Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1005/13/JD
z 4 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 23 lipca 2013 r. (wpływ do tut. Biura 29 lipca 2013 r.), uzupełnionym 29 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartość początkowa środków trwałych nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie stanowi wartość kosztów inwestycji w Strefie kwalifikujących się do objęcia pomocą, a tym samym wpływa na wysokość dostępnej pomocy publicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2013 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartość początkowa środków trwałych nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie stanowi wartość kosztów inwestycji w Strefie kwalifikujących się do objęcia pomocą, a tym samym wpływa na wysokość dostępnej pomocy publicznej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 października 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1005/13/JD, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 29 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej „Strefa” lub „SSE”) w oparciu o zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE z 1 października 2004 r. Spółka uzyskała przedmiotowe zezwolenie na podstawie wówczas obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej, zmieniającego rozporządzenie Rady Ministrów z 18 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej. Zezwolenie to zostało udzielone Spółce do 8 sierpnia 2016 r.

Spółka jest producentem części i akcesoriów do pojazdów samochodowych i ich silników, wykonującym działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy.

W związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Spółka prowadzi procesy inwestycyjne, ukierunkowane na zakup środków trwałych lub też wytworzenie ich we własnym zakresie.

Przedmiotowe inwestycje finansowane są z (i) pożyczek inwestycyjnych, które najczęściej stanowią źródło finansowania kilku procesów inwestycyjnych rozumianych, jako zakup albo wytworzenie środków trwałych we własnym zakresie oraz/lub (ii) środków własnych Spółki.

Ze względu na tak ukształtowaną strukturę finansowania procesów inwestycyjnych, Spółka przy ustalaniu wartości początkowej nabytych bądź wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych, określa udział poszczególnych źródeł finansowych, dokonując podziału na finansowanie z pożyczek inwestycyjnych albo środków własnych, poprzez zastosowanie odpowiedniego współczynnika finansowego.

Spółka uzyskała pozytywną interpretację indywidualną wydaną przez Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 września 2011 r. nr IBPBI/2/423-714/11/JD w zakresie uznania prawidłowości takiego sposobu obliczania wartości kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, mających wpływ na wysokość wartości początkowych środków trwałych. Organ podatkowy potwierdził w szczególności, iż w procesie ustalania wartości początkowej danego środka trwałego prawidłowym jest ujmowanie kosztów finansowania obliczonych przy zastosowaniu współczynnika (odpowiadającego za podział kosztów finansowania), ponieważ w innym przypadku nie byłoby możliwe bezpośrednie wyodrębnienie kosztów związanych z finansowaniem zewnętrznym i tym samym powodowałoby to konieczność ujmowania wszelkich kosztów finansowania w kosztach uzyskania przychodów w momencie poniesienia/zapłaty. Ujęcie natomiast wszelkich kosztów finansowania w kosztach uzyskania przychodów uzyskania przychodów w momencie poniesienia/zapłaty, zdaniem Spółki, byłoby niezgodne z ugruntowaną praktyką i orzecznictwem podatkowym, które wskazują, że odsetki takie (lub prowizje) powiększają wartość początkową środków trwałych i powinny być zaliczane do kosztów podatkowych w drodze ich amortyzacji.

W konsekwencji powyższego, Spółka uznaje, że ustalona w przywołany sposób wartość początkowa środków trwałych nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie, powinna być brana pod uwagę w związku z kalkulacją dostępnej Spółce pomocy publicznej w Strefie.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 października 2013 r. wskazano, że wartość początkowa środków trwałych ustalona przez Spółkę w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, którego prawidłowość została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z 12 września 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-714/11/JD, odpowiada wartości początkowej tych środków trwałych ustalonej zgodnie z ustawą o rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość początkowa środków trwałych nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie, obliczona zgodnie z metodologią potwierdzoną interpretacją indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 września 2011 r. nr IBPBI/2/423-714/11/JD, stanowi wartość kosztów inwestycji w Strefie kwalifikujących się do objęcia pomocą, a tym samym wpływa na wysokość dostępnej Spółce pomocy publicznej?

Zdaniem Spółki, w świetle art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („PDOP”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych („ustawa o SSE”), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na mocy art. 16 ust. 1 przywołanej ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Zgodnie z § 12 rozporządzenia z 2 listopada 2006 r. straciło moc rozporządzenie Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej obowiązujące w okresie, kiedy Spółka uzyskała zezwolenie strefowe. Z kolei zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Konsekwentnie, dla Wnioskodawcy, warunki korzystania z pomocy publicznej w związku z działalnością prowadzoną na terenie Strefy określane są przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej („Rozp. o SSE”).

Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozp. o SSE, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Spółka korzysta z dostępnej pomocy z tytułu kosztów nowej inwestycji. W konsekwencji, stosownie do § 6 ust. 1 Rozp. o SSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

• ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
• ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
• kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
• ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
  
  

Mając na uwadze przywołaną definicję tzw. kosztów kwalifikowanych, w szczególności będących ceną nabycia albo kosztem wytworzenia środków trwałych we własnym zakresie. Spółka podkreśla, że w celu ustalenia prawidłowej metodologii obliczania wartości początkowej środków trwałych, na których nabycie Spółka poniosła wydatki finansowane z (i) pożyczek inwestycyjnych lub (ii) środków własnych, Spółka wystąpiła z odpowiednim zapytaniem do Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach. Uzyskała w tym zakresie pozytywną interpretację indywidualną, potwierdzającą prawidłowość sposobu ustalania wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych.

W związku z powyższym Spółka uważa, że koszty stanowiące cenę nabycia albo koszty wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, których wartość początkowa została obliczona w sposób zaaprobowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w przywołanej interpretacji indywidualnej stanowią koszty, o których mowa w § 6 ust. 1 Rozp. o SSE, tj. koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. W konsekwencji, wartość początkowa przedmiotowych środków trwałych będzie wpływać na wielkość dostępnej Spółce pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w oparciu o zezwolenie na prowadzenie tej działalności z dnia 1 października 2004 r. Spółka uzyskała przedmiotowe zezwolenie na podstawie wówczas obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej.

W tym miejscu należy wskazać, że ww. rozporządzenie zostało uchylone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.). Zasady udzielania pomocy publicznej ustalono w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.).

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Warunki te zostały określone w rozporządzeniu z 2 listopada 2006 r., które na mocy § 12 uchyliło rozporządzenie z 14 września 2004 r. ustalające dotychczasowe warunki udzielenia pomocy publicznej wprowadzając nowe. Na mocy § 10 rozporządzenia z 2 listopada 2006 r., zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia zachowały ważność.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.).

Jak stanowi § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Stosownie do § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia z 2 listopada 2006 r., za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
   
   

Natomiast, stosownie do § 6 ust. 5 tego rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Z brzmienia powołanego przepisu wynika, że podstawą zaliczenia poniesionych wydatków jako wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, jest możliwość ich ujęcia w wartości początkowej środków trwałych. Innymi słowy wartość początkowa środka trwałego, ustalona na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości, odpowiada wydatkom kwalifikującym się do objęcia pomocą publiczną.

Ponieważ, co wynika z uzupełnienia wniosku które wpłynęło do tut. Biura 29 października 2013 r., wartość początkowa środków trwałych ustalona przez Spółkę w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, którego prawidłowość została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z 12 września 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-714/11/JD, odpowiada wartości początkowej tych środków trwałych ustalonej zgodnie z ustawą o rachunkowości, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.