INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2013r. (data wpływu 4 września 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2013 r. wpłynął do tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingu transgranicznego z kontrahentem niemieckim lub belgijskim, na leasing samochodu osobowego. Umowa zostanie zawarta na 2-3 lata, przy czym dopiero po zakończeniu umowy będzie dokonywał wykupu pojazdu za około 6-10 % wartości pojazdu. Będzie to odpowiednik umowy leasingu operacyjnego. Przez czas trwania umowy samochód będzie zarejestrowany w którymś z państw członkowskich. Dopiero w momencie wykupu Wnioskodawca dokona jego przerejestrowania i zapłaty należnego podatku akcyzowego. W trakcie trwania umowy pojazd będzie użytkowany na obszarze Polski i UE w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca musi płacić podatek akcyzowy od wartości netto samochodu w momencie podpisania umowy leasingu z kontrahentem unijnym spoza Polski...

Pytanie ww. dotyczy ewentualnego obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od przedmiotowego samochodu w trakcie trwania umowy leasingu od pełnej wartości pojazdu w momencie podpisania umowy leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest to konieczne z uwagi na fakt, że przeniesienie własności pojazdu nastąpi dopiero w momencie wykupu samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108 poz. 626 ze zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   
   

   Z kolei nabycie wewnątrzwspólnotowe – stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy – to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

   W myśl art. 100 ust. 4 omawianej ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
   
   

   Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega m. in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodów osobowych, które należy rozumieć jako czynność polegająca na przemieszczeniu samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Nabycie wewnątrzwspólnotowe stanowi więc samo fizyczne przemieszczenie samochodów osobowych na terytorium kraju z terytorium państwa członkowskiego.

   Zatem, mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w analizowanym przypadku, w którym Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej sprowadzi z innego kraju UE samochód osobowy, zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, wystąpi nabycie wewnątrzwspólnotowe tego samochodu.
   
   

   Zgodnie z art. 101 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

   1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
   2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
   3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
      
      

   W ust. 2 pkt 3 ww. artykułu wskazano szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w akcyzie w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego w sytuacji, kiedy nabycie nie wiąże się z przeniesieniem prawa do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel czyli jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

   W takim przypadku obowiązek podatkowy powstaje z dniem złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Sytuacja taka może wystąpić w przypadku, gdy przedmiotem nabycia są samochody osobowe będące przedmiotem leasingu operacyjnego z innego państwa członkowskiego.
   
   

   Na mocy art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

   Na podstawie art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy, podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy – w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

   Podstawą opodatkowania z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi, ale niezarejestrowanego na terytorium innego państwa członkowskiego jest wartość, o której mowa w ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną (art. 104 ust. 6 ustawy).

   Zgodnie z art. 104 ust. 8 ustawy, jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

   Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingu transgranicznego z kontrahentem niemieckim lub belgijskim, na leasing samochodu osobowego. Umowa zostanie zawarta na 2-3 lata, przy czym dopiero po zakończeniu umowy będzie dokonywał wykupu pojazdu za około 6-10 % wartości pojazdu. Będzie to odpowiednik umowy leasingu operacyjnego. Przez czas trwania umowy samochód będzie zarejestrowany w którymś z państw członkowskich. Dopiero w momencie wykupu Wnioskodawca dokona jego przerejestrowania i zapłaty należnego podatku akcyzowego. W trakcie trwania umowy pojazd będzie użytkowany na obszarze Polski i UE w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

   Mając na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie kluczowe jest ustalenie czy w momencie podpisania umowy leasingu z kontrahentem unijnym spoza Polski Wnioskodawca złoży wniosek o rejestrację samochodu osobowego w kraju. Jak wskazano bowiem art. 101 ust. 2 pkt 3 uzależnia powstanie obowiązku podatkowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego niezarejestrowanego samochodu osobowego, gdy podmiot ten nie jest właścicielem od złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Ustawodawca uwarunkował zatem powstanie obowiązku podatkowego z ww. tytułu od złożenia wniosku o rejestrację na terytorium kraju, a nie od formalnego podpisania umowy leasingu z kontrahentem unijnym spoza Polski. Samo podpisanie umowy leasingu bez złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego w kraju nie wpływa na powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym z tytuły nabycia wewnątrzwspólnotowego niezarejestrowanego samochodu osobowego. Należy bowiem zauważyć, że katalog czynności związanych z powstaniem obowiązku podatkowego, z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju, ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Czynności, które nie zostały wskazane w powyższym katalogu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Czynność podpisania umowy leasingu z kontrahentem unijnym nie można zakwalifikować do żadnej z czynności określonych w art. 101 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Oznacza to zatem, że ww. czynności nie są objęte zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowym. Zatem w przypadku, gdy samochód osobowy do czasu wykupu z leasingu nie będzie rejestrowany przez Wnioskodawcę w Polsce, po stronie leasingobiorcy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego samochodu nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Tym samym w momencie podpisania umowy leasingu z kontrahentem spoza Polski oraz w trakcie jej trwania Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od wartości netto samochodu, jeśli jak wskazano wyżej nie złoży wniosku o rejestrację przedmiotowego samochodu osobowego w Polsce zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

   Zaznaczenia jednak wymaga, że w związku z planowanym wykupem z leasingu tego samochodu, który będzie zarejestrowany przez leasingodawcę w którymś z państw członkowskich i tam dopuszczony do ruchu, obowiązek ten powstanie odpowiednio według zasad wskazanych w art. 101 ust. 2 pkt 1 lub 2. Tym samym jeżeli po zakończeniu umowy leasingu samochód pozostanie w kraju i następnie zostanie spisana umowa związana z wykupem tego samochodu, to obowiązek podatkowy powstanie z dniem nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel. Natomiast jeżeli po skończonym okresie leasingu samochód powróci do leasingodawcy a później zostanie spisana umowa przenosząca własność samochodu na leasingobiorcę to obowiązek podatkowy powstanie z dniem przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

   W rezultacie powyższego podstawę opodatkowania będzie stanowiła kwota, jaką Wnioskodawca będzie obowiązany zapłacić za samochód (art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy). Jednakże w sytuacji, gdy ustalona w ten sposób wartość podstawy opodatkowania bez uzasadnionej przyczyny będzie odbiegać od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, zastosowanie znajdzie sposób ustalenia podstawy opodatkowania w oparciu o postanowienia przepisu art. 104 ust. 8 ustawy.
   
   

   Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
   
   

   Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.
   
   

   Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

   Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.