Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-199/13/MCZ
z 23 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 24 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 03 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymywania od ojca darowizny środków pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymywania od ojca darowizny środków pieniężnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 20 września 2013 r. znak: IBPB II/1/436-199/13/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono w dniu 03 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Ojciec Wnioskodawcy posiadał zgromadzone na rachunku bankowym środki pieniężne w kwocie 310 756,56 zł. Dnia 19 października 2012 r., w banku ojciec Wnioskodawcy ustnie oświadczył, że daruje Wnioskodawcy połowę powyższej kwoty. Zgromadzone środki pieniężne przelał na wspólnie, nowo założoną lokatę umowy oszczędnościowej lokaty terminowej, w tym także na imię i nazwisko Wnioskodawcy jako Współposiadacza konta.

Przed zawarciem umowy Wnioskodawca i jego ojciec otrzymali regulamin terminowych rachunków oszczędnościowych banku, którego postanowienia stosuje się w zakresie nie uregulowanym w umowie - § 8 ust. 1 podpisanej umowy oszczędnościowej lokaty terminowej.

Po zapoznaniu się z regulaminem i przelewie środków pieniężnych pracownik banku poinformował, iż zgodnie z § 4 ust. 8 ww. tego regulaminu „Każdy ze Współposiadaczy może dysponować rachunkiem wspólnym samodzielnie w granicach kwoty dostępnej na rachunku, włącznie z prawem do samodzielnego wypowiedzenia umowy rachunku i do podjęcia środków z chwilą likwidacji rachunku”.

W dniu 12 grudnia 2012 r. ojciec Wnioskodawcy zmarł, o czym Wnioskodawca powiadomił bank.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia nabycia własności środków pieniężnych naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego w łącznej wysokości 155 378,00 zł, w związku z wyżej opisaną umową darowizny.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

W opisanym stanie faktycznym została zawarta umowa darowizny środków pieniężnych w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, w formie ustnej. Potwierdzeniem tej darowizny jest pisemna umowa oszczędnościowej lokaty terminowej zawarta z bankiem w dniu 19 października 2012 r., w której ojciec Wnioskodawcy ustanowił go jako Współposiadacza rachunku i tym samym z dniem zawarcia tej umowy Wnioskodawca stał się właścicielem 1/2 środków pieniężnych przelanych przez jego ojca na wspólne konto bankowe.

Umowa oszczędnościowej lokaty terminowej zawarta z bankiem w dniu 19 października 2012 r. nie zawiera bezpośredniej dyspozycji ojca na wypadek śmierci. Natomiast w umowie tej jest zapis następującej treści: „W zakresie nieuregulowanym w niniejszej umowie, stosuje się postanowienia Regulaminu”. Zgodnie z jego § 23a „W przypadku śmierci Posiadacza rachunku wspólnego: a) w przypadku śmierci jednego ze współposiadaczy - połowa wkładu rachunku wspólnego na dzień zgonu wraz z odpowiadającymi mu odsetkami podlega spadkobraniu, druga połowa wkładu rachunku wspólnego na dzień zgonu wraz z odpowiadającymi mu odsetkami zostaje przekazana do dyspozycji drugiego Współposiadacza”. W związku z powyższym połowa wkładu rachunku wspólnego na dzień zgonu ojca Wnioskodawcy wraz z odpowiadającymi mu odsetkami została przez bank przekazana do jego dyspozycji, którą zdeponował na odrębnym rachunku bankowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tak dokonana darowizna może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zgodnie z ustnie zawartą i wykonaną umową darowizny środków pieniężnych z dnia 19 października 2012 r. oraz obowiązującym i wiążącym strony umowy § 23a regulaminu terminowych rachunków oszczędnościowych banku „W przypadku śmierci Posiadacza rachunku wspólnego: a) W przypadku śmierci jednego ze współposiadaczy połowa wkładu rachunku wspólnego na dzień zgonu wraz z odpowiadającymi mu odsetkami podlega spadkobraniu, druga połowa wkładu rachunku wspólnego na dzień zgonu wraz z odpowiadającymi mu odsetkami zostaje przekazana do dyspozycji drugiego Współposiadacza.”

Zdaniem Wnioskodawcy uznać należy, że tak dokonana darowizna spełnia przesłanki zwolnienia od podatku od spadków i darowizn określone art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn ponieważ:

przedmiotowa darowizna została dokonana na zstępnego (z ojca na syna),

nabycie własności środków pieniężnych zgłoszone zostało właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, to jest darowizny z dnia 19 października 2012 r. na wymaganym formularzu SD-Z2,

darowizna udokumentowana jest dowodem przekazania środków pieniężnych także na wspólny rachunek bankowy Wnioskodawcy jako współposiadacza rachunku w kwocie dwukrotnie wyższej niż dokonana darowizna z uwagi na fakt współwłasności środków na wspólnej oszczędnościowej lokacie terminowej.

W związku z powyższym tak prezentowane stanowisko w kontekście opisanego faktu oraz cytowanej normy prawa Wnioskodawca uważa za w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Stosownie do art. 9 ust. 2 cyt. ustawy jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tj. 9.637 zł) – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo -kredytową lub przekazem pocztowym.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub

gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Jak wynika zatem z wyżej powołanych przepisów prawa umowy darowizny środków pieniężnych powyżej kwoty 9.637 zł, dokonane przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, są zwolnione z podatku od darowizny, jeżeli zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2, tj. fakt otrzymania darowizny zostanie w ustawowym terminie zgłoszony właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz nastąpi udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych dowodem przekazania środków na rachunek nabywcy (obdarowanego).

Z treści wniosku i jego uzupełnienia wynika, że ojciec Wnioskodawcy posiadał na rachunku bankowym zgromadzone środki pieniężne w kwocie 310 756,56 zł. Dnia 19 października 2012 r., ojciec Wnioskodawcy ustnie oświadczył w banku, że daruje Wnioskodawcy połowę powyższej kwoty. Wnioskodawca i jego ojciec założyli wspólnie w banku oszczędnościową lokatę terminową, na którą zostały przelane ww. środki pieniężne zgromadzone przez ojca Wnioskodawcy. Wnioskodawca, obok ojca, był Współposiadaczem ww. konta bankowego. Zgodnie z § 4 ust. 8 regulaminu lokaty jako współposiadacz konta bankowego Wnioskodawca mógł dysponować rachunkiem wspólnym samodzielnie w granicach kwoty dostępnej na rachunku, włącznie z prawem do samodzielnego wypowiedzenia umowy rachunku i do podjęcia środków z chwilą likwidacji rachunku.

Wnioskodawca wskazał, że zawarta w dniu 19 października 2012 r., w formie ustnej umowa darowizną środków pieniężnych jest darowizna w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. Z tym dniem Wnioskodawca jako współposiadacz rachunku stał się właścicielem 1/2 środków pieniężnych przelanych przez jego ojca na wspólne konto lokaty bankowej.

Umowa oszczędnościowej lokaty terminowej zawarta z bankiem w dniu 19 października 2012 r. nie zawiera bezpośredniej dyspozycji ojca Wnioskodawcy na wypadek śmierci. Natomiast w umowie tej jest zapis (§ 23a regulaminu lokaty), z którego wynika, że w przypadku śmierci jednego ze współposiadaczy rachunku wspólnego - połowa wkładu rachunku wspólnego na dzień zgonu wraz z odpowiadającymi mu odsetkami podlega spadkobraniu, druga połowa wkładu rachunku wspólnego na dzień zgonu wraz z odpowiadającymi mu odsetkami zostaje przekazana do dyspozycji drugiego współposiadacza.

W dniu 12 grudnia 2012 r. ojciec Wnioskodawcy zmarł, o czym Wnioskodawca powiadomił bank.

Połowa wkładu rachunku wspólnego na dzień zgonu ojca Wnioskodawcy wraz z odpowiadającymi mu odsetkami została przez bank przekazana do jego dyspozycji, którą zdeponował na odrębnym rachunku bankowym.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia nabycia własności środków pieniężnych w wysokości 155 378,00 zł tytułem darowizny, naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, iż zgodnie z treścią art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

To oznacza, iż organ uprawniony do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego posiada kompetencje jedynie do rozstrzygania w zakresie uregulowań zawartych w przepisach podatkowych. Tym samym nie jest kompetentny m.in. do stwierdzenia czy dana czynność stanowi darowiznę czy też nie. Ustalenie w tym zakresie dokonane w niniejszej sprawie przez Wnioskodawcę przyjmuje więc jako element stanu faktycznego, który nie podlega ocenie, gdyż nie regulują go przepisy prawa podatkowego.

Jeżeli zatem istotnie opisane we wniosku zdarzenie (ustna darowizna połowy kwoty posiadanej przez ojca Wnioskodawcy na rachunku bankowym, a następnie wspólne założenie przez Wnioskodawcę i jego ojca terminowej lokaty bakowej na założenie, której środki pieniężne zostały przelane z konta bankowego ojca Wnioskodawcy i tym samym dysponowanie 1/2 środków pieniężnych przez Wnioskodawcę jako współposiadacza wspólnego rachunku lokaty bankowej) są w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, umową darowizny środków pieniężnych ojca na rzecz syna, to podlega ona co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Jednakże, darowizna ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a tej ustawy. W celu skorzystania z omawianego zwolnienia, koniecznym jest zgłoszenie faktu nabycia ww. środków na formularzu SD-Z2, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie 6 miesięcy od dnia dokonania czynności.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ zaznacza, iż interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Jeżeli więc przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.