Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-735/13/KB
z 17 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 23 lipca 2013 r.), uzupełnionym 1 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej indywidualnie (lub jako wspólnik spółki komandytowej) działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu finansowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej indywidualnie (lub jako wspólnik spółki komandytowej) działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu finansowego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 27 września 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-735/13/KB, IBPBI/1/415-736/13/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 1 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Planuje prowadzić działalność handlową z wykorzystaniem powierzchni magazynowych w centrach magazynowych. Działalność będzie prowadzona albo bezpośrednio przez Wnioskodawcę albo powołaną przez niego osobową spółkę prawa handlowego, tj. spółkę komandytową. W związku z powyższym Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę leasingu centrum magazynowego (dalej: „Centrum”) od właściciela Centrum (dalej: „Finansujący”). Umowa leasingu stanowić będzie umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa CIT”) oraz art. 23f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: „Ustawa PIT”). W szczególności umowa zostanie zawarta na czas określony (przekraczający rok), jej przedmiotem będą środki trwałe (Centrum), a suma ustalonych w umowie opłat pomniejszona o należny podatek VAT, będzie odpowiadać, co najmniej wartości początkowej środka trwałego (Centrum). W umowie tej znajdzie zastosowanie również zapis, zgodnie z którym odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu będzie dokonywać korzystający. W związku z powyższym Wnioskodawca, jako korzystający, będzie uprawniony do ujęcia środków trwałych stanowiących przedmiot umowy leasingu w swojej ewidencji środków trwałych oraz dokonywania od powyższych środków trwałych odpisów amortyzacyjnych, które będą stanowić jego koszt podatkowy. Nie wyklucza, że jeszcze przed wprowadzeniem Centrum do ewidencji, Wnioskodawca poniesie dodatkowe koszty podatkowe związane z zawarciem umowy leasingu np. koszty notarialne. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia w jakiej wysokości powinien ustalić wartość początkową środków trwałych będących przedmiotem leasingu w swoich księgach podatkowych.

Zgodnie z postanowieniami umowy leasingu Wnioskodawca (jako korzystający) będzie zobowiązany do uiszczania rat z tytułu umowy leasingu. Szczegółowy harmonogram płatności rat z tytułu umowy leasingu będzie stanowił załącznik do umowy leasingu. Zgodnie z przyjętym modelem prowadzenia działalności gospodarczej środki finansowe przeznaczane na spłatę rat leasingowych (zarówno w części kapitałowej, jak i odsetkowej) będą pochodzić głównie z przychodów generowanych z działalności handlowej. Biorąc jednak pod uwagę niepewną sytuację na rynku, ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności handlowej, jak również ograniczone możliwości pozyskania zewnętrznego finansowania, możliwe jest powstanie zatorów płatniczych. W związku z powyższym nie można wykluczyć, iż na skutek okoliczności zewnętrznych, Wnioskodawca nie uiści na czas raty leasingowej. Powyższa sytuacja, w kontekście nowelizacji art. 24d ust. 6 i 7 Ustawy PIT, budzi wątpliwości Wnioskodawcy związane z obowiązkiem dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych, uwzględnionych w kosztach podatkowych, tj. skutków podatkowych nieuiszczenia części kapitałowej raty leasingowej w terminach wskazanych w art. 24d ust. 1 i 2 Ustawy PIT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jakiej wysokości Wnioskodawca (korzystający) powinien określić w swoich księgach podatkowych wartość początkową środków trwałych będących przedmiotem umowy leasingu finansowego dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa stanowiąca dla niego podstawę amortyzacyjni będzie równa sumie rat kapitałowych odpłat leasingowych (odpowiadającej wartości początkowej środków trwałych ujętych w księgach Finansującego). Wartość ta powinna zostać powiększona o ewentualną kwotę wynikającą z opcji wykupu, o ile opcja ta zostanie przewidziana w umowie leasingu. Dodatkowo Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnienia w wartości początkowej środka trwałego kosztów związanych z zawarciem umowy leasingu przedmiotowych środków trwałych a naliczonych do dnia ich przekazania do używania.

W efekcie dla potrzeb dokonywania przez Wnioskodawcę odpisów amortyzacyjnych wartość początkowa przedmiotu leasingu (Centrum) powinna zostać ustalona jako suma następujących wartości:

• wartości początkowej Centrum, wynikającej z ksiąg Finansującego,
• kwoty wynikającej z opcji wykupu,
• kosztów związanych z zawarciem umowy leasingu przedmiotowych środków trwałych a naliczonych do dnia ich przekazania do używania.
  
  

Jak wynika z art. 23f ust. 1 Ustawy PIT, przez umowę leasingu finansowego należy rozumieć umowę, która:

• jest zawarta na czas oznaczony;
• suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek VAT, musi odpowiadać co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
• zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.
  
  

W razie spełnienia powyższych przesłanek do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodu korzystającego nie zalicza się części opłat leasingowych w zakresie, w jakim dotyczą one spłaty wartości początkowej środka trwałego będącego przedmiotem umowy leasingu, określonej w księgach podatkowych finansującego (tzw. części kapitałowej raty leasingowej). Przychodem finansującego i odpowiednio kosztem korzystającego jest natomiast tzw. część odsetkowa raty leasingowej, która jako koszt pośredni powinna być przez korzystającego ujmowana w kosztach podatkowych w momencie jej poniesienia. Brak uwzględnienia w kosztach podatkowych korzystającego spłaty części kapitałowej wynika z faktu, iż jest ona przez niego rozliczana przez odpisy amortyzacyjne dokonywane od składnika majątkowego będącego przedmiotem umowy leasingu, mimo że pozostaje on własnością finansującego.

Przepisy nie określają szczególnego sposobu ustalania wartości początkowej środków trwałych będących przedmiotem leasingu finansowego. Sposób ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu wynika jednak pośrednio z definicji pojęcia „spłaty wartości początkowej” określonej w art. 23a ust. 1 pkt 7 Ustawy PIT, dlatego też, określając podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych należy odwołać się do art. 22g Ustawy PIT. Biorąc pod uwagę charakter umowy leasingu finansowego, najbardziej adekwatną postacią wartości początkowej, spośród uregulowanych w ww. przepisie jest cena nabycia. Zgodnie z art. 22g ust. 3 Ustawy PIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Biorąc jednak pod uwagę, iż ustawodawca wprowadził szczegółowy sposób rozliczania przez korzystającego części odsetkowej raty leasingowej, która stanowi dla korzystającego koszt podatkowy w dacie jego poniesienia, część ta nie jest uwzględniana w wartości początkowej środków trwałych będących przedmiotem leasingu. Przyjęcie w tej mierze odmiennego stanowiska prowadziłoby bowiem do dwukrotnego uwzględnienia tej części opłat leasingowych w kosztach podatkowych korzystającego – raz jako koszty pośrednie uzyskania przychodów a drugi raz przez odpisy amortyzacyjne.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych powinien określić w swoich księgach podatkowych wartość początkową środków trwałych w wysokości sumy kapitałowej części opłat leasingowych, która będzie odpowiadać wartości początkowej przedmiotów leasingu określonej w księgach podatkowych Finansującego. Kwota ta powinna zostać powiększona o ewentualną kwotę wynikającą z opcji wykupu, jeżeli zostanie ona określona w umowie leasingu finansowego. Dodatkowo, jak wynika z ww. przepisu, Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnienia w wartości początkowej środka trwałego kosztów związanych z nabyciem przedmiotowych środków trwałych a naliczonych do dnia ich przekazania do używania, np. kosztów aktów notarialnych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 grudnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-1149/11/PC oraz z 3 marca 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1499/09/MO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć przy tym należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji, stosownie do treści zadanego pytania wyznaczającego zakres wniosku, jest wyłącznie kwestia sposobu ustalenia przez Wnioskodawcę wartości początkowej środków trwałych użytkowanych w prowadzonej przez niego działalności na podstawie umowy leasingu finansowego.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 – 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.