INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 26.08.2013 r. (data wpływu 9.09.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki zabudowanej (pytanie nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki zabudowanej budynkiem niemieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „podatnik”) od dnia 10 grudnia 1997 r. prowadzi działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest wynajem nieruchomości. Podatnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W 2001 r. podatnik zakupił na współwłasność działkę zabudowaną budynkiem niemieszkalnym. Udział podatnika w nieruchomości wynosi 90%. Podstawą zakupu był wyłącznie akt notarialny. Zakup został dokonany od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT, zatem do czynności nabycia nie została wystawiona faktura VAT. Podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku VAT. Przy zakupie nieruchomości został rozliczony podatek od czynności cywilnoprawnych.

Od 2002 r. nieruchomość została wynajęta na cele niemieszkalne. Najem był dokumentowany fakturami VAT z podatkiem należnym VAT według stawki podstawowej obowiązującej na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podatnik nie poniósł nakładów na ulepszenie budynku, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Nakłady na ulepszenie budynku mogły być dokonywane przez najemcę.

Działka zabudowana nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Została natomiast wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Podatnik zamierza sprzedać nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości opisanej w zdarzeniu przyszłym nr 3 podlega zwolnieniu od podatku VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż udziału w nieruchomości stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, zatem jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dn. 24 października 2011 r. (I FPS 2/11).

Zdaniem podatnika sprzedaż udziału w nieruchomości podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Pierwsze zasiedlenie, które zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 14 zostało dokonane wyłącznie w 2001 r., zaś zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie został spełniony żaden z tych wyjątków, zatem stanowisko podatnika w zakresie zwolnienia z VAT przyszłej sprzedaży udziału w nieruchomości jest w pełni uzasadnione.

Zgodnie ze stanowiskiem podatnika zwolnieniem będzie objęta zarówno sprzedaż budynku, jak i gruntu. Wynika to bezpośrednio z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych lub ich części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do opodatkowania dostawy gruntu należy zastosować taką samą stawkę podatku, co do sprzedaży budynku. Jeżeli zatem dostawa budynku będzie zwolniona z VAT, to również w przypadku sprzedaży gruntu trwale z nim związanego zostanie zastosowane zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 63, poz. 93 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Przy czym zwolnienia od podatku mają charakter wyjątkowy i powinny być traktowane jako odstępstwo od ogólnej zasady opodatkowania każdej odpłatnej dostawy. Zatem pojęcia używane do określenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Przy czym powyższe wykluczenie doznaje ograniczenia, gdyż dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia również może korzystać ze zwolnienia w sytuacji, gdy w stosunku do sprzedawanych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i równocześnie dostawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powołaną definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika więc, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać m.in. umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca od dnia 10 grudnia 1997 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą „D”. Przedmiotem działalności jest wynajem nieruchomości. Podatnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W 2001 r. Strona zakupiła na współwłasność działkę zabudowaną budynkiem niemieszkalnym. Udział podatnika w nieruchomości wynosi 90%. Podstawą zakupu był wyłącznie akt notarialny, ponieważ zakup został dokonany od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem VAT.

Od 2002 r. nieruchomość została wynajęta na cele niemieszkalne. Najem był dokumentowany fakturami VAT z podatkiem należnym VAT według stawki podstawowej obowiązującej na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie poniósł nakładów na ulepszenie budynku, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Nakłady na ulepszenie budynku mogły być dokonywane przez najemcę. Działka zabudowana nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Została natomiast wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Strona zamierza sprzedać ww. nieruchomość.

Mając powyższe na względzie uznać należy, iż wynajęcie w 2002 r. przez Stronę nieruchomości na cele niemieszkalnego stanowi jej pierwsze zasiedlenie, a ponadto do dnia sprzedaży Wnioskodawca nie ponosi wydatków na jej ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej. Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata, wobec czego dostawa budynku niemieszkalnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Poza tym zbycie gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek niemieszkalny będzie zwolnione z podatku VAT na zasadach właściwych dla sprzedaży budynku znajdującego się na tym gruncie.

Mając zatem na uwadze powyższe okoliczności należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż do planowanej sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego (oznaczonego we wniosku jako Nr 3) należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.