Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-773/13/AP
z 25 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 30 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniach 1 i 18 października 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia/rat leasingu samochodu kempingowego oraz wydatków dotyczących jego eksploatacji (np. napraw, ubezpieczenia) - jest prawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu ww. samochodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 1 i 18 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia/rat leasingu samochodu kempingowego, paliwa do jego napędu oraz wydatków eksploatacyjnych (np. napraw, ubezpieczenia).

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest czynnym „płatnikiem” podatku od towarów i usług. W ramach działalności dokonuje Pan:

1. sprzedaży akcesoriów fotograficznych (z działalnością tą wiążą się wyjazdy na targi fotograficzne, w plenery fotograficzne w celu prezentacji sprzedawanego sprzętu),
2. sprzedaży sprzętu windsurfingowego – jest Pan dystrybutorem firmy S. w Polsce (z działalnością tą wiążą się wyjazdy na zawody windsurfingowe i aktywne uczestnictwo w nich w celu prezentacji, promocji i sprzedaży sprzętu, dodatkowo dla klientów organizuje testy sprzętu na polskich akwenach).

W ostatnim kwartale 2013 r. zamierza Pan kupić samochód specjalny kempingowy za gotówkę lub poprzez umowę leasingu. Będzie to Mercedes Marco Polo rok produkcji 2013 r. o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 tony. Samochód w dowodzie rejestracyjnym będzie sklasyfikowany jako samochód specjalny kempingowy.

Nabyty samochód kempingowy ma być wykorzystywany na cele prowadzonej działalności. Dodatkowo ma być przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu przez osoby trzecie i firmy, przez okres nie krótszy niż 6 m-cy w roku (co także jest przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności). Zamierza Pan odliczać w całości podatek od zakupionego samochodu za gotówkę lub od rat leasingowych, zakupu paliwa do ww. samochodu, ponieważ uważa, że ograniczenia wynikające z przepisów prawa nie dotyczą tego samochodu.

Kwestia paliwa będzie uregulowana w umowach najmu zapisem, zgodnie z którym najemca otrzyma samochód z bakiem pełnym paliwa i zobowiązany będzie oddać samochód także z pełnym bakiem (wskazówka paliwomierza w pozycji na full). Koszt paliwa będzie więc kosztem wynajmującego (Pana), nie wliczanym do umowy najmu. Najemca będzie decydował o miejscu nabycia paliwa. Najemca nie będzie posiadał uprawnień wynajmującego do otrzymywania rabatów przy nabyciu paliwa. Najemca zadecyduje jak i kiedy zużyje paliwo oraz będzie odpowiadać za stan techniczny samochodu i zatankowanego paliwa, tj. wnoszenie i rozpatrywanie reklamacji za nabyte paliwo.

Poza ww. samochodem, nie posiada Pan innych pojazdów, które wynajmuje i nie zamierza nabyć (wziąć w leasing) w celu wynajmowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku zakupu samochodu kempingowego w ramach prowadzonej działalności będzie możliwość:

• obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w całości od faktury zakupu lub rat leasingowych,
• obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od zakupionego do ww. samochodu paliwa,
• obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od kosztów eksploatacyjnych ponoszonych przez Pana firmę w związku z użytkowaniem samochodu (naprawy, ubezpieczenia, itd.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie obowiązującego prawa, tj. art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), przysługuje prawo do:

• obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w całości od faktury zakupu lub rat leasingowych.
• obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od nabytego do ww. samochodu paliwa,
• obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od kosztów eksploatacyjnych ponoszonych przez Pana firmę w związku z użytkowaniem samochodu (naprawy, ubezpieczenia, itd.)

z uwagi na jego przeznaczenie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu przez osoby trzecie i firmy przez okres nie krótszy niż 6 m-cy w roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia/rat leasingu samochodu kempingowego oraz wydatków dotyczących jego eksploatacji (np. napraw, ubezpieczenia),
• nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu ww. samochodu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:




1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   
2. (uchylona);


2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
   
3. (uchylony);
   
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:




1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
   
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;


5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
   
6. (uchylony);
   
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem lub użytkowaniem na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, regulują zapisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Ustęp 2 ww. artykułu stanowi, że przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy,
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie,
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:





1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 cytowanej ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, w przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Stosownie do ust. 6 powyższego artykułu, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojazdy wymienione w art. 3 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy zostały wymienione w załączniku do tej ustawy. Są to pojazdy o przeznaczeniu:

• agregat elektryczny/spawalniczy,
• bankowóz,
• do prac wiertniczych,
• koparka, koparkospycharka,
• ładowarka,
• do oczyszczania dróg,
• podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
• pomoc drogowa,
• do zimowego utrzymania dróg,
• żuraw samochodowy,
• pogrzebowy.

Z powołanych wyżej uregulowań ustawy nowelizującej wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony lub ich użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umów o podobnym charakterze, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie dotyczy m.in. sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż sześć miesięcy [ art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) tej ustawy].

Ustawodawca wskazał, że obok przeznaczenia samochodów na cele określone w ww. przepisie, konieczne jest ich wykorzystywanie, tj. fizyczne używanie, przez podmiot trzeci. Samochody przez okres co najmniej sześciu miesięcy muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel. Istotne jest przy tym, że działalność polegająca na ich wynajmie winna trwać łącznie nie krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność najmu trwała minimum pół roku.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z treści wniosku wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie:

1. sprzedaży akcesoriów fotograficznych (z działalnością tą wiążą się wyjazdy na targi fotograficzne, w plenery fotograficzne w cele prezentacji sprzedawanego sprzętu),
2. sprzedaży sprzętu windsurfingowego (z działalnością tą wiążą się wyjazdy na zawody windsurfingowe i aktywne uczestnictwo w nich w celu prezentacji, promocji i sprzedaży sprzętu, dodatkowo dla klientów organizuje testy sprzętu na polskich akwenach).

W ostatnim kwartale 2013 r. zamierza Pan kupić samochód specjalny kempingowy za gotówkę lub poprzez umowę leasingu. Będzie to samochód sklasyfikowany jako samochód specjalny kempingowy o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 tony. Pojazd zamierza Pan wykorzystywać na cele związane ze sprzedażą akcesoriów fotograficznych i sprzętu windsurfingowego oraz dodatkowo na wynajem na rzecz osób trzecich i firm przez okres nie krótszy niż 6 m-cy w roku (co także jest przedmiotem prowadzonej działalności). Zgodnie z umowami najmu, najemca otrzyma samochód z bakiem pełnym paliwa i zobowiązany będzie oddać samochód także z pełnym bakiem (koszt paliwa nie będzie wliczany do umowy najmu). Najemca będzie decydował o miejscu nabycia paliwa oraz miejscu i czasie jego zużycia. Najemca nie będzie posiadał Pana uprawnień do otrzymywania rabatów przy nabyciu paliwa. Będzie odpowiadał za stan techniczny samochodu i zatankowanego paliwa.

Poza ww. samochodem, nie posiada Pan innych pojazdów, które wynajmuje i nie zamierza nabyć (wziąć w leasing) w celu wynajmowania.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz przywołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Pana zamiarem jest wynajmowanie opisanego samochodu kempingowego każdego roku przez okres co najmniej 6 miesięcy, a w pozostałym okresie roku – wykorzystywanie na cele pozostałej działalności gospodarczej. Zatem, o ile samochód ten po nabyciu lub wzięciu w leasing będzie przez okres co najmniej sześciu miesięcy przeznaczony wyłącznie do wynajmu, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu/rat leasingowych, pod warunkiem, że nie zajdą wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy.

Należy jednakże zastrzec, że w sytuacji, gdy po okresie 6 miesięcznego wynajmu przeznaczy Pan ww. pojazd wyłącznie do wykorzystania w pozostałej działalności gospodarczej (w następnym roku nie będzie zamierzał go wynajmować) – w przypadku użytkowania go na podstawie umowy leasingu, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych w wysokości 100%. Wystąpi wówczas ograniczenie odliczenia do wysokości 60%, jednakże nie więcej niż 6.000 zł (licząc łącznie od początku trwania okresu leasingu).

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami eksploatacyjnymi dotyczącymi ww. samochodu (np. naprawami) należy stwierdzić, że będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że nie zajdą wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy.

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa do napędu przedmiotowego samochodu należy stwierdzić, że z treści powołanego wyżej przepisu art. 4 ustawy nowelizującej wynika, że zakaz odliczenia nie dotyczy paliw zużywanych m.in. do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1, spełniających przesłanki zawarte w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) tej ustawy. Wynika z tego, że podstawowym warunkiem istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego jest to, aby samochód faktycznie był przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Uwzględniając podane we wniosku informacje należy stwierdzić, że będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa, które będzie znajdowało się w baku tego samochodu w chwili przekazania go najemcy, o ile nie zajdą okoliczności wyłączające to prawo, wymienione w art. 88 ustawy.

Natomiast w sytuacji wykorzystywania opisanego samochodu do działalności gospodarczej innej niż wynajem, tj. do działalności związanej z handlem akcesoriami fotograficznymi i sprzętem windsurfingowym, nie będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia paliwa do jego napędu. Wynika to z faktu, że przepis art. 4 ustawy nowelizującej wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko przy nabyciu paliwa, które przeznaczone jest do napędu pojazdów samochodowych enumeratywnie wymienionych w art. 3 ust. 2. Samochód kempingowy nie jest żadnym z pojazdów wymienionych w tym przepisie, w szczególności nie jest pojazdem samochodowym będącym pojazdem specjalnym, gdyż nie jest wymieniony w załączniku do tej ustawy.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.