Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-921/13/JG
z 10 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 11 września 2013 r. (data otrzymania 17 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, w listopadzie 2011 r. otrzymał udział w spadku po obojgu rodzicach, którzy zginęli w wypadku. W skład spadku wchodził m.in. udział w nieruchomości położonej na terenie lotniska. W chwili otwarcia spadku nieruchomość była przedmiotem dzierżawy. Na nieruchomości został przez dzierżawcę postawiony hangar - budowla przeznaczona do przechowywania samolotów.

Stosownie do postanowień umowy dzierżawy, wszelkie prawa do nakładów poniesionych na nieruchomości przysługiwały dzierżawcy. Zgodnie z postanowieniami umowy, zawartej na czas określony (25 lat od 24 lutego 2011 r.), w zależności od sposobu rozwiązania umowy wydzierżawiający zobowiązani byli do zwrotu nakładów poniesionych przez dzierżawcę bądź uprawnieni do ich zatrzymania. Na mocy porozumienia stron umowa została rozwiązana w dniu 31 marca 2013 r. Na podstawie porozumienia, Wnioskodawca (wydzierżawiający) postanowił, że zatrzymuje nakłady poniesione przez dzierżawcę i zwrócił dzierżawcy koszty poniesione na wybudowanie hangaru. Zwrot nakładów na rzecz dzierżawcy udokumentowany jest fakturą wystawioną przez dzierżawcę na Wnioskodawcę.

Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać zbycia udziału w nieruchomości. Z uwagi na okoliczność, że nie upłynęło 5 lat od końca roku, w którym doszło do nabycia nieruchomości, dochód z tytułu zbycia nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na zwrot nakładów poniesione przez Wnioskodawcę po dacie nabycia nieruchomości mogą zostać uwzględnione przy określaniu podstawy opodatkowania w przypadku zbycia nieruchomości na podstawie przepisu art. 22 ust. 6d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. Nr 321 - winno być poz. 361 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez niego i prawidłowo udokumentowane koszty odkupienia nakładów na wybudowanie hangaru pomniejszają podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Do opodatkowania dochodzi w sytuacji, jeśli zbycie nieruchomości ma miejsce przed upływem 5 lat od końca roku, w którym nieruchomość została nabyta.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19 a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W opisywanym zdarzeniu roszczenie najemcy o zwrot nakładów na wynajmowaną nieruchomość nie istniało w dacie nabycia spadku w takim przypadku byłoby bowiem traktowane jako dług spadkowy i nie mogło być uwzględniane w obliczeniu podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży nieruchomości. Analiza treści umowy dzierżawy wskazuje, że nie przesądzała ona definitywnie w chwili jej zawarcia, że wydzierżawiający będzie zobowiązany do zwrotu dzierżawcy nakładów poniesionych na nieruchomość. Wręcz przeciwnie zgodnie z treścią zawartej umowy, pod pewnymi warunkami, nakłady miały przepadać na rzecz wydzierżawiającego. Powyższe wskazuje, że poniesione przez wydzierżawiającego koszty „odkupienia” nakładów powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. W dacie otwarcia spadku brak było po stronie wydzierżawiającego zobowiązania do zwrotu kosztów poniesionych na budowę hangaru przez dzierżawcę i nie była rozstrzygnięta kwestia czy zobowiązanie takie kiedykolwiek powstanie. Powyższe wskazuje, że w omawianym zdarzeniu nie mamy do czynienia z długiem spadkowym, w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisywanym zdarzeniu spełniona jest także druga z przesłanek, o której mowa w przepisie art. 22 ust. 6d, tj. poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek w celu odkupienia nakładów na nieruchomości doprowadził do podwyższenia wartości tej nieruchomości w trakcie jej posiadania przez Wnioskodawcę. Umowa ostatecznie nie przesądzała, że nakłady poniesione przez dzierżawcę mają zostać pozostawione na wydzierżawianej nieruchomości. Z uwagi na okoliczność, że zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy, nakłady miały przejść na własność wydzierżawiającego nieodpłatnie dopiero po upływie okresu, na jaki umowa została zawarta, to do czasu wygaśnięcia umowy z uwagi na upływ czasu na jaki została zawarta bądź zwrotu przez wydzierżawiającego kosztów poniesionych na wzniesienie hangaru przed tą datą, wartość nieruchomości nie uwzględniała nakładów poniesionych przez dzierżawcę. Stąd w ocenie Wnioskodawcy uzasadnione jest stanowisko, że zwrot nakładów poniesionych przez dzierżawcę stanowił wydatek podwyższający wartość nieruchomości w czasie jej posiadania przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, podstawę opodatkowania stanowić będzie przychód z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości pomniejszony o koszty poniesione na odkupienie nakładów, udokumentowane fakturą wystawioną na nazwisko Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku.

Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy (spadkodawców), natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy (spadkodawców) prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy (spadkodawców). Datą nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) w spadku jest dzień w którym nastąpiło otwarcie spadku czyli śmierć spadkodawcy (spadkodawców).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 2011 r. w drodze spadku po obojgu rodzicach otrzymał m.in. udział w nieruchomości. Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości. Skoro sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku Wnioskodawca planuje dokonać przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, to przychód uzyskany z jego sprzedaży stanowić będzie podlegające opodatkowaniu źródło przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, w myśl art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszt sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 5 ww. ustawy dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Wnioskodawca nabył w drodze spadku udział w nieruchomości, która to nieruchomość w chwili otwarcia spadku była przedmiotem dzierżawy. Na nieruchomości został przez dzierżawcę postawiony hangar. Stosownie do postanowień umowy dzierżawy, wszelkie prawa do nakładów poniesionych na nieruchomości przysługiwały dzierżawcy. Zgodnie z postanowieniami umowy w zależności od sposobu rozwiązania umowy wydzierżawiający zobowiązani byli do zwrotu nakładów poniesionych przez dzierżawcę bądź uprawnieni do ich zatrzymania. Na mocy porozumienia stron umowa została rozwiązana z dniem 31 marca 2013 r. Na podstawie porozumienia, Wnioskodawca postanowił, że zatrzymuje nakłady poniesione przez dzierżawcę i zwrócił dzierżawcy koszty poniesione na wybudowanie hangaru. Zwrot nakładów na rzecz dzierżawcy udokumentowany jest fakturą wystawioną przez dzierżawcę na Wnioskodawcę. Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać zbycia udziału w nieruchomości.

Przez umowę dzierżawy stosownie do treści art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W myśl art. 705 Kodeksu cywilnego po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy.

Przy czym, w myśl art. 694 ustawy Kodeksu cywilny, do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poniższych.

Zgodnie z art. 676 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Przedmiotem zapytania jest możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości na podstawie przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o koszty wydatkowane przez Wnioskodawcę na odkupienie nakładów poniesionych przez dzierżawcę na wydzierżawionej nieruchomości.

Jak wskazano powyżej podstawę obliczenia podatku stanowi dochód czyli różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży udziału w nieruchomości (ustalonym zgodnie z art. 19) a kosztami uzyskania tego przychodu (ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d) obliczonymi proporcjonalnie do wielkości sprzedawanego udziału w nieruchomości.

Przepis art. 22 ust. 6d stanowi, że do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w sposób nieodpłatny, w tym w drodze spadku, zalicza się m.in. nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych poczynione w czasie posiadania nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, co należy rozumieć pod pojęciem nakładów w rozumieniu ww. przepisu. Powyższy przepis stanowi jednak, że do kosztów zalicza się wyłącznie takie nakłady, które zwiększają wartość rzeczy (nieruchomości).

W doktrynie przyjmuje się, że za nakłady poniesione na nieruchomość rozumie się wydatki ulepszające, modernizujące daną nieruchomość, czy też nawet wydatki remontowe, które zwiększają wartość rynkową nieruchomości.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodu mogą być udokumentowane fakturami VAT wydatki, które zwiększyły wartość sprzedawanej nieruchomości w czasie jej posiadania. Nakłady jakie poniósł dzierżawca nieruchomości na budowę hangaru zostały mu zwrócone w czasie kiedy wnioskodawca posiadał już nieruchomość (udział w nieruchomości). Tym samym uznać należy, że zostały poniesione w czasie posiadania przez wnioskodawcę zbywanej nieruchomości (udziału w nieruchomości). Ponadto nabycie powyższych nakładów poprzez ich odkupienie spowodowało zwiększenie wartości nieruchomości w stosunku do wartości tej nieruchomości bez tego rodzaju nakładów, a zwrot nakładów został udokumentowany fakturą wystawioną przez dzierżawcę na Wnioskodawcę. Oznacza to, że do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wnioskodawca może zaliczyć wydatki poniesione na zwrot nakładów na rzecz dzierżawcy.

Przy czym zauważyć należy, że nakłady na nieruchomości poniesione przez dzierżawcę i odkupione od niego przez Wnioskodawcę spowodowały zwiększenie wartości całej nieruchomości. Natomiast interpretacja dotyczy skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w spadku po rodzicach. Oznacza to, że przy obliczaniu podstawy opodatkowania ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w spadku po rodzicach Wnioskodawca uwzględnić może w kosztach uzyskania przychodu wyłącznie taką część wydatków na zwrot nakładów, która odpowiada proporcjonalnie wielkości sprzedawanego przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości.

Podsumowując, Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania ze zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może zaliczyć ustalony proporcjonalnie do sprzedawanego udziału w nieruchomości poniesiony i udokumentowany fakturą VAT wydatek zapłacony byłemu dzierżawcy w postaci zwrotu poczynionych nakładów na nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że podstawę opodatkowania stanowić będzie przychód z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości pomniejszony o koszty poniesione na odkupienie nakładów udokumentowane fakturą VAT wystawioną na nazwisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.