Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-416/13/LG
z 3 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2013 r. (data wpływu 27 sierpnia 2013 r.), uzupełnionego pismem z 26 listopada 2013 r. (data wpływu 28 listopada 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia do kwoty limitu warunkującego zwolnienie z podatku VAT - określonego w art. 113 ust. 1 ustawy - obrotu uzyskanego z tytułu świadczonych usług pośrednictwa na rzecz kontrahenta z kraju spoza Unii Europejskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia do kwoty limitu warunkującego zwolnienie z podatku VAT - określonego w art. 113 ust. 1 ustawy - obrotu uzyskanego z tytułu świadczonych usług pośrednictwa na rzecz kontrahenta z kraju spoza Unii Europejskiej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 listopada 2013 r. będące odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 18 listopada 2013 r. znak: IBPP4/443-416/13/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 2009 roku prowadzi działalność gospodarczą i korzysta ze zwolnienia z podatku VAT podmiotowego. Nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie przekracza obrotów w wysokości 150.000 zł rocznie. Działalność polega na sprzedaży internetowej odzieży za pośrednictwem serwisów aukcyjnych. W 2013 roku Wnioskodawca poszerzył profil działalności o pośrednictwo w sprzedaży na rzecz kontrahentów z krajów trzecich (poza UE). Wnioskodawca wykorzystuje model logistyczny polegający na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę. Rola Wnioskodawcy jako osoby prowadzącej sklep internetowy w tym modelu, sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na rachunek bankowy oraz do przesyłania zamówień do dostawcy, który realizuje wysyłkę towaru do klienta. Za usługi pośrednictwa sprzedaży Wnioskodawca wystawia rachunek na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego (poza UE). Kwota rachunku odpowiada wysokości prowizji określonej w osobnej umowie zawartej z kontrahentem z kraju trzeciego.

Ponadto w piśmie z 26 listopada 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Kontrahenci zagraniczni, o których mowa w złożonym wniosku są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług.
2. Kontrahenci zagraniczni, o których mowa w złożonym wniosku posiadają siedzibę w krajach azjatyckich, nienależących oczywiście do UE.
3. Kontrahenci zagraniczni, o których mowa w złożonym wniosku nie posiadają na terenie Polski, ani UE stałego miejsca prowadzonej działalności. Realizują sprzedaż typowo wysyłkową z terytorium państwa swojej siedziby.
4. Wnioskodawca nie nabywa towarów od dostawcy. Nabywca towaru czyli klient pozyskany przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta zagranicznego, uzyskuje prawo do rozporządzania towarem jak właściciel dopiero w momencie fizycznego doręczenie towaru przez firmę spedycyjną/kurierską, dostarczającą towar na zlecenie producenta czyli kontrahenta zagranicznego, dla którego wnioskodawca świadczy usługi. Nadawcą przesyłek jest kontrahent zagraniczny a odbiorcą klient pozyskany przez Wnioskodawcę.
5. Inkaso wpływów pieniężnych od nabywców towarów wynika ze strategii biznesowej polegającej na ułatwieniu nabywcy dokonywania płatności na krajowy rachunek bankowy lub konto payu w walucie krajowej „pln” i skrócenia tym samym czasu realizacji transakcji nabycia towarów. Jednym z powodów zastosowania niniejszego rozwiązania jest też bariera językowa i czasowa różniąca nabywcę i kontrahenta zagranicznego. Kolejnym z powodów są również stosunkowo wysokie opłaty bankowe dla przelewów zagranicznych bezpośrednio na konto kontrahenta zagranicznego, dostępne dla nabywców posiadających rachunki bankowe prowadzone w pin. Inkaso jest unormowane na podstawie umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym na usługę pośrednictwa.
6. Dostawca jest jednocześnie producentem towarów i kontrahentem, dla którego wnioskodawca świadczy usługi. Dostawca odpowiada za nadanie i dostarczenie do nabywcy towarów.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcje pośrednictwa na rzecz kontrahentów z krajów trzecich (poza UE) wliczają się w kwotę limitu warunkującą zwolnienie z podatku od towarów i usług określoną w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje pośrednictwa w handlu świadczone na rzecz kontrahentów z krajów trzecich (poza UE) nie wliczają się w kwotę limitu warunkującą zwolnienie z podatku od towarów i usług określoną w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych ( art. 15 ust. 2).

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2).

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.dokonujących dostaw:

1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W tym miejscu istotne jest również pojęcie obrotu w myśl przepisów z zakresu podatku od towarów i usług. I tak zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wskazać należy, że dla potrzeb ustalenia obrotów, których przekroczenie powoduje utratę prawa do zwolnienia w zakresie podatku od towarów i usług, powinno uwzględniać się łączne wartości sprzedaży uzyskane z tytułu świadczonych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem na prawo do zwolnienia wpływ ma jedynie wartość sprzedaży opodatkowanej (tj. sprzedaży, która byłaby opodatkowana, gdyby podatnik nie korzystał ze zwolnienia podmiotowego). Z powyższego wynika, że nie cała wartość sprzedaży podatnika brana jest pod uwagę przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany powyżej przepis zawiera zamknięty katalog czynności, które uznaje się za sprzedaż.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m. in. odpłatne świadczenia usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za który zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…).

Tym samym, przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy, należy brać pod uwagę wyłącznie wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju.

W konsekwencji nie uwzględnia się m. in. usług, których miejscem świadczenia i opodatkowania jest terytorium kraju innego niż terytorium Polski.

W przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie miejsce opodatkowania usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, że przez podatnika należy rozumieć:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.
   
   

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą korzysta z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT. Od 2013 r. Wnioskodawca poszerzył profil swojej działalności o pośrednictwo na rzecz kontrahentów zagranicznych będących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, których siedziba działalności gospodarczej znajduje się w krajach azjatyckich. Kontrahenci Wnioskodawcy nie posiadają na terytorium Unii Europejskiej stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Schemat transakcji jest taki, że Wnioskodawca pozyskuje klienta na rzecz kontrahenta zagranicznego oraz przyjmuje zamówienia, które następnie przesyła do kontrahenta jak również inkasuje wpływy pieniężne (inkaso jest unormowane na podstawie umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym na usługę pośrednictwa). Wnioskodawca nie nabywa towarów od dostawcy tych towarów. Nadawcą przesyłek jest kontrahent zagraniczny. Za świadczone usługi pośrednictwa Wnioskodawca na rzecz kontrahenta zagranicznego wystawia rachunek, a kwota prowizji wynika z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a danym kontrahentem zagranicznym.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że miejscem świadczenia i opodatkowania usług, które Wnioskodawca świadczy na rzecz kontrahentów zagranicznych jest – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy – miejsce, w którym nabywca usługi posiada siedzibę, tj. terytorium danego kraju azjatyckiego. W związku z tym usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

Stosownie do powyższego stwierdzić należy, iż w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług, których miejscem świadczenia jest terytorium innych krajów - obrotu z tego tytułu nie wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

A inaczej mówiąc wartość tych usług nie bierze się pod uwagę przy ustalaniu wartości sprzedaży, po przekroczeniu której traci się zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.