Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-944/13/AK
z 23 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 22 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka uzyskuje przychody z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z nabyciem (na podstawie umowy licencji) oprogramowania i rocznych aktualizacji oprogramowania używanego wyłącznie na urządzeniach nabywanych od dostawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie ustalenia, czy Spółka uzyskuje przychody z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z nabyciem (na podstawie umowy licencji) oprogramowania i rocznych aktualizacji oprogramowania używanego wyłącznie na urządzeniach nabywanych od dostawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła z dostawcą sprzętu komputerowego i oprogramowania ramową umowę (zwaną dalej „Umową"), na podstawie której Spółka odpłatnie nabywa:

1. sprzęt komputerowy (rozumiany jako wszelkie jego opcje, zmiany, modernizacje, elementy lub akcesoria, jak również wszystkie ich połączenia),
2. licencje na programy komputerowe,
3. usługi programowania i wsparcia, handlowe usługi konsultingowe oraz serwisowe (zdefiniowane jako wykonanie zadania, udzielenie pomocy, wsparcia, a także zapewnienie Spółce dostępu do zasobów, na przykład dostępu do bazy danych).
   
   

W związku z nabywaniem ww. towarów oraz usług Spółka ponosi - w zależności od przedmiotu dostawy - opłaty jednorazowe lub okresowe.

Jednocześnie, w ramach Umowy, na podstawie jednego z załączników do Umowy, Spółka nabywa specyficzne licencje na oprogramowanie (i roczne aktualizacje oprogramowania) używane wyłącznie na urządzeniach nabywanych od dostawcy (tzw. „meinframy"), które to urządzenia mają charakter serwerów i są specyficznym rozwiązaniem dostawcy. Takie oprogramowanie może być wykorzystywane jedynie do budowania i rozwoju rozwiązań Spółki dla tych urządzeń dostawcy.

W zamian za udostępnienie oprogramowania przez dostawcę Spółka zobowiązana jest do wytwarzania i rozwoju swoich produktów wykorzystywanych na „meinframach". Spółka zobowiązana jest także do udostępnienia informacji o swoich produktach dedykowanych dla tych urządzeń oraz do rozpowszechniania informacji o tym, że wytworzyła takie rozwiązania. Oprócz tego Spółka zobowiązuje się do udostępnienia dostawcy wersji demonstracyjnej swoich produktów dedykowanych do „meinframów".

W ramach opisanej powyżej współpracy Spółka wykorzystuje oprogramowanie udostępnione przez dostawcę w celu wytworzenia własnych produktów pracując na sprzęcie dostawcy i może mieć przychody ze sprzedaży tych produktów. Jednocześnie dzięki temu specyficzny sprzęt dostawcy staje się coraz bardziej powszechny, ponieważ na rynku dostępna jest większa liczba rozwiązań wykorzystywanych na tym sprzęcie.

W Umowie wyraźnie postanowiono, że opisane powyżej oprogramowanie jest udostępniane Spółce bez odrębnego wynagrodzenia, a dostawca dokumentuje udzielenie licencji na to oprogramowanie tzw. fakturami zerowymi (tzn. wskazującymi konkretne oprogramowanie, lecz mającymi zerową wartość).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka uzyskuje przychody z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z nabyciem (na podstawie umowy licencji) na oprogramowania i rocznych aktualizacji oprogramowania używanego wyłącznie na urządzeniach nabywanych od dostawcy (tzw. „meinframy")?

Zdaniem Spółki, nie uzyskuje ona przychodów z nieodpłatnych świadczeń w wyniku nabycia na podstawie umowy licencji oprogramowania i rocznych aktualizacji oprogramowania używanego wyłącznie na urządzeniach nabywanych od dostawcy (tzw. „meinframy").

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „UPDOP”), przychodem podatnika jest również wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (…).

Oznacza to, że co do zasady wszystkie nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne przysporzenia są przychodem dla celów podatkowych (A. Mariański, w: W. Nykiel, A. Mariański (red.) "Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych", Gdańsk, 2006, s. 206).

Znajduje to potwierdzenie w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. W uzasadnieniu uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 (ONSA 2003, nr 2, poz. 47) wyrażono pogląd, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 UPDOP szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Pogląd ten został podtrzymany po reformie sądownictwa administracyjnego w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06 (ONSAiWSA 2006, nr 12, poz. 153) oraz w późniejszych uchwałach NSA:

• z 13 lipca 2009 r., sygn. akt. I FPS 4/09,
• z 24 maja 2010 r., sygn. akt II FPS 1/10,
• z 24 listopada 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10 i II FPS 7/10.
  
  

Zgodnie z art. 12 ust. 5 UPDOP, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw oblicza się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do art. 12 ust. 5a UPDOP, wartością rzeczy lub praw częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych rzeczy lub praw ustalonych według ww. zasad a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 12 ust. 6 UPDOP, wskazuje sposób ustalania wartości poszczególnych rodzajów nieodpłatnych świadczeń, stanowiąc, iż w przypadku udostępnienia lokalu wartością nieodpłatnego świadczenia jest równowartość czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu, natomiast w przypadku świadczenia usług innych niż wchodzących w zakres działalności gospodarczej świadczącego usługę lub przez niego zakupionych lub też udostępniania rzeczy lub praw – ceny rynkowe stosowane przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Na istotne znacznie ekwiwalentności świadczeń dla celów podatkowych wskazywał m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z 2 kwietnia 2003 r., sygn. akt III RN 49/02, OSNP-wkł. 2003/15/02 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 marca 2001 r., sygn. akt I SA/Gd 2027/98, niepubl., a także literatura, w tym: P. Kryczko, O. Łunarski, Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, Komentarz, Difin, Warszawa 2003 r., str. 171, L. Błystak i H. Łysikowska, w: Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2004, Unimex, Wrocław, str. 218.

Z całokształtu okoliczności współpracy określonych Umową wynika, że świadczenia te nie są nieodpłatne, a ekwiwalentem świadczeń dostawcy są świadczenia Spółki polegające na udostępnieniu informacji o swoich produktach dedykowanych dla urządzeń dostawcy, rozpowszechnianiu informacji o tym, że wytworzyła takie rozwiązania oraz na udostępnieniu dostawcy wersji demonstracyjnej swoich produktów dedykowanych do „meinframów".

Przede wszystkim Spółka nie uzyskałaby licencji na oprogramowanie i roczne aktualizacje oprogramowania używanego wyłącznie na urządzeniach nabywanych od dostawcy (tzw. „meinframy"), gdyby nie zawarła z dostawcą Umowy i gdyby odpłatnie nie nabywała urządzeń od dostawcy. Co więcej, w zamian za udostępnienie oprogramowania przez dostawcę Spółka zobowiązana jest do wytwarzania i rozwoju swoich produktów wykorzystywanych na „meinframach". Spółka zobowiązana jest także do udostępnienia informacji o swoich produktach dedykowanych dla tych urządzeń, do rozpowszechniania informacji o tym, że wytworzyła takie rozwiązania. Oprócz tego Spółka zobowiązuje się do udostępnienia dostawcy wersji demonstracyjnej swoich produktów dedykowanych do „meinframów". Dzięki temu sprzęt dostawcy staje się coraz bardziej powszechny, ponieważ na rynku dostępna jest większa liczba rozwiązań wykorzystywanych na tym sprzęcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.