Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-50/13-3/TK
z 29 października 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2013 r. (data wpływu 31 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobu o kodzie CN 3814 00 90 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobu o kodzie CN 3814 00 90.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza być zużywającym alkohol etylowy ze względu na przeznaczenie, a celem jest powstanie preparatu chemicznego o nazwie „rozpuszczalnik do farb WW-1”. W tym celu alkohol etylowy odwodniony o mocy minimum 99,7% zostanie skażony 5 litrami octanu etylu na 100 litrów 100% alkoholu zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy. Po dokonaniu skażenia Zainteresowany przystąpi do wytworzenia preparatu chemicznego. W tym celu zostanie dodany 1 litr octanu n-propylu na 100 litrów 100% alkoholu. Tak powstały produkt będzie sprzedawany pod kodem CN 3814 00 90 – organiczne złożone rozpuszczalniki i rozcieńczalniki, gotowe zmywacze farb i lakierów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powstały preparat będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, tak powstały preparat chemiczny nie jest obciążony podatkiem akcyzowym, gdyż został skażony tak aby nie można było w łatwy sposób wykorzystać spirytus do celów spożywczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wnioskodawca ma wątpliwość czy wyrób o nazwie „rozpuszczalnik do farb WW-1” zaklasyfikowany przez niego do kodu CN 3814 00 90, który zamierza produkować, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

  1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
  2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
  3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
  4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
  5. objęte pozycją CN 3403;
  6. objęte pozycją CN 3811;
  7. objęte pozycją CN 3817;
  8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
  9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN;
  10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych – bez względu na kod CN.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Na mocy art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

  1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
  2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
  3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Wskazać należy, że wyrób o kodzie CN 3814 00 90 nie został wymieniony w załączniku nr 1 do ustawy.

Natomiast zgodnie z poz. 43 załącznika nr 1 do wyrobów akcyzowych został zaliczony – bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowyalkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Zgodnie zaś z poz. 44 załącznika nr 1 wyrobami akcyzowy są również – bez względu na kod CN – pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub opałowych.

Mając na uwadze opis sprawy należy stwierdzić, że wyrób nazwie „rozpuszczalnik do farb WW-1” – z uwagi na swoje właściwości – może być wykorzystywany również w sposób wskazany w poz. 44 załącznika nr 1 do ustawy (w opisie sprawy brak jest informacji o przeznaczeniu tego wyrobu). Zatem wyrób o nazwie „rozpuszczalnik do farb WW-1”, zaklasyfikowany przez Wnioskodawcę do kodu CN 3814 00 90, który zamierza on produkować, jest wyrobem akcyzowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Dodatkowo zaznaczyć należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ pragnie podkreślić, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Dodać należy, że jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny (Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego).


W związku z powyższym, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji opisanego we wniosku wyrobu i oparł się w niniejszej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego na klasyfikacji przedstawionej przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się również, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej opodatkowania wyrobu o kodzie CN 3814 00 90. Natomiast w zakresie przepisów prawa celnego, zostało wydane 29 października 2013 r. odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP3/443-50/13 -2/TK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj