Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-708/13-2/AS
z 12 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.09.2013 r. (data wpływu 2.10.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie osób uczestniczących w spotkaniach, naradach i szkoleniach w siedzibie Spółki z tytułu poczęstunku tych osób – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2.10.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie osób uczestniczących w spotkaniach, naradach i szkoleniach w siedzibie Spółki z tytułu poczęstunku tych osób.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność produkcyjną i postprodukcyjną w szczególności w zakresie filmów reklamowych oraz tworzenia animacji komputerowej 3D i innych animowanych form filmowych. Spółka jest podatnikiem podatku VAT i jej podstawowa działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka na potrzeby spotkań i narad z udziałem pracowników Spółki, jej współpracowników i/lub kontrahentów dokonuje zakupów takich jak:

• artykuły spożywcze: kawa, herbata, soki, słodycze, mleko, śmietanka do kawy,
  
• inne artykuły spożywcze służące do przygotowania drobnego poczęstunku np. kanapki,
  
• obiady i kanapki przywożone przez firmę cateringową.
  
  
  

Produkty spożywcze są serwowane zarówno pracownikom, współpracownikom, jak i kontrahentom podczas spotkań, narad i szkoleń w siedzibie spółki.

Spotkania wewnętrzne jak i spotkania z kontrahentami są niezmiernie istotnym elementem projektów realizowanych przez Spółkę. Kontrahenci są zapraszani do siedziby Spółki na spotkania w celu omówienia współpracy, przedstawienia ofert, warunków sprzedaży usług, kolaudacji projektów. Na tych spotkaniach, na różnych etapach omawiane są najróżniejsze zagadnienia realizacji spotów reklamowych i innych produktów Spółki, zarówno pod kontem merytorycznym jak i animacyjnym. Na początkowych etapach produkcji omawianych jest wiele elementów dotyczących realizacji projektów:

• animacja,
  
• muzyka,
  
• reżyseria,
  
• miejsca zdjęć,
  
• kostiumy,
  
• pozostałe elementy.
  
  
  

W spotkaniach takich najczęściej uczestniczą osoby odpowiedzialne za projekt od strony artystycznej i merytorycznej. Są to np.:

• klient,
  
• agencja obsługująca klienta,
  
• reżyser kreacji,
  
• dom produkcyjny (jeśli jest zaangażowany),
  
• prowadzący i producentka Spółki.
  
  
  

Czas trwania spotkań jest różny, i zależy od skomplikowania projektu i ilości elementów do omówienia. Czas ten zazwyczaj nie jest krótszy niż jedna godzina, często znacznie dłużej. Spotkania takie wymagają miłej atmosfery i spokoju, a drobne przekąski i napoje orzeźwiające sprzyjają budowaniu takiej atmosfery. Natomiast obiady czy kanapki są serwowane w sytuacji, gdy spotkanie lub zebranie się przedłuża i jego przerwanie mogłoby zakłócić jego przebieg.

Każde zebranie, szkolenie, narada czy spotkanie z kontrahentem są rejestrowane w systemie, gdzie określone jest jego miejsce i czas trwania. Jednak z oczywistych względów nie jest możliwe określenie, która z osób uczestniczących w spotkaniach skorzystała z poczęstunku, i w jakim zakresie, a które z osób uczestniczących w spotkaniach nie skorzystały z poczęstunku mimo, że miały taką możliwość, ale nie miały chęci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka powinna obliczać i odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy na poczet uzyskanego przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „ustawa PIT”) z tytułu poczęstunku od osób uczestniczących w takich spotkaniach?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, nie ma obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od uzyskanego przychodu w rozumieniu ustawy PIT z tytułu poczęstunku od osób uczestniczących w takich spotkaniach. Albowiem osoby uczestniczące w takich spotkaniach nie uzyskują przychodu w rozumieniu ustawy PIT z tytułu poczęstunku.

Uzasadnienie:

W zaistniałej sytuacji obowiązek obliczania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy wynika z uzyskanego przychodu przez osoby uczestniczące w takich spotkaniach. W związku z tym Spółka powinna odnieść się do kwestii tego, czy osoby uczestniczące w takich spotkaniach uzyskują przychód w rozumieniu ustawy PIT z tytułu poczęstunku. Dlatego należy zauważyć, że:

• zgodnie z art. 9 ust 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których zaniechano poboru podatku według przepisów Ordynacji podatkowej,
  
• zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy PIT, źródłem przychodów jest m.in. stosunek pracy,
  
• z art. 11 ust. 1 ustawy PIT wynika, że przychodami są m.in. pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń,
  
• zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się w szczególności: (...) wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
  
  
  

Z przepisów tych wynika, że nieodpłatne świadczenia mogą być, co do zasady, uznane za przychód w rozumieniu ustawy PIT. Przyjmuje się jednak, że aby jakieś świadczenie mogło stanowić przychód powinno być zarówno przysporzeniem trwałym, jak i możliwym do jednoznacznego określenia. Dlatego też Spółka uznaje, że wydatki na artykuły spożywcze jak i drobny poczęstunek w postaci kanapek czy obiadów nie stanowią przychodu u kontrahenta, czy współpracownika, jak i przychodu ze stosunku pracy u pracownika. Spółka argumentuje to tym, że w wypadku tak znacznej liczby spotkań i osób biorących w nich udział oraz z uwagi na rodzaj świadczenia, które otrzymują osoby biorące udział w spotkaniach, nie ma możliwości przypisania poszczególnemu pracownikowi, współpracownikowi, czy kontrahentowi określonej wielkości świadczenia na niego przypadającego. Nie można tym samym określić zakresu korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika, współpracownika, czy kontrahenta z tytułu sfinansowania przez Spółkę-pracodawcę kosztów zakupionych produktów spożywczych. Można tutaj się jeszcze powołać na pojęcie „nieodpłatnego świadczenia”, którego co prawda nie regulują przepisy podatkowe, ale spotykamy je w orzecznictwie, gdzie pojęcie nieodpłatnego świadczenia opisywane jest jako pojęcie obejmujące „(...) wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia (...), których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sadu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r. FPS 9/02)”. Ta ugruntowana w orzecznictwie i doktrynie definicja wyraźnie wskazuje na konieczność konkretnego określenia wymiaru finansowego świadczenia, które w tym przypadku jest niemożliwe.

W takiej sytuacji, gdy nie jest możliwe określenie przychodu z tytułu poczęstunku osób uczestniczących w ww. spotkaniach, Spółka nie ma również podstaw do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy w rozumieniu ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 tej ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
   
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
   
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
   
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   
   

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Przychodem pracownika jest więc każde świadczenie otrzymane w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą, bez względu na źródło finansowania tego świadczenia, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych w art. 21 ust. 1 wskazanej ustawy podatkowej.

Stosownie do art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy“, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (PIT-8C).

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność produkcyjną i postprodukcyjną w szczególności w zakresie filmów reklamowych oraz tworzenia animacji komputerowej 3D i innych animowanych form filmowych.

Spółka na potrzeby spotkań i narad z udziałem pracowników Spółki, jej współpracowników i/lub kontrahentów dokonuje zakupów takich jak: artykuły spożywcze: kawa, herbata, soki, słodycze, mleko, śmietanka do kawy; inne artykuły spożywcze służące do przygotowania drobnego poczęstunku np. kanapki; obiady i kanapki przywożone przez firmę cateringową.

Produkty spożywcze są serwowane zarówno pracownikom, współpracownikom, jak i kontrahentom podczas spotkań, narad i szkoleń w siedzibie spółki.

Spotkania wewnętrzne jak i spotkania z kontrahentami są niezmiernie istotnym elementem projektów realizowanych przez Spółkę. Kontrahenci są zapraszani do siedziby Spółki na spotkania w celu omówienia współpracy, przedstawienia ofert, warunków sprzedaży usług, kolaudacji projektów.

W spotkaniach takich najczęściej uczestniczą osoby odpowiedzialne za projekt od strony artystycznej i merytorycznej, np.: klient, agencja obsługująca klienta, reżyser kreacji, dom produkcyjny, prowadzący i producentka Platige Image.

Czas trwania spotkań jest różny, i zależy od skomplikowania projektu i ilości elementów do omówienia.

Mając na względzie powołane wcześniej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podkreślić należy, iż przychód (ze stosunku pracy czy przychód z innych źródeł) podlegający opodatkowaniu powstaje w każdym przypadku, w którym mamy do czynienia z uzyskaniem przez pracownika lub inne osoby realnej korzyści. Najistotniejszą więc kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje zidentyfikowanie samego świadczenia oraz momentu jego otrzymania przez osobę biorącą udział w spotkaniu.

Natomiast obowiązek opodatkowania ww. świadczeń nie powstaje w sytuacji, gdy nie sposób określić zakresu korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika lub inną osobę biorącą udział w spotkaniu z tytułu sfinansowania przez Spółkę kosztów zakupionych na rzecz tych osób produktów.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym uznać należy, że wymienione wydatki są związane z organizacją spotkań, dotyczącym funkcjonowania Spółki i nie wiążą się z konkretnym przychodem. Stanowią bowiem jedynie zwyczajowy poczęstunek należący do powszechnie obowiązujących kanonów kultury – mających wpływ na atmosferę spotkania i nie mających charakteru okazałości.

Z uwagi na to, że wartość poczęstunku podawanego osobom uczestniczących w spotkaniach naradach szkoleniach na terenie Spółki, nie jest przychodem dla osób w nim uczestniczących, gdyż ma on charakter zwyczajowy w granicach ogólno przyjętych norm społecznych, Spółka nie jest zobowiązana do obliczania pobrania i odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości poczęstunku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.