INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.07.2012 r.(data wpływu 18.07.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania dokumentów przewozowych w formie elektronicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.07.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania dokumentów przewozowych w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. świadczenia usług kurierskich oraz transportowo-spedycyjnych. W ramach prowadzonej działalności, Spółka świadczy m.in. usługi transportu międzynarodowego towarów oraz usługi transportu towarów wykonywane na terytorium kraju i Unii Europejskiej, które stanowią część usługi transportu międzynarodowego.

Spółka opodatkowuje świadczenie przedmiotowych usług stawką 0%, pod warunkiem posiadania dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy o VAT.

Dokumentami, które Spółka gromadzi i przechowuje w celu uzasadnienia możliwości stosowania stawki 0% do świadczonych przez siebie usług są listy przewozowe i dokumenty spedytorskie (kolejowe, lotnicze, samochodowe, konosamenty morskie, konosamenty żeglugi śródlądowej) stosowane wyłącznie w komunikacji międzynarodowej bądź inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim (zwane dalej łącznie: „dokumentami przewozowymi”). Oprócz dokumentów przewozowych, Spółka gromadzi również pozostałe dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 ustawy o VAT (wymagane do zastosowania stawki 0%).W chwili obecnej, Spółka gromadzi i przechowuje dokumenty przewozowe w formie papierowej.

W związku z dużymi nakładami ponoszonymi na przechowywanie przedmiotowych dokumentów w postaci papierowej, Spółka rozważa odstąpienie od tej formy przechowywania tych dokumentów na rzecz gromadzenia ich i przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej (w formacie PDF lub innym nieedytowalnym formacie), bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokumenty przewozowe gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 83 ust. 5 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% do świadczonych przez nią usług (pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów dokumentacyjnych)...

Stanowisko Spółki

Spółka stoi na stanowisku, że dokumenty przewozowe gromadzone i przechowywane przez nią wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 83 ust. 5 ustawy o VAT. W konsekwencji, tak samo jak dokumenty papierowe, będą one stanowić jeden z dokumentów będących dowodem świadczenia przez Spółkę usług transportu międzynarodowego oraz usług transportowych wykonywanych na terytorium kraju i Unii Europejskiej, które stanowią część usługi transportu międzynarodowego, i będą one uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% do świadczenia tych usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, do usług transportu międzynarodowego stosuje się stawkę VAT w wysokości 0%.

Przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się m.in.:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
   1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej;
   2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju;
   3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
   4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 powyżej.
   
   

Stosownie natomiast do art. 83 ust. 5 ustawy o VAT, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego są m.in. dokumenty przewozowe.

Zasady opodatkowania VAT usług świadczonych przez Spółkę określa również § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392 ze zm.; dalej: „rozporządzenie wykonawcze”).

W myśl tego przepisu, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się m.in., również do:

1. usług transportu towarów, jeżeli transport wykonywany jest w całości na terytorium kraju i stanowi część usługi transportu międzynarodowego;
2. wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jeżeli transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego;
3. usług transportu towarów świadczonych na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT będącego usługobiorcę tych usług, posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stale miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten wykonywany jest w całości poza terytorium kraju:
   1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium linii Europejskiej lub
   2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium linii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium, państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Podobnie jak w przypadku usług transportu międzynarodowego, warunkiem stosowania stawki 0% w stosunku do powyższych usług, jest posiadanie przez podatnika m.in. dokumentów przewozowych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka pragnie wskazać, że żadna z regulacji ustawy o VAT oraz rozporządzenia wykonawczego nie określa formy dokumentów przewozowych, w jakiej podatnik świadczący wskazane powyżej usługi powinien dysponować takimi dokumentami, aby był on uprawniony do stosowania stawki 0% do świadczonych przez siebie usług. W szczególności, przepisy te nie stanowią, że dokumenty przewozowe muszą posiadać wyłącznie formę tradycyjnego dokumentu papierowego dla zachowania swojej mocy dowodowej.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że w świetle obowiązujących regulacji w zakresie VAT nie ma żadnych podstaw do różnicowania mocy dowodowej dokumentów przewozowych gromadzonych i przechowywanych w postaci papierowej i tych posiadanych wyłącznie w formie elektronicznej.

Tym samym, w ocenie Spółki, gromadzone i przechowywane przez nią dokumenty przewozowe wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały taką samą moc dowodową, jak dokumenty papierowe i będą one stanowić jeden z dokumentów będących dowodem świadczenia przez nią usług transportu międzynarodowego oraz usług transportowych wykonywanych na terytorium kraju i Unii Europejskiej, które stanowią część usługi transportu międzynarodowego, którego posiadanie razem z innymi wymaganymi dokumentami będzie uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% do świadczenia tych usług.

Spółka pragnie przy tym podkreślić, że zajęte przez nią stanowisko jest akceptowane i prezentowane przez organy podatkowe w licznych interpretacjach podatkowych.

Jednym z przykładów może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. (znak: IPPP3/443-723/11-4/MPe), w której stwierdzono, że: ,,(…) Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości przechowywania skanów oryginalnych dokumentów CMR wyłącznie w formie elektronicznej i czy w takiej formie będą one wystarcza dowodem dla organu podatkowego na udokumentowanie sprzedaży usług transportowych wewnątrzwspólnotowych, niepodlegających VAT w Polsce. (...) Reasumując, stwierdzić należy, że w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest regulacji odnoszącej się wprost do kwestii formy, w jakiej przechowywać należy dokumenty przewozowe, które stanowić mają dowody na udokumentowanie sprzedaży usług transportowych wewnątrzwspólnotowych. Jednocześnie, biorąc pod uwagę art. 28b ust. 1 ustawy oraz zapis w § 26 ust. 4 obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. uznać należy, że bez znaczenia dla opodatkowania usługi transportowej jest forma, w jakiej będą przechowywane skany oryginalnych dokumentów CMR.”

Podobnie, w interpretacji z dnia 10 sierpnia 2011 r. (znak: IPPP3/443-750/11-2/SM), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w całości podzielił stanowisko podatnika, przedstawiającego następujące zdarzenie i jego ocenę: „Spółka gromadzi także dokumenty przewozowe. W tym względzie Spółka zaznacza, iż przepisy ustawy o VAT nie wskazują, aby dokument przewozowy (taki jak CMR) musiał koniecznie mieć postać dokumentu papierowego. W ocenie Spółki, dla celów dowodowych, tj. dla celu udowodnienia, iż sprzedawane towary zostały dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim UE, może zostać wykorzystany również dokument przewozowy w formie elektronicznej, taki jak e-CMR.”

Podobnie Dyrektor izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 29 lipca 2011 r. (znak: ITPP2/443-642/11/ES) odnosząc się do pytania podatnika o formę dokumentu uprawniającego do zastosowania stawki 0% VAT do usług transportu międzynarodowego uznał, że „Zasadniczo na tle uregulowań art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniona była autentyczność dowodu.”

Stanowisko prezentowane przez Spółkę, poparte przytoczonymi powyżej interpretacjami indywidualnymi, znajduje potwierdzenie także w orzecznictwie sądów administracyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 22 czerwca 2011 r. (sygn. akt I SA/Bd 266/11), rozpatrując przesłankę posiadania międzynarodowego biletu lotniczego, wystawionego przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera będącego dowodem świadczenia usług międzynarodowego transportu osób (art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT) doszedł do następujących konkluzji „Skoro w uzgodnionym z prawem unijnym, uregulowaniu podatku VAT, ustalono dla usług jakie świadczył skarżący, stawkę 0%, to wymogi formalne by zastosować tę stawkę muszą pozostawać w zgodzie z zasadą proporcjonalności. Inaczej mówiąc wymóg dokumentowania nie może być zbyt formalistyczny czy uciążliwy dla podatnika. Przede wszystkim nie może pozbawiać go praw a priori. Jeżeli powszechną praktyką staje się generowanie biletów elektronicznych, gdzie co do zasady nie ma już biletu w formie kartonika, a bilet pozostaje często elementem świata wirtualnego, co więcej podatnik występuje w układzie w roli pośrednika, to należało się zastanowić, jak w takim wypadku wnioskodawca może udowodnić świadczenie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23 w zgodzie z art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT. Istotą tego zapisu jest bilet a nie posiadanie go przez skarżącego. W takim wypadku nie ma przeszkód, by przyjąć, że jeśli podatnik posiada dowody na to, że istniał międzynarodowy bilet lotniczy - dowód zawarcia umowy przewozu, to nie ma przeszkód by skarżący stosował stawkę ustaloną w art. 83 ustawy o VAT”.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że w świetle aktualnego brzmienia przepisów w zakresie VAT należy uznać, że dokumenty przewozowe w formie elektronicznej mają taką samą moc dowodową jak tradycyjne, papierowe dokumenty przewozowe dla celów stosowania stawki 0% VAT do usług transportu międzynarodowego i tych, o których mowa w § 9 rozporządzenia wykonawczego.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.