Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-942/13/KB
z 16 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 września 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 16 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy w wysokości wartości rynkowej tego prawa z dnia jego wniesienia do spółki cywilnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy w wysokości wartości rynkowej tego prawa z dnia jego wniesienia do spółki cywilnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W drodze spadkobrania uzyskał wraz z siostrą współwłasność przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi między innymi prawo ochronne do zarejestrowanego przez spadkodawcę znaku towarowego w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, którego dotyczy niniejszy wniosek o interpretację (dalej: Znak).

Zgodnie z art. 1035 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Spadkobiercy pozostają współwłaścicielami rzeczy i praw, które wchodzą w skład spadku do momentu dokonania działu spadku.

W związku z powyższym, w ramach spadkobrania pomiędzy Wnioskodawcą, a jego siostrą powstała wspólność majątku spadkowego, w skład którego wchodziło przedsiębiorstwo. Tym samym, Wnioskodawca nabył 50% udziału we współwłasności przedsiębiorstwa, a w rezultacie 50% udziału we współwłasności Znaku.

W związku z uzyskaniem udziału we współwłasności przedsiębiorstwa, w tym Znaku, aby kontynuować spuściznę spadkodawcy, Wnioskodawca razem z siostrą utworzyli spółkę cywilną (dalej: Spółka cywilna), do której wnieśli wkład m.in. w postaci udziałów we współwłasności Znaku. W wyniku wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci udziału we współwłasności Znaku (50%) do Spółki cywilnej, został on jej wspólnikiem posiadającym 50% udziału w zyskach i stratach spółki. Jednocześnie, wskutek wniesienia 50% udziału we współwłasności Znaku przez Wnioskodawcę oraz 50% udziału we współwłasności Znaku przez siostrę Wnioskodawcy, do wspólnego majątku wspólników Spółki cywilnej weszło 100% udziałów we współwłasności Znaku. Przedmiotem działalności Spółki cywilnej jest m.in. udzielanie licencji na używanie znaku towarowego w zamian za opłaty licencyjne. Do chwili obecnej Znak nie został wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej. Znak nie jest amortyzowany. Spółka rozpoznaje natomiast przychody podatkowe z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze Znaku. W przyszłości planowane jest wprowadzenie współwłasności Znaku (po 50%) do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej. Wartość początkowa współwłasności Znaku (100%) zostanie ustalona w wysokości wartości rynkowej Znaku na dzień wniesienia przez Wnioskodawcę oraz jego siostrę wkładu do Spółki cywilnej.

Jako osoba nieposiadająca odpowiedniej wiedzy w zakresie wyceny wartości znaków towarowych, Wnioskodawca zlecił wycenę Znaku specjaliście. W konsekwencji, ustalając wysokość wartości początkowej współwłasności Znaku, Wnioskodawca posłuży się wyceną wartości Znaku otrzymaną od specjalisty w tej dziedzinie. Po wprowadzeniu współwłasności Znaku (po 50%) do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółka cywilna będzie nadal udzielać licencji na korzystanie ze Znaku i uzyskiwać z tego tytułu opłaty licencyjne.

W tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca pragnie dokonać potwierdzenia:

1. Sposobu ustalenia wartości początkowej współwłasności Znaku dla celów podatkowych,
2. Możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Znaku,
3. Możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od współwłasności Znaku,
4. Prawidłowości kwalifikacji uzyskiwanych opłat licencyjnych do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość początkowa współwłasności Znaku (100%), który został wniesiony jako wkład do Spółki cywilnej przez Wnioskodawcę i jego siostrę, którzy nabyli po 50% udziałów we współwłasności Znaku w drodze spadku, w momencie jego wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, powinna zostać ustalona w wysokości wartości rynkowej Znaku z dnia wniesienia udziałów we współwłasności Znaku jako wkładu niepieniężnego do Spółki cywilnej?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa współwłasności Znaku (100%), który został wniesiony jako wkład do Spółki cywilnej przez Wnioskodawcę i jego siostrę (którzy nabyli po 50% udziałów we współwłasności Znaku w drodze spadku), w momencie jego wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych powinna zostać określona w wysokości wartości rynkowej Znaku z dnia wniesienia udziałów we współwłasności Znaku jako wkładu niepieniężnego do Spółki cywilnej, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).

Wnioskodawca podkreślił, że udział we współwłasności Znaku został przez niego nabyty wraz z siostrą w drodze spadkobrania przedsiębiorstwa, w skład którego wchodził. W rezultacie, Wnioskodawca uzyskał 50% udział we współwłasności Znaku zgodnie z treścią art. 932 § 4 w związku z art. 932 § 3 i art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego. W myśl wskazanych wyżej przepisów, w przypadku braku zstępnych, małżonka oraz rodziców, spadek przypada rodzeństwu spadkodawcy w równych częściach, co miało miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zamierza wykorzystywać otrzymany udział we współwłasności Znaku w ramach działalności gospodarczej prowadzonej wyłącznie w formie spółki cywilnej, której drugim wspólnikiem jest jego siostra. W związku z tym, Wnioskodawca oraz jego siostra wnieśli posiadane przez nich po 50% udziału we współwłasności Znaku jako wkład do Spółki cywilnej.

Do dnia złożenia wniosku Znak nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej.

W przyszłości Wnioskodawca wraz z siostrą, jako wspólnicy Spółki cywilnej, wprowadzą współwłasność Znaku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej. Wartość początkowa współwłasności Znaku wniesionego jako wkład do Spółki cywilnej zostanie ustalona w wysokości wartości rynkowej Znaku na dzień wniesienia wkładów przez wspólników Spółki cywilnej (tj. Wnioskodawcę i jego siostrę), zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c) ustawy o PIT. Przedmiot wkładu nie był bowiem wcześniej amortyzowany oraz nie jest możliwe ustalenie wydatków na nabycie przedmiotu wkładu poniesionych przez Wnioskodawcę (oraz jego siostrę), jako że udział we współwłasności Znaku został nabyty w drodze spadku. Zgodnie z powyższym przepisem, przy ustalaniu wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych należy zastosować art. 19 ustawy o PIT.

W myśl art. 19 ustawy o PIT, wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem m.in. stanu ich zużycia. Tym samym, powyższy przepis potwierdza, że wartość początkową współwłasności Znaku otrzymanego przez Spółkę w ramach wkładu niepieniężnego powinna zostać ustalona w odniesieniu do jego wartości rynkowej. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w rozpatrywanej sytuacji wartość rynkowa zostanie określona na dzień wniesienia wkładu przez Wnioskodawcę i jego siostrę.

W konsekwencji, wartość początkowa 100% udziałów we współwłasności Znaku, które zostały wniesione jako wkład do Spółki cywilnej przez Wnioskodawcę i jego siostrę powinna zostać ustalona w wysokości wartości rynkowej Znaku z dnia wniesienia wkładu.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 lutego 2013 r., Znak: ITPB1/415-1259b/12/WM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 października 2012 r. Znak: ILPB1/415-731/12-4/AG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 maja 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-242/12/ZK oraz z 27 lutego 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1336/11/KB.
  
  

Niezależnie od powyższego, jedynie z ostrożności proceduralnej, Wnioskodawca przedstawił swoje stanowisko w sytuacji, w której uznano by, że wartość początkowa współwłasności Znaku, który został wniesiony jako wkład do spółki cywilnej powinna zostać ustalona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, nie zaś w oparciu o treść art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o PIT, tj. w wysokości wartości rynkowej na dzień wniesienia wkładu do Spółki cywilnej.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, w razie nabycia wartości niematerialnych i prawnych w drodze spadku, za wartość początkową należy uznać wartość rynkową z dnia nabycia. Wnioskodawca nabył 50% udział we współwłasności Znaku (który następnie wniósł jako wkład do Spółki cywilnej) w wyniku spadkobrania, w związku z czym należy uznać, że dzień nabycia udziału we współwłasności Znaku przypadł w dniu otwarcia spadku.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wartość początkowa udziału we współwłasności Znaku wniesionego do Spółki jako wkład niepieniężny może być ustalona w wysokości 50% wartości rynkowej Znaku z dnia otwarcia spadku, z uwzględnieniem art. 22g ust. 11 ustawy o PIT, zgodnie z którym wartość początkową składnika majątku, który został nabyty we współwłasności, ustala się w proporcji wartości odpowiadającej udziałowi podatnika we własności tego składnika majątku (tj. w przypadku Wnioskodawcy w wysokości 50% udziału we współwłasności Znaku). Dodatkowo, zważywszy że pozostałe 50% udziału we współwłasności Znaku zostało nabyte przez siostrę Wnioskodawcy w sposób analogiczny jak w przypadku Wnioskodawcy, Wnioskodawca zauważa, że również wartość początkowa 50% udziału we współwłasności Znaku przynależnych siostrze Wnioskodawcy powinna być ustalona w oparciu o ww. przepisy, tj. w wysokości 50% wartości rynkowej Znaku z dnia otwarcia spadku. W konsekwencji, na skutek wniesienia przez Wnioskodawcę i jego siostrę posiadanych udziałów we współwłasności Znaku jako wkładów do Spółki cywilnej, dysponują oni w ramach Spółki cywilnej 100% udziałów we współwłasności Znaku, których wartość początkowa w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej powinna zostać ustalona w wysokości wartości rynkowej Znaku z dnia nabycia spadku przez Wnioskodawcę i jego siostrę, tj. z dnia otwarcia spadku, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że w wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1239/13/KB, IBPBI/1/415-1240/13/KB, IBPBI/1/415-1241/13/KB za prawidłowe uznano stanowisko stwierdzające m.in., że opisane we wniosku prawo ochronne na znak towarowy może stanowić wartość niematerialną i prawną w spółce cywilnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Kosztami uzyskania przychodu są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy). Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b (art. 22f ust. 1 ww. ustawy). Sposób ustalenia tej wartości początkowej uregulowany został w art. 22g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzależniony jest m.in. od sposobu nabycia wartości niematerialnej i prawnej przez podmiot, który dokonuje jej amortyzacji podatkowej.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 i 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

• w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,
• w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:
1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
   
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
   
3. wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Przy czym, niemożność ustalenia wydatków na nabycie lub wytworzenie wnoszonych aportem składników majątku musi wynikać z obiektywnych przesłanek, a nie być wynikiem świadomego działania, bądź zaniedbań podatnika.

Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, to spółka (a nie jej wspólnicy) prowadzi ewidencje księgowe (w tym księgi podatkowe oraz ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), a także dokonuje amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast wspólnicy tej spółki (w ustawowych granicach) zaliczają do swoich kosztów uzyskania przychodu przypadającą na nich część dokonanych przez spółkę odpisów amortyzacyjnych. Aby spółka cywilna mogła amortyzować dany składnik majątku, musi on zatem zostać przekazany do „majątku spółki”, tj. zostać objęty współwłasnością łączną wspólników spółki cywilnej. Z tej też przyczyny, prawidłowy sposób ustalenia wartości początkowej środka trwałego, czy też wartości niematerialnej i prawnej należy oceniać przez pryzmat czynności prawnej, w wyniku której ww. składnik majątku trwałego został objęty współwłasnością łączną wspólników spółki cywilnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca razem z siostrą nabyli w drodze spadku prawo ochronne na znak towarowy. W wyniku ww. zdarzenia stali się współwłaścicielami tego prawa (każdemu ze współwłaścicieli przysługiwało 50% udziału w ww. prawie). Ww. współwłaściciele założyli spółkę cywilną, do której wnieśli aportem ww. prawo ochronne na znak towarowy. Prawo to zostanie uznane za wartość niematerialną i prawną i będzie ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że spółka cywilna będzie uprawniona do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy) w wysokości wartości rynkowej z dnia jego wniesienia aportem do spółki cywilnej, na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca (oraz jego siostra) nabył wskazane we wniosku prawo ochronne na znak towarowy w drodze spadku (tj. nieodpłatnie), a zatem (z przyczyn obiektywnych i niezależnych od współwłaścicieli) nie jest możliwe ustalenie wartości wydatków poniesionych na jego nabycie.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że wartość początkową prawa ochronnego na znak towarowy wniesionego aportem do spółki cywilnej (nabytego przez współwłaścicieli w drodze spadku) należy ustalić w wysokości jego wartości rynkowej z dnia wniesienia aportu należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, że we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca jedynie z „ostrożności proceduralnej” przedstawił swoje stanowisko w ww. kwestii, z którego wynika, że spółka powinna ustalić wartość początkową opisanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy w wysokości jego wartości rynkowej z dnia otwarcia spadku, na wypadek, gdyby organ uznał, że w opisanej sytuacji wartość początkową ww. prawa należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś w oparciu o treść art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c tej ustawy. Jak jednak wynika z treści niniejszej interpretacji, w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie ww. art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ww. ustawy.

Tym samym, ocena ww. (alternatywnego) stanowiska jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2-4 zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.