Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/436-116/13-2/AK
z 17 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabyć od spółki osobowej nieruchomości w drodze umowy sprzedaży. Nieruchomości, które będą przedmiotem nabycia położone są w dwóch gminach. W każdej gminie powierzchnia zakupywanych nieruchomości będzie przekraczać 1 ha/1 ha przeliczeniowy.

Z ewidencji gruntów i budynków wynika, że nieruchomości mające być przedmiotem umowy sprzedaży to:

• grunty zadrzewione i zakrzewione (Lz),
  

• nieużytki (N),
  

• grunty orne (R),
  

• grunty rolne zabudowane (B-R),
  

• rowy (W),
  

• pastwiska trwałe (Ps),
  

• łąki trwałe (Ł),
  

• drogi (dr),
  

• lasy (Ls).
  
  

Grunty rolne będą wchodziły w skład gospodarstwa rolnego zbywcy tj. spółki osobowej oraz w wyniku transakcji utworzą gospodarstwo rolne lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego prowadzonego przez nabywcę, tj. Wnioskodawcę. Grunty te nie leżą w granicach administracyjnych miast. Na gruntach prowadzona jest tylko produkcja rolna. Od nieruchomości tych płacony jest podatek rolny. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, nieruchomości będące przedmiotem wniosku są w całości przeznaczone na cele rolne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabycie przez Wnioskodawcę własności nieruchomości rolnych oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne (R), grunty rolne zabudowane (B-R), rowy (W), pastwiska trwałe (Ps), łąki trwałe (Ł) w przypadku, których łączna powierzchnia gruntów przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego zbywcy i mających wejść w skład lub utworzyć gospodarstwo rolne u nabywcy jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) (dalej: PCC).

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja nabycia nieruchomości, opisanych w stanie faktycznym tj. oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne (R), grunty rolne zabudowane (B-R), rowy (W), pastwiska trwałe (Ł) będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania PCC zgodnie z art. 9 pkt 2 lit. a ustawy o PCC.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 lit. a ustawy o PCC, zwalnia się od podatku PCC przeniesienie własności nieruchomości lub ich części wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem budynków mieszkalnych lub ich części znajdujących się na obszarze miast w drodze umów sprzedaży, pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne albo utworzą gospodarstwo rolne lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Z art. 9 pkt 2 ustawy o PCC wynika, że dla zastosowania zwolnienia z podatku PCC wystarczające jest spełnienie przynajmniej jednego z warunków:

1. w dniu zawierania umowy przeniesienia własności nieruchomości wchodzi ona w skład gospodarstwa rolnego zbywcy lub
2. nabywana nieruchomość utworzy gospodarstwo rolne nabywcy lub
3. nabywana nieruchomość wejdzie w skład gospodarstwa rolnego, będącego własnością nabywcy.
   
   

Obowiązek zapłaty podatku powstanie więc wyłącznie w sytuacji, gdy czynność cywilnoprawna dotyczy przeniesienia własności nieruchomości lub ich części, które nie wchodziły w skład gospodarstwa rolnego zbywcy i w wyniku takiego przeniesienia nie weszły do gospodarstwa rolnego nabywcy, bądź go nie utworzyły.

W związku z tym, niezbędne jest ustalenie czy transakcja, będąca przedmiotem wniosku dotyczy nieruchomości, które wchodzą w skład gospodarstwa rolnego zbywcy lub wejdą/utworzą gospodarstwo rolne nabywcy.

Przepisy ustawy o PCC nie zawierają definicji gospodarstwa rolnego. Jednak w sposób wyraźny odwołują się do definicji zawartej w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 136 poz. 969 ze zm.), dalej: „ustawa o podatku rolnym”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 w zw. z art. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych, w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolniczą, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zatem dla stwierdzenia czy określone grunty stanowią gospodarstwo rolne decydujące znaczenie ma:

• klasyfikacja danego gruntu w ewidencji gruntów i budynków,
  

• wykluczenie, iż na gruntach w chwili dokonywania czynności prowadzona jest działalność gospodarcza inna niż działalność rolnicza,
  

• ustalenie czy powierzchnia gruntów przekracza l h lub 1 ha przeliczeniowy.
  
  

Nieruchomości, o których mowa powyżej, są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako:

• grunty zadrzewione i zakrzewione (Lz),
  

• nieużytki (N),
  

• grunty orne (R),
  

• grunty rolne zabudowane (B-R),
  

• rowy (W),
  

• pastwiska trwałe (Ps),
  

• łąki trwałe (Ł)
  

• drogi (dr),
  

• lasy (Ls).
  
  

Klasyfikacja ta pozostanie niezmieniona na moment dokonywania sprzedaży.

Dla uznania, że nieruchomości stanowią gospodarstwo rolne, a ich sprzedaż podlega zwolnieniu z podatku PCC, istotne znaczenie ma zakwalifikowanie nieruchomości do kategorii użytków rolnych lub gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych. Pojęcie użytków rolnych zawarto w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2001 r. Nr 38 poz. 454; dalej „rozporządzenie").

W myśl § 68 rozporządzenia do użytków rolnych zalicza się między innymi:

• grunty orne, oznaczone symbolem - R,
  

• łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,
  

• pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
  

• grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery „B” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B-R, B-Ł, B-Ps,
  

• rowy, oznaczone symbolem - W.
  
  

Zatem użytki rolne, w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, stanowią jedynie nabywane przez Wnioskodawcę nieruchomości oznaczone jako grunty orne (R), grunty rolne zabudowane (B-R), rowy (W), pastwiska trwałe (Ps), łąki trwałe (Ł). Jednocześnie to one spełniają definicję gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. W związku z tym, umowa sprzedaży może podlegać zwolnieniu z opodatkowania PCC, w części dotyczącej tych użytków rolnych. Oznacza to, że przesłanka klasyfikacji w ewidencji gruntów i budynków nieruchomości będących przedmiotem wniosku jest spełniona.

Wnioskodawca zamierza nabyć nieruchomości położone w dwóch gminach i w każdej z tych gmin powierzchnia nabywanych gruntów przekracza l ha/l ha przeliczeniowy.

W ocenie Wnioskodawcy, jest to wystarczające dla uznania, że norma obszarowa, o której mowa w art. 1 i 2 ustawy o podatku rolnym, została spełniona. Jednocześnie oznacza to, że kolejna przesłanka, o której mowa w art. 9 pkt 2 lit. a ustawy o PCC, jest w przypadku Spółki spełniona.

Zgodnie z powoływaną definicją, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów (...) z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o podatku rolnym, za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego, fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

W doktrynie (por. L. Etel, Podatek rolny. Komentarz 2005, Legalis) wskazuje się, że definicji pojęcia „gruntu zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej” nie ma w ustawie o podatku rolnym, ani też w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodności co do treści wspomnianego pojęcia nie ma także w orzecznictwie sądowym. W doktrynie podkreśla się natomiast, że pojęcie „gruntu zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej” nie może być utożsamiane z gruntami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Grunty „zajęte” — jak podkreśla się w doktrynie - to grunty, na których w rzeczywistości wykonywane są czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej.

Nieruchomości będące przedmiotem wniosku zostały w latach wcześniejszych nabyte przez zbywcę od podmiotów trzecich. Zarówno przed, jak i po zakupie przez zbywcę nieruchomości nie były zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Od nieruchomości tych był uiszczany podatek rolny zarówno przez zbywcę jak i jego poprzedników prawnych.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, prowadzenie na przedmiotowych nieruchomościach gospodarstwa rolnego jest wystarczającą przesłanką do uznania, że nie zostały one zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Fakt, że Wnioskodawca prowadzi oprócz działalności rolniczej także inną działalność gospodarczą nie przesądza o zajęciu nieruchomości na prowadzenie tej działalności. Dla zastosowania zwolnienia z podatku PCC istotne jest bowiem w jakim celu w rzeczywistości są lub będą wykorzystywane nieruchomości na moment dokonania czynności.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym oraz powyższym uzasadnieniem, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie, że zaprezentowane przez Spółkę stanowisko, w zakresie zwolnienia z opodatkowania PCC gruntów oznaczonych, w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne (R), grunty rolne zabudowane (B-R), rowy (W), pastwiska trwałe (Ps), łąki trwałe (Ł) oraz rozumienie treści przepisów podatkowych jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie , stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.