Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-348/13-2/KS
z 22 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z 16 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 2000 do 2001 Spółdzielnia realizowała budowę budynków mieszkalnych. Inwestycje te były realizowane z wkładów budowlanych wnoszonych przez członków Spółdzielni i były prowadzone w ramach realizacji zadań statutowych. Spółdzielnia zawarła z wykonawcą umowy na budowę budynków mieszkalnych. Jako inwestor, zgodnie z zapisami umowy, dokonywała potrąceń określonych kwot z faktur częściowych wystawianych przez wykonawcę po wykonaniu części robót, tytułem kaucji gwarancyjnych, na zabezpieczenie prawidłowego wykonania umowy. Zgodnie z postanowieniami umów Spółdzielnia, na poczet kaucji gwarancyjnej, potrącała 2% netto wartości faktury. Kaucje powinny być zwrócone wykonawcy w wysokości 70% kaucji w terminie 14 dni po zakończeniu przeglądu pogwarancyjnego i usunięciu usterek oraz 30% kaucji po upływie okresu rękojmi, o ile zamawiający nie będzie zgłaszał usterek których zabezpieczenie stanowi kaucja gwarancyjna. Budynki zostały odebrane w 2001 r., wykonawca udzielił gwarancji na roboty objęte umową w jednym przypadku do 05.12.2004 r., a w innym do 31.07.2002 r. Zatrzymane środki były zaksięgowane na koncie rozrachunkowym. W 2002 r. Sąd ogłosił upadłość wykonawcy. Po ogłoszeniu upadłości Syndyk masy upadłości, za zgodą Sądu upadłościowego sprzedał przedsiębiorstwo upadłego wykonawcy innej spółce z o.o. Zgodnie z załącznikiem do umowy sprzedaży, w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 k.c. wchodzą wierzytelności, między innymi zatrzymane kaucje gwarancyjne. Postępowanie upadłościowe wykonawcy zostało umorzone postanowieniem Sądu Rejonowego, na skutek czego wykonawca utracił swój byt prawny i został wykreślony z rejestru handlowego. Spółka, która nabyła przedsiębiorstwo wykonawcy jako jego następca w terminie otwartym do chwili upływu okresu przedawnienia roszczeń nie wszczął postępowania sądowego przeciwko Spółdzielni o zwrot kaucji gwarancyjnych. Spółdzielnia posiada opinię prawną, że z dniem 23.05.2012 r. roszczenia nabywcy wierzytelności uległy przedawnieniu. Na podstawie tej opinii, Zarząd Spółdzielni podjął decyzję o spisaniu tych zobowiązań w pozostałe przychody operacyjne i ujęciu ich w sprawozdaniu finansowym za 2012 r. Walne Zgromadzenie członków Spółdzielni podjęło uchwałę w której przeznacza dochód uzyskany z zatrzymanych kaucji na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, których te kaucje dotyczyły.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia powinna zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych od zatrzymanych w latach poprzednich przedawnionych kaucji gwarancyjnych zakwalifikowanych w 2012 r. do pozostałych przychodów operacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód Spółdzielni z przedawnionych zobowiązań, wynikających z realizacji celów statutowych, będzie korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż stanowi dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, pod warunkiem, że w całości zostanie przekazany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Według Ministra Finansów (interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 20 lutego 2013 r. nr DD6/033/119a/MNX/09/PK-1294) przez „zasoby mieszkaniowe” o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z tego rodzaju lokalami, pomieszczeniami i urządzeniami, przychody oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychodami tymi są zatem nie tylko czynsze (opłaty), ale także inne przychody związane z tymi zasobami. Stanowisko takie prezentowane jest także w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 5 marca 2008 r. nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82. Na zasoby mieszkaniowe składają się zarówno lokale mieszkalne, jak i znajdujące się w budynku mieszkalnym tego rodzaju pomieszczenia, jak piwnice, strychy, garaże, określone w ustawie o własności lokali jako tzw. pomieszczenia przynależne do lokali. Z wyżej wymienionego przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym określone zostało źródło pochodzenia dochodu podlegającego zwolnieniu, tj. gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nie wynika, aby dyspozycją tego przepisu objęta była gospodarka sprowadzająca się tylko do zarządzania zasobami mieszkaniowymi. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania‚ ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług (por. wyrok WSA w Warszawie z 22.10.2008 r. sygn. akt III SA/Wa 824/08). Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia „gospodarka” oraz pojęcia „zasoby mieszkaniowe” uzasadnione jest stwierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość podejmowanych działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie zasobami mieszkaniowymi, polegających zarówno na wytwarzaniu, dysponowaniu, jak i zarządzaniu tymi zasobami. Dochód uzyskany z całokształtu działalności prowadzonej w ramach gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a więc także, według Wnioskodawcy, z przedawnionych zobowiązań z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, powstałych w trakcie realizacji zadań statutowych wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na utrzymanie zasobów mieszkaniowych Spółdzielni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy prawne dotyczące spółdzielni mieszkaniowej zostały określone w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.). Ustawa ta stanowi, że celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych,
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych,
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
   
   

Jak wynika z art. 4 ww. ustawy, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych określono zasady i cele działalności spółdzielni mieszkaniowych, a także prawa i obowiązki ich członków.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Omawiana ustawa nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie, wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (art. 12 ust. 1 pkt 1-3 lit. a omawianej ustawy).

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można stwierdzić, że przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, mająca definitywny charakter, powiększająca jego aktywa, którą może on rozporządzać jak własną.

W rozpatrywanej sprawie, Spółdzielnia w latach 2000 do 2001 realizowała budowę budynków mieszkalnych. Inwestycje te były realizowane z wkładów budowlanych wnoszonych przez członków Spółdzielni i były prowadzone w ramach realizacji zadań statutowych. Spółdzielnia zawarła z wykonawcą umowy na budowę budynków mieszkalnych. Jako inwestor, zgodnie z zapisami umowy, Spółdzielnia dokonywała potrąceń określonych kwot z faktur częściowych wystawianych przez wykonawcę po wykonaniu części robót, tytułem kaucji gwarancyjnych, na zabezpieczenie prawidłowego wykonania umowy. Kaucje powinny być zwrócone wykonawcy w wysokości 70% kaucji w terminie 14 dni po zakończeniu przeglądu pogwarancyjnego i usunięciu usterek oraz 30% kaucji po upływie okresu rękojmi, o ile zamawiający nie będzie zgłaszał usterek których zabezpieczenie stanowi kaucja gwarancyjna. Budynki zostały odebrane w 2001 r., wykonawca udzielił gwarancji na roboty objęte umową w jednym przypadku do 05.12.2004 r., a w innym do 31.07.2002 r. Z opisu sprawy wynika ponadto, że w 2002 r. Sąd ogłosił upadłość wykonawcy. Po ogłoszeniu upadłości Syndyk masy upadłości, za zgodą Sądu upadłościowego sprzedał przedsiębiorstwo upadłego wykonawcy innej spółce z o.o. Zgodnie z załącznikiem do umowy sprzedaży, w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 k.c. wchodziły wierzytelności, między innymi zatrzymane kaucje gwarancyjne. Postępowanie upadłościowe wykonawcy zostało umorzone postanowieniem Sądu Rejonowego, na skutek czego wykonawca utracił swój byt prawny i został wykreślony z rejestru handlowego. Spółka, która nabyła przedsiębiorstwo wykonawcy jako jego następca w terminie otwartym do chwili upływu okresu przedawnienia roszczeń nie wszczął postępowania sądowego przeciwko Spółdzielni o zwrot kaucji gwarancyjnych. Spółdzielnia posiada opinię prawną stanowiącą, że z dniem 23.05.2012 r. roszczenia nabywcy wierzytelności uległy przedawnieniu.

Na podstawie powyższej opinii, Zarząd Spółdzielni podjął decyzję o spisaniu zobowiązań dot. kaucji w pozostałe przychody operacyjne i ujęciu ich w sprawozdaniu finansowym za 2012 r. Ponadto, Walne Zgromadzenie członków Spółdzielni podjęło uchwałę w której przeznacza dochód uzyskany z zatrzymanych kaucji na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, których te kaucje dotyczyły.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia kaucji. Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pl) - „kaucja” jest to: „suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania umowy; zastaw; zabezpieczenie; gwarancja”.

Kaucja gwarancyjna to określana - z reguły procentowo - kwota należności wynikających z tytułu wykonanych robót, zatrzymana przez inwestora na określony okres do momentu ich zakończenia tytułem gwarancji. Stanowi ona formę zabezpieczenia należytego wykonania robót przez wykonawcę bądź też służy do pokrycia roszczeń wynikających z ich niewykonania czy też nienależytego wykonania. Co do zasady ma charakter zwrotny i pozostaje neutralna podatkowo. Nie stanowi ona definitywnego przysporzenia. Zakres gwarancji, jej okres oraz zasady rozliczania się z pobranych kaucji są ustalane pomiędzy inwestorem i wykonawcą (bądź pomiędzy wykonawcą i podwykonawcą) w zawartej umowie.

Przedmiotem wniosku jest kwestia, czy Spółdzielnia powinna zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych od zatrzymanych w latach poprzednich przedawnionych kaucji gwarancyjnych zakwalifikowanych w 2012 r. do pozostałych przychodów operacyjnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba ww. warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów. W takim stanie rzeczy nie dojdzie bowiem do spełnienia kumulatywnych warunków wskazanych w cyt. art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Ponadto, na mocy art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu podnieść należy, że powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, że pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów i podejmowanych działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynkach mieszkalnych.

I tak, zgodnie z ugruntowanym poglądem przez „zasoby mieszkaniowe” rozumie się:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).
   
   

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego, Zarząd Spółdzielni podjął decyzję o spisaniu zobowiązań dot. kaucji w pozostałe przychody operacyjne i ujęciu ich w sprawozdaniu finansowym za 2012 r. Walne Zgromadzenie członków Spółdzielni podjęło uchwałę w której przeznacza dochód uzyskany z zatrzymanych kaucji na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, których te kaucje dotyczyły.

W kontekście opisanego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że środki pieniężne dotyczące przedawnionych zobowiązań z tytułu kaucji zawierają się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Uzyskane przez Spółdzielnię środki pieniężne od zatrzymanych w latach poprzednich przedawnionych kaucji gwarancyjnych zakwalifikowanych w 2012 r. do pozostałych przychodów operacyjnych, stanowią przychód osiągnięty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który ma wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód ten podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wobec powyższego, Spółdzielnia nie jest zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób prawnych od zatrzymanych w latach poprzednich przedawnionych kaucji gwarancyjnych zakwalifikowanych w 2012 r. do pozostałych przychodów operacyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.