Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1248/13/CzP
z 20 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 18 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych od własnych środków w walucie obcej odnośnie kursu po jakim należy przeliczyć środki w walucie obcej w momencie ich wypływu z rachunku walutowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych od własnych środków w walucie obcej odnośnie kursu po jakim należy przeliczyć środki w walucie obcej w momencie ich wypływu z rachunku walutowego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka działa w branży budownictwa elektroenergetycznego. Oferuje kompleksowe usługi i indywidualne rozwiązania w zakresie infrastruktury elektroenergetycznej. Zajmuje się budową stacji transformatorowych i linii elektroenergetycznych. Spółka posiada w Banku X rachunek walutowy EUR i rachunek PLN. Z rachunku walutowego EUR Spółka reguluje swoje zobowiązania wyrażone w walucie EUR po uprzednim zakupie dewiz z tego samego banku (rachunek PLN), w którym posiada konto walutowe. Kurs zakupu dewiz z konta PLN jest kursem negocjowanym z bankiem. Bank obciąża rachunek PLN w wartości wyrażonej w złotówkach po kursie negocjowanym i dokonuje uznania środków w EUR na rachunku walutowym. Spółka nie posiada należności wyrażonych w walucie EUR. Ponadto Spółka stosuje podatkową metodę rozliczenia różnić kursowych, zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka dokonując wyceny różnić kursowych z rachunku dewizowego w przypadku wypływów tj. regulowania zobowiązań na obecną chwilę stosuje kurs sprzedaży banku, w którym posiada rachunek euro.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaki kurs walut należy zastosować do obliczenia wartości różnic kursowych z tytułu wyceny kwot euro na rachunku bankowym podczas regulowania zobowiązań bezpośrednio z rachunku dewizowego EUR?

Zdaniem Spółki, w przypadku regulowania zobowiązań bezpośrednio z tego rachunku to średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania płatności.

Regulacje dotyczące kwestii ustalania różnić kursowych są zawarte w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym o osób prawnych (zwanej dalej „updop”).

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 updop, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5. I odpowiednio, zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 3 updop, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5. Ponadto zgodnie z art. 15a ust. 4 updop, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Odnosząc się do powyższego przepisu obowiązującego ww. brzmieniu od 1 stycznia 2012 r., zdaniem Spółki, „kurs faktycznie zastosowany” należy odnieść do zamkniętego katalogu sytuacji, w których będzie on używany. Mianowicie, zastosowany w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie kursu faktycznie zastosowanego waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. W obecnym stanie prawnym nie doszło do zdefiniowania pojęcia „kurs faktycznie zastosowany”, dlatego też, zdaniem Spółki, należy się odnieść do wykładni języka potocznego. Jak zostało to podkreślone w ujednoliconej linii orzecznictwa sądów administracyjnych, w tym NSA z 28 sierpnia 2012 sygn. akt II FSK 159/11 „faktycznie” według Uniwersalnego słownika języka polskiego pod redakcją S. Dubisza (Warszawa 2008, tom I, s. 873) znaczy zgodnie z faktami, w istocie, rzeczywiście, niewątpliwie, naprawdę. Zatem „kurs faktycznie zastosowany to taki kurs, który był w istocie, rzeczywiście, naprawdę zastosowany”.

Powyższa wykładnia zwrotu „kurs faktycznie zastosowany” na gruncie przepisu art. 15a updop, zdaniem Spółki, prowadzi do wniosku, iż należy go zastosować w sytuacji, w których dochodzi do przeprowadzenia transakcji przewalutowania (sytuacje, w których określona kwota pieniędzy w określonej walucie po określonym kursie odpowiada tej samej kwocie w innej walucie po określonym kursie). Do takich sytuacji dochodzi między innymi w przypadkach, gdy płatność za należności dokonana jest w walucie na rachunek złotówkowy bądź, gdy płatność za zobowiązania w walucie dokonana jest z rachunku złotówkowego.

W sytuacji opisanej w stanie faktycznym nie dochodzi do mechanizmu przewalutowania w następstwie kupna waluty z Banku, ponieważ w tej transakcji nie mamy do czynienia z określeniem rzeczywistej wartości pieniądza w walucie, która to była pierwotnie określona w innej walucie. W takiej sytuacji mamy do czynienia z określeniem „hipotetycznego, potencjalnego kursu” do wyrażenia określonej kwoty pieniężnej a nie kursu rzeczywiście, naprawdę zastosowanego.

Zdaniem Spółki, stosowanie kursów ogłaszanych przez Bank, w których posiada rachunek dewizowy byłoby naruszeniem zasady racjonalnego ustawodawcy, gdyż zdanie drugie w art. 15a ust. 4 updop - w pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień - byłoby zbędne i nie potrzebne. Sytuacje, w których należałoby użyć kursu średniego ogłaszanego przez narodowy Bank Polski sprowadziłyby się tylko do wyjątkowej sytuacji w obrocie gospodarczym, mianowicie do sytuacji, gdy Bank Spółki nie dokonywałby ogłoszenia kursu złotówki, ponieważ Spółka posiadałaby rachunek prowadzony w banku zagranicznym.

Konkludując, kurs faktycznie zastosowany użyty w updop, oznacza taki kurs, po jakim dochodzi do rzeczywistego obrotu walutą - przewalutowania, dlatego też stwierdzić należy, że nie można go odnieść do sytuacji opisanej w stanie faktycznym, gdyż taka operacja nie występuje. Wówczas przy ustalaniu podatkowych różnić kursowych z uwagi na brak operacji finansowej - przewalutowania należy zastosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień transakcji. Nie ma przy tym znaczenia źródło pochodzenia środków na rachunku walutowym, tj. czy Spółka je wcześniej otrzymała jako należności w walucie obcej, czy też zakupiła od Banku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.