2013.12.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-831/13-4/EN
z 2 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.), uzupełnionym pismami z 18 listopada 2013 r. (data wpływu 20 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z 18 listopada 2013 r. (data wpływu 20 listopada 2013 r.), w którym doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (Wnioskodawca, Spółka) na podstawie Uchwały Sejmiku Województwa z 29 października 2009 r., na podstawie umowy „Oświadczenia o Objęciu Udziałów oraz Przeniesienia Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa, jako Wkładu Niepieniężnego” z 30 czerwca 2010 r. oraz zgodnie z protokołem przekazania majątku nabył jako wkład niepieniężny (aport) między innymi zorganizowaną część przedsiębiorstwa likwidowanego Specjalistycznego Zespołu. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodziła między innymi nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami szpitala wraz z infrastrukturą towarzyszącą, oznaczona jako działka nr 2 AM – 4 o powierzchni 4,0301 ha zabudowana następującymi budynkami:

Budynek administracyjny z częścią usługową „A”,
Budynek usługowy „U”,
Budynek usługowy „M”,
Budynek usługowy „N”,
Budynek usługowy „P”,
Budynek usługowy „S”,
Budynek usługowy „G”,
Budynek Portierni „W”,
Budynki Garażowe „Z”,
Budynek usługowy w budowie – Przybudówka do budynku „P”,
Budynek Wiaty.

Ponadto na terenie działki położone były – ogrodzenie terenu, basen przeciwpożarowy oraz tereny utwardzone – drogi i ścieżki dla pieszych.

Spółka działa na podstawie wpisu w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy (…).

Spółka powołana jest na czas nieograniczony.

Właścicielem Spółki jest w 100% Województwo.

Zgodnie ze statutem podstawową działalnością Spółki jest udzielanie specjalistycznych świadczeń zdrowotnych w zakresie leczenia chorób i zaburzeń psychicznych, nerwowych oraz uzależnień, zapobieganie chorobom psychicznym i szerzenie wiedzy zdrowotnej. Działalność podstawowa stanowi 99% przychodów Spółki i korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Wszystkie budynki są wpisane do rejestru zabytków, wybudowane i oddane do używania przed wprowadzeniem ustawy o podatku od towarów i usług w 1993 r.

Od 1 kwietnia do 30 lipca 2010 r. nieruchomość wraz z budynkami używana była przez Spółkę na podstawie umowy użyczenia zawartej pomiędzy Województwem a Spółką do działalności statutowej – medycznej. 30 lipca 2010 r. nieruchomość została przejęta przez Spółkę na podstawie umowy z Województwem– wniesiona aportem do Spółki. Czynność wniesienia majątku do Spółki korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w związku z wniesieniem majątku nieruchomego jako składnik mienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Budynek Wiaty wraz z częścią terenu był wydzierżawiany firmie zewnętrznej już od 2001 r. Spółka od dnia 1 kwietnia 2010 r. kontynuuje umowę dzierżawy z dzierżawcą. Dzierżawa tych pomieszczeń opodatkowana była i jest nadal podstawową stawką VAT.

związku z planami sprzedaży części nieruchomości w lutym 2012 r. na podstawie Decyzji Dyrektora Zarządu Geodezji Kartografii i Katastru Miejskiego, dokonano podziału nieruchomości na trzy odrębne działki nieruchomości, dla których utworzone zostały odrębne księgi wieczyste w styczniu 2013 r.:

działkę nr 2/1 AM – 4– zabudowaną budynkiem „S” – przeznaczoną na sprzedaż;
działkę nr 2/2 AM – 4– zabudowaną budynkiem Wiaty – przeznaczoną na sprzedaż;
działkę nr 2/3 AM – 4– zabudowaną pozostałymi budynkami (U, M, N, P, G, W, Z) – przeznaczonymi do kontynuowania działalności medycznej.

W związku z nabyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółce nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego od przekazanego aportem majątku, w tym również w stosunku do obiektów budynku „S” i budynku Wiaty. W okresie od kwietnia 2010 r. do sierpnia 2013 r. Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie majątku przeznaczonego na sprzedaż.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, że:

Województwo nabyło budynek „S” 1 stycznia 1999 r. wraz z całą nieruchomością wchodzącą w skład kompleksu Szpitalnego Samodzielnego Publicznego Zakładu na mocy ustawy z dnia 13 października 1998 r. – przepisów wprowadzających ustawy reformujące administrację publiczną, zgodnie z tym przepisem mienie Skarbu Państwa będące we władaniu instytucji i państwowych jednostek organizacyjnych przejmowanych z dniem 1 stycznia 1999 r. przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie przepisów ustawy kompetencyjnej oraz przepisów niniejszej ustawy z tym dniem stało się z mocy prawa mieniem właściwych jednostek samorządu terytorialnego; transakcja prawdopodobnie nie była dokumentowana fakturą VAT;
Województwu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynku „S”;
W okresie od 5 lipca 1993 r. do 31 marca 2010 r. budynek „S” był udostępniany przez Województwo na podstawie umowy użyczenia – umowy bezpłatnej;
W okresie od 5 lipca 1993 r. do 31 marca 2010 r. Województwo nie ponosiło wydatków na ulepszenie budynku „S” w stosunku, do których Województwo miałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą działki nr 2/1 AM – 4 – zabudowanej budynkiem „S” Spółka korzystać będzie ze zwolnienia od zapłaty podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 pkt 10a ustawy o VAT, a w związku ze sprzedażą działki nr 2/2 AM – 4 – zabudowaną budynkiem Wiaty Spółka korzystać będzie ze zwolnienia od zapłaty podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nr 2/1 AM – 4 – zabudowaną budynkiem „S” – podlegać będzie zwolnieniu od obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług na podstawie zapisów art. 43 ust. 10a ustawy o VAT, a sprzedaż działki nr 2/2 AM – 4 – zabudowaną budynkiem Wiaty podlegać będzie zwolnieniu od obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług na podstawie zapisów art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Art. 43 ust. 10 ustawy o VAT mówi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W obecnym brzemieniu ustawy o VAT oraz przepisów wykonawczych pierwsze zasiedlenie zachodzi w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług np. momencie sprzedaży lub oddania budynku/budowli lub części do użytku pierwszemu najemcy (dzierżawcy). Działka o numerze 2/2 AM – 4 zabudowana budynkiem Wiaty ulegała pierwszemu zasiedleniu w dniu wejścia w życie ustawy o VAT w obecnym brzmieniu z uwagi na fakt przekazania tego budynku w ramach czynności opodatkowanych – dzierżawa.

Natomiast sprzedaż działki nr 2/1 AM – 4 zabudowanej budynkiem służącym do celów świadczenia usług opieki zdrowotnej tj. zwolnionych od podatku od towarów i usług podlegać będzie zwolnieniu na podstawie art. 43 pkt 10a, z uwagi na fakt, że od dnia wejścia w życie ustawy od towarów i usług, tj. 11 marca 2004 r. nie doszło do czynności opodatkowanych skutkujących uzyskaniem przez ten budynek statusu budynku zasiedlonego.

Jednocześnie Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od przejętego aportem majątku. Spełnione są łącznie warunki przepisu, tj. podatnikowi w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący dostawy (Spółka) nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy – sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, że dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy – przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy jednakże zauważyć, że w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków i budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezprzedmiotowe.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy – podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 11 ustawy – oświadczenie o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy – w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu jak i prawa użytkowania wieczystego gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka (Wnioskodawca) działa na podstawie wpisu w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, powołana jest na czas nieograniczony. Właścicielem Spółki jest w 100% Województwo.

Spółka nabyła jako wkład niepieniężny (aport) zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodziła między innymi nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami szpitala wraz z infrastrukturą towarzyszącą, oznaczona jako działka nr 2 zabudowana następującymi budynkami:

Budynek administracyjny z częścią usługową „A”,
Budynek usługowy „U”,
Budynek usługowy „M”,
Budynek usługowy „N”,
Budynek usługowy „P”,
Budynek usługowy „S”,
Budynek usługowy „G”,
Budynek Portierni „W”,
Budynki Garażowe „Z”,
Budynek usługowy w budowie – Przybudówka do budynku „P”,
Budynek Wiaty.

Ponadto na terenie działki położone były – ogrodzenie terenu, basen przeciwpożarowy oraz tereny utwardzone – drogi i ścieżki dla pieszych.

Wszystkie budynki są wpisane do rejestru zabytków, wybudowane i oddane do używania przed wprowadzeniem ustawy o podatku od towarów i usług w 1993 r.

W związku z planami sprzedaży części nieruchomości w lutym 2012 r. dokonano podziału nieruchomości na trzy odrębne działki, dla których utworzone zostały odrębne księgi wieczyste w styczniu 2013 r.:

działkę nr 2/1 – zabudowaną budynkiem „S” – przeznaczoną na sprzedaż;
działkę nr 2/2 – zabudowaną budynkiem Wiaty – przeznaczoną na sprzedaż;
działkę nr 2/3 – zabudowaną pozostałymi budynkami (U, M, N, P, G, W, Z) – przeznaczonymi do kontynuowania działalności medycznej.

Budynek Wiaty wraz z częścią terenu był wydzierżawiany firmie zewnętrznej już od 2001 r. Spółka od dnia 1 kwietnia 2010 r. kontynuuje umowę dzierżawy z dzierżawcą. Dzierżawa tych pomieszczeń opodatkowana była i jest nadal podstawową stawką VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, że podmiot wnoszący aport (Województwo) nabył budynek „S” 1 stycznia 1999 r. wraz z całą nieruchomością wchodzącą w skład kompleksu Szpitalnego Samodzielnego Publicznego Zakładu xxx na mocy ustawy z dnia 13 października 1998 r. – przepisów wprowadzających ustawy reformujące administrację publiczną, zgodnie z tym przepisem mienie Skarbu Państwa będące we władaniu instytucji i państwowych jednostek organizacyjnych przejmowanych z dniem 1 stycznia 1999 r. przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie przepisów ustawy kompetencyjnej oraz przepisów niniejszej ustawy z tym dniem stało się z mocy prawa mieniem właściwych jednostek samorządu terytorialnego; transakcja prawdopodobnie nie była dokumentowana fakturą VAT. Województwu xxx nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynku „S”. W okresie od 5 lipca 1993 r. do 31 marca 2010 r. budynek „S” był udostępniany przez Województwo na podstawie umowy użyczenia – umowy bezpłatnej. W okresie od 5 lipca 1993 r. do 31 marca 2010 r. Województwo xxx nie ponosiło wydatków na ulepszenie budynku „S” w stosunku, do których miałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył w ramach aportu zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z ww. przepisu art. 5 ust. 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega każda odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednak ustawodawca w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył z zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług określone czynności. Stosownie bowiem do ww. artykułu, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Wyłączenie z opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa uregulowane w art. 6 ustawy implementuje do krajowego porządku prawnego postanowienia art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W świetle powyższego wskazać należy, że w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej w zakresie podatku od towarów i usług – następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania tym podatkiem w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, to jest sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Jednakże jak wynika z powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, na gruncie tej ustawy istnieje szczególne rozwiązanie, niezależne od unormowań zawartych w Ordynacji podatkowej, regulujące prawa i obowiązki następców prawnych. Norma wynikająca z art. 6 pkt 1 ustawy stanowi bowiem lex specialis wobec rozwiązań zawartych w Ordynacji podatkowej. W konsekwencji podatnik, który nabył przedsiębiorstwo (jego zorganizowaną część), i nadal je prowadzi, może korzystać w zakresie podatku od towarów i usług z uprawnień służących zbywcy tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Jednocześnie ustawodawca poprzez regulacje zawarte w przepisie art. 91 ust. 9 ustawy wprowadził obowiązek skorygowania podatku naliczonego od nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego w tym zakresie następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Regulacje zwarte w art. 6 pkt 1 i art. 91 ust. 9 ustawy mają na celu zachowanie zasady neutralności VAT, tj. w każdym przypadku odbiorca będzie traktowany jako prawny następca przekazującego, w szczególności co do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur uzyskanych przez poprzednika.

Powyżej wyrażona zasada sukcesji w podatku od towarów i usług zakłada zatem, że nabywcy przedsiębiorstwa przysługują takie same uprawnienia w zakresie tego podatku, jakie przysługiwały zbywcy ww. przedsiębiorstwa. Istota tak rozumianej sukcesji sprowadza się do tego, że nabywca przedsiębiorstwa jest traktowany jak jego zbywca – tak, jakby do zbycia przedsiębiorstwa nie doszło.

W szczególności art. 91 ustawy, stanowiący w ust. 9 ustawy o kontynuacji korekty podatku naliczonego przez nabywcę przedsiębiorstwa, wprowadza zasadę sukcesji nabywcy przedsiębiorstwa w zakresie podatku VAT po podmiocie, który wcześniej zbył przedsiębiorstwo.

Mając na uwadze wskazane wyżej uregulowania należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie wniesienie aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa mieści się w dyspozycji art. 6 pkt 1 ustawy, a zatem występuje w tym przypadku sukcesja praw i obowiązków. Wobec tego Wnioskodawca nabywając w drodze aportu zorganizowaną część przedsiębiorstwa stał się następcą prawnym podmiotu wnoszącego aport (tj. Województwa Dolnośląskiego), w oparciu o przepisy ustawy, co skutkuje wnioskiem, że Wnioskodawca stał się również następcą prawnym wnoszącego aport w zakresie prawa do odliczenia.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do opisanych budynków, tj. budynku Wiaty oraz budynku „S” wniesionych uprzednio w formie aportu w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Z opisu sprawy wynika, że budynek Wiaty wraz z częścią terenu był wydzierżawiany firmie zewnętrznej już od 2001 r. Spółka od dnia 1 kwietnia 2010 r. kontynuuje umowę dzierżawy z dzierżawcą. Dzierżawa tych pomieszczeń opodatkowana była i jest nadal podstawową stawką VAT. Ponadto w okresie od kwietnia 2010 r. do sierpnia 2013 r. (do momentu złożenia wniosku) Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie majątku przeznaczonego na sprzedaż.

Zatem do pierwszego zasiedlenia Wiaty doszło w momencie oddania jej w dzierżawę firmie zewnętrznej, tj. w 2001 r., bowiem oddanie w dzierżawę stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu. Z uwagi na fakt, że okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem Wiaty (oddania jej w dzierżawę), a jej zamierzoną sprzedażą jest dłuższy niż dwa lata (co wynika z wniosku), to w przedmiotowej sprawie nie zachodzą wyłączenia ze zwolnienia od podatku – zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b ustawy.

Tym samym, sprzedaż Wiaty będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Odnośnie budynku „S” w opisie sprawy wskazano, że podmiot wnoszący aport (Województwo) nabył budynek „S” 1 stycznia 1999 r. wraz z całą nieruchomością wchodzącą w skład kompleksu Szpitalnego Samodzielnego Publicznego Zakładu na mocy ustawy z dnia 13 października 1998 r. – przepisów wprowadzających ustawy reformujące administrację publiczną, zgodnie z tym przepisem mienie Skarbu Państwa będące we władaniu instytucji i państwowych jednostek organizacyjnych przejmowanych z dniem 1 stycznia 1999 r. przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie przepisów ustawy kompetencyjnej oraz przepisów niniejszej ustawy z tym dniem stało się z mocy prawa mieniem właściwych jednostek samorządu terytorialnego; transakcja prawdopodobnie nie była dokumentowana fakturą VAT. W okresie od 5 lipca 1993 r. do 31 marca 2010 r. budynek był udostępniany przez Województwo na podstawie umowy użyczenia – umowy bezpłatnej. Województwu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynku „S”. W okresie od 5 lipca 1993 r. do 31 marca 2010 r. Województwo xxx nie ponosiło wydatków na ulepszenie budynku „S” w stosunku, do których miałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w okresie od kwietnia 2010 r. do sierpnia 2013 r. (do momentu złożenia wniosku) nie ponosił nakładów na ulepszenie majątku przeznaczonego na sprzedaż.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że pierwsze zasiedlenie budynku „S” nastąpi w momencie oddania go do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. w momencie jego sprzedaży przez Wnioskodawcę. Zatem w przedmiotowej sprawie zachodzą wyłączenia ze zwolnienia od podatku VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednakże dostawa ww. budynku „S” będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, z uwagi na fakt, że Województwu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości (w 1999 r. co wskazano we wniosku) oraz Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości przekraczających 30% jej wartości początkowej.

Tym samym, sprzedaż ww. budynku „S” będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem, sprzedaż działek (gruntu) nr 2/1 i nr 2/2, na których posadowione są budynki (Wiata oraz budynek „S”), których dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, także będzie korzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79,50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin