Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-872/13/RS
z 18 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2013 r. (data wpływu dnia 23 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 16 października 2013 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do sprzedaży infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej oraz sposobu dokonania korekty nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego związanego z jej budową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 października 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do sprzedaży infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej oraz sposobu dokonania korekty nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego związanego z jej budową.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialne za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest budowa infrastruktury kanalizacyjnej i wodociągowej położonej na obszarach Miasta. Część ww. infrastruktury, która była przedmiotem inwestycji, została już oddana do użytkowania i ta część jest przedmiotem wniosku. Inwestycję w infrastrukturę były i są, co do zasady, finansowane przez Miasto z jego własnych funduszy, ale zdarza się także ich dofinansowanie ze środków zewnętrznych. Poszczególne części infrastruktury mają wartość początkową przekraczającą 15.000 zł i są traktowane dla celów księgowych, jako oddzielna środki trwałe. Na terenie Miasta funkcjonuje spółka, której Miasto jest właścicielem. Przedmiotem działalności spółki jest m.in. zajmowanie się gospodarką wodno-kanalizacyjną. W odniesieniu do infrastruktury będącej przedmiotem wniosku, po ukończeniu inwestycji, Miasto pozostawiło składniki majątkowe na stanie środków trwałych i udostępniło na rzecz spółki wybudowane odcinki infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej. Udostępnienie to miało charakter bezumowny (tj. nie zostały wydane żadne uchwały Rady Miasta, ani nie doszło do zawarcia umowy dotyczącej użytkowania infrastruktury). Jednocześnie, Miasto z tytułu udostępnienia nie pobierało do tej pory jakiegokolwiek wynagrodzenia. Ze względu na brak związku pomiędzy nakładami związanymi z inwestycjami a działalnością opodatkowaną, w przeszłości nie odliczało podatku naliczonego od tych wydatków i nie ujmowało w ewidencji podatku naliczonego związanego z tymi kosztami. W przypadku ww. infrastruktury oddanej wcześniej do użytkowania, Miasto planuje zmianę jej przeznaczenia. W pierwszej kolejności udostępniło przedmiotową infrastrukturę spółce w oparciu o dwie umowy odpłatnej dzierżawy (zgodnie z zapisami przedmiotowych umów, ww. infrastruktura jest w części przedmiotem dzierżawy od dnia 1 lipca 2013 r. oraz od dnia 1 sierpnia 2013 r. w pozostałej części). Zdaniem Miasta, ww. odpłatne czynności na rzecz spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co powoduje, że uzyskało częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego poniesionego w przeszłości związanego z budową infrastruktury (kwestia ta jest przedmiotem odrębnego zapytania). W dalszej kolejności Miasto planuje, aby ta część infrastruktury została sprzedana spółce. W rezultacie, rozważa scenariusz (zdarzenie przyszłe), w którym, po zawarciu ww. umów odpłatnej dzierżawy ze spółką w 2013 r., dojdzie do sprzedaży infrastruktury, która miałaby miejsce również w 2013 r. - tj. jeszcze przed dokonaniem częściowego odliczenia podatku, w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy 2014 r. (w związku ze zmianą przeznaczenia infrastruktury, tj. zawarciem ww. umowy dzierżawy, która podlega opodatkowaniu VAT). Miasto pragnie potwierdzić sposób potraktowania dla potrzeb VAT sprzedaży infrastruktury (tj. przeniesienie na spółkę własności składników majątkowych oddanych do użytkowania, czasowo udostępnionych na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy opisanej powyżej, przed dokonaniem sprzedaży), a także ich wpływ na odliczenie podatku poniesionego w przeszłości z tytułu ww. inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy sprzedaż infrastruktury spółce nie będzie stanowić, wyłączonej z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w rezultacie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?
• Czy sprzedaż infrastruktury spółce będzie podlegać zwolnieniu z VAT z opcją opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy a w sytuacji, gdy Miasto (zbywca) oraz spółka (nabywca) złożą oświadczenie w trybie art. 43 ust. 10 ustawy, przedmiotowa transakcja będzie podlegała opodatkowaniu standardową stawką VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy?
• Czy sprzedaż infrastruktury spółce, w przypadku opisanym w zdarzeniu przyszłym, będzie podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy?
• W przypadku, gdy zdaniem organu Miasto nie ma prawa do zastosowania powyższych zwolnień, czy sprzedaż infrastruktury do spółki będzie podlegać opodatkowaniu VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, do której zastosowanie znajdzie standardowa stawka VAT, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy?
• W przypadku potwierdzenia, że sprzedaż infrastruktury już oddanej do użytkowania (tj. przy której doszło do zmiany przeznaczenia, z wykorzystywania do wykonywania czynności nie dających prawa do odliczenia, na wykorzystanie do czynności dających prawo do odliczenia), stanowić będzie czynność opodatkowaną VAT i nie korzystającą ze zwolnień z VAT, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz l0a ustawy, to czy na podstawie art. 91 ust. 4-6 ustawy, Miastu przysługiwać będzie prawo do dokonania jednorazowej korekty podatku naliczonego w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty odnośnie poszczególnych składników tej części infrastruktury, zgodnie z metodologią przedstawioną poniżej a korekta ta powinna zostać dokonana w deklaracji za okres, kiedy nastąpi sprzedaż?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż infrastruktury do spółki nie będzie stanowić wyłączonej z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, a w rezultacie będzie czynnością podlegającą VAT.

Odnosząc się do pytania drugiego Miasto wskazało, że planowana sprzedaż infrastruktury do spółki nie będzie podlegać zwolnieniu z VAT z opcją opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zdaniem Miasta, odnoszącego się do pytania trzeciego, sprzedaż infrastruktury nie będzie podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy.

Odnosząc się do pytania czwartego Miasto wskazało, że w związku z brakiem możliwości zastosowania zwolnień z VAT planowanej sprzedaży na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt l0a ustawy, konieczne będzie jej opodatkowanie standardową stawką VAT, o której mowa w art. 41 ust 1 ustawy.

Zdaniem Miasta, odnoszącego się do pytania piątego, po dokonaniu sprzedaży infrastruktury oddanej do użytkowania, która podlegać będzie opodatkowaniu VAT i nie będzie korzystać ze zwolnień z VAT, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz l0a ustawy, Miasto uzyska prawo do dokonania jednorazowej korekty podatku naliczonego poniesionego w związku z budową sprzedawanej infrastruktury zgodnie z metodologią przedstawioną poniżej, a korekta ta dotyczyć będzie całego pozostałego okresu korekty. Korekta ta powinna zostać dokonana w deklaracji podatkowej dotyczącej okresu rozliczeniowego, w którym nastąpi sprzedaż zgodnie z metodologią przedstawioną w uzasadnieniu stanowiska Miasta w zakresie ww. pytania.

Uzasadnienie.

Ad. 1. Brak podstaw do uznania planowanej sprzedaży za niepodlegające VAT zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części (art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Planowana sprzedaż do spółki infrastruktury stanowić będzie czynność cywilnoprawną. W rezultacie, Miasto działać będzie, w przypadku tej czynności, jako podatnik podatku od towarów i usług, na podstawie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy. Zdaniem Miasta, nie będzie podstaw do uznania sprzedaży za czynność niepodlegającą VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy. Przepis ten przewiduje, że z zakresu opodatkowania VAT wyłączone są transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, przedsiębiorstwo stanowi „zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności (...)." Natomiast pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zorganizowana część przedsiębiorstwa to „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania." Zdaniem Miasta, składniki majątkowe, które będą przedmiotem sprzedaży, nie będą stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotem sprzedaży będzie jedynie mienie w postaci obiektów budowlanych (budynków, budowli lub ich części). Czynność sprzedaży stanowić będzie podlegającą VAT odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. W jej przypadku dojdzie do przeniesienia na spółkę prawa do rozporządzania infrastrukturą jak właściciel, w zamian za uzyskane przez Miasto wynagrodzenie. Przytoczony powyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy wskazuje na zobowiązania jako niezbędny element zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Niemniej, zdaniem Miasta, zbywane składniki majątku nie mogą być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa ze względu na fakt, że w ramach transakcji nie dojdzie do przeniesienia całości zobowiązań Miasta na rzecz spółki. Na takie podejście, uzależniające możliwość uznania aktywów za zorganizowaną części przedsiębiorstwa, od przeniesienia całości zobowiązań wskazuje m. in. w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 27 kwietnia 2011 r. nr ILPP1/443-173/11-3/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który stwierdził, że „Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż przeznaczony do sprzedaży przez Wnioskodawcę majątek nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wynikającej z. art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ nie obejmuje całości zobowiązań. Tym samym nie spełnia wszystkich kryteriów wymienionych w tym przepisie."

Ad. 2. Brak podstaw do zwolnienia sprzedaży z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zdaniem Miasta, sprzedaż infrastruktury nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (zwolnienie z opcją opodatkowania wynikającą z art. 43 ust. 10 ustawy). Przepis ten przewiduje, że zwalnia się z VAT dostawę budynków i budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się - zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy - „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeśli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej." Zgodnie z powyższą regulacją, oddanie do użytkowania może nastąpić w ramach dowolnej czynności opodatkowanej VAT. Taką czynnością może być w szczególności oddanie do użytkowania infrastruktury w ramach umowy dzierżawy, która stanowić będzie opodatkowane VAT odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministerstwo Finansów, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2011 r. sygn. 1LPP1/443-146/11-3/BD, w której wskazał, że „z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy)”,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. 1PPP2/443-716/10-4/KG, w której wskazał, że „odpowiadając na pytanie nr 1 stwierdzić należy, iż oddanie w najem budynków, budowli lub ich części podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, spełnia definicję pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Zatem, dzień oddania w najem należy traktować jako pierwsze zasiedlenie, bez względu na okres trwania najmu. Z treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, iż zwalnia się od podatku VAT dostawę nieruchomości lub ich części w sytuacji, gdy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. A zatem po upływie dwóch lat od tego momentu, Zainteresowany dokonując transakcji sprzedaży nieruchomości lub ich części, będzie mógł zastosować zwolnienie od podatku VAT”.

W konsekwencji, zdaniem Miasta, w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, sprzedaż infrastruktury nastąpi w okresie 2 lat licząc od momentu pierwszego jej zasiedlenia (rozumianego zgodnie z powyższą argumentacją jako moment oddania do użytkowania infrastruktury spółce w oparciu o odpłatną umowę dzierżawy podlegającą opodatkowaniu VAT).

Reasumując, dostawa infrastruktury dokonana w postaci planowanej sprzedaży, w okresie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, będzie wyłączona z możliwości zastosowania zwolnienia z VAT z opcją opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ad. 3 Brak możliwości zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy, zwalnia się z VAT także dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W celu zastosowania ww. zwolnienia konieczne jest łączne spełnienie obydwu z ww. przesłanek. Zdaniem Miasta, w opisanym zdarzeniu przyszłym, przesłanki te nie zostaną łącznie spełnione i w rezultacie zwolnienie nie znajdzie zastosowania. Wynika to z faktu, że pierwsza z przesłanek, o której mowa w lit. a) ww. przepisu, nie zostanie spełniona. Miasto w momencie ponoszenia wydatków na budowę tej części infrastruktury nie było uprawnione do odliczenia podatku naliczonego, bowiem infrastruktura była używana do czynności nieopodatkowanych VAT. Niemniej w momencie zawarcia odpłatnej umowy ze spółką, która podlegać będzie VAT, Miasto nabędzie prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty, w związku ze zmianą przeznaczenia infrastruktury (prawo odliczenia VAT do zrealizowania w pierwszym okresie rozliczeniowym po roku, w którym dojdzie do zmiany przeznaczenia, tj. w pierwszym okresie rozliczeniowym 2014 r. - w związku ze zmianą przeznaczenia w 2013 r.). Według Miasta, dla oceny, czy dana czynność, której przedmiotem są budynki, budowle lub ich części, w kontekście art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy podlega opodatkowaniu zależne jest od tego, czy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do tych obiektów. Niemniej, zdaniem Miasta, bez znaczenia pozostanie fakt, czy podatnik z tego prawa skorzystał, jak również moment, kiedy zrealizował to prawo. Tym samym, w odniesieniu do rozwiązania wskazanego w zdarzeniu przyszłym, gdzie infrastruktura oddana do użytkowania, najpierw będzie przedmiotem odpłatnej umowy dzierżawy zawartej w 2013 r., a docelowo ma zostać sprzedana spółce również w 2013 r., tj. jeszcze przed zrealizowaniem prawa do częściowego odliczenia VAT w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy 2014 r., w związku ze zmianą przeznaczenia w 2013 r., brak będzie podstaw do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy, ze względu na brak spełnienia pierwszej z przesłanek (tj. braku prawa do odliczenia podatku w stosunku do obiektów będących przedmiotem dostawy/sprzedaży). W opinii Miasta, bez wpływu na powyższą konkluzję pozostanie fakt, że będzie mu przysługiwało częściowe prawo do odliczenia (w ramach mechanizmu wieloletniej korekty), jak również to, że zgodnie z przepisami dotyczącymi korekty wieloletniej miałoby możliwość zrealizowania tego prawa w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy 2014 r., a więc w okresie późniejszym aniżeli rozważany moment dokonania sprzedaży (tj. w 2013 r.). Analiza ww. przepisu wskazuje, że brak możliwości zastosowania zwolnienia nie jest w żaden sposób uzależniony od zakresu prawa do odliczenia (tj. odliczenie całościowe bądź częściowe, np. w drodze korekty wieloletniej - jak w opisanym zdarzeniu przyszłym). Przepis ten odnosi się jedynie do generalnej możliwości odliczenia podatku naliczonego. W rezultacie, nawet w sytuacji odliczenia częściowego podatku naliczonego, jak będzie to miało miejsce w przypadku tej części infrastruktury, zastosowanie zwolnienia nie będzie możliwe. Odnosząc się do stanowiska dotyczącego braku wpływu na możliwość zastosowania zwolnienia późniejszego momentu realizacji prawa do odliczenia aniżeli moment dokonania sprzedaży infrastruktury, Miasto pragnie wskazać, że kluczowe w tym zakresie jest, aby prawo do odliczenia VAT powstało przed momentem dokonania sprzedaż. Sytuacja taka miałaby niewątpliwie miejsce, gdyż prawo do częściowego odliczenia VAT powstałoby już w momencie zawarcia ww. umowy sprzedaży podlegającej VAT dotyczącej tej części infrastruktury (a zatem przed dokonaniem sprzedaży). Fakt, że termin odliczenia VAT w tej sytuacji przypadałby dopiero w pierwszej deklaracji składanej za 2014 r. wynika jedynie ze specyfiki rozliczeń w przypadku konieczności stosowania korekty wieloletniej. Miasto pragnie w tym miejscu nadmienić, że przyjęcie odmiennego stanowiska oznaczałoby w praktyce, że np w przypadku towarów wydawanych nieodpłatnie natychmiast po ich fizycznym otrzymaniu przez podatnika, a przed otrzymaniem faktury „zakupowej” i skorzystaniem z prawa do odliczenia, należałoby nie opodatkowywać tego rodzaju wydań, gdyż przepisy dotyczące „nieodpłatnych VAT” uzależniają konieczność naliczania podatku od prawa do odliczenia podatku przy nabyciu wydawanych towarów. Byłoby to jednakże sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisów (analogicznych w tym zakresie do regulacji, które są przedmiotem tego pytania) oraz intencją ustawodawcy. Podobnie przyjęcie podejścia, że nieskorzystanie przez podatnika z przysługującego mu prawa do odliczenia podatku ma wpływ na sposób opodatkowania danej transakcji, prowadziłoby do sytuacji, w których nieskorzystanie z przysługującego prawa do odliczenia (pomimo takiego prawa) determinowałoby zastosowanie zwolnienia, w szczególności w przypadku transakcji, których przedmiotem byłyby budynki, budowle i ich części. Skoro to, czy podatnik skorzysta z przysługującego mu prawa do odliczenia nie ma wpływu na opodatkowanie, czy też zwolnienie danej transakcji, to tym bardziej takiego wpływu nie będzie miał moment skorzystania z tego prawa, tj. moment faktycznego wykazania podatku naliczonego w deklaracji VAT. W związku z brakiem wypełnienia pierwszej z ww. przesłanek, nie będzie możliwe zastosowanie zwolnienia na podstawie wspomnianego przepisu. Jednocześnie, dla braku możliwości zastosowania zwolnienia nie będzie istotne ewentualne spełnienie drugiej z przesłanek, o której mowa w lit. b) ww. przepisu (tj. brak dokonania ulepszeń infrastruktury).

Podsumowanie odnośnie pytań 2-3.

Podsumowując, w odniesieniu do ww. pytań, w opinii Miasta, należy dojść do wniosku, że w przypadku możliwości odliczenia części podatku naliczonego w drodze korekty wieloletniej po zawarciu umowy dzierżawy ze spółką, która podlegać będzie VAT, planowana czynność sprzedaży infrastruktury nie będzie korzystała ze zwolnień z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz l0a ustawy o podatku od towarów i usług. Należy podkreślić, że odmienna interpretacja powyższego przepisu zakładałaby rozszerzającą wykładnię regulacji dotyczącej zwolnienia. Natomiast zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych, interpretacja przepisów dotyczących zwolnień, jako odstępstwo od reguły ogólnej - tj. zasady powszechności opodatkowania VAT, powinna być dokonywana w sposób ścisły. Takie podejście zostało potwierdzone przykładowo w wyroku z sprawie 348/87 Stichting Uitvoering Financiele Acties (SUFA) przeciwko Staatssecretaris van Financien z dnia 15 czerwca 1989 r., w którym TSUE stwierdził, że „pojęcia stosowane dla określenia zwolnień w art. 13 VI Dyrektywy należy interpretować ściśle, ponieważ stanowią one wyjątki od ogólnej zasady, że podatek obrotowy jest nakładany na wszystkie usługi świadczone za wynagrodzeniem przez podatnika ". Podobne stanowisko zajął TSUE w sprawie C-434/05 Stichting Regionaal Opleidingen Centrum Noord-Kennemerland /West-Friesland (Horizon College) przeciwko Staatssecretaris van Financien z dnia 14 czerwca 2005 r., w której dodatkowo podkreślił, że „interpretacja pojęć używanych do opisania zwolnień powinna być zgodna z celami realizowanymi przez owe zwolnienia oraz zasada neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system podatku VAT". Powyższa zasada ścisłej interpretacji zakresu zwolnień została również wielokrotnie podkreślona w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 1 czerwca 2009 r., sygn. III SA/G1 257/09 stwierdził, że „zwolnienia przedmiotowe wprowadzone przepisami VI Dyrektywy stanowią istotny wyłom od zasady powszechności i ostatecznego opodatkowania konsumpcji. Wszelkie odstępstwa od tych zasad mogą być w Państwach Członkowskich stosowane wyłącznie w sytuacji, gdy taką możliwość przewidują przepisy wspólnotowe, które nie mogą być interpretowane rozszerzająco". Stanowisko to zostało potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 kwietnia 2009 r. sygn. I FSK 111/09. Mając na uwadze powyższe, w opinii Miasta, w przypadku planowanej sprzedaży infrastruktury w okresie 2 lat od momentu zawarcia odpłatnej umowy dzierżawy, zawartej w 2013 r., w związku z prawem do częściowego odliczenia VAT zgodnie z mechanizmem korekty wieloletniej w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy 2014 r., sprzedaż infrastruktury w 2013 r., nie będzie korzystać ze zwolnień z opodatkowaniu VAT na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt l0a ustawy.

Ad. 4 Zastosowanie podstawowej stawki VAT przy planowanej sprzedaży infrastruktury.

W związku z brakiem możliwości zastosowania zwolnień z VAT do planowanej sprzedaży, w świetle argumentacji przedstawionej w odpowiedziach na pytania nr 2-3, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne będzie jego opodatkowanie standardową stawką VAT, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy. Do sprzedaży infrastruktury nie będą miały zastosowania stawki VAT obniżone.

Ad. 5 Metodologia korekty VAT naliczonego związanego ze sprzedażą infrastruktury oddanej do użytkowania po dokonaniu jej planowanej sprzedaży.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W takim wypadku - stosownie do ust. 5 tego przepisu - korekty odliczenia podatku naliczonego dokonuje się jednorazowo w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. Powyższe oznacza, że w przypadku, gdy Miasto dokona sprzedaży oddanej do użytkowania infrastruktury, która pierwotnie była wykorzystywana do czynności niedających prawa do odliczenia, korekta podatku naliczonego powinna zostać dokonana jednorazowo w miesiącu sprzedaży w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Dodatkowo, stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy, jeśli sprzedaż infrastruktury jest opodatkowana, dla celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze jej wykorzystanie jest związane z czynnościami opodatkowanymi, natomiast, jeśli podlega zwolnieniu z podatku lub nie podlega opodatkowaniu przyjmuje się, że dalsze jej wykorzystanie jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu. Zgodnie z argumentacją przedstawioną w odpowiedzi na wcześniejsze pytania, przedmiotowa sprzedaż infrastruktury nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i l0a ustawy. W konsekwencji, będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką VAT. Z tego powodu dla celów korekty przyjąć należy, że dalsze wykorzystanie infrastruktury będzie związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W konsekwencji, w odniesieniu do pozostałego okresu korekty, Miasto będzie miało prawo do dokonania zwiększającej korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na budowę tej części infrastruktury a korekta ta powinna zostać dokonana w miesiącu sprzedaży. Stanowisko to zostało potwierdzone w poniższych interpretacjach Ministerstwa Finansów:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 marca 2011 r., sygn. IBPP1/443-1234/10/AW, który wskazał, że „W związku zatem z planowaną sprzedażą ulepszonego budynku, zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, zobowiązujące Wnioskodawcę do dokonania jednorazowej korekty w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty tej Wnioskodawca będzie obowiązany dokonać w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi sprzedaż ulepszonego budynku. W celu dokonania korekty należy przyjąć, że w związku z planowaną sprzedażą zwolnioną od podatku, dalsze wykorzystanie ulepszeń zwiększających w dniu 23 czerwca 2008 r. wartość początkową budynku, będzie związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że będzie miał obowiązek skorygowania podatku naliczonego odliczonego w 2008 r. o 7/10 należało uznać za prawidłowe, pod warunkiem jednak, że planowana sprzedaż budynku zostanie dokonana w 2011 roku",
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 kwietnia 2009 r., sygn. IBPP2/443-50/09/ASz, który wskazał, że „natomiast w kwestii korekty podatku naliczonego, w wysokości 7.585,38 zł, wynikającego z faktury wystawionej przez Urząd Miasta, należy uznać, iż w tym przypadku znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 5 ustawy o VAT. Jeśli zatem Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości w październiku 2008 r., to jest obowiązany do korekty podatku w deklaracji VAT-7 za miesiąc dokonania sprzedaży (w tym przypadku jest to październik 2008r.)",
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 grudnia 2009 r., sygn. IPPP1-443-1028/09-4/JB (dotyczącej sprzedaży samochodu, dla którego przewidziany jest 5-letni okres korekty), który wskazał, że „w rozpatrywanej sprawie sprzedaż samochodu osobowego nastąpiła w trzecim roku jego użytkowania, a więc w trzecim roku korekty. Zatem na Wnioskodawcy ciążył obowiązek dokonania jednorazowej korekty podatku naliczonego w miesiącu dokonania sprzedaży, w wysokości 3/5 kwoty odliczonego podatku”.

Dla przykładu oznaczać to będzie, że w przypadku sieci oddanych do użytkowania w 2011 r. (przy założeniu, że właściwy dla nich będzie 10-letni okres korekty i w konsekwencji, że w ich przypadku Miasto będzie uprawnione do dokonania, w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku, w którym zawarta zostanie umowa dzierżawy dotycząca infrastruktury, która podlegać będzie VAT. tj. dojdzie do zmiany jej przeznaczania, odliczenia 1/10 kwoty podatku naliczonego związanego z ich wybudowaniem, przypadającego na rok zawarcia ww. umowy), z chwilą dokonania opodatkowanej 23% stawką VAT sprzedaży, Miasto nabędzie prawo do dokonania jednorazowej korekty podatku naliczonego przypadającego na pozostały okres korekty, a zatem do dokonania korekty podatku naliczonego przypadającego na lata 2013-2020 (tj. 8/10 kwoty poniesionego podatku naliczonego związanego z nakładami na budowę tych sieci).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.