcę fakturę dokumentującą zbycie Znaków w drodze aportu. Na moment otrzymania faktury przez SKA może wystąpić sytuacja, w której podwyższenie kapitału zakładowego SKA w drodze aportu nie zostanie zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Nabyte w drodze aportu Znaki Wnioskodawca będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych VAT.

Spółka oraz SKA nie są małymi podatnikami w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o VAT rozliczającymi się w zakresie VAT metodą kasową.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku z dnia 20 listopada 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednocześnie Wnioskodawca będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług na moment zawarcia umowy aportowej, jak i w momencie otrzymania faktury VAT.
2. Skuteczne przeniesienie praw do znaków towarowych nastąpi z chwilą podpisania umowy ze zbywcą tych znaków.
3. Zainteresowany nie otrzyma faktury dokumentującej zbycie przez Spółkę z o.o. znaków przed podpisaniem ww. umowy. Wnioskodawca otrzyma fakturę po dniu podpisania umowy ze zbywcą znaków towarowych lub w dniu jej podpisania.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W którym momencie Wnioskodawca ma prawo pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej przez Spółkę dokumentującej zbycie Znaków w drodze aportu?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w momencie otrzymania faktury dokumentującej zbycie Znaków w drodze aportu. Jeżeli Wnioskodawca nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę, może takiego obniżenia dokonać w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 28l pkt 1. Jednocześnie wśród usług wskazanych w art. 28l pkt 1 ustawy o VAT, zostały wymienione: sprzedaż praw lub udzielanie licencji i sublicencji, przeniesienie lub cesja praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddanie do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw.

Biorąc powyższe pod uwagę, obowiązek podatkowy z tytułu zbycia Znaków powstaje w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Zasady określające moment uzyskania prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (niebędących małymi podatnikami rozliczającymi się metodą kasową) zawarte są w przepisach art. 86 ust. 10, 11, 12 oraz 12a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje:

1. w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;
   
2. w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 – w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewrzątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca;
   

2a) w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5 – w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a;

2b) w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33b;

3. w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy – w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności;
   
4. w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 113 ust. 5 i 7 – nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu;
   
5. w przypadku stosowania w imporcie towarów procedury uproszczonej, polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi – za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w tym rejestrze, z zastrzeżeniem art. 33a;
   
6. w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz w art. 34 – w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi (art. 86 ust. 12 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 12a ustawy o VAT, przepisu ust. 12 nie stosuje się do przypadków, gdy;

1. faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11;
2. nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel lub wykonanie usługi nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania faktury dokumentującej nabycie Znaków w drodze aportu zastosowanie będzie miała ogólna zasada przewidziana w art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przysługuje w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę od Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma w tym przypadku zastosowania żaden z wyjątków od ww. zasady zawarty w ww. przepisach. Jednocześnie (na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy o VAT), jeżeli SKA nie dokona odliczenia podatku naliczonego w miesiącu otrzymania faktury, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Nie ma przy tym znaczenia, że na moment otrzymania faktury podwyższenie kapitału zakładowego SKA nie zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym. Należy bowiem wskazać, że skuteczne przeniesienie praw do Znaków nastąpi z chwilą podpisania umowy aportowej i nie jest uzależnione od rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego SKA (w przypadku niezarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego SKA, powinien zostać dokonany zwrot wkładów wniesionych przez akcjonariuszy art. 431 § 5 Kodeksu spółek handlowych).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w momencie otrzymania faktury dokumentującej zbycie Znaków w drodze aportu. Jeżeli Wnioskodawca nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę, może takiego obniżenia dokonać w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.).

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.
   
   

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347.1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie TSUE.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, na określonych zasadach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W sprawie będącej przedmiotem analizy zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje – na mocy art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy – w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jednocześnie, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi (art. 86 ust. 12 ustawy).

Przepisu ust. 12 – na podstawie art. 86 ust. 12a ustawy – nie stosuje się do przypadków, gdy:

1. faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9–11;
2. nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel lub wykonanie usługi nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury.
   
   

W świetle art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozważa nabycie od spółki z o.o. praw dotyczących znaków towarowych. Nabycie zostałoby dokonane poprzez wniesienie przez spółkę z o.o. przedmiotowych znaków w drodze wkładu niepieniężnego, w zamian za wyemitowane na rzecz spółki z o.o. przez SKA akcje o określonej cenie emisyjnej. W praktyce może wystąpić sytuacja, w której ustalona cena emisyjna akcji wyemitowanych przez SKA na rzecz spółki z o.o. będzie wyższa od ich wartości nominalnej. W takiej sytuacji przedmiotowa nadwyżka (agio) zostanie ujęta pod pozycją kapitału zapasowego w bilansie SKA. Z uwagi na fakt, że znaki wnoszone do SKA nie będą spełniały definicji przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego podlegała będzie opodatkowaniu VAT. Podmiotem zobowiązanym do uiszczenia należnego VAT w związku z dokonywaną transakcją będzie spółka z o.o., jako podmiot wnoszący aport. W związku z transakcją, spółka z o.o. wystawi na Wnioskodawcę fakturę dokumentującą zbycie znaków w drodze aportu. Na moment otrzymania faktury przez SKA może wystąpić sytuacja, w której podwyższenie kapitału zakładowego SKA w drodze aportu nie zostanie zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym. Nabyte w drodze aportu znaki Wnioskodawca będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych VAT. Spółka z o.o. oraz SKA nie są małymi podatnikami w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy rozliczającymi się w zakresie VAT metodą kasową.

Skuteczne przeniesienie praw do znaków towarowych nastąpi z chwilą podpisania umowy ze zbywcą tych znaków. Wnioskodawca nie otrzyma faktury dokumentującej zbycie przez spółkę z o.o. znaków przed podpisaniem ww. umowy. Zainteresowany otrzyma fakturę po dniu podpisania umowy ze zbywcą znaków towarowych lub w dniu jej podpisania.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii określenia momentu, w którym Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem znaków towarowych w drodze aportu.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci prawa do zarejestrowanego znaku towarowego nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazywanej transakcji, jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Aport praw do znaków towarowych do spółki spełnia więc definicję świadczenia usług, ponieważ stanowi świadczenie, które nie jest dostawą towarów.

W tym miejscu podkreślić należy, że na mocy art. 158 § 1 ustawy z dnia 15 września 2013 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030), jeżeli wkładem do spółki w celu pokrycia udziału ma być w całości albo w części wkład niepieniężny (aport), umowa spółki powinna szczegółowo określać przedmiot tego wkładu oraz osobę wspólnika wnoszącego aport, jak również liczbę i wartość nominalną objętych w zamian udziałów.

Jak wynika z opisu sprawy, skuteczne przeniesienie praw do znaków towarowych nastąpi z chwilą podpisania umowy ze zbywcą tych znaków. W konsekwencji stwierdzić należy – zgodnie z twierdzeniem Wnioskodawcy – że wykonanie usługi polegającej na przeniesieniu praw do wartości niematerialnych i prawnych do SKA nastąpi z chwilą podpisania umowy. Jednocześnie z opisanego zdarzenia wynika, że Wnioskodawca nie otrzyma faktury dokumentującej zbycie przez spółkę z o.o. znaków przed podpisaniem ww. umowy. Zainteresowany otrzyma fakturę po dniu podpisania umowy ze zbywcą znaków towarowych lub w dniu jej podpisania. Zatem w sprawie będącej przedmiotem analizy nie będzie miał zastosowania cytowany przepis art. 86 ust. 12 ustawy stanowiący, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku otrzymania faktury przed wykonaniem usługi powstaje z chwilą wykonania tej usługi.

W efekcie, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w przypadku otrzymania faktury dokumentującej zbycie przez spółkę z o.o. znaków towarowych po dniu podpisania umowy ze zbywcą tych znaków lub w dniu jej podpisania, Wnioskodawca będzie miał prawo odliczyć podatek naliczony z tytułu nabycia opisanych znaków towarowych w oparciu o art. 86 ust. 10 pkt 1 lub art. 86 ust. 11 ustawy, tj. w rozliczeniu za okres, w którym Zainteresowany otrzyma fakturę lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, pod warunkiem spełnienia przesłanek umożliwiających odliczenie tego podatku, o których mowa powyżej.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej przez spółkę z o.o. dokumentującej zbycie znaków w drodze aportu w momencie otrzymania tej faktury. Jeżeli natomiast Zainteresowany nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę, może takiego odliczenia dokonać w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

Powyższe prawo będzie przysługiwało Wnioskodawcy pod warunkiem spełnienia warunków, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wskazać ponadto należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem znaków towarowych w drodze aportu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.